เข้าสู่ระบบแชร์
37-ง้อ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-08 00:35:17
บทที่เกี่ยวข้อง
พลาด 38-วันสบาย ๆ ที่ไม่สบาย
ฉันตื่นมาก็ได้รับข่าวดีแต่เช้า อาจารย์ส่งเมล์แจ้ง ว่าหัวข้อโปรเจคฉันผ่านแล้ว! ต่อไปฉันไม่ต้องเข้าเรียนทุกคาบ แค่ไปนำเสนอความคืบหน้าบ้างก็พอ สบายไปอีก วันนี้เลยเป็นวันฟรีฉันรีบทำข้าวต้มหมูสับไว้ให้คุณเซ็น ไม่นานเขาก็ถือสูทออกมาวางบนเก้าอี้ ก่อนก้มลงกินมัน ฉันเลยไปแยกผ้าขาว ผ้าสีเอาไปโยนใส่เครื่องซักผ้าตั้งเวลาไว้ ก่อนจะไปดูดฝุ่นในห้องฆ่าเวลา วันนี้ฉันหัวหมุนแต่เช้า อยากจะทำงานให้เสร็จ จะได้ปั่นโปรเจคสักที คุณเซ็นมองตามฉัน ที่วิ่งไปนู่นวิ่งไปนี่ไม่หยุด“ขยันจัง เป็นอะไรวันนี้” ไม่ทำแล้วใครจะทำ ป้านวลก็ไม่อยู่แล้ว เหอะ“ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครทำ คุณบอกให้ป้านวลเลิกทำแล้วนิ” ฉันหอบแหก ๆ บ่นกับเขา“ทำไมไม่บอกนพ ให้ป้านวลกลับมา ป้านวลเป็นแม่ของนพ เจอนพทุกวันทำไมไม่บอก” เออ แค่นี้เองจริง ๆ ทำไมไม่บอกฉันล่ะว่าให้ไปบอกพี่นพ ฉันเหนื่อยฟรีมาหลายอาทิตย์แล้ว“คุณไม่เคยบอก ว่าป้านวลเป็นแม่พี่นพนิคะ ฉันจะไปรู้ได้ไง! คิดว่าคุณติดต่อป้านวลได้แค่คนเดียว” ฉันฟึดฟัดอารมณ์เสียใส่เขา จนเขาหัวเราะเบา ๆ“เป็นอะไร เมนส์ไม่มา?” พอเขาพูดจบ ฉันถึงกับหยุดหัวร้อนทันที รีบคิดแล้วตั้งสติ รีบวิ่งไปดูปฏิทิน วิ่งไปดูผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 39-ลักหลับ?
มือใหญ่ไม่ฟังฉันเลย ที่รักคะ ทำแบบนี้ฉันจะหลับลงได้ยังไง!“อื้อ~” ฉันเผลอครางกระเส่า เมื่อมือปลาหมึกเขาเริ่มเขี่ยติ่งสวาทน้อย ๆ ของฉัน“ยังไม่หลับอีกเหรอ!” ถามได้“กำลังค่ะ...” ฉันส่งเสียงอู้อี้ พลางหยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเอง หลับสิณีเวีย หลับ~ เขายังคงหยุกหยิกอยู่ร่องสวาทฉันจน...“อ๊ะ~ คะ คุณ” ให้ตาย... ฉันถูกเขากินอีกแล้ว ลิ้นอุ่น ๆ ของเขาเริ่มทำฉันทรมานอีกแล้ว...“หลับได้แล้ว...” ฉันขยับขาดุกดิก พยายามไม่คล้อยตามคนข้างล่าง“ฉันจะหลับลงได้ยังไงคะทำขนาดนี้” ฉันดึงหมอนออกจากหน้างอแง จนเขาเงยหน้าจากหว่างขาขึ้นมามอง ทำไมต้องส่งสายตายั่วยวน! หยุด“ก็มันน่ากิน...” เขาพูดเสร็จ ก็ก้มลงไปดูด ปลายแหลมติ่งสวาทฉันดังจ๊วบ อ๊าย!“อ๊ะ~” ฉันเสียวท้องวูบนึง จนเผลอยกเอวขึ้นมาสู้หน้าเขา สะ เสียว“ยังไม่หลับอีกเหรอ” เขาละหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน ทั้งที่นิ้วยังก่อกวนฉันอยู่!“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ น้องชายคุณอยู่ไหนคะ” ฉันครางกระเส่า มือไม้ลงไปขวานลงไปหาเขา“ถามหาทำไม?” ยัง... ยังไม่หยุดเขี่ย อื้อ~“นะ น้องสาวฉันอยากกิน อ๊ะ~ ด่วนค่ะ ไปตามมาให้หน่อย อ๊ะ~” ฉันตัวบิดเป็นเกลียวจนคนข้างล่างหัวเราะชอบใจ ทรมานฉันเข้าไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 40-ลาก่อนกาย
