All Chapters of พลาด: Chapter 31 - Chapter 40

129 Chapters

31-ล้อกันเล่นใช่มั้ย 2

‘กึก’ อยู่ ๆ ฟันฉันก็กระทบอะไรสักอย่างเเข็ง ๆฉันหยิบมันออกมาจากปาก แหวนเพชร! ฉันจ้องมองแหวนวงนั้น ก่อนจะปล่อยโฮออกมา กลางโต๊ะอาหาร“ฮือ ๆ” อะไรกัน อะไรของเขา ให้แหวนฉันก่อนจากเหรอ ให้แหวนฉันทำไม อยู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนนึงเอาดอกไม้ช่อโตมาให้คุณเซ็น...เขาหยิบมันขึ้นมาถือ ก่อนจะมาคุกเข่าลงข้าง ๆ เก้าอี้ฉัน... ฉันร้องไห้หนักกว่าเดิม ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำแบบนี้ทำไม! มือใหญ่หยิบแหวนไปจากมือฉัน ก่อนจะจับมือซ้ายของฉันขึ้นมาจูบ… อะไรของเขา...นิ้วเรียวบรรจงสวมแหวนเพชรเม็ดโต ลงมาที่นิ้วนาง ของฉัน คะ คือ? ฉันมองผู้ชายตรงหน้า ต้องการคำตอบ เขายกเลิกสัญญา และ อยู่ ๆ มาสวมแหวนให้ฉัน?“ขอจองไว้ก่อนนะ” น้ำตาฉันไหลออกมาอีกรอบ มองคนตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา เขาขอฉันหมั้นทั้งที่อยู่ด้วยกันแค่สองอาทิตย์แถมฉันยังไม่คิดปฏิเสธเขาอีก“คะ ค่ะ มั่นใจแล้วเหรอคะ ฮือ ๆ” เขาไม่ตอบ แต่อยู่ ๆ ก็เดินไปข้างหลัง พาคนคนนึงมาหาฉัน“พ่อ!” พ่อยิ้ม ก่อนจะเดินมากอดฉัน ฉันคิดถึงอ้อมกอดนี้จัง คิดถึง คิดถึงพ่อ นานแค่ไหนที่ฉันไม่ได้กอดพ่อตอนมีความสุขแบบนี้นะ“วันนี้ เขาไปขอลูกสาวพ่อที่บ้าน… พอดีใจมาก ใช่มั้ยครับคุณเอม คุณกิตติ”พ่
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

32-สถานะใหม่หัวใจดวงเดิม

หลังจากที่เราลาพ่อแม่เสร็จ ก็รีบขับรถกลับห้องทันที ฉันนั่งมองแหวนเพชรเม็ดโตที่นิ้วนางตัวเอง แล้วอดยิ้มไม่ได้จริง ๆ ทำไมเขาเลือกแหวนได้เก่ง แบบนี้นะ ต้องอวดแล้วล่ะ!“คุณ... ขอมือหน่อย” ฉันเอื้อมไปจับมือเขามาวางไว้ที่ตัก ก่อนจะเอามือซ้ายของตัวเองจับลงไป‘แชะ’ คนข้าง ๆ หันมามองฉันแว๊บนึง ก่อนจะหันไปขับรถต่อฉันเอารูปลง ไอจี ก่อนจะแชร์ลงเฟซบุ๊กแคปชั่น: ขอบคุณนะคะ #สมาคมคนอวดผัว #อวดผัว2018“เดี๋ยวก็โดนปล้นหรอก...” เขาบ่นอุบอิบทันทีที่ฉันลงรูป“ปล้นไม่กลัว กลัวไม่ได้อวด” เขายิ้มเบา ๆ ก่อนจะเอื้อมมือมายีหัวฉัน“ที่หายไป คือไปจัดการเรื่องนี้เหรอคะ” ฉันตัดสินใจถามเขาอีกครั้ง หลังจากมองแหวนพลิกไปพลิกมาอยู่นาน อยากรู้ว่าวันนี้ทั้งวันเขาทำอะไรบ้าง“ใช่ กว่าจะกล้าคุยกับพ่อเธอ”“อยู่ ๆ ก็ตั้งใจไปคุยเหรอ แล้วคุยอะไรอีก. ไหนว่าเราถูกผู้ใหญ่หมายหมั้นกันแล้ว” ความอยากรู้อยากเห็นของฉันยิ่งมากขึ้นไปอีก“ฉันกลับบ้าน แม่ก็พูดเรื่องเธออีกแล้ว บอกว่าเธอใกล้จะเรียนจบ แต่ก่อนฉันจะเดินหนีไม่อยากฟัง แต่วันนี้ฉันสนใจเรื่องของเธอ อยากฟังจากแม่เยอะ ๆ ไม่รู้เหมือนกันทำไม”“แล้วยังไงต่อคะ?”“ฉันรู้สึกว่าฉันคงชอบเธ
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

