บททั้งหมดของ สามี 2: บทที่ 11 - บทที่ 20

สามี (2) - 12"จะ จะ เจทว่าอะไรนะ" หญิงสาวที่ยังยืนหันหลังให้เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงติดขัด แม้ทุกคำจะได้ยินชัดเจนแต่เธอแค่อยากฟังซ้ำอีกครั้งให้มั่นใจ สองมือกำชายเสื้อนักศึกษาแน่น หัวใจเต้นแรงแทบหลุดจากอก"............." ชายหนุ่มไม่พูดโต้ตอบค่อย ๆ ก้าวขาเดินจนมาหยุดตรงหน้าของหญิงสาว ด้วยใบสีหน้าที่นิ่งเรียบ คำพูดที่บอกออกไปเขาตั้งใจเพราะความอัดอั้นมานาน...เจทจะไม่รออีกต่อไป จะไม่รอแม้ว่าต้องเสี่ยงยิ่งเลี่ยงหลีกหนียิ่งทำให้หัวใจของเขานั้นเจ็บร้าว"..........." หญิงสาวที่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเงยหน้ามองชายหนุ่มตัวสูงด้วยดวงตาที่เบิกโต ความสับสนกับสิ่งที่ได้ยินทำให้สมองสองข้างนั้นปวดหนึบ....คนทั้งคู่จ้องมองหน้ากันไม่วางตา จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาสื่อความหมายให้รับรู้ถึงก้นบึ้งของหัวใจ"มองอะไรหนักหนา" เเละเป็นเจทเองที่ยอมพูดขึ้นก่อน เพราะบรรยากาศตอนนี้มันอึมครึมเสียเหลือเกิน การเผชิญหน้าต่อคำบอกรักที่เก็บกั้นมานานหลายปี ตั้งแต่มีผู้หญิงที่ชื่อไอติมเข้ามาในชีวิต เจทมีความรู้สึกที่มากกว่าคำว่าเพื่อนแก่เธอตั้งแต่อายุสิบห้า แต่ไม่กล้าที่จะพูดเพราะยังเด็กเกินไป และยังไม่เข้าใจกับคำว่ารักที่

สามี (2) - 14...หนึ่งคนที่ยืนแอบยืนอยู่ในความมืดใช้ต้นไม้ใหญ่เป็นที่กำบังการมองเห็นจากผู้อื่น ทุกการกระทำของชายและหญิงเขาฝืนมองอย่างจับจ้องไม่วางตาแม้จะบาดลึกลงขั้วหัวใจ เขามองด้วยแววตาที่ราวโกรธ ผู้หญิงที่หมายตากำลังยืนจูบอยู่กับผู้ชายที่เพิ่งมีปากเสียงกันก่อนหน้า"ผู้หญิงคนนี้กูต้องได้" ผู้ชายที่ดูอบอุ่นต่อหน้าหญิงสาว ความใสซื่อที่เธอนั้นหาช่องโหว่ไม่เจอ เพราะเธอนั้นมองโลกในแง่ดีและเขาที่เป็นรุ่นพี่ก็ไม่เคยแสดงทีท่าไม่ดีหรือมีพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้ใจ เธอจึงวางใจในตัวเขาได้...ชายหนุ่มรุ่นพี่กำสองมือแน่นอย่างเคียดแค้นกับภาพที่บาดลึกเต็มสองตา แม้ว่าจะอยู่ในความมืดสลัวแต่เงาเลือนลางก็มองออกได้ไม่ยากว่าชายและหญิงนั้นทำอะไรกัน คำพูดทั้งหมดที่พูดคุยเขาได้ยินมันชัดเจน ก่อนเดินออกมาจากหลังต้นไม้เมื่อรถยนต์ของเจทขับเคลื่อนออกไป เขาได้แต่มองตามหลังอย่างนึกชิงชังชายหนุ่มที่เป็นรุ่นน้องและมารหัวใจ ทั้งที่เขาหมายปองหญิงสาวไว้นานตั้งแต่ที่พบเจอกันในวันเปิดเรียนวันแรก ถูกใจตั้งแต่เจอในกิจกรรมรับน้อง พยายามเข้าหาด้วยความอ่อนโยนเพราะไม่อยากผลีผลามให้เธอตกใจ ด้วยใบหน้าที่สวยหวานจึงไม่อยากจะทำอะไรที่รุ

สามี(2)-16คอนโดที่ลูกชายเจ้าของธุรกิจส่งออกไวน์ ที่พ่อของเขาซื้อไว้เผื่อวันใดลูกชายเรียนหนักแล้วกลับดึกจะได้แวะพักไม่ต้องเดินทางกลับไปนอนบ้าน เพราะบ้านค่อนข้างไกลกับสถานศึกษาการคบกันจากเพื่อนได้เลื่อนสถานะเป็นแฟน สองสัปดาห์กับการที่คนทั้งสองแทบไม่ห่างกายกัน เจทดูแลไอติมดีเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ว่าจะยามเด็กหรือยามเติบใหญ่ และยิ่งสถานะเปลี่ยนไปทุกอย่างยิ่งดีกว่าเดิม หญิงสาวธรรมดาแทบกลายเป็นเจ้าหญิงไอติมก็ไม่ปาน..."เจทพอแล้ว...เดี๋ยวไอติมทำเองก็ได้ ให้ไอติมทำอะไรบ้างเถอะ จะเป็นง่อยอยู่แล้วเนี้ย" หญิงสาวพูดอย่างต่อว่าเมื่อเธอนั้นกำลังจะล้างจานที่ทานอาหารกันเสร็จในมื้อเที่ยงของวันหยุดเรียน แต่เจทกลับแย่งหน้าที่ของเธอ"ไอติมไปนั่งเดี๋ยวเจทล้างเอง...เพิ่งไปทำเล็บมาไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวมันจะไม่สวยเอานะ" ชายหนุ่มพูดบอกด้วยรอยยิ้มอย่างน่ารัก ก็เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเขาเพิ่งไปรับเธอมาจากร้านเสริมสวย"เจทโอเว่อเกินไปแล้ว...แค่นี้เอง" หญิงสาวไม่พอใจจึงต่อว่าเขาด้วยใบหน้างอง้ำ"ไปนั่ง! แล้วก็อยู่เฉยๆ ...โอเค!?" ชายหนุ่มตะเบ็งเสียงสูงกร้าวไม่จริงจัง แต่ก็ทำให้หญิงสาวนั้นหยุดนิ่งได้ เมื่อเธอนั้นชอบเอ

