Semua Bab พลาด: Bab 1 - Bab 10

บ้านศิทธิศาสตร์โสภณ“วันนั้น คนที่ไปกับหนูแฟนหรือจ๊ะ” หญิงวัยกลางคนผมสั้น จีบปากจีบคอถามเธอด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ภายนัยน์ตาที่มองเธอนั้นกลับแข็งกร้าว หญิงคนนี้ไม่ได้รักและเอ็นดูเธอเลยสักนิด ไม่มีใครเอะใจกับคำพูดเหล่านี้ของหล่อนเพราะต่างตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารที่อยู่ตรงหน้า เว้นแต่ผู้ถูกถาม ‘เคร้ง’ เสียงช้อนซ้อมที่วางกระแทกจานอย่างแรง ร่างเล็กดีดตัวขึ้นด้วยอารมฉุนเฉียวเพราะรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว“แล้วคุณมีปัญหาอะไรกับเรื่องส่วนตัวของฉันคะ?” หญิงสาวถามขึ้นด้วยความโมโห เพราะเธอเดาทางออก ผู้หญิงคนนั้นตั้งใจทำให้ผู้เป็นพ่อของเธอเข้าใจเธอผิด หล่อนต้องการทุกอย่าง เงิน ชื่อเสียง และพ่อของเธอ“ณีเวียทำไมไปขึ้นเสียงใส่แม่นัทอย่างนั้นลูก!” แม่... คำนี้ที่พ่อของเธอสั่งให้เธอเรียกหล่อน แม่ของเธอเพิ่งจากเธอไปไม่ถึงเดือนผู้หญิงคนนี้ก็เข้ามาเป็นทุกอย่างแทนแม่ของเธอ แม่เลี้ยงของเธอ ที่เธอจะไม่มีวันที่เรียกว่า แม่“พ่อ พ่อไม่เคยรู้อะไรเลย ว่าเขาตั้งใจทำให้พ่อเข้าใจผิด เขายุแยงให้พ่อโกรธหนู” ฉันหันไปบอกพ่อเพื่ออธิบายทุกอย่างให้พ่อฟัง และอยากจะบอกเหลือเกินว่าผู้หญิงคนนี้เป็นค

เห้ยนี่มันอะไรกัน ฉันมองซ้ายขวาก่อนจะทบทวนอีกที ว่าฉันมาสมัครงานอะไร เหตุใดต้องให้ฉันมาแก้ผ้าให้ผู้ชายดู ถึงจะหล่อก็เถอะของงก่อน มันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้“คือมาสมัครพนักงาน MC ต้องถอดเสื้อผ้าสัมภาษณ์ด้วยเหรอคะ?” เขาก้มมองใบสมัครอีกทีนึงและลุกขึ้นยืน เขาตัวสูงจนฉันต้องเงยหน้าตาม ขายาว ๆ ของเขาก้าวมาหาฉันพร้อมยื่นกระดาษในมือให้“เธอดู ใบสมัครเธอว่าเธอสมัครอะไร” ฉันสมัครพนักงาน MC ไง ฉันรีบคว้ามาดูเพื่อจะยืนยันกับเขา แต่เห้ย! ‘พนักงานบริการส่วนตัว’“คือฉันมาสมัครพนักงาน MC จริง ๆ ค่ะ ฉันหยิบมาจากกล่องนั้นจริง ๆ” ฉันรีบวิ่งไปที่กล่องใบสมัครที่ฉันหยิบไปกรอก ก็ใช่ มันก็ตรง แต่ทำไมฉันหยิบใบนี้มากรอก“สงสัยคนสมัครคนก่อนเขาหยิบไปวางผิดครับน้อง”พี่ผู้ชายที่เดินสวนฉันตอนเข้ามาเดินเข้ามาพอดี “งั้นเดี๋ยวฉันไป กรอกใหม่ค่ะ!” เขาขมวดคิ้ว เป็นรูปโบว์“ฉันไม่เล่นด้วยหรอกนะ แล้วเธอก็เซ็นมันแล้วสัญญา เธอไม่อ่านรายละเอียดรึไง กฎของอาชีพนี้และถ้าไม่ทำตามจะเป็นยังไง”กฎอะไรวะ ฉันรีบหยิบกระดาษขึ้นมาดูอีกครั้ง กฎ! เห้ย... ทำไมกรูต้องเกิดมาเป็นคนขี้เกียจอ่านด้วย เนี่ย! กรี๊ด...ข

“ฉัน... ฉันกลัว” ยอมรับว่าฉันเองเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาเขาไม่ตอบ แต่ละจากหน้าอกตูม ๆ เลื่อนต่ำจนไปถึงโหนกที่อวบอิ่ม ของฉัน นิ้วของเขาบดขยี้ลงมาอีกพร้อมกับลิ้นอุ่น ๆ ที่ประกบลงมา เมื่อสองอย่างนี้มันทำงานพร้อมกัน“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~”เขาเร่งลิ้นตวัดดูดกลืนน้ำรักฉันอย่างช่ำชอง เสียงดัง จ๊วบ ๆ เหมือนอยากกินของหวานแสนอร่อยให้หมดไม่อยากเหลือแบ่งใคร ฉันแอ่นกาย รับทุกสัมผัสเขา จนเสียวสะท้านไปหมด ร่างกายฉันผลิตน้ำออกมาจน มือสองข้างเริ่มไม่เป็นสุขเอื้อมไปขยี้ผมนุ่มของเขา ฉันจะขาดใจเสียตรงนี้“หวาน หวานมาก” เขาดูดน้ำรักฉันชุดใหญ่ ก่อนใช้นิ้วกลางสอดเข้ามาในรูสวาทที่คับแคบของฉัน ไม่ทันไรฉันต้องสะดุ้งและต่อต้านเขา มันเจ็บ“เจ็บค่ะ ไม่ทำต่อได้ไหม” ฉันส่งสายตาเว้าวอนเขา แต่เขากลับยิ้มออกมาที่มุมปาก สายตาเจ้าเล่ห์เริ่มเผยให้ฉันเห็น“เธอ ยังไม่เคยสินะ อย่าเกร็งเดี๋ยวจะดีเอง” เขาจับขาฉันสองขางดึงเข้าหาตัวเอง ก่อนจะเริ่มดูดน้ำรักฉันอีกรอบ แต่ครั้งนี้เขาเร่งจังหวะถี่ขึ้น เหมือนอยากจะบีบฉันให้ขาดใจ จนฉันทุรนทุรายเสียวส่านไปทั้งตัว“ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~” เสียงครางฉันดังระงมไปทั่วห้อง เอวเด้งรับสัมผัสเ

