All Chapters of พลาด: Chapter 71 - Chapter 80

“มากี่เดือนเนี่ย” พอเขากลืนข้าวลงคอหมด เขาก็เอ่ยถามฉัน ฉันบอกแล้ว เขาเริ่มสนใจฉันแล้ว“สองเดือนกว่า ๆ ค่ะ พี่ทีละคะ?”“เดือนกว่า ๆ” แสดงว่าไม่ได้เจอกันอีกสิ เฮ้อ เหยื่อกำลังติดกับอยู่แล้ว เขาต้องกลับก่อนฉันเหรอเนี่ย เศร้า...“เสียดายจัง คงไม่ได้เจอ” ฉันน่ามุ่ย เขี่ยข้าวในจาน“ก็เอาไลน์ไปแล้วนิ มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาได้” แสดงว่าทักได้ตลอดงั้นสิ เห็นมั้ย... เขาทอดสะพานให้ฉัน!“อืม... งั้นปัญหาหัวใจได้มั้ยคะ” เขายังไม่มองหน้าฉันเอาแต่เขี่ยข้าวในจาน“แล้วแต่เลย” พูดเองนะ พูดเองนะจ๊ะ คนดี“ขอบคุณนะคะ ที่ทนฟังน้ำหวาน อยู่บ้านพ่อแม่น้ำหวานไม่ค่อยได้คุยกันเลยค่ะ ไปทำงานหมด บางทีน้ำหวานก็คุยคนเดียว คุยกับหมากับแมว วันนี้ดีจังได้คุยกับพี่ที” เขาเลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้าง มองหน้าฉัน“ไม่เป็นไร คิดว่าพี่เป็นหมา เป็นแมวแล้วกัน” ใครจะไปกล้าคิดแบบนั้นกับสุดหล่อล่ะคะ...“แหม ใครจะไปคิดอย่างงั้นได้ล่ะคะ คิดว่าเป็นอย่างอื่นดีกว่า”“คิดว่าเป็นอะไร?” เขาถามแต่ไม่มองหน้าฉัน ลงมือกินของหวานต่อ...“คิดว่าเป็น ก้อนหินมั้งคะ พี่ทีไม่ค่อยคุย น้ำหวานคุยแค่คนเดียว”“พี่พูดไม่ค่อยเก่ง”“แล้วรักหมดใจไหมคะ” เขาเงยหน้าขึ้

ขณะที่ฉันกำลังทะเลาะกับตัวเอง อยู่ ๆ มือหนาของเขา ก็ค่อย ๆ เลื่อนเข้าไปในกระโปรง ก่อนจะเริ่มคลอเคลียสัมผัสขาอ่อนเบา ๆ แล้วปลดกางเกงในตัวโปรดของฉันออกหน้าคมที่ยังชิมยอดอกสีทับทิม ค่อย ๆ เลื่อน ระดมจูบจากหน้าท้อง ลงมาเรื่อย ๆ ถึงสะดือฉันรู้สึกเย็นวูบไปทั้งตัว เมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ปกปิดร่างกาย หายวับไปกับตาตาคม ๆ นั้น... จ้องมัน... ก่อนจะค่อย ๆ ใช้นิ้วสัมผัส... ของรักของหวงที่ฉันดูแล และเก็บรักษามันเป็นอย่างดีนิ้วยาวเริ่มสัมผัสจากล่างขึ้นบนช้า ๆ จนไปหยุดคลึงปุ่มกระสัน ที่เป็นศูนย์รวมของความปรารถนาเอวบางขยับขึ้นลง... ตามนิ้วร้ายแสนซนนั้น...“อื้อ~” ฉันเผลอส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ ในลำคอ... ฉันรู้สึกดี รู้สึกดีจนตาพร่ามัวไปหมด...เมื่อนิ้วซนวนเวียนทรมานฉันจนพอใจ มันก็ค่อย ๆ เคลื่อนตัว กดเข้าไปในถ้ำมืดมิดสนิทนั้น“อ๊ะ! เจ็บ!” ฉันสะดุ้ง และหุบขาตัวเองทันที... ฉันไม่เคย ไม่เคยเลย ถึงจะแรดแบบนี้ ฉันยังบริสุทธิ์!หน้าคมมีสีหน้าตกใจ และเงยขึ้นมามองฉัน“น้ำหวาน... มะ ไม่เคยเลยเหรอ” ฉันส่ายหน้า เขายังตกใจไม่หาย ได้แต่มองหน้าฉันสลับกับของหวงไม่ละสายตาเมื่อจ้องอยู่นาน... สุดท้าย... เขาก็จับ

เมื่อฉันพาลูกนอน เอ้ย! พาแตงโมเข้านอน ผู้ชายก็มารอหน้าห้องพอดี อื้ม ฉันควรหยิบเสื้อผ้าไป เผื่อนอนที่นั่นเลยดีมั้ยน๊า...“อ่าวพี่ที มาเร็วจังค่ะ” ฉันทักทายเมื่อเปิดประตูมาก็เห็นเขายืนพิงกำแพงอยู่ หืม... ผู้ชายล่ำ ใส่เสื้อเชิ้ต ปลดกระดุมนิด ๆ กับกางเกงสแล็คไม่ใส่เข็มขัด เขายืน เอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ คือ... แบบ โอ้ย มันดีย์ ๆ อะ ไม่อยากจะเชื่อว่าฉันกินผู้ชายคนนี้แล้วเมื่อคืน!“ไม่ชวนเพื่อนไปด้วยเหรอ” ชวนให้มันเป็นมารขัดขวางเหรอ!“อ๋อ ชวนแล้วค่ะ เพื่อนแจตแลคอยู่เลย มันเป็นเด็กอนามัยด้วย”เขายิ้มและพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะเดินมาจับมือฉัน... จับมือฉันด้วยนะจ๊ะ! รู้สึกดีมือเขาใหญ่มาก มือฉันเล็กนิดเดียว มันคลุมไปหมดเลย มือใหญ่ ๆ บ่งบอกว่า... อะไรใหญ่ พอดีกว่าลามกอีกแล้ว!“หวานอยากเปลี่ยนร้านไหม” เปลี่ยนก็ดี แนวครันทรี่ มันไม่เหมาะกับการเดท“มีร้านอื่นด้วยเหรอคะ”“อื้ม มีนะ เพื่อนพี่มาเที่ยวพอดี พี่ว่าจะแวะไปหาซะหน่อย”“อ๋อ ร้านไหนก็ได้ค่ะ” เขาจับมือฉันไม่ปล่อยเลย...ร้านที่เขาบอก เป็นร้านตรงข้ามกับโรงแรม มันไม่ใช่บาร์เพลงครันทรี่เหมือนร้านเก่า แต่เป็นคล้าย ๆ บาร์จิบไวน์ นั่งฟัง

