Semua Bab หวานนนักรักของซาตาน: Bab 101 - Bab 110

ตอนที่ 102.“ขอบคุณค่ะ คืนนี้พี่มาร์คก็หล่อที่สุดเหมือนกันค่ะ”“หนูดีมาก็ดีแล้วพี่ฝากดูแลแขกคนสำคัญของพี่ด้วยก็แล้วกัน” น้ำเสียงที่แสร้งทำเป็นอ่อนโยนนั้น ทำให้สาวน้อยยิ้มค้างแต่ก็พยายามฝืนยิ้มให้เจ้าชายในดวงใจอย่างอ่อนหวาน“งั้นพี่มาร์คมาทางนี้สิคะหนูดีอยากคุยกับพี่มาร์คมากที่สุดทางนี้ค่ะ” สาวน้อยข่มความกลัวที่มีต่อชลเขตและความตื่นเต้นขัดเขินเมื่อเจอเจ้าชายในฝันของเธอด้วยการดึงมือหนาให้เดินตามไปอีกด้านหนึ่งที่ค่อนข้างเงียบสงบโดยไม่สนใจสายตาขุ่นเคืองของใครอีกคนหนึ่งที่มองมาอย่างไม่เป็นมิตร“ดูยัยเด็กแก่แดดนั่นสิเธอกำลังจะพาพี่มาร์คไปไหน” คิมหันต์เข่นเขี้ยวมองตามร่างพี่ชายที่ถูกสาวน้อยจับจูงไป“อย่าห่วงเลยน่า มาร์คเขาดูแลตัวเองได้ ส่วนสาวน้อยคนนั้นได้ยินแว่วๆ ว่าเธอชื่อหนูดี ใช่คนเดียวกับที่เราพูดถึงก่อนหน้านี้ใช่ไหม สวยน่ารักสมกับคำร่ำลือจริงๆ” ริค กล่าวออกมาอย่างชื่นชม เขาและคิมหันต์ที่ผละออกมายืนตรงบาร์เครื่องดื่มและคอยกวาดมองบริเวณงานอย่างระวังตัวในอิริยาบถสบายๆ คุยกันเรื่อยๆ ราวไม่มีอะไร แต่สายตาคมของทั้งสองก็จับความเคลื่อนไหวในงานที่ดูคึกคักและเต็มไปด้วยนักลงทุนทั้งในและต่างประเทศ

ตอนที่ 104.“ถ้าเช่นนั้นเชิญคุณคิมหันต์ขึ้นมาบนเวทีได้เลยครับ” คิมหันต์ก้าวอย่างสง่างามขึ้นไปบนเวทีแล้วค่อยๆ ก้าวย่างเข้าไปหาสาวน้อยที่ยืนนิ่งมองเขาอย่างหวาดระแวงระคนหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด และยิ่งเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และเหี้ยมเกรียมบนใบหน้าหล่อเหลานั้นฤดีชลก็หายใจติดขัดราวกับอากาศไม่เพียงพอต่อการหายใจ ใบหน้าสวยซีดเผือดริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำร้อนๆ เอ่อแทบล้นแทบทะลักออกจากตาด้วยความกลัว เธอกลัวคิมหันต์และกลัวเขามาตั้งแต่เด็กๆ“เชิญสวมสร้อยให้สาวน้อยแสนสวยของเราด้วยครับ” คิมหันต์ทำตามคำบอกนั้นอย่างยินดีและยิ่งยินดีมากขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าสาวน้อยซีดแล้วซีดอีกร่างบอบบางสั่นระริกเมื่อเขาเข้ามาใกล้ จนชายหนุ่มนึกขำในใจ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ยัยเด็กขี้ฟ้องคนนี้ก็ขี้แยและหวาดกลัวเขาเสมอไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งมันทำให้เขาพอใจมาก และไม่รู้ว่าเพราะความเย็นจากสร้อยสายธาราหรือเพราะความหวาดกลัวที่มีต่อชายหนุ่มที่กำลังสวมสร้อยอันวิจิตรนี้ลงบนลำคอระหง ฤดีชลก็ถึงกับสะกดอาการสะดุ้งไหวไว้ไม่มิดและเมื่อลมหายใจร้อนๆ ของคนตัวโตกว่าที่โน้มใบหน้าลงมาแทบชิดแก้มสาวหอมละมุนพร้อมด้วยเสียงเย็นๆ ที่ทำให

ตอนที่ 106.“แน่นะ อย่าให้น้ำผึ้งรู้นะว่าพี่คิมแกล้งอะไรน้องสาวของน้ำผึ้งน่ะแล้วทำไมพี่คิมต้องว่าหนูดีแบบนั้นด้วย ปากจัดจริงพี่คิมนี่” ดรุณนุชคาดคั้นชายหนุ่มและอดไม่ได้ที่จะต่อว่าเขาตรงๆ เพราะรู้ดีว่าคิมหันต์นั้นชอบแกล้งและหาเรื่องฤดีชลเสมอๆ ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กๆ“รอถามสามีเรากับพี่มาร์คดีกว่า เอาเป็นว่าพี่ฝากเราดูแลยัยนี่ด้วยละกัน มาเดี๋ยวพี่อุ้มขึ้นไปข้างบนให้ แมงปอพี่คิมขอร้องช่วยจัดห้องติดกับแมงปอให้ผู้หญิงคนนี้ด้วย เอ้า เราจะมัวมามองอะไรพี่ไปช่วยแมงปอจัดห้องเร็วดึกแล้วพี่คิมง่วงนอน เอ...เด็กคนนี้นี่” คิมหันต์เอ่ยบอกอรุณนารีและหันมาดุดรุณนุชที่มองเขาอย่างจับผิดแล้วก็ต้องยอมตามอรุณนารีไปโดยดี แต่ไม่วายหันมามองคิมหันต์อย่างไม่ไว้ใจ“เอาไว้ถามพี่มาร์คกับพี่ริคก็ได้ สองคนนั่นคงไม่มีอะไรปิดบังเรา” ดรุณนุชคิดอย่างไม่หายสงสัย คิมหันต์ก้มลงมองร่างไร้สติใบหน้าซีดขาวราวกระดาษของสาวน้อยที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเขามาตลอดตั้งแต่เด็กๆ อย่างสับสนและกรุ่นโกรธโดยไม่รู้สาเหตุ ก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นไปยังห้องนอนที่เขาสั่งให้สองสาวจัดให้ก่อนจะขอตัวเข้าห้องของตนไปเพื่อหลบสายตาขี้สงสัยของดรุณนุช“นี่เหรอหนู

