Semua Bab พัง: Bab 31 - Bab 40

"ค่ะคุณพ่อ... แต่เมย์เลิกกับพี่ทีแล้วค่ะ" คุณพ่อหัวเราะเบา ๆ "ทียอมที่ไหน... ตอนนี้ไม่เที่ยว ไม่ไปไหนแล้ว สงสัยรักลูกมาก..." ฉันได้แต่ยิ้มแหง ๆ ให้คุณพ่อ ฉันไม่คิดเลย นึกไม่ถึงเลย ว่าพ่อฉันจะเป็นพ่อสมบัติคนนี้... "พ่อมาที่นี่ได้ยังไงคะ... ทำไมถึงรู้" คุณพ่อหยิบมือถือเปิดรูปส่งให้ฉันดูอีก มีเป็นอัลบั้มเลย... 'ลูกสาว' ในนั้นมีรูปสมุดบันทึก มีรูปกระดาษที่คุณพ่อเขียน มีรูปถ่ายเก่า ๆ ของแม่มุกและคุณพ่อ หลังรูปเขียนบรรยายทุกอย่าง วัน สถานที่... รวมไปถึงความรู้สึกคุณพ่อ... "คุณทิพย์และพี่น้อย ไปเจอกล่องนี้ พ่อเองก็จำไม่ได้ว่ากล่องอะไร สงสัยคุณย่าเอาไปซ่อนไว้... พอพ่อเปิดดูก็เห็นรูปพวกนี้ พ่อแอบตกใจนะ แต่พออ่านทุกอย่าง พ่อก็เริ่มปะติดปะต่อได้ทีละนิด ความจำมันเริ่มกลับมาเรื่อย ๆ คุณทิพย์ก็ช่วยพ่อหา...จนวันนั้น วันที่เมย์จะออกจากบ้าน คุณทิพย์บอกพ่อว่าเห็นปานที่หลังเมย์..." "...คุณพ่อก็คิดว่าเมย์เป็นลูกสาวคุณพ่อเลยเหรอคะ" คุณพ่อส่ายหน้า "ไม่ พ่อฉุกคิดสักพัก เลยนึกได้ ว่าเมย์เคยบอกมีบ้านอยู่โค

ฉันตื่นไปทำงานแต่เช้า เหมือนเดิมตาข้างห้องมาส่ง... และเหมือนเดิม ถูกพี่ ๆ ที่ร้านแซว วันนี้ฉันมีนัดกับสายฝน และแตงโมช่วงบ่าย ฉันต้องพาปลายฟ้าไปด้วย เพราะตาข้างห้องบอกว่างานยุ่งมาก ฉันสงสารเขา... เขากลับจากโคราชก็ต้องมาเคลียร์งานที่ค้างไว้อีก... คงเหนื่อยน่าดู งานที่ร้านกาแฟปกติ ลูกค้าเข้ามาเรื่อย ๆ กว่าจะได้เลิกงานก็เลทไปสามสิบนาที ฉันเริ่มเหนื่อย เพราะตาหนูเริ่มดิ้นแรง บางทีฉันก็แอบเสียวท้องวูบวาบเหมือนกัน... อยากไปหาหมอแล้ว อยากเห็นว่าเขาตัวใหญ่ขนาดไหน... เมื่อฉันไปรับปลายฟ้าเสร็จ ก็ขับรถของตาข้างห้องไปเจอเพื่อน ๆ ที่ห้างคุณเซ็น... เรื่องเจอพี่ทีฉันเฉย ๆ ไปแล้ว ตอนนี้ เจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก "พาลูกมาด้วยอีกแล้ว!" แตงโมแซวทันทีที่ฉันมาถึง ก่อนจะรีบอุ้มปลายฟ้าไปนั่งตัก... "มีเรื่องพี่ทีมาอัพเดท..."สายฝนเริ่มเข้าเรื่องทันที "ไม่มีเรื่องอื่นคุยแล้วใช่ไหม อ่ะ ๆ เล่ามา..." ฉันนั่งมองแตงโมกับปลายฟ้าด้วย ฟังสายฝนไปด้วย... "เรื่องผู้หญิงไม่ค่อยได้ยิน