33-สัมผัสจากรัก

ฉันกอดคอเขาแน่น ก่อนที่ร่างใหญ่จะเลื่อนลงไปชิมทุกส่วนของร่างกายฉัน นิ้วเรียวเริ่มคลึงเบา ๆ กระตุ้นติ่งสวาท ก่อนจะสอดมันเข้ามาสลับกับลิ้นอุ่น มันกระตุ้นน้ำรักฉันกระตุกมาเป็นระรอก...จนร่างบางฉันไม่รอช้า จับเขากดลงแนบชิดเตียง ก่อนจะระดมจูบแผ่นอกกว้างกำยำ ขาวเนียนนั้น... หัวใจเขาดัง ตึก ตึก ส่งเสียงให้ฉันได้ยินฉันยิ้มและปลดกางเกงเขาออก ก่อนจะก้มลงไปทักทายมังกรใหญ่แข็ง ๆ นั้น น้ำใส ๆ ติดอยู่ที่ปลายแดง... ฉันหยุดไม่ได้ที่จะใช้ลิ้นสัมผัสชิมรสชาติมัน“อ่า เธอเซ็กซี่ จนฉันไม่ไหวแล้ว...” ฉันยิ้มชอบใจกับคำชมเขา มือเล็ก ๆ เริ่มรูดขึ้นลงให้รางวัล ปลุกให้มันแข็งผงาดยิ่งกว่าเดิม...ฉันก้มลงอมมังกรตัวใหญ่ ใช้ลิ้นสัมผัสมันเบา ๆ จนเจ้าของมัน มีเสียงครางกระเสร่าออกมา...“อ่า... อ่า” ฉันเหลือบมองใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาเป็นระยะ ก่อนจะถอดมันออกจากปาก ใช้ลิ้นเลียไล่ตั้งแต่โคนถึงปลาย จนหยุดวนตวัด ชิมหัวแดงเนียน ๆ ของมัน เขาหอบหายใจถี่ ดันตัวขึ้นหวังจะลุกมากดฉันลงปลดปล่อย แต่ไม่เป็นผล ฉันดันเขานอนลงอีกครั้ง ก่อนจะเลียก้อนกลมสองก้อนในถุงรักของเขา“ลูกชายของคุณอยู่ในนี้เหรอคะ” เจ้าของมันครางกระเสร่า“อ่า... ณีเ
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

34-น้ำหวาน... กับผู้กุมความลับทั้งสอง!

