Althea’s POV Pagkarating namin sa kumpanya, agad akong bumaba ng sasakyan, nagmamadaling makalayo kay Xander. Hindi ko pa rin matanggap ang nangyari kanina. Paano ba naman, aksidente man o hindi, nagdikit pa rin ang mga labi namin! At ang kapal pa ng mukha niyang tukso-tuksuhin ako! Pero bago pa ako makalayo nang tuluyan, tinawag niya ako. "Althea." Napapikit ako saglit bago bumaling sa kanya. "Ano na naman?" Lumapit siya nang walang kaabog-abog, at saka pormal na nagsalita. "Mamayang lunch break, sabay tayong kakain." Napakunot ang noo ko. "Ha? At sino namang nagsabi na gusto kong makasabay ka?" Nagkibit-balikat siya. "Wala ka namang choice." Napairap ako. "Kung gusto mong sabay tayong kumain, bakit hindi mo na lang ako imbitahan ng maayos?" Ngumisi siya. "Alam ko namang tatanggi ka, kaya inunahan na kita." Napahinga ako nang malalim, pilit na pinakakalma ang sarili. "Xander, may sarili akong buhay. Hindi mo ako pwedeng diktahan kung kailan ako kakain at kung sino
Terakhir Diperbarui : 2025-03-10 Baca selengkapnya