ฉันยืนนิ่ง... เธอจะหาเรื่องฉันรึเปล่า เธอเป็นแฟนตาข้างห้องใช่ไหม... ทำไมใจฉันถึงเต้นแรงขนาดนี้ ฉันกลัวอะไร... กลัวเธอตบเหรอ? ไม่นะ! อย่าตบฉัน ฉันท้องอยู่ "เอ่อ... เราเป็นเพื่อนของตาข้างห้อง เอ้ย... บอส" เธอมองฉันสลับกับปลายฟ้า... "เธอพาลูกฉันไปไหน..." นี่คือแม่ของปลายฟ้างั้นเหรอ... แสดงว่าเขาเป็นแฟนเก่าตาข้างห้องสินะ "เอ่อ... เขาฝากเราเลี้ยง" แอดด... อยู่ ๆ ตาข้างห้องก็เปิดประตูออกมา แล้วทำหน้าตกใจ "พี่บอส บีมรอตั้งนาน... นี่แฟนใหม่พี่บอสเหรอคะ" เธอชี้มาที่ฉัน ตาข้างห้องได้แต่มองฉัน สลับกับเธอ "อ๋อ เพื่อนพี่ บีมมีธุระอะไร?" ไหนว่าโกรธกัน ไหนบอกว่าแม่ปลายฟ้าทิ้งไป ฉันยังเห็นคุยกันปกติ "พี่ลืมใบนัด ฉีดวัคซีนปลายฟ้าไว้ที่บ้าน..." เขารีบดึงจากมือเธอไปทันที แล้วพยักหน้า... "บีมไปแล้วนะ บ้ายบายลูกปลายฟ้า..." เธอเดินมาลูบหลังปลายฟ้าและเดินขึ้นลิฟต์ไป ตาข้างห้องเอาแต่มองหน้าฉัน... นี่เขาโกหกฉันงั้นเหรอ ฉันไม่สนใจ... รีบเดินเข้าห้อ

"ดี ๆ สิคะ... จะตลกทำไม" เขาเดินมาใกล้ ๆ แล้วลูบผมฉัน "ตลกอะไร พูดจริง" พี่ทีใช้มือโอบปลายฟ้าไว้ ก่อนที่จะ... ก้มลงมาจุมพิต ที่หน้าผากฉันเบา ๆ "จุ๊บเหม่ง... ให้กำลังใจ" อะไรของเขา คบกันมาสองปี... ฉันไม่เคยเห็นเขาทำแบบนี้เลย หัวใจฉันเต้นแรงมาก! ฉันได้แต่นั่งนิ่ง หน้าร้อนผ่าว... ทำไงดี ทำไงดี ฉันควรทำอะไร ควรหาอะไรทำ ไม่ให้อาการมันออก อ้าย... ฉันต้องทำยังไง ปลายฟ้าจ้องหน้าฉัน "หม่ำ ๆ" นั่นไงหิวแล้ว เห้ออ ขอบคุณปลายฟ้าที่ช่วย ฉันเดินไปนั่งที่โซฟา พี่ทีรีบเดินตาม แล้ววางปลายฟ้าบนตักฉัน ก่อนจะเดินไปหยิบขวดนมยื่นให้ "อ่ะ เอ่เอ้นะคะคนเก่ง" ฉันป้อนนม และเขย่าปลายฟ้าเบา ๆ พี่ทีเอาแต่จ้องฉัน แล้วก็ยิ้ม... สักพักเขาก็เริ่มสอนงานฉัน อธิบายโครงสร้างบริษัท โครงสร้างบอร์ดบริหาร ใครถือหุ้นบ้าง รวมไปถึง ดีลต่างประเทศ กรุ๊ปทัวร์ผูกขาด ส่วนลดต่าง ๆ คือทุกอย่างจริง ๆ พี่ทีแนะนำให้ฉันเรียน ป.โท บริหารธุรกิจ ซึ่งใช้เวลาเรียนแค่สองปี ก็น่าสนใจ แถมยังสามารถเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วยได้อีก...

รักฉันมากงั้นเหรอ... "ขนาดนั้นเลยเหรอ..." ฉันทวนถามสายฝนอีกครั้ง... (อืม แกก็ให้กำลังใจพี่ทีหน่อย เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว แกปราบเสือกลายเป็นแมวแล้วเมย์) ฉันกดวางสาย... พร้อมน้ำตาที่หยดลงมา... ฉันพยายามอาบน้ำเข้านอน พลิกซ้าย พลิกขวา ไม่ว่าจะทำอะไร ในสมองก็คิดถึงแต่เรื่องเขา... จะเป็นไปได้เหรอ พี่ทีคนนี้เนี่ยนะ... จะเปลี่ยน เสือ ยังไงก็คือเสือ เขาจะหยุดได้แล้วจริง ๆ เหรอ กว่าฉันจะนอนหลับก็เกือบเช้า... แล้ววันนี้ฉันต้องตื่นไปทำงานที่โรงแรมอีก... พี่ทีจัดห้องให้ฉันแล้ว... ซึ่งอยู่ข้าง ๆ ห้องพี่ทีนั่นล่ะ... จัดมาพร้อมกับเลขาสาวสวยของเขา ที่ถูกส่งมาเป็นเลขาฉันแทน... ส่วนพี่ทีรับเลขาคนใหม่เข้ามา... ซึ่งเป็นป้าคนนึง... อื้มก็ดีเหมือนกัน... แล้วเขาไปไหนล่ะ... ทำไมยังไม่มา "คุณเมย์หาอะไรเหรอคะ ให้กิ่งช่วยไหมคะ" เลขาแสนสวยรีบถามฉันทันที เมื่อฉันเปิดประตูด้อม ๆ มอง ๆ อยู่หน้าห้อง นานสองนาน "เอ่อ คุณทีมารึยังคะ" เธอยิ้มหวานให้ฉัน ก่อนจะหันไปมองทางเดินอีกที