ตกดึกตุบ!“คุณต้องนอนข้างล่าง ห้ามขึ้นมานอนข้างบนกับฉันเด็ดขาด” เดียร์โยนหมอนและผ้าห่มให้กับคิงส์ทันทีที่เขาอาบน้ำเสร็จเดินออกจากห้องน้ำมา“อ่าว ไหงเป็นงั้นอ่ะ เตียงก็ตั้งกว้างไหงให้ฉันลงมานอนพื้นล่ะ” คิงส์เอ่ยถามอย่างงงๆ“คุณต้องแสดงความเป็นสุภาพบุรุษค่ะคุณคิงส์”“แล้วถ้าฉันนอนกับเธอบนเตียงมันไม่เป็นสุภาพบุรุษตรงไหนฉันไม่เข้าใจ” ร่างสูงขมวดคิ้วย่นเพราะไม่เข้าใจกับคำพูดของคนตรงหน้า“ไม่รู้แหละ คุณต้องนอนข้างล่าง”“เอ้า! เธอไม่มีเหตุผลเลยอ่ะ”“ทำไมจะไม่มีเหตุผล ก็เพราะว่าฉันไม่อยากให้คุณนอนกับฉันข้างบนไง แค่นี้พอจะเป็นเหตุผลได้ไหม”“แต่…”“ถ้าไม่พอใจก็ออกไปนอนข้างนอกคนเดียว” ร่างบางยื่นคำขาดให้กับคนตรงหน้า พร้อมกับยกมือขึ้นชี้นิ้วไปทางประตู “เลือกเอา”“เออ…นอนข้างล่างก็ได้” สุดท้ายเขาก็ต้องยอมเธอ ชายหนุ่มเดินไปหยิบเสื้อแขนยาวมาใส่จากนั้นก็หอบหมอนกับผ้าห่มไปนอนที่โซฟา ซึ่งอยู่เยื้องๆ กับเตียง ไม่ห่างจากเธอเท่าไหร่“แค่นั้นแหละ ทำมาเป็นเรื่องมาก ชิ!”“สรุปนี่ห้องใครวะ” คิงส์บ่นพึมพำก่อนจะเอนตัวนอนลงกับโซฟา ส่วนเดียร์เธอก็ผล็อยหลับไปเหมือนกันเพราะวันนี้พาลูกชายเที่ยวมาทั้งวันเลยเวลาผ่าน
เวลาต่อมา“มีอะไรหรือเปล่า ทำไมดูท่าทางลับๆ ล่อๆ จัง” คิงส์เอ่ยถามคนตรงหน้า ก่อนจะหันไปปลดเสื้อเอี๊ยมทำอาหารออกแล้ววางพาดไว้ตรงโซฟา“เมื่อคืน…” เดียร์เว้นวรรคทำพูดจนมันหายไป เหลือเพียงความเงียบงันที่สร้างความกดดันให้กับคนที่ถูกจ้องมองไม่น้อย“อือ เมื่อคืนทำไมล่ะ” คิงส์โพล่งถามออกไปแทรกความเงียบนั้น“เมื่อคืนคุณ…” เดียร์ขมวดคิ้วจนติดกันพร้อมกับจ้องมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่รู้สึกผิดหวังมาก “ฉันไม่น่าให้อภัยคนอย่างคุณเลย คุณมันคนฉวยโอกาส ฉันเกลียดคุณ ไอ้บ้าคิงส์ ไอ้คนชอบฉวยโอกาส”เดียร์เริ่มโวยวายพลางปรี่เข้าไปทุบตีคนตรงหน้าเพื่อระบายความโมโหที่อัดอั้นตันใจอยู่ในตอนนี้“อะไรกันเนี่ย เธอตีฉันทำไม?” คิงส์เอ่ยถามอย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้ห้ามหรือปฏิเสธการกระทำของเธอ“คุณมันคนฉวยโอกาส ไอ้บ้าคิงส์!”“ดะ เดี๋ยวสิ ก่อนที่จะเข้ามาทุบตีฉันเนี่ย ช่วยบอกก่อนได้ไหมว่าฉันไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า”“ทำสิ ทำมากด้วย ก็เมื่อคืน…”“เมื่อคืนทำไม เมื่อคืนเธอให้ฉันมานอนที่โซฟาฉันก็ยอมมานอนที่โซฟาแล้วไง มันเป็นอะไรอีก หรือว่าฉันไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจอีกล่ะ”“มันไม่ใช่เรื่องนั้น!” เดียร์สวนกลับน้ำเสียงแหบห้าว“อ่
