Semua Bab นางบำเรอ SM20+: Bab 71 - Bab 80

คิงส์ Talkผมแอบตามเธอมาที่อิตาลีตอนนี้ผมรู้แล้วว่าเธออยู่ที่ไหน ผมคอยแอบตามมองดูเธอตลอด ทุกวันเธอจะมาส่งลูกชายที่ด้านล่างของคอนโดแล้วก็กลับขึ้นไป ผมมาแอบดูเธอทุกวันอย่างนี้ได้หลายวันแล้ว แต่ผมยังไม่มีโอกาสได้เข้าไปหาเธอสักครั้ง ผมไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มพูดยังไงกับเธอก่อนดี เธอจะตกใจหรือเปล่าที่รู้ว่าผมรู้ความจริงหมดแล้ว และถ้าเธอรู้แล้วเธอจะยอมให้ผมเป็นพ่อของน้องไทเกอร์หรือเปล่าเธอจะยอมให้อภัยผมหรือเปล่าเธอไม่ได้หนีมาไกลเลย แต่ก็ไม่รู้ทำไมผมถึงหาเธอไม่เจอประวัติของเธอถูกปกปิดทั้งหมด แต่ก็ช่างเถอะตอนนี้ผมเจอเธอแล้ว แถมยังแจ๊กพ็อตแตกอีกเธอมีของผมติดท้องไปด้วย น้ำยาของผมนี่มันดีจริงๆ นะ ขนาดแทบจะไม่ได้ปล่อยในเลย เธอยังท้องได้ อุตส่าห์ป้องกันทุกวิถีทางแต่ลูกของผมอยากมาเกิดแหละ ถึงได้แหกยาคุมของเธอมาเกิดได้ขนาดนี้ บอกได้เลยว่าถ้าผมจะมีลูกอีกคงไม่ต่ำกว่าสองคนหรอกน้ำยาดีขนาดนี้แต่ที่ยากที่สุดในตอนนี้คือผมจะเข้าหาเดียร์ยังไง ที่ทำให้มันไม่เกิดเรื่องอะไรวุ่นวายมากไปกว่านี้ ผมไม่อยากให้น้องไทเกอร์ต้องมารับรู้อะไรเพราะแกยังเด็กเกินไปที่จะต้องมารับรู้เรื่องของผู้ใหญ่ และผมก็ไม่อยากให้น้องไทเกอร์

“ผมอนุญาตให้คุณลุงอยู่ที่นี่ก็ได้ครับ แต่คุณลุงห้ามทำให้คุณแม่ของผมร้องไห้เด็ดขาด” น้องไทเกอร์เดินออกมาจากห้องที่เพิ่งจะตกลงกับผู้เป็นแม่ไป ถึงจะรู้ว่าคิงส์เป็นพ่อ แต่ในความรู้สึกของแกแม่ก็ยังสำคัญที่สุด“เหรอครับ แล้วไทเกอร์ไม่ตกใจเหรอครับ ที่รู้ว่าลุง…”“ไม่ครับ”“อ๋อ…”“น้องไทเกอร์ครับ ไปทำการบ้านก่อนนะครับจะได้มากินข้าวกัน”“ครับคุณแม่ ผมทำการบ้านเสร็จแล้วค่อยเล่นด้วยกันนะครับคุณลุง” พูดจบน้องไทเกอร์ก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที“เดียร์…ทำไมลูกถึงไม่เรียกฉันว่าพ่อล่ะ” คิงส์เงยหน้าขึ้นถามเสียงเศร้า“เรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลานะ คุณต้องให้เวลาแกปรับตัว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนกับเด็กมาก”“แล้วเธออนุญาตให้ฉันอยู่ที่นี่ได้เหรอ”“เฮ้ออ ก็ตามที่น้องไทเกอร์บอกนั่นแหละ ฉันไม่ได้ให้คุณสัญญาแต่ฉันอยากให้คุณทำให้ฉันเห็นว่าสิ่งที่คุณพูดมันเป็นความจริง ไม่ใช่แค่คำพูดที่ออกมาจากปากแต่ไม่มีความจริงใจอะไรเลย”“ขอบคุณมากนะ ขอบคุณที่ให้อภัยฉัน”“ฉัน…ไปดูน้องไทเกอร์ทำการบ้านก่อนล่ะ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าคุณก็จัดการเอาเองก็แล้วกัน มีห้องว่างเหลืออยู่อีกห้องนึงอยู่ขวามือสุด นั่นแหละห้องของคุณ”“อ้าว

