บททั้งหมดของ Bad Love มาเฟีย NC20+: บทที่ 1 - บทที่ 5

@สองเดือนต่อมา“อุ๊บ! อึก…ขะ ขอโทษค่ะอาจารย์ ขอตัวนะคะ” ฉันรีบลุกออกมาจากห้องเรียนทันที ไม่รู้ว่าพักนี้เป็นอะไรรู้สึกพะอืดพะอมอยากจะอาเจียนอย่างเดียวเลย จนแทบจะไม่มีสมาธิเรียนฉันป่วยเหรอ?ก็คงไม่ใช่เพราะฉันไม่เคยป่วยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย และก็ไม่มีอาการอะไรเตือนก่อนเป็นแบบนี้เลยด้วย“เป็นอะไรหรือเปล่ามาย?”“ไม่รู้สิ อยู่ๆ มันก็เป็น” ฉันหันไปตอบเพื่อนสนิท พร้อมกับทำหน้าสะอิดสะเอียนเพราะรู้สึกพะอืดพะอมอยากจะอาเจียนอีกรอบกินอะไรก็ไม่ได้กิน ช่วงนี้แทบจะไม่ได้แตะต้องอาหารเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่ว่ากินไม่ได้แต่ฉันรู้สึกไม่อยากอาหารเลย“มายฉันถามจริงๆ นะ แกอย่าโกรธฉันนะถ้าฉันถามแบบนี้”“อือ…”“แกท้องหรือเปล่าวะ อาการมันฟ้อง”“….” ฉันนิ่งไปทันทีเมื่อถูกถามแบบนี้ หรือว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะสองเดือนก่อนฉันพลาดไปมีอะไรกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่แค่ครั้งเดียวมันจะติดได้เลยเหรอ “บ้าเปล่า ไม่ใช่หรอก”ฉันพูดปฏิเสธเพื่อนสนิทไป และก็ให้กำลังใจตัวเองด้วย มันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้เราต้องคิดในแง่บวกไว้“ฉันเห็นพี่สะใภ้มีอาการแบบนี้ตอนท้อง”“ไม่มีอะไรหรอก ช่วงนี้ฉันคงนอนพักผ่อนน้อยอ่ะ พี่หมอกก็เพิ่งจะกลับมาหายดีเอง

@ปัจจุบันฉันดีใจมากที่ตอนนั้นตัวเองตัดสินใจถูก เลือกที่จะเก็บลูกไว้ก่อนที่จะห่วงอนาคตตัวเอง ตอนนี้ฉันมีสองแฝดเป็นเหมือนกำลังใจไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็จะมีพวกแกคอยอยู่ข้างๆและที่สำคัญพี่หมอกหลงหลานทั้งสองคนมากๆ ด้วยตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันเจอคำพูดสารพัดจากคนรอบตัว เพราะฉันหาพ่อให้ลูกไม่ได้ ให้คำตอบกับคนที่มาถามไม่ได้ว่าใครเป็นพ่อของลูก จนมีการตัดสินกันไปต่างๆ นานา ว่าฉันกับพี่หมอกมีอะไรกันบ้างเพราะพี่หมอกไม่มีแฟน หรือไม่ก็ฉันขายตัวจนท้องเลยหาพ่อให้ลูกตัวเองไม่ได้มันหนักนะกว่าฉันจะผ่านจุดนี้มาได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย จุดที่ฉันชินกับคำพูดพวกนั้น ชินกับสายตาของคนรอบข้างที่มอง น้อยคนที่จะเข้าใจและไม่ซ้ำเติมกันจะด่าจะว่าจะทำอะไรกับฉันก็เชิญแต่อย่ายุ่งกับลูกของฉันทั้งสองคน เพราะฉันคงไม่ยอมแน่ๆ ถ้าเป็นแบบนั้น"แม่คร้าบ~ แม่ขา~""จ้า ว่ายังไงคะคนเก่ง""ผมคิดถึงแม่จังเลยครับ""หนูก็คิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ""ไปเรียนแค่นี้เอง คิดถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ""ใช่ครับ//ใช่ค่ะ""โอเคค่ะ ถ้าอย่างนั้นทั้งสองคนไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อนนะคะ แล้วลงมากินข้าวด้วยกัน แม่ทำกับข้าวใกล้เสร็จพอดีเลย""คร้าบ//ค่า"สอ