เวลาผ่านไปสนามบิน“คุณพ่อไม่ไปกับผมจริงๆ หรอครับ” เด็กน้อยเอ่ยถามคนตรงหน้าน้ำเสียงเศร้า ก่อนที่ริมฝีปากเล็กจะค่อยๆ เบะไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้ม ตามมาด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นเบาๆ “ฮึกก…”“อย่าร้องไห้สิครับคนเก่งของพ่อ ตอนนี้พ่อยังไปด้วยไม่ได้นะครับ แต่พ่อสัญญาว่าพ่อจะโทรหาน้องไทเกอร์ทุกวันเลย”“จริงๆ นะครับ คุณพ่ออย่าหลอกให้ผมดีใจเล่นนะ”“จริงๆ ครับ พ่อไม่เคยโกหกน้องไทเกอร์เลยนะ ใช่ไหมครับ”“ใช่ครับ”“เอาล่ะ เลิกร้องไห้ได้แล้วนะครับเราเป็นลูกผู้ชายนะ ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งสิ”“ครับ ผมไม่ร้องไห้แล้วก็ได้ครับ”“ดีมากครับคนเก่ง”“ขอบใจมากนะโทมัสที่คอยดูแลฉันกับลูก อยู่ที่นี่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ นายน่ะไม่ชอบดูแลตัวเองชอบปล่อยเนื้อปล่อยตัว”“จ้าคุณแม่ เดินทางปลอดภัยนะ ถึงแล้วก็อย่าลืมโทรมาบอกกันบ้างล่ะ ไอจะได้หายห่วง”“จ้า ไปก่อนนะ”เดียร์จูงมือลูกชายไปขึ้นเครื่องบิน เหลือเพียงคิงส์กับโทมัสที่ยืนอยู่ด้วยกัน“ฝากดูแลน้องสาวของผม กับลูกชายของผมด้วยนะ”“ต่อให้คุณไม่ฝากผมก็ต้องดูแลลูกกับเมียผมอยู่แล้ว แต่ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับที่คอยดูแลพวกเขาสองคนมาตลอด ขอบคุณจริงๆ” น้อยครั้งที่คิงส
เวลาต่อมากริ๊ง~ กริ๊ง~ กริ๊ง~เดียร์ยืนกดกริ่งอยู่ที่หน้าบ้านของคิงส์พักใหญ่ๆ จนมีผู้ชายคนนึงวิ่งออกมาจากในบ้าน เธอลืมหยิบโทรศัพท์มาด้วยเลยไม่ได้โทรบอกคิงส์ว่ามาถึงที่หน้าบ้านแล้ว“สวัสดีครับมาหาใครครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวผ่านรั้วใหญ่“ฉันมาหาคิงส์น่ะ เปิดประตูให้หน่อยสิ”“ไม่ได้ครับ เจ้านายของผมไม่ได้บอกเอาไว้ว่าจะมีคนมาหา คุณได้นัดเจ้านายของผมเอาไว้หรือเปล่าครับ”“นัดไว้ ฉันบอกเขาไว้แล้วล่ะ แต่ฉันลืมเอาโทรศัพท์มา” เดียร์บอกความประสงค์ของตัวเอง“คุณชื่ออะไรครับ”“ฉันชื่อเดียร์”“เป็นเด็กของนายผมเหรอครับ ถ้าจะมาเรียกร้องเอาตังค์หรือจะมาเรียกร้องให้รับผิดชอบคุณกลับไปเถอะนะครับ เพราะเจ้านายของผมไม่ชอบให้ใครมาเซ้าซี้ และอีกอย่างเจ้านายของผมก็มีเมียแล้วด้วย ทางที่ดีคุณกลับไปจะดีกว่านะครับอย่าให้มันวุ่นวายไปมากกว่านี้เลย และผมก็ไม่อยากโดนเจ้านายดุด้วย”“ดูนายจะจงรักภักดีกับเจ้านายคนนี้ดีซะเหลือเกินนะ”“ครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วคุณก็กลับไปเถอะครับ ก่อนที่เจ้านายของผมจะออกมาเห็นแล้วไม่พอใจ”“แสดงว่านายไล่ฉันกลับใช่ไหม?”“ผมไม่ได้ไล่ครับ แต่ผมเป็นห่วงคุณต่างหาก เจ้านายของผมยิ่งอารมณ์ไม่ปกติเ