ชายตรงหน้าลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งฉันให้นอนซมอยู่บนเตียง ฉันมองตามหลังเขาแล้วได้แต่ตบกะโหลกตัวเองซ้ำ ๆ ฉันทำเรื่องอะไรลงไป!พรึบ แผงยาแผงหนึ่งถูกโยนลงมาใส่ฉัน ด้วยใบหน้าที่นิ่งราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับเหตุการณ์เมื่อกี้“ยาอะไร ฉันไม่กิน ฉันจะกลับ!” ฉันดันตัวเองลุกคนจนรู้สึกเจ็บแสบตรงน้องสาว มันแดงเถือก และมีเลือดจาง ๆ ติดอยู่“อยากท้องไม่มีพ่อรึไง” ใช่สิ เขาไม่ป้องกันเลยสักนิด ไม่รู้ว่าผ่านผู้หญิงแบบไหนมาบ้างไหนจะโรค ไหนจะท้องขึ้นมา ฉันแบกหน้าไปเรียนยังไง ฉันฮึดใจลุกขึ้น ใช้ผ้าห่มหนาม้วนตัวเอาไว้ ก่อนจะรีบหยิบเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องน้ำออกมาเขาก็ไม่อยู่แล้วฉันรีบจัดการตัวเอง และยกข้าวของออกมาเตรียมจะออกไปจาก ห้องบ้า ๆ นี้“คิดจะฟันแล้วทิ้งเหรอ” เสียงคุ้นนั้นดังออกมาจากฝั่งห้องทำงาน เจ้าของเสียงเดินล้วงกระเป๋าสองข้างตรงดิ่งมาหยุดตรงหน้า“ฉันจะกลับ” ดันตัวเขาออกพยายามเปิดประตูบานใหญ่นี้ออกให้ได้“กลับก็ได้ เดี๋ยวฉันส่งทนายตามไป” คำขู่นั้นทำให้ฉันใจสั่นไม่เป็นจังหวะ ได้แต่หันหน้าไปมองเขาด้วยความโกรธเคือง ร่างสูงก้มลงมาหาฉัน“ทำไมไม่ยอมเหมือนอยู่บนเตียงบ้าง”‘ตึก ตึก ตึก’ หัวใจฉันเต

โทรออก | NAMWAN“ฮัลโหลว มายเฟรนด์” ฉันแทบจะกรี๊ดออกมาจริง ๆ เมื่อ น้ำหวาน โทรมา นางเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของฉันที่ สวยแซ่บปากจัดไม่สมชื่อนางเลย(แกอยู่ไหนเพื่อนเลิฟ ฉันกลับมาแล้วนะ ไปกินเหล้ากัน)การกินเหล้าไปผับเป็นเรื่องปกติของกลุ่มเราจริง ๆ ก็เหมือนแต่ก่อนเวลาออกไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนได้ปลดปล่อยพูดคุย บางทีฉันก็ได้ระบายเรื่องหนักใจในบ้านให้เพื่อนฟังด้วย แน่นอนพวกนางอยากไปถล่มบ้านฉันใจจะขาด“ดี ๆ ตอนเย็นเจอกันนะ แตงโมล่ะวะ นางกลับมายัง”แตงโมเป็นสาวลูกครึ่งเกาหลี ตาชั้นเดียว หมวยมาก นางเป็นสาว แก่นลุย ๆ(เนี่ย มาแล้ว สแตนด์บายรอแก คราวนี้ไปนั่งกินเหล้าคุยกันร้านหลัง มอ.ก็พอนะแก ฉันแจตแลคว่ะ)ก็ดีเหมือนกัน ฉันไม่มีแรงเต้นแน่นอนวันนี้ ระบมช่วงล่างไปหมด“ดี ๆ ฉันมีอะไรเล่าแกเยอะแยะ เจอกันนะ”พอวางสายฉันก็พลันนึกได้ ว่าต้องขออนุญาตคุณหน้าเมื่อยก่อนหรือไม่ แต่ก็นะ แป๊บเดียว อีกอย่างฉันไม่มีเบอร์เขานี่“พี่นพ ๆ ส่งหนูเสร็จก็กลับเลยนะคะ พอดีมีธุระยาว”“ผมรอได้ครับ ตามสบายเลยครับ” ฉันได้แต่นั่งนิ่งไม่ตอบ หน้าลิ่วคิ้วขมวด คิดแผนหลายแผนว่าจะสลัดพี่นพนี่ออกไปยังไงไม่นานก็มาถึงมหาลัยฉัน ดีท