Semua Bab His Runaway Wife: Bab 51 - Bab 60

Habang patuloy sa pagmamaneho si Xander, unti-unting lumilinaw sa isipan niya ang isang bagay na hindi niya naisip itanong noon kay Althea—isang bagay na ngayon ay tila bumabagabag sa kanya. Alam niyang may mga sikreto pa silang hindi lubusang napag-uusapan, at ngayon, gusto na niyang malaman ang sagot. Pagdating niya sa ospital, hindi na niya nagawang mag-isip pa ng iba nang biglang niyakap siya ni Althea. Mahigpit at may halong pag-aalala ang yakap nito. "Kamusta ka? Kumain ka na ba? Saan ka galing?" sunod-sunod na tanong ni Althea habang tinitingnan siya mula ulo hanggang paa, tila sinusuri kung may nangyari sa kanya. Ngunit hindi sumagot si Xander. Nanatili siyang nakatitig kay Althea, seryoso ang kanyang ekspresyon. Ang lalim ng kanyang titig na parang sinusuri ang kaluluwa ni Althea, dahilan para kumunot ang noo nito. "Xander?" mahinang tawag ni Althea, nagtaka sa kakaibang kilos ng asawa. "Bakit ganyan ka makatingin?" Mabigat ang pakiramdam ni Xander. Napakaraming tan

Maagang nagising si Althea upang asikasuhin ang lahat para sa family photoshoot nila. Alam niyang malaking bagay ito para sa kumpanya ni Xander, pero higit sa lahat, gusto niyang maging espesyal ang araw na ito para kay Zsa Zsa—ang unang opisyal na larawan nilang tatlo bilang isang pamilya. Habang binubuksan niya ang mga kahon ng magagandang damit na pinili niya para kay Zsa Zsa, naramdaman niyang lumapit si Xander mula sa likuran. "Sigurado ka na ba rito?" tanong ni Xander, habang nakatingin sa mga damit na inilabas ni Althea. "Pwede namang simple lang ang isuot niya." "Gusto kong maging maganda si Zsa Zsa sa photoshoot," sagot ni Althea, hindi inalis ang tingin sa mga damit. "Gusto ko kapag lumaki siya at nakita niya ang picture na 'to, maramdaman niyang buo tayo bilang pamilya." Tahimik lang si Xander habang pinagmamasdan ang asawa. Alam niyang hindi lang para sa negosyo ang photoshoot na ito. Para kay Althea, isa itong patunay na may pamilya silang nabuo kahit hindi perpekto

kinsumagan, habang tahimik na nag-aalmusal ang pamilya, biglang tumunog ang telepono ni Xander. Kinuha niya ito mula sa bulsa at sinagot. "Ano?" seryoso niyang tanong habang nakikinig sa kabilang linya. Mula sa kinauupuan niya, narinig ni Althea ang boses ng assistant ni Xander. “Sir, matagal na kayong wala sa opisina. Kailangan niyo nang bumalik. May ilang board meetings na kayong hindi nadaluhan. At saka—” Napabuntong-hininga si Xander at hinilot ang sentido. “I know. Pero—” “Sir, hindi niyo rin dapat kalimutan ang family photoshoot. Malapit na ang press event, at gusto ng mga kasosyo niyo na makita kayong buo bilang pamilya.” Dahan-dahang nag-iba ang ekspresyon ni Xander. Alam niyang mahalaga ito para sa negosyo, pero gusto pa sana niyang sulitin ang oras kasama sina Althea at Zsa Zsa ngayong magkakasama na ulit sila. Nakita ni Althea ang pag-aalinlangan sa mukha ni Xander. Bagama’t gusto niyang makasama ito, alam niyang may responsibilidad rin itong kailangang harapin. K

Sa loob ng memorial chapel, tahimik na nakatayo si Althea malapit sa kabaong ni Xyrene. Ang paligid ay puno ng puting bulaklak, at sa bawat sulok ay nararamdaman ang bigat ng lungkot at pangungulila. Sa hindi kalayuan, nakita niya sina Zsa Zsa at Ava na magkatabing nakaupo. Ang mga mata ni Ava ay namamaga sa kaiiyak, habang si Zsa Zsa naman ay hinahaplos ang likod ng kanyang kaibigan, tila pinapatahan ito. “Huwag kang umiyak, Ava…” mahina ngunit puno ng pagmamalasakit na sabi ni Zsa Zsa. “Alam mo, sabi ni Daddy, kapag ang isang tao ay naging mabait sa mundo, nagiging anghel siya sa langit. Baka ngayon, ang mommy mo ay isa nang maganda at mabait na anghel na nagbabantay sa’yo.” Dahan-dahang tumingin si Ava kay Zsa Zsa, tila iniisip ang sinabi nito. “Talaga?” mahina niyang tanong, sabay punas sa kanyang luha gamit ang maliit niyang kamay. Tumango si Zsa Zsa at ngumiti. “Oo! Kaya hindi mo kailangang malungkot palagi. Kasi kahit hindi mo na siya nakikita, nandiyan lang siya, nagba

Habang nasa daan pauwi, tahimik lang si Ava habang nakasandal sa balikat ni Althea. Kanina pa ito parang may gustong sabihin, kaya hinintay lang ni Althea na kusang magsalita ang bata. "Tita Althea," mahina pero malinaw na sabi ni Ava. "Bago po ilibing si Mama… pwede po bang bumili tayo ng maraming lavender na bulaklak?" Napatingin si Althea kay Xander, na kasalukuyang nagmamaneho. Napansin niyang saglit na tumigil ang paggalaw ng kamay nito sa manibela, bago marahang tumango. "Paborito ‘yon ng Mama mo, ano?" tanong ni Xander, lumingon saglit sa rearview mirror para tingnan si Ava. Tumango ang bata, at kahit madilim na sa labas, kita ni Althea ang kinang ng luha sa mga mata nito. "Opo… Lagi po siyang may lavender na bulaklak sa kwarto namin. Sabi niya, ‘pag may lavender sa paligid, parang mayakap mo ang langit." Mas lalong lumambot ang ekspresyon ni Xander. Hindi siya nagsalita agad, pero kita sa mukha niya ang determinasyon. "Bibili tayo," sagot niya sa dulo. "Hindi lang ba