ฉันรีบโดดขึ้นเตียง ขวานหามือถือก่อนจะรีบโทรกลับหาน้ำหวาน น้ำหวานไม่รับ ฉันจึงกดโทรใหม่อยู่อย่างนั้นหลาย ๆ ครั้งคุณเซ็นวางโทรศัพท์และเดินมาหาฉัน“น้ำหวานจับได้ว่า ไอ้ที... พาผู้หญิงคนอื่นเข้าห้อง” ฉันหันไปมองตามเสียงคุณเซ็น“แล้วตอนนี้น้ำหวานอยู่ไหนคะ ฉันโทรไม่รับเลย” คุณเซ็นถอนหายใจ ยาว ๆ จับไหล่ฉัน“น้ำหวาน กรีดข้อมือ ฆ่าตัวตาย”“ไม่จริง... คุณอย่าโกหกฉัน ไม่จริงเพื่อนฉันไม่ใช่คนใจเสาะขนาดนั้น!” ฉันสั่นไปทั้งตัว รู้สึกเสียใจที่ปัดสายน้ำหวานทิ้งเมื่อกี้“ตอนนี้น้ำหวานอยู่โรงพยาบาล รีบแต่งตัวไปกันเถอะ”ฉันไม่รอช้าวิ่งไปใส่เสื้อผ้า คว้ากระเป๋าออกมาคุณเซ็นบึ่งรถมาที่โรงพยาบาลตามที่พี่ทีบอกไว้... ฉันร้องไห้ไม่หยุด น้ำหวานไม่น่าทำแบบนี้ มันไม่ใช่น้ำหวานที่ฉันรู้จักพอมาถึง ฉันก็เห็นพี่ที ยืนร้องไห้อยู่หน้าห้องฉุกเฉิน รวมถึงพ่อกับแม่น้ำหวานด้วย“พ่อกับแม่คะ น้ำหวานเป็นไงบ้างคะ ฮือ ๆ” แม่น้ำหวานหันมากอดฉันทันที ก่อนจะปล่อยโฮ ออกมา“หมอกำลังช่วยชีวิตอยู่ แม่ไม่คิดเลยว่าน้ำหวานจะอ่อนแอ แบบนี้” ฉันก็ไม่คิด... น้ำหวานเป็นสาวแกร่ง เข้มแข็ง ปกป้องฉันอยู่ตลอดพี่ทียืนร้องไห้กับคุณเซ็น ฉันตัดสิ
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

35-หวง... ขอจองในใจ

พี่ทีรีบปล่อยมือเราสองคน ก่อนหันไปมองค้อนคุณเซ็น“น้ำหวานปลอดภัยแล้วค่ะพี่ที หมอให้อยู่ดูอาการคืนนึง” พี่ทีดีใจมาก พูดพึมพำว่าจะไม่ทำอีกแล้ว“ไม่ทำแล้วจริงนะ” พี่เอสย้อนพี่ทีกวน ๆ“เออ ไม่ทำ” ยืนยันเสียงหนักแน่น“งั้นบัตรเมมเบอร์อ่าง กูขอไปแบ่งกับไอ้เซ็น” ฉันส่งสายตาพิฆาตไปหาคุณเซ็นทันที มีฉันทั้งคนยังจะไปลงอ่างอีกเรอะ!“อย่าเอากูไปเกี่ยวด้วย กูเลิกนานแล้ว”“วันก่อนยังไปกับกูอยู่เลย!”“คุณเซ็น” พอฉันเรียก คุณเซ็นหันไปค้อนพี่เอส อีกชุดใหญ่ไฟกระพริบ แตงโมเอาแต่ยืนเบะปากไม่ว่าอะไร สรุปมันยังไงสองคนนี้?“กูที่ไหนเอส มึงอย่าพังบ้านกู”พี่เอสหัวเราะ ก่อนจะเดินไปคุยกับพี่ที ที่รอน้ำหวานย้ายไปห้องพิเศษอยู่ ฉันกับคุณเซ็นจึงขอกลับก่อน เหนื่อยมากวันนี้ ทั้งเรื่องตัวเอง ทั้งเรื่องเพื่อนแปดโมงเช้า ฉันตื่นมาทำข้าวต้มกุ้งไว้ให้คุณเซ็น เวลายังเหลืออีกเยอะ เลยทำแซนวิชใส่กล่องไว้ให้เขากิน ระหว่างวันด้วยเลย...“ไม่อยากไปทำงานเลย” เขาเอาคางมาเกยไหล่ฉัน ขณะที่ฉันทำแซนวิชอยู่ อ้อนแต่เช้ากินอย่างอื่นก่อนมั้ย?“บริษัทคุณนะ ไม่ใช่บริษัทที่บ้าน ไม่มีคุณใครจะดูละคะ” เขาเดินไปนั่งกินข้าวต้มกุ้งที่ฉันทำ และบ่
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