ฉันขับรถมาที่บ้านของคิงส์อีกรอบนึง ความจริงฉันไม่ได้ใจร้ายอะไรขนาดนั้นหรอก แต่ฉันอยากจะแกล้งลูกน้องของคิงส์เล่นๆ ฉันไม่ได้โกรธเลยนะที่ลูกน้องของคิงส์มาพูดแบบนั้นใส่ฉัน เพราะฉันรู้ว่ามันเป็นหน้าที่และคำสั่งของเจ้านาย และเท่าที่ฟังดูรู้สึกว่าจะมีผู้หญิงมาหาเยอะเกินจนต้องสั่งลูกน้องแบบนี้เลยละมั้งแต่ฉันก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกน้องถึงเป็นแบบนี้ ก็เพราะมีเจ้านายเป็นตัวอย่างไงถึงได้กวนตีนแบบคลานตามกันมาอย่างนี้คนแบบนี้นะมันต้องเจอคนอย่างฉันนี่แหละจัดการ ชอบกวนตีนกันดีนักเดี๋ยวได้เจอปี๊บ ปี๊บฉันบีบแตรรถที่หน้าบ้านของคิงส์ ก่อนจะมีคนวิ่งมาเปิดประตูรั้วบ้านให้กับฉัน รู้สึกว่าฉันได้รับการต้อนรับดีกว่าครั้งก่อนนะเนี่ย“เชิญเลยครับนายหญิง” ผู้ชายคนที่ไล่ฉันกลับไปเมื่อตอนเย็นรีบวิ่งมาเปิดประตูรถให้กับฉัน“ขอบใจ เจ้านายของนายล่ะอยู่ไหน”“นายรอนายหญิงอยู่ด้านในครับ”“อืม ขอบใจ”“ครับนายหญิง”“รู้สึกว่านายจะต้อนรับฉันดีกว่าครั้งก่อนนะ”“ผมขอโทษครับนายหญิง ผมไม่รู้ว่านายหญิงเป็นใคร ป้าอิ่มบอกว่านายจะพานายหญิงกับลูกเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ผมก็กลัวว่าพวกอีหนูของนายจะเข้ามาวุ่นวายกับนายหญิงครับ”“เจ
งานแต่งใครว่าล่ะว่าแต่งงานตอนมีลูกแล้วมันไม่ดี สำหรับฉันมันดีมากๆ เลยแหละได้มีเขามาอยู่ในงานสำคัญนี้ด้วยมันเหมือนของขวัญที่สุดแสนพิเศษอย่างหนึ่งเลย ได้ถ่ายรูปกับแกได้มีแกอยู่ด้วยได้ทำอะไรหลายๆ อย่างด้วยกันแบบพ่อแม่ลูกมันมีความสุขมากเลยนะ ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้บกพร่องหรือมีปัญหาทางครอบครัวเลย ฉันถึงอยากให้ลูกมีครอบครัวมีสมบูรณ์เหมือนกับฉันงานแต่งถูกจัดขึ้นแบบหรูหราหมาเห่ามาก คนที่มางานส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพื่อนของฉันโดยเฉพาะพิงค์ที่มางานนี้ด้วย ส่วนเพื่อนของคิงส์ก็แทบจะไม่มีใครเลย เขาเคยบอกกับฉันว่าเขาไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะอยู่คนเดียวมากกว่าเพราะเป็นคนที่รักสันโดษ ญาติผู้ใหญ่ก็ไม่มีเพราะเขาตัวคนเดียวมาตั้งแต่เด็กแล้ว มีแค่ป้าอิ่มคนเดียวที่เป็นญาติผู้ใหญ่ที่เขานับถือมากที่สุด และที่เหลือก็จะเป็นคนที่เขารู้จักในวงการมาเฟียวงการสังคมนักการเมืองต่างๆ นานาพิธีรดน้ำสังข์คนที่ได้เข้ามารดน้ำสังข์คนแรกเลยก็คือป้าอิ่ม เพราะแกคือคนที่ชราที่สุดในงาน และเป็นญาติผู้ใหญ่คนเดียวของคิงส์“ป้าขอให้คุณทั้งสองมีความสุขมากๆ นะคะ คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนา เป็นผัวเมียกันแล้วจากกระทบกระทั่งกันก็เ
ร่างกายของทั้งสองเริ่มร้อนรุ่มเพราะฤทธิ์ยาที่ดื่มเข้าไปก่อนหน้านี้ ยาต้มที่พ่อกับแม่ของเดียร์ฝากมาให้เป็นยาสมุนไพรก็จริง แต่สรรพคุณของมันไม่ได้ช่วยบำรุงร่างกายแค่อย่างเดียว มันยังช่วยกระตุ้นอารมณ์ทางเพศอีกด้วย“อื้มม…ร้อนจังเนี่ย” คิงส์นั่งอดทนอยู่พักใหญ่ จนเริ่มควบคุมความรุ่มร้อนในร่างกายไม่ไหวเลยลุกออกจากเตียงไป เพื่อที่จะอาบน้ำอีกรอบหนึ่งให้คลายความร้อนในขณะเดียวกันเดียร์ก็เกิดอาการร้อนรุ่มไม่ต่างอะไรจากเขาเลย