ตกดึกตุบ!“คุณต้องนอนข้างล่าง ห้ามขึ้นมานอนข้างบนกับฉันเด็ดขาด” เดียร์โยนหมอนและผ้าห่มให้กับคิงส์ทันทีที่เขาอาบน้ำเสร็จเดินออกจากห้องน้ำมา“อ่าว ไหงเป็นงั้นอ่ะ เตียงก็ตั้งกว้างไหงให้ฉันลงมานอนพื้นล่ะ” คิงส์เอ่ยถามอย่างงงๆ“คุณต้องแสดงความเป็นสุภาพบุรุษค่ะคุณคิงส์”“แล้วถ้าฉันนอนกับเธอบนเตียงมันไม่เป็นสุภาพบุรุษตรงไหนฉันไม่เข้าใจ” ร่างสูงขมวดคิ้วย่นเพราะไม่เข้าใจกับคำพูดของคนตรงหน้า“ไม่รู้แหละ คุณต้องนอนข้างล่าง”“เอ้า! เธอไม่มีเหตุผลเลยอ่ะ”“ทำไมจะไม่มีเหตุผล ก็เพราะว่าฉันไม่อยากให้คุณนอนกับฉันข้างบนไง แค่นี้พอจะเป็นเหตุผลได้ไหม”“แต่…”“ถ้าไม่พอใจก็ออกไปนอนข้างนอกคนเดียว” ร่างบางยื่นคำขาดให้กับคนตรงหน้า พร้อมกับยกมือขึ้นชี้นิ้วไปทางประตู “เลือกเอา”“เออ…นอนข้างล่างก็ได้” สุดท้ายเขาก็ต้องยอมเธอ ชายหนุ่มเดินไปหยิบเสื้อแขนยาวมาใส่จากนั้นก็หอบหมอนกับผ้าห่มไปนอนที่โซฟา ซึ่งอยู่เยื้องๆ กับเตียง ไม่ห่างจากเธอเท่าไหร่“แค่นั้นแหละ ทำมาเป็นเรื่องมาก ชิ!”“สรุปนี่ห้องใครวะ” คิงส์บ่นพึมพำก่อนจะเอนตัวนอนลงกับโซฟา ส่วนเดียร์เธอก็ผล็อยหลับไปเหมือนกันเพราะวันนี้พาลูกชายเที่ยวมาทั้งวันเลยเวลาผ่าน

เวลาผ่านไปสนามบิน“คุณพ่อไม่ไปกับผมจริงๆ หรอครับ” เด็กน้อยเอ่ยถามคนตรงหน้าน้ำเสียงเศร้า ก่อนที่ริมฝีปากเล็กจะค่อยๆ เบะไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้ม ตามมาด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นเบาๆ “ฮึกก…”“อย่าร้องไห้สิครับคนเก่งของพ่อ ตอนนี้พ่อยังไปด้วยไม่ได้นะครับ แต่พ่อสัญญาว่าพ่อจะโทรหาน้องไทเกอร์ทุกวันเลย”“จริงๆ นะครับ คุณพ่ออย่าหลอกให้ผมดีใจเล่นนะ”“จริงๆ ครับ พ่อไม่เคยโกหกน้องไทเกอร์เลยนะ ใช่ไหมครับ”“ใช่ครับ”“เอาล่ะ เลิกร้องไห้ได้แล้วนะครับเราเป็นลูกผู้ชายนะ ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งสิ”“ครับ ผมไม่ร้องไห้แล้วก็ได้ครับ”“ดีมากครับคนเก่ง”“ขอบใจมากนะโทมัสที่คอยดูแลฉันกับลูก อยู่ที่นี่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ นายน่ะไม่ชอบดูแลตัวเองชอบปล่อยเนื้อปล่อยตัว”“จ้าคุณแม่ เดินทางปลอดภัยนะ ถึงแล้วก็อย่าลืมโทรมาบอกกันบ้างล่ะ ไอจะได้หายห่วง”“จ้า ไปก่อนนะ”เดียร์จูงมือลูกชายไปขึ้นเครื่องบิน เหลือเพียงคิงส์กับโทมัสที่ยืนอยู่ด้วยกัน“ฝากดูแลน้องสาวของผม กับลูกชายของผมด้วยนะ”“ต่อให้คุณไม่ฝากผมก็ต้องดูแลลูกกับเมียผมอยู่แล้ว แต่ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับที่คอยดูแลพวกเขาสองคนมาตลอด ขอบคุณจริงๆ” น้อยครั้งที่คิงส

ฉันขับรถมาที่บ้านของคิงส์อีกรอบนึง ความจริงฉันไม่ได้ใจร้ายอะไรขนาดนั้นหรอก แต่ฉันอยากจะแกล้งลูกน้องของคิงส์เล่นๆ ฉันไม่ได้โกรธเลยนะที่ลูกน้องของคิงส์มาพูดแบบนั้นใส่ฉัน เพราะฉันรู้ว่ามันเป็นหน้าที่และคำสั่งของเจ้านาย และเท่าที่ฟังดูรู้สึกว่าจะมีผู้หญิงมาหาเยอะเกินจนต้องสั่งลูกน้องแบบนี้เลยละมั้งแต่ฉันก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกน้องถึงเป็นแบบนี้ ก็เพราะมีเจ้านายเป็นตัวอย่างไงถึงได้กวนตีนแบบคลานตามกันมาอย่างนี้คนแบบนี้นะมันต้องเจอคนอย่างฉันนี่แหละจัดการ ชอบกวนตีนกันดีนักเดี๋ยวได้เจอปี๊บ ปี๊บฉันบีบแตรรถที่หน้าบ้านของคิงส์ ก่อนจะมีคนวิ่งมาเปิดประตูรั้วบ้านให้กับฉัน รู้สึกว่าฉันได้รับการต้อนรับดีกว่าครั้งก่อนนะเนี่ย“เชิญเลยครับนายหญิง” ผู้ชายคนที่ไล่ฉันกลับไปเมื่อตอนเย็นรีบวิ่งมาเปิดประตูรถให้กับฉัน“ขอบใจ เจ้านายของนายล่ะอยู่ไหน”“นายรอนายหญิงอยู่ด้านในครับ”“อืม ขอบใจ”“ครับนายหญิง”“รู้สึกว่านายจะต้อนรับฉันดีกว่าครั้งก่อนนะ”“ผมขอโทษครับนายหญิง ผมไม่รู้ว่านายหญิงเป็นใคร ป้าอิ่มบอกว่านายจะพานายหญิงกับลูกเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ผมก็กลัวว่าพวกอีหนูของนายจะเข้ามาวุ่นวายกับนายหญิงครับ”“เจ