36-กายแผงฤทธิ์

และแล้ว รถสปอร์ตคันหรูก็เข้ามาจอดหน้าตึกบริหาร“ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวตอนกลับให้พี่นพมารับก็ได้ คุณทำงานเถอะ” หน้านิ่งหันมามองฉัน ก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู“ดูก่อน ฉันขอไปดูเรื่องเหล้าใหม่ ถ้ากลับไม่ทันเดี๋ยวให้นพมารอ”“ค่ะ” ฉัน ยิ้มให้เขาก่อนจะเปิดประตูปีกนกลงไป“แก ๆ ทางนี้” ฉันรีบวิ่งไปหาแตงโม ที่โบกแฟ้มเรียก น้ำหวานหน่ะเหรอ สำออยอยู่โรงพยาบาล หยุดเรียน 1 วัน น่าสงสารชะมัด“แกมานานแล้วเหรอ” แตงโมหยิบของจากกระเป๋าให้ฉัน“อะไร” มันเป็นกล่องของขวัญเล็ก ๆ“ไม่รู้ว่ะ กายมันบอกแกลืมทิ้งไว้ แกไปลืมของไว้กับมันตั้งแต่เมื่อไหร่” กายงั้นเหรอ ดี! ฉันจะได้ถามเรื่องไลน์กับแตงโมเลย“บ้า ฉันไม่เคยเจอเขาอีกเลย แล้วนี่แกเอาไลน์ฉันให้กายเหรอ?” แตงโมขมวดคิ้วนิดนึง“บ้า... ใครจะให้ หรือว่ามันเอาเบอร์แกไปตอนยืมมือถือฉันวะ” โอ้ยให้ตายเถอะ“แกรู้ไหมว่า กายทักฉันมาตอนอยู่กับคุณเซ็น เนี่ยฉันปิดแจ้งเตือนไว้เลย ไม่รู้กี่ข้อความแล้ว” แตงโมแกะกล่องเล็ก ๆ ที่กายฝากมาให้ฉันออก ก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ขึ้นมาอ่านเราชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ’ ข้างล่างมีต่างหูเพชรเล็ก ๆ อยู่ฉันหยิบมือถือเปิดข้อความกาย ที่ปิด
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

37-ง้อ

ฉันกินยำไปสองจาน อยากกินสุด ๆ คนตรงหน้าก็นั่งทำหน้านิ่งอยู่อย่างนั้น ไม่พูดไม่จา จะโกรธอะไรขนาดนั้นพ่อคุณ มันเป็นเรื่องปกติของคนที่มีแฟนสวย แค่ทำใจให้ชิน แค่นี้เอง“ไม่อร่อยเหรอคะ”“ฉันคิดว่าจะจัดงานหมั้นก่อน เธอเรียนจบเมื่อไหร่แต่งงานเลย” อยู่ ๆ กุ้งที่อยู่บนช้อนฉัน ก็ร่วงลงไปนอนบนจาน“ทำไมรีบล่ะคะ เกิดอะไรขึ้น?” ฉันรวบช้อน ถามเขาอย่างสงสัย พักนี้เขาทำอะไรรวดเร็วไปหมดทุกอย่าง จริง ๆ จะบอกว่าเป็นการคิดของพวกนักธุรกิจอีกสินะ“ฉันอยากจะสบายใจ รวมถึงพ่อเธอได้สบายใจด้วย”“แล้วแต่คุณค่ะ” เขาลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร ก่อนจะเดินออกไปคุยไม่นานหน้านิ่งก็เดินยิ้มมา“โทรหาใคร ยิ้มมาเชียว” เขาคลายเนคไทออก ก่อนจะตักปลาหมึกใส่จานฉัน“แม่บอกว่าฤกษ์คืออาทิตย์หน้า” อาทิตย์หน้างั้นเหรอ ดีเหมือนกันจะได้เป็นทางการสักที คนข้างหน้าก็รีบเหลือเกินสงสัยกลัวกายมาวอแว ฉันรีบไลน์ไปบอกเพื่อน ๆ พวกมันก็ดีใจกันใหญ่ บอกอยากให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ น้ำหวานกลับบ้านแล้ว พี่ทีดูแลดีมาก สงสัยเจ็บตัวครั้งนี้นางจะคุ้ม...เรานั่งคุยเรื่องหมั้นกันสักพัก คุณเซ็นตั้งใจจะจัดที่โรงแรม เขาถามความเห็นฉันว่าอยากได้งานแบบไหน ให้ต
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

