Semua Bab พัง: Bab 51 - Bab 60

ฉันยืนมองเขาสองคนสักพัก… ฉันอยากรู้ ว่าพี่ทีเขาจะจัดการผู้หญิงคนนี้ยังไง "อะไรกันคะ ใครเขาก็ลือกัน ว่าผู้บริหารที่นี่… ชอบกินสาว ๆ" เธอเดินเอามือไปลูบไหล่เขา อดทนไว้เมย์ลิน… ดูคนของเธอก่อน ว่าเขาจะทำยังไง? พี่ทีรีบจับมือเธอออกจากไหล่... "ผมแต่งงาน มีลูกแล้ว" เขาเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน นั่งลงที่เก้าอี้ ก่อนจะหยิบเอกสารแผ่นหนึ่งออกมา... อะไร เอกสาร อะไร? "ไม่เห็นมีข่าวว่าคุณทีแต่งงาน แหวนก็ไม่ใส่ จะปฏิเสธมีน ไม่เห็นต้องโกหกอะไรที่มันเชื่อไม่ได้ด้วยล่ะคะ..." ผู้หญิงสมัยนี้มันอะไรกัน...! เธอก้าวยาว ๆ ไปล็อคประตู ก่อนจะหันกลับมายิ้มยั่วใส่พี่ที... นิ้วขาว ๆ ค่อย ๆ แกะกระดุมออกทีละเม็ด ทีละเม็ด... จนตอนนี้มันโชว์เนินอกขาวแล้ว... พี่ทีหันมองไปทางอื่น แล้วถอนหายใจ... แต่ทว่า เธอกลับเดินมาหยุดตรงหน้าพี่ทีอีก "ออกไปห่าง ๆ ตัวผม" เสียงนิ่ง ๆ เรียบ ๆ ฉันเองก็ไม่เคยได้ยินมันมาก่อน... "มีนได้ยินชื่อเสียงคุณทีมานานแล้ว... ให้มีนเป็นของคุณทีอีกคนนะคะ มีนสัญญาจะไม่ซน จะอยู่เงียบ ๆ นะค

สรุปว่าแตงโมปวดท้องคลอด เมื่อสายฝนเห็นน้ำคร่ำแตงโม ถึงกับวิ่งไปอ้วกแตกทันที ฉันพยายามลุกไปประคองแตงโมไปโรงพยาบาล โดยที่สายฝนพยายามตั้งสติโทรหาพี่เอส เราพยายามกันอยู่พักใหญ่ ลำบากลำบนมาก กว่าจะมาถึงโรงพยาบาลกัน ก็ทำฉันแทบหอบ... แตงโมเข้าห้องคลอดไปแล้ว ตามด้วยหมอนายวิ่งตามเข้าไป... "หมอนายนี่หล่อจริงจังมากอ่ะ" สายฝนเกาะประตูพูดเบา ๆ "แกก็ฝากท้องกับหมอนายสิ" สายฝนตกใจ รีบตีแขนฉันทันที เพราะพี่เอสหันควับมามองแล้ว... "อย่าเชียวนะสายฝน อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ" อึ๋ย... ขนลุก พี่เอสคนกวน ๆ ทำไมหวงน้องสาวขนาดนี้ สายฝนได้แต่ทำหน้าบึ้ง... เดินไปนั่งรอ "เมย์ แตงเข้าห้องคลอดแล้วเหรอ..." คุณเซ็นเข็นรถเข็นณีเวียมาข้าง ๆ ฉัน "เข้าไปแล้ว... แผลโอเคไหมณีเวีย" ณีเวียทำหน้าเซ็ง "ทรมานอ่ะ ถ้าไม่ท้องแฝดนะ คลอดเองเถอะ" จบคำพูดณีเวีย ฉันก็ฉุกคิดขึ้นมาทันที... หรือฉันควรคลอดเอง จะได้หายเร็ว ทำอะไรสะดวก ฉันนั่งรอนอนรอแตงโมนานสองนาน... สรุปว่าแตงโมผ่าคลอดไม่ได้ เพิ่งกินมา จึงต้อง

วันนี้... ฉันนั่งรอพี่ทีออกไปทำงานที่โซฟา... ฉันยังอยู่ในชุดนอน ไม่ได้แต่งตัวจัดเต็มแต่อย่างใด... คุณพ่อแอบนั่งมองฉันเป็นระยะ คงจะแอบส่งกำลังใจให้อยู่ฉันห่าง ๆ หัวใจฉันเต้นโครมคราม... ฉันไม่อยากให้วันนี้มาถึงเลย ฉันไม่อยากห่างเขาสักวินาที อยากตัวติดกัน อยากนอนกอดกัน อยากอยู่ด้วยกันตลอดเวลา "เมย์ พี่ไปทำงานแล้วนะ" อยู่ ๆ พี่ทีก็เดินมาข้างหลังฉัน เขาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ก่อนจะค่อย ๆ ก้มลงไปหอมลูกด้วย... ฉันพยายามกระพริบตาถี่ ๆ ฉันไม่อยากให้น้ำตาไหลออกมา .. แต่มันคงไม่ไหวแล้วจริง ๆ น้ำตาฉันมันหยุดไม่ได้เลย... มันไหลออกมาอาบแก้มแล้ว ฉันหน่วงหัวใจมาก หน่วงจนแน่นหน้าอกไปหมด "เมย์เป็นอะไร..." เขาตกใจเดินมานั่งยอง ๆ หน้าฉัน และมือหนาก็ส่งนิ้วยาว ๆ มาเช็ดน้ำตาให้... ฉันจ้องเขาทั้งน้ำตา ก่อนจะจับแก้มเขา โน้มไปประกบจูบ... มืออีกข้างโอบลูกแน่น... ส่วนอีกข้าง... ได้แต่สัมผัสหน้าคม ๆ ของพ่อเขา... "เมย์... เป็นอะไร พี่ไม่ไปทำงานแล้ว" เขาวางสูทลงโซฟา ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ แล้วโอบฉันไปซบไห