ตอนที่ 108. “ตื่นแล้วหรือจ๊ะน้องสาวคนสวยของพี่” “พี่น้ำผึ้ง!” สาวน้อยหันไปตามเสียงประตูและเสียงเรียกที่แสนอบอุ่นคุ้นเคย ร่างบางก็วิ่งถลาเข้าสู่อ้อมกอดอุ่นของญาติผู้พี่ทันที สองพี่น้องกอดกันแน่นอย่างแสนคิดถึงไม่แพ้กัน “เป็นไงบ้างจ๊ะเมื่อคืนหลับฝันดีไหม” ดรุณนุชผละจากร่างบางและปัดปอยผมสลวยให้พ้นใบหน้างามอย่างอ่อนโยน จนสาวน้อยน้ำตาซึม นานแค่ไหนแล้วหนอที่เธอไม่เคยได้รับสัมผัสอบอุ่นเช่นนี้ “หลับฝันดีมากๆ ค่ะ แล้วหนูดีอยู่ที่ไหนคะ ใช่เรือนลีลาวดีรึเปล่า” “ใช่จ๊ะ เมื่อคืนพี่คิมพาหนูดีมา” ดรุณนุชตอบเมื่อเห็นแววสงสัยในแววตาของฤดีชล และคำตอบของเธอก็ทำให้สาวน้อยหน้าเสียไปนิดๆ “เอาล่ะจ๊ะจะยังไงก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปทานข้าวเช้ากันก่อน นี่เสื้อผ้าของพี่แมงปอหนูดีน่าจะใส่ได้พอดีเพราะตัวเท่าๆ กันเดี๋ยวพี่ลงไปรอข้างล่างนะจ๊ะ”ฤดีชลชะงักเท้าบางเมื่อเข้ามาในห้องอาหารแล้วพบกับสายตาถึงห้าคู่ที่มองมายังเธอพร้อมๆ กันเมื่อเธอย่างก้าวเข้ามา และหนึ่งในสายตาห้าคู่นั้นมันทำให้เธอก้าวขาไม่ออกและสั่นขึ้นมาดื้อๆ “เข้ามาสิหนูดี มาทา

ตอนที่ 110.“เข้าบ้านกันได้แล้วสาวๆ เดี๋ยวพี่คิมจะไปเดินเล่นที่ชายหาดสักครู่”“ค่ะคุณชาย” ดรุณนุชเอ่ยล้อเลียนคิมหันต์ก่อนจะจูงมืออรุณนารีและฤดีชลเข้าบ้านแล้วก็พากันเข้าครัวทำอาหารเย็นด้วยความรื่นเริงใจคิมหันต์มองตามทั้งสามสาวเข้าไปในบ้านแล้วเขาก็หันไปพยักหน้าให้ชายหนุ่มหน้าเหี้ยมอีกคนที่ยืนหลบมุมอยู่ในสวนก่อนจะออกเดินอย่างสบายอารมณ์เหมือนไม่มีอะไรไปที่ชายหาดสวยที่อยู่ไม่ห่างจากเรือนลีลาวดีมากนักสายตาเหี้ยมเกรียมของชายหน้าเสี้ยม กร้านงานหนักสามคนมองตามร่างสูงของคิมหันต์ไปอย่างหมายมาดแล้วพยักหน้าให้กัน พวกมันหันไปมองยังเรือนหลังงามด้วยแววตาหื่นกระหายก่อนจะพาร่างกำยำของพวกมันเร้นกายเข้าไปในสวนยางพาราเพื่อรอคอยเวลาจัดการขย้ำเหยื่อแสนสวยทั้งสามคนในบ้านหลังนั้น“มันเริ่มลงมือแล้ว เร็วกว่าที่คิดนะนายว่าไหม”“ใช่มันร้อนตัวเอง และมันคิดว่าเราจะหลงกลไอ้ชลเขตมันฉลาดในการสร้างภาพเสมอ นายภากรนี่คงหลงเชื่อมันแน่ๆ ไม่อย่างนั้นมันไม่กล้าลงมือเร็วขนาดนี้”“แล้วนายคิดว่าไอ้ชลเขตมันจะมาไหมคืนนี้”“ฉันคิดว่าไม่ แต่มันมีตัวตายตัวแทนมาแทนนั่นไง นายภากร นายสุริยากับเถ้าแก่ตัน” ริคและเหมันต์ที่ซุ่มอยู่หลัง