38-วันสบาย ๆ ที่ไม่สบาย

ฉันตื่นมาก็ได้รับข่าวดีแต่เช้า อาจารย์ส่งเมล์แจ้ง ว่าหัวข้อโปรเจคฉันผ่านแล้ว! ต่อไปฉันไม่ต้องเข้าเรียนทุกคาบ แค่ไปนำเสนอความคืบหน้าบ้างก็พอ สบายไปอีก วันนี้เลยเป็นวันฟรีฉันรีบทำข้าวต้มหมูสับไว้ให้คุณเซ็น ไม่นานเขาก็ถือสูทออกมาวางบนเก้าอี้ ก่อนก้มลงกินมัน ฉันเลยไปแยกผ้าขาว ผ้าสีเอาไปโยนใส่เครื่องซักผ้าตั้งเวลาไว้ ก่อนจะไปดูดฝุ่นในห้องฆ่าเวลา วันนี้ฉันหัวหมุนแต่เช้า อยากจะทำงานให้เสร็จ จะได้ปั่นโปรเจคสักที คุณเซ็นมองตามฉัน ที่วิ่งไปนู่นวิ่งไปนี่ไม่หยุด“ขยันจัง เป็นอะไรวันนี้” ไม่ทำแล้วใครจะทำ ป้านวลก็ไม่อยู่แล้ว เหอะ“ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครทำ คุณบอกให้ป้านวลเลิกทำแล้วนิ” ฉันหอบแหก ๆ บ่นกับเขา“ทำไมไม่บอกนพ ให้ป้านวลกลับมา ป้านวลเป็นแม่ของนพ เจอนพทุกวันทำไมไม่บอก” เออ แค่นี้เองจริง ๆ ทำไมไม่บอกฉันล่ะว่าให้ไปบอกพี่นพ ฉันเหนื่อยฟรีมาหลายอาทิตย์แล้ว“คุณไม่เคยบอก ว่าป้านวลเป็นแม่พี่นพนิคะ ฉันจะไปรู้ได้ไง! คิดว่าคุณติดต่อป้านวลได้แค่คนเดียว” ฉันฟึดฟัดอารมณ์เสียใส่เขา จนเขาหัวเราะเบา ๆ“เป็นอะไร เมนส์ไม่มา?” พอเขาพูดจบ ฉันถึงกับหยุดหัวร้อนทันที รีบคิดแล้วตั้งสติ รีบวิ่งไปดูปฏิทิน วิ่งไปดูผ
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

39-ลักหลับ?