ร่างเล็กทรุดตัวนั่งลงกับพื้นพร้อมกับบิดตัวเร่า แม้จะอยู่ตรงที่มีน้ำเย็นแต่ความร้อนก็ไม่ได้ลดลงเลยหนำซ้ำมันยังเพิ่มขึ้นอีกด้วยก๊อก ๆ ๆ“เดียร์อาบน้ำเสร็จยัง ฉันร้อนอะอยากอาบน้ำใหม่” คิงส์ยืนเคาะประตูห้องน้ำอย่างรัวๆ“ฉะ ฉันเป็นอะไรไม่รู้ ร้อนเหมือนกัน” เสียงคนด้านในตะโกนตอบกลับมาคิงส์รีบเปิดประตูเข้าไปทันที เขาเห็นเดียร์นั่งกอดเข่าอยู่ใต้น้ำฝักบัวที่กำลังไหล ใบหน้าของเธอแดงก่ำจนถึงใบหู ซึ่งไม่ได้ต่างอะไรจากเขาเลย“ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆ ก็ร้อนไปทั้งตัวหมดเลย อาบน้ำแล้วก็ไม่หาย รู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูกเหมือนกัน” เดียร์เอ่ยพูดกับคนตรงหน้าถึงอาการของเธอที่กำลังเ
แสงแดดรำไรสาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบใบหน้าขาวจนเธอรู้สึกตัว“อืม…เช้าแล้วเหรอเนี่ย” เดียร์บ่นพึมพำเพราะเธอรู้สึกว่าตัวเองได้นอนไปแค่นิดเดียวเอง“ไม่ได้เช้าหรอก นี่มันสายแล้วนะ” คิงส์เอ่ยพูดขึ้น ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ เดียร์“เมื่อคืนฉันหลับไปตอนไหนอ่า” ร่างเล็กพลิกตัวขึ้นไปนอนบนอ้อมกอดของคิงส์ มือเล็กเริ่มอยู่ไม่นิ่งจับตรงนั้นทีจากตรงนี้ที“อือ…นี่ถ้ายังไม่หยุดจะโดนจัดแต่เช้าเลยนะ” คิงส์รวบมือของเธอไว้ให้หยุดซุกซน ไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่อาจจะหยุดหักห้ามอารมณ์ของตัวเองได้เหมือนกัน“กลัวที่ไหน” เธอพูดตอบกลับไปอย่างทันควัน“เมื่อคืนยังบ่นอยู่เลยนะเมีย ว่าผัวเซ็กซ์จัด เซ็กซ์เถื่อน” คิงส์บอก พร้อมกับหัวเราะเบาๆ“แล้วไงคะ มันก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้นนี่นา” คำพูดของเธอดูเหมือนกำลังท้าทายเขาอยู่ไม่น้อยเลย มันอาจจะเป็นแค่คำพูดเล่น แต่สำหรับเขาแล้วเรื่องนี้เอามาล้อเล่นหรือดูถูกกันไม่ได้เลย“หืม…ท้าทายดีนักนะ” ร่างกำยำพลิกตัวขึ้นคร่อมหญิงสาว พร้อมกับก้มหน้าไล่ซุกไซร้ตามลำคอของเธอไปมา“อือ..เอาจริงเหรอ เมื่อคืนเรา…” เดียร์เอ่ยท้วงขณะที่คิงส์กำลังไล่สูดดมซอกคอของเธออยู่“บอกแล้วไงว่าอย่าท้าทาย
3 ปีต่อมา“คุณลุงขา…” เสียงเด็กน้อยดังมาแต่ไกลทันทีที่ลงมาจากรถ ก่อนที่ร่างอ้วนกลมจะวิ่งเข้าใส่ลุงครามจนเกือบหงายหลังไป “คิดถึงคุณลุงจังเลยค่ะ”“เหรอครับ ลุงก็คิดถึงเด็กอ้วนของลุงเหมือนกันครับ” มือหนาบีบแก้มยุ้ยเบาๆ อย่างมันเขี้ยว“น้องดารินครับ เข้าบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เล่นมาทั้งวันมีแต่เหงื่อทั้งนั้นเลย” คิงส์พูดขึ้นจากทางด้านหลังลูกสาว“ค่ะคุณพ่อ”แกตอบรับคำพูดของผู้เป็นพ่อแต่โดยดี ก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปด้านใน“แล้วมึงล่ะ มีอะไรหรือเปล่าถึงได้แวะมา” ถึงแม้จะเป็นครอบครัวที่สนิทและรู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ได้ไปมาหาสู่กันบ่อยนัก เพราะทุกคนต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง จะมาเจอกันสักครั้งก็ต่อเมื่อมีงานหรือปาร์ตี้เล็กๆ ระหว่างครอบครัว“กูเพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียน่ะ ก็เลยซื้อของมาฝากหลานสาวกับหลานชาย ไม่ได้แวะเอามาให้สักทีวันนี้ผ่านมาพอดีก็เลยแวะเอามาให้” ครามบอก“อ๋อ ขอบใจมากนะ”“อือ..กูกลับละ”“อืม…ขับรถกลับดีๆ นะมึง อย่าไปไถลเล่นกับฟุตบาทล่ะ”“เออ!”เป็นคำพูดที่ห่วงใยแต่ก็ยังไม่วายสอดแทรกเรื่องกวนบาทาใส่กัน ไม่รู้เลยว่าใครจอมยั่วใครจอมโมโหกันแน่ เพราะทั้งสอง
บ้านพักริมทะเล“อ่า…สดชื่นจัง…” คิงส์กางแขนออกกว้างแอ่นอกรับลมบริสุทธิ์จากผืนทะเล แต่จู่ๆ ก็มีมือปริศนามาผลักเขาออกไป“ยืนกีดขวางฉิบหายมึงเนี่ย!” ครามพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิด แต่ดูเหมือนจะแกล้งคนข้างๆ มากกว่า“ก็ทางเดินมีตั้งมากมายมึงไม่เดิน มาเดินเอาตรงที่กูยืนอยู่เนี่ยนะ!?” คิงส์หันไปต่อว่า ตรงที่เขายืนเป็นหน้าบ้านก็จริงแต่บ้านก็กว้างพอที่จะไปเดินทางอื่นได้“นี่มันบ้านกู กูจะเดินไปตรงไหนก็ได้ไม่ผิด” ครามทำหน้าเฉยชาใส่คิงส์ ราวกับว่าไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำของตัวเองเลย“มันไม่ผิดหรอก มันอยู่ที่มารยาทต่างหากไอ้เวร! กูรู้ว่าบ้านหลังนี้เป็นของมึง แต่กูมายืนอยู่ตรงนี้ก่อนมึง” คิงส์หันไปเท้าเอวด่าอยู่ด้วยกันสองคนไม่ได้เลยจริงๆ สองคนนี้ มีอันเป็นต้องหาเรื่องทะเลาะกันอยู่ตลอด ส่วนมากก็จะเป็นเรื่องบ้าๆ บอๆ ที่ด่ากัน“แล้วไง? กูไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักหน่อย”“มึงนี่มันกวนตีนไม่เปลี่ยนเลยนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนกูกับมึงก็คงจะวางมวยกันไปแล้ว”“มาดิ ตอนนี้ยังวางได้นะ”“เดี๋ยวกูจะฟ้องเมียมึง” คิงส์พูดขู่“ฟ้องเรื่องอะไร๊ กูไม่ได้มีเรื่องปิดบังอย่างเช่นเรื่องแต่งรถเหมือนมึงสักหน่อย”“ให้กูพูดจริงๆ เ
“กูขออุ้มหลานหน่อย” ครามยื้อแขนที่รอรับเด็กสาวตัวน้อย แต่กลับถูกคิงส์พาเดินหนีออกไป “ไอ้คิงส์! กูบอกขออุ้มหลานหน่อย”“กูไม่ให้อุ้ม” คิงส์หันมาตอบกลับเสียงแข็งกร้าว“แต่นี่หลานกู”“หลานมึง แต่ลูกกู”ทั้งสองยืนเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะไม่มีใครยอมใครเลย อีกคนก็อยากอุ้มหลาน อีกคนก็หวงลูกราวกับจงอางหวงไข่ ไม่ยอมให้ใครได้แตะต้องลูกสาวเลยโดยเฉพาะคราม“เฮ้ย! มึงจะหวงทำไมวะ กูแค่ขออุ้มหลานหน่อยแค่นี้เอง ไม่ได้พาไปไหนสักหน่อย” ครามพูดแย้งออกไป“กูไม่ให้อุ้ม เดี๋ยวมึงเอาลูกกูไป” คิงส์หวงลูกสาวมาก เพราะแกทั้งน่ารักขี้อ้อน ตัวอ้วนกลมแถมแก้มซาลาเปาหน้าหยิกเล่น