สามี(2) - 18...ร่างกายเสลาเย้ายวนเดินนวยนาดเข้ามายังที่นั่งของขอบสนามบาสเกตบอล สายตาเย้ายวนนั่งมองชายหนุ่มที่หมายตาพร้อมกับไขว้ขาไขว่ห้างด้วยจริตมารยาหญิง รอยยิ้มลึกมุมปากก่อเกิดอย่างคนมีความคิดที่กำลังตรองว่าจะได้ครอบครองชายหนุ่มที่นามว่า เจท นี้ได้อย่างไร"ยิ้มอะไรของแกหนักหนาน้ำหอม" เจนนี่ที่เดินตามมานั่งเคียงข้างเอ่ยถามทันที เมื่อเห็นว่าเพื่อนนั้นเอาแต่นั่งยิ้มและจ้องมองเข้าไปยังกลางสนามไปวางตา"ก็ฉันกำลังคิดไงว่าจะทำยังไงดีให้ได้เจทมานอนกอด" น้ำหอมบอกกล่าวให้เพื่อนสาวรับรู้ในสิ่งที่เธอนั้นคิดจริง"เฮ้อ....เหนื่อยใจกับแกจริงๆ น้ำหอม...นี่ฉันบอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับคนที่เขามีเจ้าของแล้ว ไม่คิดจะฟังฉันเลยหรือไงกันนะ" เจนนี่เหนื่อยหน่ายแม้บอกเพื่อนอย่างเตือนสติแต่เธอก็ไม่คิดจะเชื่อฟังสักนิด"...ก็ฉันบอกว่าจะเอาไงเล่า แกนี่นะขัดตลอด!!! อยู่นิ่ง ๆ อ่านหนังสือมีสาระของแกไปเลยไป" น้ำหอมไม่พอใจเมื่อเพื่อนที่นั่งเคียงกายขัดแย้งในความคิดของเธอ"ย่ะ!! ฉันไม่ยุ่งกับแกก็ได้...อยากทำอะไรก็ทำไป แล้วอย่ามาว่าฉันทีหลังนะว่าไม่เตือนอ่ะ" เจนนี่ที่เอือมระอากับเพื่อนสนิท พูดขึ้นอย่างตัดพ้อ ก่อนจะก้มหน

สามี(2) - 20สามวันล่วงเลยผ่านไปคนที่เง้างอนก็ยังคงงอนเรื่อยไป ง้อยังไงก็ไม่มีทีท่าจะหาย แถมยังพูดดักชายหนุ่มอย่างประชดประชันด้วยคำว่า 'แฟนน้ำหอม' ...."ไอติมเมื่อไหร่จะเลิกงอนเจทสักที" ชายหนุ่มที่ลากตัวแฟนสาวมาทานข้าวที่คอนโดเมื่อดูหนังเสร็จด้วยการบังคับ และเธอก็ตอบรับอย่างจำยอมเมื่อชายหนุ่มนั้นเข้าหาแม่แนนกล่าวขออนุญาตว่าจะพาเธอนั้นไปดูหนัง และคำอนุญาตที่แม่เธอตอบกลับมาทำให้เธอต้องมากับเขาอย่างจำยอม"แฟนน้ำหอมนี่วุ่นวายจริง!" หญิงสาวสะบัดเสียงใส่ และปรายสายตามองจ้องเขม็ง"โธ่ไอติม...มันไม่ใช่~~ เจทไม่ใช่แฟนน้ำหอม เจทเป็นแฟนไอติม~~" ชายหนุ่มพูดปฏิเสธเสียงสูง แล้วพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ แต่คนที่งอนก็ยังไม่ยอมหายเสียที ร่างกายหนาจึงปรี่โอบกอดคนที่นั่งหน้างอมือกอดอกอยู่โซฟา แล้วซบหน้าลงไหล่บางอย่างออดอ้อน"จะไม่ใช่ได้ยังไง แฟน! ยาย! น้ำหอม!...ยืนจูบกันซะขนาดนั้น" หญิงสาวยังคงพูดประชดเน้นคำต่อว่า และพยายามดันตัวให้ออกห่าง แต่คนที่ร่างกายกำยำก็ไม่ยอม แถมกกกอดเธอแนบแน่นกว่าเดิม"แต่เจทก็จูบกับไอติมนะ...เราเป็นแฟนกัน""มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแน่! เจท" หญิงสาวพูดขึ้นเสียงกร้าว พร้อมกับเพ่งพิศมอ