มือใหญ่ไม่ฟังฉันเลย ที่รักคะ ทำแบบนี้ฉันจะหลับลงได้ยังไง!“อื้อ~” ฉันเผลอครางกระเส่า เมื่อมือปลาหมึกเขาเริ่มเขี่ยติ่งสวาทน้อย ๆ ของฉัน“ยังไม่หลับอีกเหรอ!” ถามได้“กำลังค่ะ...” ฉันส่งเสียงอู้อี้ พลางหยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเอง หลับสิณีเวีย หลับ~ เขายังคงหยุกหยิกอยู่ร่องสวาทฉันจน...“อ๊ะ~ คะ คุณ” ให้ตาย... ฉันถูกเขากินอีกแล้ว ลิ้นอุ่น ๆ ของเขาเริ่มทำฉันทรมานอีกแล้ว...“หลับได้แล้ว...” ฉันขยับขาดุกดิก พยายามไม่คล้อยตามคนข้างล่าง“ฉันจะหลับลงได้ยังไงคะทำขนาดนี้” ฉันดึงหมอนออกจากหน้างอแง จนเขาเงยหน้าจากหว่างขาขึ้นมามอง ทำไมต้องส่งสายตายั่วยวน! หยุด“ก็มันน่ากิน...” เขาพูดเสร็จ ก็ก้มลงไปดูด ปลายแหลมติ่งสวาทฉันดังจ๊วบ อ๊าย!“อ๊ะ~” ฉันเสียวท้องวูบนึง จนเผลอยกเอวขึ้นมาสู้หน้าเขา สะ เสียว“ยังไม่หลับอีกเหรอ” เขาละหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน ทั้งที่นิ้วยังก่อกวนฉันอยู่!“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ น้องชายคุณอยู่ไหนคะ” ฉันครางกระเส่า มือไม้ลงไปขวานลงไปหาเขา“ถามหาทำไม?” ยัง... ยังไม่หยุดเขี่ย อื้อ~“นะ น้องสาวฉันอยากกิน อ๊ะ~ ด่วนค่ะ ไปตามมาให้หน่อย อ๊ะ~” ฉันตัวบิดเป็นเกลียวจนคนข้างล่างหัวเราะชอบใจ ทรมานฉันเข้าไ
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

40-ลาก่อนกาย

ฉันรีบยัดช่อดอกไม้ใส่มือน้ำหวานทันที“จะบ้าเหรอ เดี๋ยวคุณเซ็นบอกพี่ที!” น้ำหวานรีบโยนกลับมาให้อีก โอ้ย! ฉันจึงหันไปหาแตงโม รีบยัดช่อดอกไม้ใส่มือมันแทน แตงโมรับไว้ก่อนจะลุกไปดึงแขนกาย“อะไรแตงโมไปไหน...” แตงแกพามันไปที พลีส คุณเซ็นเดินมาแล้ว“ไปก่อน ๆ เร็ว ๆ” แตงโม กระตุกแขนกายแรงขึ้นกว่าเดิมแต่กายกลับรั้งตัวไว้“อะไรแตง ดอกไม้นี้เอาไปทำไม เราเอามาให้ณีเวียนะ” กายมึงจะพูดชื่อกูทำไม! คุณเซ็นเดินมาจะถึงแล้ว กายออกไปด่วน!“อ่ะ เราให้” แล้วกายก็ดึงช่อดอกไม้จากมือแตงโม ยื่นให้ฉันอีกรอบ ฉันหันไปมองคุณเซ็นที่ย่างสามขุมมาเร็วมาก ก่อนจะกระชากคอเสื้อกาย!“กูบอกว่าอย่ายุ่งกับเมียกู...” เย็นเหมือนน้ำแข็ง หน้านิ่ง จ้องกายเขม็ง เขาดูน่ากลัวมาก จนน้ำหวานเอามือมาเกาะฉันไว้กายดู งง ๆ ก่อนจะยิ้มเหย ๆ ออกมา“ปะเปล่า ผมมาจีบน้ำหวาน” ซวยแล้วมึงน้ำหวาน...“เงียบไปนะกาย นายมาตามจีบณีเวียหลายรอบแล้ว”น้ำหวานแกไม่จำเป็นต้องบอกเขาขนาดนั้นก็ได้ ดูสถานการณ์ด้วยโว้ย!“มึงใช่มั้ยที่โทรมา?” ฉันรีบวิ่งไปจับแขนคนของตัวเอง กลัวเรื่องมันจะบานปลาย เพราะเรายังอยู่ในรั้วมหาลัย“อ๋อ วันนั้นโทรผิดครับ” โกหกไม่เนียนไปเรีย
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more
PREV
123456
...
13
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status