'อุแว้ อุแว้' ฉันปรือตาตื่นกลางดึก ไทม์ตื่นอีกแล้ว ฉันจะบ้า... กี่โมงเนี่ย หะ! 02:34 ฮือ ๆ ไทม์ลูกจะตื่นทุกสองชั่วโมงไม่ได้นะ ฉันพลิกตัวไปมาอย่างขี้เกียจ ก่อนจะดันตัวเอื่อย ๆ ขึ้นมา อุ้มลูกแนบอก นี่ฉันต้องอุ้มเขาเดินรอบเตียงเหมือนที่พ่อเขาทำใช่ไหม... ฉันลุกไม่ไหวแล้ว ฉันจึงนอนตะแคง ป้อนนมเขา ตาก็จะหลับไปด้วย… จนไทม์กินนมได้สักพัก... "อุแว้ อุแว้" ไทม์ลูกจะงอแงตอนพ่อไม่อยู่ไม่ได้นะลูก... แม่เหนื่อย แม่ง่วง... ฉันดันตัวขึ้นอีกครั้ง นั่งมองลูกร้องสักพัก ก็ตัดสินใจอุ้มเขาเดินรอบเตียงเหมือนที่พ่อเขาทำ... "ชู่ว ๆ เอเอ้ เอเอ้ นะลูก หลับนะครับ" สภาพฉันตอนนี้ ผงกหัว จะหลับให้ได้ หาวไป เดินไป... กว่าไทม์จะหลับก็ตีสาม ตีสามจริง ๆ ‘กริ๊ง~’ นาฬิกาปลุกดังข้าง ๆ หัว ฉันรีบตื่นมาดูลูก ไทม์ตื่นแล้ว เขานอนตาแป๋วมองเพดานอยู่... "ไงครับ กวนแม่จังเลย" ฉันก้มไปหอมเขาฟอดใหญ่ ก่อนที่จะจัดการตัวเอง จัดการลูก... แล้วอุ้มเขามาทำงาน... ฉันโพสรูปไทม์กับตัวเองหมดสภาพ

ฉันยิ้มกว้าง... ฉันจะเซอร์ไพรส์พี่ทียังไงดี เรื่องนี้คงให้กิ่งช่วยอีกแรง "ว้าว เขินแทนเลยค่ะ เดี๋ยวกิ่งช่วยเอง" ฉันไม่ทันได้ร้องขอ นั่นไงกิ่งเสนอมาแล้ว... ฉันเดินเล่นหาโลเคชั่นเหมาะ ๆ ภูเก็ต ก็ต้องเป็นทะเลอยู่แล้ว ฉันอยากได้บรรยากาศสูง ๆ เห็นทะเลกว้าง ๆ ด้วยน่ะสิ... "คุณเมย์คะ ตรงนี้ไหม เป็นผาเล็ก ๆ เห็นทะเลกว้าง ๆ อยู่ปีกซ้ายของโรงแรมค่ะ ดูไปดูมาเหมือนแหลมพรหมเทพ เล็ก ๆเลยค่ะ" กิ่งเปิดไอแพดเลื่อนให้ฉันดู จริงด้วยสวยจัง... "สวยจัง เอาตรงนี้ล่ะ... กิ่งช่วยหารายชื่อออแกไนซ์พวกร้านดอกไม้ให้เมย์ด้วยนะ..." ฉันยิ้มไป เดินไป แค่นึกก็เขินแล้ว... ขอผู้ชายแต่งงาน แหะ ๆ เขินจัง เมื่อฉันดูโลเคชั่นเสร็จ ก็รีบกลับห้องนอน... วันนี้ฉันเหนื่อยมากนอนกอดลูกไป ให้นมไป แอบหลับไป... ตื่นมาฉันก็นอนคิดแผนขอแต่งงานต่อ ฉันตั้งใจขอพี่ทีแต่งงานวันสุดท้าย แต่จะหาเหตุผลให้เขามายังไงล่ะ ให้มันดูตื่นเต้น... อื้ม… ฉันป่วยก็ได้ หรืออะไรดี... ฉันเลื่อนมือถือดูชุดแต่งงานง่าย ๆ อยากใส่วัน