ฉันได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย เขาขอฉันเป็นแฟนบนอกฉันเนี่ยนะ“พี่ทีขอหวานเป็นแฟนตอนนี้ จะเชื่อได้ไหมคะ” เขาละหน้าขึ้นมามองฉัน ก่อนจะยิ้มหล่อ ๆ มาให้“เชื่อได้สิ”“พี่ทีไม่ได้ชอบหวานหรือรักหวานหรอก พี่ทีกำลังหลงหวานต่างหาก”เขาหยุดการกระทำทุกอย่างและจ้องฉัน“พี่ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้เลยหวาน...”“อื้ม หวานก็ไม่ค่ะ แต่ที่เรามีอะไรกันแบบนี้ มันแค่บ่งบอกว่า เซ็กส์ของเราเข้ากันได้เท่านั้นล่ะ แต่นิสัย ความรู้สึกอย่างอื่น เราจะเข้ากันได้ไหมล่ะคะ”ตาคมจ้องฉัน และเอื้อมมือมาบีบมือฉันแน่น“หวาน... เราศึกษากันไปนะ พี่มั่นใจว่าชอบหวาน ไม่ใช่แค่หลง” ฉันไม่ปักใจเชื่อผู้ชายตรงหน้าเท่าไหร่ ถามว่าชอบเขาไหม ก็ชอบนะ แต่เรื่องหัวใจฉันไม่อยากให้มันถลำลึกไปมากกว่านี้ ถ้าฉันไม่แน่ใจจริง ๆ“อื้ม เราศึกษากันได้ค่ะพี่ที หวานไม่แน่ใจว่าหลังจากศึกษากันแล้ว พี่ทียังจะอยากขอหวานเป็นแฟนอยู่รึเปล่า” เขาขมวดคิ้วสงสัย“ทำไมหวาน... หวานไม่ชอบพี่เหรอ”“หวานชอบพี่ค่ะ หวานแค่ไม่อยากเสียใจทีหลัง มันเร็วเกินไปค่ะ” ฉันบอกเขาไปตรง ๆ ตามที่ฉันคิด“ไม่เกี่ยวกันหรอกหวาน ว่าช้าหรือเร็ว”“แล้วพี่ทีเคลียร์กับแฟนเก่าแล้วใช่มั้ยคะ” เขาพยักห

ฉันหมดแรงลงไปนั่งกับพื้น ก่อนที่แฟนฉันจะก้มลงมาอุ้มขึ้นไปนอนบนเตียง แฟนฉัน ใช่แฟนฉันเอง สด ๆ ร้อน ๆ“กว่าจะตกลง” เขาบ่นพึมพำและกอดฉัน ฉันเหงื่อท่วมตัว ไม่ต้องนึกถึงเขานะ ท่วมมากกว่าฉัน แต่เขาคงชิน เพราะน่าจะออกกำลังกายเล่นกล้ามมาเยอะ“อย่านอกลู่นอกทางแล้วกันค่ะ อย่าหาว่าไม่เตือน”“ขู่แล้วเหรอ”“ค่ะ หวานรู้ว่าพี่ที ไม่ธรรมดา อย่าให้หวานจับได้นะคะ”นี่คือคำขู่สุดท้ายของฉันที่อเมริกา ฉันคบกับเขาและทำงานไปด้วย เขาส่งข้าวส่งน้ำดูแลฉันดีมาก ฉันเองก็ดูแลเขาดี เอาตัวเองไปเสิร์ฟให้เขาถึงเตียงแทบทุกวัน ไม่นานเขาเองก็ดูงานเรียบร้อย และกลับไทยมาก่อน จากนั้นเราวีดีโอคอลกันทุกคืน บางทีก็หลับไปพร้อม ๆ กันเหมือนเด็ก ๆ ฉันเองไม่ได้เห็นตุกติกอะไร เพราะเขาก็ไม่มีท่าทีแปลก ๆ เลย และวันนี้ฉันกลับมาถึงไทยแล้วโดยไม่บอกเขาพอถึงก็นัดเจอณีเวียเลย... แน่นอนณีเวียดราม่าอีกแล้ว! ทะเลาะกับพ่อ เหอะ ไม่ให้ทะเลาะได้ไงแม่เสียไม่ถึงเดือน พ่อพาเมียใหม่มาอยู่บ้านแล้ว จิกกัดมันไม่เลิก มันออกมาทำงานข้างนอกแต่ ซื่อบื้อไม่อ่านเอกสารให้ดี กลายเป็นว่า ไปเซ็นสัญญาเป็นคู่ควงเขาอีก... และเขาก็ไม่ใช่ใคร คุณเซ็นสุดหล่อ! ที่เป็นว่า