ใครเห็นก็ต้องเป็นหลง โดยเฉพาะครามที่ชอบเด็กผู้หญิงตัวอ้วนๆ กลมๆ มาก“กูขออุ้มนิดเดียว มึงก็ยืนโด่อยู่ตรงนี้ กูจะเอาลูกมึงไปไหนได้”“มึงอยากได้ลูกผู้หญิงอีก ทำไมมึงถึงไม่ทำเอาเองล่ะ เหอะ! หรือว่าหมดน้ำยาแล้ว?” คิงส์หัวเราะเย้ยหยันคนตรงหน้า“น้ำยากูยังไม่หมดหรอก แต่เมียกูไม่ยอมมีลูกให้อีกนี่หว่า บอกว่ามีแค่สองคนก็พอแล้ว” ครามถอนหายใจเฮือกใหญ่“มึงมันไม่มีน้ำยาเองนี่หว่า”“แล้วมึงล่ะ ทำไมไม่มีอีก”“กูทำหมันแล้วจะมีได้ไงวะ คนอย่างกูอะมันน้
6 เดือนต่อมาบ้านแสนอบอุ่น“แอ้ แอ้” เสียงของน้องดารินดังอ้าวออกมาถึงข้างนอก ฉันชะโงกหน้าเข้าไปมองก็เห็นว่าแกกำลังนั่งเล่นอยู่กับพี่ชายอยู่ ส่วนคิงส์ก็คอยนั่งดูแลอยู่ข้างๆ ตอนนี้พากันหลงเด็กน้อยคนนี้ทั้งพี่ชายทั้งพ่อเลย“ดูท่าคุณหนูไทเกอร์กับคุณคิงส์จะพากันหลงคุณหนูดารินจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะคะเนี่ย” ป้าอิ่มพูดขึ้น“ใช่ค่ะป้าอิ่ม” สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือกลัวว่าพี่น้องจะไม่รักกัน กลัวว่าจะมีคนมาพูดทำพี่น้องทะเลาะกัน แต่ตอนนี้ฉันไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้วน้องไทเกอร์มีวุฒิภาวะของความเป็นพี่มาก คอยดูแลน้องอยู่ตลอด ทุกวันหลังเลิกเรียนก็จะมาเล่นอยู่กับน้อง อายุห่างกันมากไม่ใช่ปัญหาเลย ดีซะอีกที่จะมีพี่ชายคนโตคอยดูแลน้องสาวคนเล็กคนนี้น้องไทเกอร์แกเข้าใจดีว่าทำไมฉันถึงต้องดูแลเอาใจใส่น้องมากเป็นพิเศษ แต่ฉันก็ไม่เคยละเลยแกเลยสักครั้ง ฉันทำให้แกได้เห็นว่าต่อให้จะมีน้องอีกซักกี่คนความรักที่ฉันมีให้แกก็ยังเหมือนเดิม“แล้วคุณเดียร์ ไม่คิดจะมีคุณหนูอีกซักคนเหรอคะ”“ไม่ล่ะค่ะป้า เดียร์ผ่าคลอดน่ะค่ะคุณหมอบอกว่าถ้าท้องอีกอาจจะเสี่ยงแท้งต้องยุติการตั้งครรภ์ค่ะ เดียร์แพ้ยามากค่ะ โดยเฉพาะยาชากับยาสลบ”“ตายจร
โรงพยาบาล“ทำไมต้องวางยาสลบเธอด้วยล่ะครับหมอ ปกติแค่ผ่าคลอดให้แค่ยาชาก็ได้นี่นา” คนตัวสูงเอ่ยถามคุณหมอขณะที่กำลังวุ่นวายกันอยู่ภายในห้อง“คนไข้แจ้งมาล่วงหน้าแล้วนะครับว่าแพ้ยาชา และการวางยาสลบแบบนี้มันจะปลอดภัยดีกว่านะครับ ถ้าคนไข้มีอาการแทรกซ้อนขณะที่กำลังผ่าคลอด อาจจะทำให้เป็นอันตรายทั้งแม่และเด็กได้ครับ”“เธอกับลูกจะปลอดภัยใช่ไหมครับหมอ มีกับลูกของผมจะปลอดภัยใช่ไหมครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงสั่นคลอน กลัวว่าลูกและภรรยาจะเป็นอะไรไป ถึงจะรู้มาบ้างว่าเธอแพ้ยา แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะแพ้หนักขนาดนี้ และคำพูดของเดียร์พี่เคยพูดเอาไว้ก็ลอยเข้ามาในหัวของเขาทันที ( ตอนที่ฉันผ่าคลอดน้องไทเกอร์ ฉันแพ้ยาชาหนักมากจนหัวใจของฉันหยุดเต้นไปหลายครั้ง แต่ฉันก็กลับมาได้ในที่สุด )“ครับผม หมอรับรองครับว่าภรรยาและลูกของคุณจะต้องปลอดภัย”“…” ถึงคุณหมอจะยืนยันและรับรองแบบนั้น ก็ไม่ได้ทำให้เขาสบายใจอยู่ดีคิงส์ยืนรออยู่หน้าห้องผ่าตัดอย่างใจจดใจจ่อ รอคุณหมอออกมาบอกข่าวดีกับเขาเวลาต่อมาแกร่ก~ประตูสีขาวบานใหญ่ถูกเปิดออกตามด้วยร่างสูงที่ใส่ชุดกาวน์ปิดหน้าปิดตาเดินออกมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของคิงส์“เมียกับลูกของผมเป็น
