Semua Bab พัง: Bab 41 - Bab 50

ฉันพละออกจากอ้อมกอดพี่ที ก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาที่เหลืออยู่บนแก้ม... "ชะ… ช่วยเมย์เก็บของหน่อยค่ะ " พี่ทีพยักหน้า ก่อนจะจับมือฉันแน่น… "วันนี้กลับไปนอนบ้านมั้ย หรือจะนอนที่โรงแรม" "โรงแรมก็ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณพ่อเห็น แล้วเป็นห่วง" เขายิ้มเบา ๆ แล้วเราสองคนก็เข้ามาในห้อง เริ่มเก็บเสื้อผ้า เก็บของใช้... แล้วไปโรงแรม โรงแรมอนันธรา… "คุณที คุณเมย์ สวัสดีครับ" พนักงานต้อนรับและเบลบอย รีบวิ่งมาช่วยพี่ทียกของ และลากกระเป๋าให้ฉัน… พี่ทีเปิดห้องสวีทให้ฉันห้องนึง... พอพนักงานยกของมาวางแล้วออกไป ฉันก็นอนราบลงไปกับเตียงทันที ฉันเหนื่อย หนักพุงโต ๆ นี้จัง... พี่ทีเดินตามมาในห้อง… ยืนมองฉันที่นอนอยู่บนเตียง... ก่อนจะค่อย ๆ นั่งยอง ๆ ลงที่พื้น... และ… กำลังถอดรองเท้าให้ฉัน... ถอดรองเท้า! ฉันรีบดันตัวขึ้นจากเตียง มองเขา… ที่กำลังแกะเชือกรองเท้าฉันทีละเส้น... "ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ค่ะพี่ที" เขาเงยหน้าขึ้นมามองฉันแวบนึง แล้วก้มถอดรองเท้าต่อ

"หะ... เมย์อยากอะไร" พี่ทียังคงไม่หันมา แถมยังถามฉันกลับอีก นี่เขาไม่รู้จริง ๆ หรือเขาแกล้ง... "อยากเอ่อ..." ทำไมฉันต้องพูดเนี่ย ปกติฉันไม่เคยพูด ไม่เคย...สบตากันไม่ถึงนาทีฉันก็กินกับพี่ทีได้แล้ว "พี่ออกไปรอข้างนอกนะ" ฉันบีบมือเขาแน่น... ก่อนจะกระตุกเบา ๆ "อย่าไปได้ไหม" ฮือฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมฉันอยากถึงขนาดนี้ "เมย์มีอะไรเหรอ" แล้วเขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกตามเคย "เอ่อ... เมย์อยากอ่ะ" "อยากกินอะไรล่ะ... เดี๋ยวพี่สั่งรูมเซอร์วิสให้" อะไรของพี่ทีเนี่ย..แกล้งกันใช่ไหม "อยากกิน เอ่อ... ข้าวต้มมัดค่ะ ใช่ ๆ ข้าวต้มมัด" เขายกมือซ้ายขึ้นดูนาฬิกา... "มันดึกแล้ว พี่จะลองถามให้ ถ้าไม่ได้ ต้องรอเช้านะ" "มะ... ไม่ใช่ค่ะ ข้าวต้มมัดอ่ะ" พี่ทีหันกลับมามองหน้าฉัน เขาหน้าแดง แต่ก็มิวายทำขมวดคิ้วสงสัย... "หื้ม ก็ใช่ไงข้าวต้มมัด ที่โรงแรมมีบางเวลา..." ฉันหลับตาปี๋ อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก... หน้าอกหน้าใจตอนนี้มันก็เด้งชูชันรอเขาเห

ฉันรีบดันตัวลุกจะไปอาบน้ำ เขิน จนทำตัวไม่ถูก... "เอ่อ กินก็ได้ค่ะ... เมย์อาบน้ำก่อนนะคะ" ฉันรีบหันไปตอบเขา ก่อนจะวิ่งเข้าไปอาบน้ำ พี่ทีไปเปลี่ยนชุดที่ห้องทำงานรอฉัน... วันนี้ไทม์ก็ 24 สัปดาห์แล้ว! ไปหาหมอกันเถอะนะลูก... ฉันลงมาหาพี่ทีที่ห้องทำงาน เปิดประตูเข้าไปก็เห็นหน้าหล่อ ๆ ใส่สูท เซ็ทผมเรียบร้อย แถมยังนั่งตรวจเอกสารอีกต่างหาก... ขยันจริง ๆ "โทษทีเมย์ พี่ไม่ได้ขึ้นไปรับ พอดีมีเอกสารด่วนของเมย์ ดูก่อนไหม" เขาตรวจงานให้ฉันเหรอเนี่ย "ฝากพี่ทีจัดการเลยค่ะ แหะ ๆ ไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน" เขาดันตัวลุกจากเก้าอี้ แล้วเดินมาจับมือฉัน... โอเค... จับก็จับ... ยอม มาถึงโรงพยาบาลก็เกือบเลท รถติดตามเคย เห็นรถติด ๆ แบบนี้ฉันเริ่มจะคิดถึงโคราชแล้ว... เหนื่อยมาก ยิ่งท้องยิ่งเหนื่อย เอ๊ะ... หรือเหนื่อยที่เมื่อคืนจัดหนักรึป่าวก็ไม่รู้ เหอ ๆ รอเข้าห้องตรวจ... "เมย์... กินข้าวที่พี่สั่งให้แล้วใช่ไหม" ฉันพยักหน้าเบา ๆ "ค่ะ... พี่ทีกินยังคะ..."

เรามาถึงร้านกันเรียบร้อย มาถึงณีเวียบ่นทันที "มาช้ามาก... แต่มีคนช้ากว่าคือ น้ำหวาน! รอหมอนายออกเวร" ณีเวียทำหน้ามุ่ย ไม่นานน้ำหวานก็มาถึง เราคุยกันสนุกสนาน น้ำหวานเล่าถึงของขวัญวันแต่งงานที่พวกผู้ชายมอบให้หมอนาย..มันคือยาดองโด่ไม่รู้ล้ม... ณีเวียสนใจใหญ่ เอ่อ... ไม่ใช่แค่ณีเวีย ผู้หญิงทุกคน เราแค่อยากรู้ว่ามันใช้ได้ผลจริงไหม น้ำหวานคอนเฟิร์ม 'หากสงสารแฟนก็อย่ากินมันเลยนะ... เกือบตาย' ขนลุกเลย! ปกติแทบตายอยู่แล้ว หากกินไอ้ยาดองบ้า ๆ นั้น คงสลบไปยาว ๆ พี่ทีแอบเหล่มองฉันเบา ๆ ฉันจึงรีบจิกตาใส่... เพราะแค่นี้ก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว ทุกคนแอบถามสถานะฉันกับพี่ที ฉันไม่ได้เล่าอะไรมาก บอกแค่รอดูพฤติกรรม... ถึงจะกินกันที่คอนโดแทบทุกวันก็เถอะ... ฉันอยากปลดปล่อยเอง เขาเรียกว่า เอ่อ... ทั้งสบายตัว ทั้งสบายใจ หลังจากคุยสังสรรค์กับเพื่อนวันนี้ เราตั้งใจกลับไปนอนที่บ้าน ไม่สิ แค่ฉัน... คุณพ่อสั่งห้ามนอนด้วยกัน ถ้ายังไม่แต่งงาน คุณพ่อช่างไม่รู้อะไรเลย... ไม่ได้นอนด้วยกัน... ก็กินกันได้ วันนี้ปลายฟ้ามานอนกับฉัน กำลังเ

ฉันหัวเราะท่าทางเขาเบา ๆ มันน่ารักจริง ๆ "แค่มีอะไรกันทุกวัน มันลำบากมากเหรอคะ" ฉันเอานิ้วชี้จิ้ม ๆ หน้าอกเขา "เมย์ท้องไง ท้องจะคลอดอยู่แล้ว โดนหัวลูกจะทำยังไง ของพี่ยิ่งยาว ๆ" แหม! "ขอดูหน่อยค่ะ ว่ายาวจริงไหม เมย์ลืมละ" ฉันขยับไปดึงกางเกงเขาลง พี่ทีรีบจับมือฉันไว้... เดี๋ยวนี้เริ่มหวงแล้ว! "พอเลย ใจเย็น ๆ" ฉันเซ็งจริง ๆ เลยล้มตัวนอนบนเตียง หลับตา ถอนหายใจฟึดฟัดใส่เขา อยู่ ๆ ผ้าถุงฉันก็ถูกเลิกขึ้น... ฉันปรือตามอง ก่อนจะยิ้มชอบใจ เอ... ใครมาทำอะไรน้องสาวฉันนะ... "ไหน ขอคุยกับน้องสาวเมย์หน่อย ช่วงนี้เป็นอะไร ทำไมร้ายนัก" เขาค่อย ๆ ดึงกางเกงในฉันออกจากเรียวขา... ก่อนจะกดหน้าเข้ามาใกล้ ๆ มัน... นิ้วยาวเริ่มไล่สัมผัสตามร่องสวาท เปิดกลีบกุหลาบสีสดเชยชมทีละกลีบ... เขาแตะ แตะสะกิดมันเบา ๆ เป็นจังหวะ จนฉันเผลอเด้งเอวกระเส่า ตามจังหวะเขา... "อ่าส์... ทรมานจัง" หน้าคมเงยขึ้นมามองฉัน เขายิ้มชอบใจ แล้วลงมือจัดการ น้องสาวแสนซนของฉันต่อ...