หลายวันต่อมา“อืม…”“เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมแบบนี้” คิงส์เอ่ยถามภรรยาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน พลางไล่บีบนวดตามขาให้เธอบรรเทาอาการปวด“ดีขึ้นเยอะเลยล่ะ เฮ้อ..”“เมื่อไหร่จะคลอดครับลูกสาวพ่อหืม…พ่อตั้งหน้าตั้งตารอแล้วนะ รีบๆ ออกมานะครับ” ว่าแล้วก็พลางลูบที่ท้องใหญ่ไปมา“โอ๊ะ!?” เดียร์ร้องอุทานเพราะตกใจที่ลูกในท้องถีบอย่างแรงเมื่อคิงส์พูดจบ ราวกับว่ารับรู้ได้และอยากออกมาเต็มทนแล้ว เพียงแต่ยังไม่ครบกำหนดที่จะออกมาเท่านั้น“เป็นไร! จะคลอดเหรอ?” คิงส์เอ่ยถามด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงร้องของภรรยา“เปล่า ลูกดิ้นอะ ดิ้นแรงเลย” เดียร์บอก“เหรอ ขอจับหน่อยนะ” คิงส์เลื่อนมือไปสัมผัสกับหน้าท้องของเธออีกครั้ง เพราะอยากจะรับรู้ถึงความเคลื่อนไหวภายในนั้น “ดิ้นจริงด้วย ดูสิถีบมือฉันใหญ่เลยอะ”เขาเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตในท้องใหญ่ของเธอ ดวงตาคมแดงก่ำราวกับคนกำลังจะร้องไห้ มือหนาก็ยังเลื่อนสัมผัสไปมาอยู่แบบนั้น“สงสัยแกจะได้ยินสิ่งที่คุณพูดนะ ดิ้นใหญ่เลย”“เหรอ…รีบๆ ออกมานะครับ พ่ออยากอุ้มอยากหอมแก้มหนูจะแย่แล้ว”ก๊อก ๆ ๆ ๆ“คุณพ่อคุณแม่ครับ นอนหรือยังครับ” เสียงเล็กๆ ด้านนอกตะโก
หกเดือนต่อมาเดียร์ Talkตอนนี้ท้องของฉันมันใหญ่ขึ้นมากเลยแหละ ไม่ได้ลูกแฝดหรอกแต่ได้ลูกผู้หญิงสมใจอยากคุณพ่อเขาเลย พี่ชายก็อยากได้น้องผู้หญิงเหมือนกัน เห็นบอกว่าอยากเป็นพี่ชายคนโตอยากคอยดูแลน้องสาว แต่อายุห่างกันพอสมควรเลยล่ะ กว่าคนในท้องจะคลอดน้องไทเกอร์ก็ปาไปหกขวบแล้ว พี่ชายกับน้องสาวอายุห่างกันหกปีเลยทำไงได้ล่ะ ก็มันมีแต่เรื่องวุ่นวายนี่นา กว่าจะสงบลงได้ก็สาหัสเหมือนกันนะ“อื้ม…ปวดขาจัง” ฉันบ่นพึมพำพลางทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเอนตัวในท่าที่สบายที่สุด ท้องของฉันมันใหญ่มากทำอะไรก็ลำบากไปหมด ใหญ่กว่าน้องไทเกอร์อีก แต่อาจจะเป็นเพราะน้องไทเกอร์เป็นท้องแรกก็เลยไม่ใหญ่เท่าไหร่“รับของว่างมั้ยคะคุณเดียร์ เดี๋ยวป้าให้เด็กจัดมาให้”“ขอบคุณค่ะป้า” ฉันไม่ได้แค่ท้องใหญ่อย่างเดียวนะ ยังหิวตลอดเวลาอีกด้วยกินเยอะมาก“สักครู่นะคะ”“ค่ะป้า”วันๆ ฉันทำได้แค่นั่งเล่นอยู่ภายในห้อง ออกไปเดินเล่นตามในสวนบ้างเป็นบางครั้ง คิงส์ไม่ยอมให้ฉันเดินออกไปไหนโดยที่ไม่มีเขาไปด้วย เพราะกลัวว่าฉันจะไปลื่นล้มเกิดอุบัติเหตุแล้วเป็นอันตรายแต่ความจริงฉันก็ไม่อยากเดินออกไปไหนหรอก เพราะมันลำบากไหนจะปวดขาอีก เดินก้าวไป
อ้วกก อ้วกก อ้วกกนี่คือเสียงของคิงส์ที่กำลังมีอาการแพ้ท้องแทนเมียอย่างหนัก ชนิดที่ว่าไม่เป็นอันกินอันนอนกันเลยทีเดียว เขาอยากมีลูกอีกคนมากตอนนี้ก็สมใจอยากผู้เป็นพ่อแล้ว แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการแพ้ท้องแทนเมียอย่างหนักหน่วง กินอะไรก็แทบจะไม่ได้ แค่ได้กลิ่นอาหารก็อ้วกพุ่งแล้ว กินได้แค่ของเปรี้ยวๆ เท่านั้นที่จะบรรเทาจากอาการพวกนี้“เป็นยังไงบ้างเนี่ยคุณ” เดียร์เข้ามาถามผู้เป็นสามีที่กำลังนั่งหมดแรงอยู่ข้างโถส้วมด้วยความเป็นห่วง ถ้าเทียบกับอาการแพ้ท้องของเธอตอนที่ท้องลูกคนแรกยังถือว่าเบามากกับลูกคนนี้“อืม…ไหวฉันไหว..” คิงส์ทำมือเป็นรูปโอเคส่งให้ภรรยาดู เพราะตอนนี้แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงโต้ตอบกลับแล้ว “ไอ้สังกะสีมัน…เอามะม่วงขึ้นมาให้หรือยัง”“ใกล้แล้วๆ ออกมานั่งข้างนอกก่อนสิ”“อืม…”“ค่อยๆ นะ” เดียร์เข้าไปพยุงร่างใหญ่ให้ออกมานั่งข้างนอกหลังจากที่รู้ว่าตัวเองนั้นกำลังท้องเธอก็แข็งแรงดีทุกอย่างไม่มีความผิดปกติอะไร มีเพียงคิงส์เท่านั้นที่แพ้ท้องเป็นแทนเธอทุกอย่าง“ไอ้สังกะสีมันไปเอามะม่วงถึงไหน ทำไมไปนานจังเลย” คิงส์เริ่มบ่นและก็เริ่มมีอาการหัวเสีย เพราะลูกน้องไม่ได้ดั่งใจ“ใจเย็นก่อนสิ เดี๋ยววาป
หลายวันถัดมาคิงส์ Talkจะว่าผมเร่งมีลูกก็ได้นะครับ แต่ผมก็อายุปานนี้แล้วนี่นาความจริงน่าจะมีลูกอายุเป็นสิบขวบเหมือนกับไอ้ครามได้แล้ว นี่ลูกชายคนโตของผมอายุแค่ห้าขวบเองแต่อายุผมปาไปสามสิบกว่าแล้ว ทำไมผมไม่คิดได้ตั้งแต่แรกนะว่าการมีลูกมันดีขนาดไหน มาคิดได้ก็จนตัวเองจะแก่แล้ว ผมอยากมีลูกสาวอีกสักคนนึงหรือจะเป็นลูกชายก็ได้ หรือจะเป็นแฝดก็ดี ผมได้หมดอะครับตอนนี้ ขอแค่มีผมอยากอุ้มเด็กตัวเล็กๆ เพราะตอนน้องไทเกอร์ผมก็ไม่มีโอกาสได้เจอหรือได้เห็นเลยมารู้อีกทีก็โตแล้ว ผมอยากดูแลตอนที่เดียร์เธอกำลังท้อง ผมรู้ว่ามันทดแทนกันไม่ได้ แต่ผมก็อยากจะทำให้เธอได้รู้ว่าผมใส่ใจเธอมากแค่ไหน ผมพร้อมจะดูแลเธอมากแค่ไหน ผมจะไม่ทำให้เธอต้องรู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวอีกแล้ว ผมจะคอยอยู่ข้างๆ เธอ ไม่ทิ้งเธอไปไหนผมรู้ว่าการที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะต้องอุ้มท้องจนกว่าจะคลอดและเลี้ยงลูกคนเดียวมันรู้สึกยังไง ผมยอมรับเลยว่าเธอเก่งมากที่ผ่านจุดนั้นมาได้เธอเก่งมากครับ ไม่แปลกเลยที่น้องไทเกอร์จะรักเธอมากขนาดนี้“คุณพ่อคร้าบ โดดมาเร็ว”“ครับผม” ผมตะโกนตอบลูกชายไป ตอนนี้ผมพาเดียร์กับลูกมาเที่ยวอยู่ที่ทะเล ก่อนที่โรงเรียนของแกจะเปิด