ฉันรีบยัดช่อดอกไม้ใส่มือน้ำหวานทันที“จะบ้าเหรอ เดี๋ยวคุณเซ็นบอกพี่ที!” น้ำหวานรีบโยนกลับมาให้อีก โอ้ย! ฉันจึงหันไปหาแตงโม รีบยัดช่อดอกไม้ใส่มือมันแทน แตงโมรับไว้ก่อนจะลุกไปดึงแขนกาย“อะไรแตงโมไปไหน...” แตงแกพามันไปที พลีส คุณเซ็นเดินมาแล้ว“ไปก่อน ๆ เร็ว ๆ” แตงโม กระตุกแขนกายแรงขึ้นกว่าเดิมแต่กายกลับรั้งตัวไว้“อะไรแตง ดอกไม้นี้เอาไปทำไม เราเอามาให้ณีเวียนะ” กายมึงจะพูดชื่อกูทำไม! คุณเซ็นเดินมาจะถึงแล้ว กายออกไปด่วน!“อ่ะ เราให้” แล้วกายก็ดึงช่อดอกไม้จากมือแตงโม ยื่นให้ฉันอีกรอบ ฉันหันไปมองคุณเซ็นที่ย่างสามขุมมาเร็วมาก ก่อนจะกระชากคอเสื้อกาย!“กูบอกว่าอย่ายุ่งกับเมียกู...” เย็นเหมือนน้ำแข็ง หน้านิ่ง จ้องกายเขม็ง เขาดูน่ากลัวมาก จนน้ำหวานเอามือมาเกาะฉันไว้กายดู งง ๆ ก่อนจะยิ้มเหย ๆ ออกมา“ปะเปล่า ผมมาจีบน้ำหวาน” ซวยแล้วมึงน้ำหวาน...“เงียบไปนะกาย นายมาตามจีบณีเวียหลายรอบแล้ว”น้ำหวานแกไม่จำเป็นต้องบอกเขาขนาดนั้นก็ได้ ดูสถานการณ์ด้วยโว้ย!“มึงใช่มั้ยที่โทรมา?” ฉันรีบวิ่งไปจับแขนคนของตัวเอง กลัวเรื่องมันจะบานปลาย เพราะเรายังอยู่ในรั้วมหาลัย“อ๋อ วันนั้นโทรผิดครับ” โกหกไม่เนียนไปเรีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 41-ทะเล๊... ไม่เสม็ดก็เสร็จได้ 1
พอมาถึงห้องน้ำ ฉันก็จัดการน้ำหวานทันที“แก อย่าไปพูดเรื่องเมนส์ฉันไม่มากับใครนะ” น้ำหวานขมวดคิ้วสงสัย“ทำไม แล้วแกไม่ตรวจเหรอ จะสองอาทิตย์แล้วนะ”“ฉันไม่อยากให้ใครรู้ บางทีอาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้น แกก็เห็นว่าช่วงนั้นฉันเครียด เมนส์คงแค่เลื่อน” น้ำหวานพยักหน้ารับปาก“จะพยายามแล้วกัน ถ้าท้อง แกก็ไม่เห็นต้องเครียด ไม่กี่วันก็หมั้นแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็จบ แต่งงาน เครียดอะไร”“ฉันยังไม่อยากมีตอนนี้ ฉันไม่อยากท้องตอนเรียน” พูดไปใครจะเข้าใจ ฉันอยากเรียบจบเป็นเรื่องเป็นราว ให้พ่อสบายใจก่อน“เออ แล้วจะไปทะเลมั้ย ถามยัง” ฉันลืมถามไปเลย เราสองคนเดินออกมาจากห้องน้ำ ไปนั่งรวมกับแฟนตัวเอง พนักงานเอาไวน์มารินให้ฉันกับน้ำหวานอีกครั้ง“เอ่อ ขอโทษนะคะ ขอน้ำผลไม้ค่ะ” น้ำหวานจ้องหน้าฉันทันที ไม่รู้ทำไมอยู่ ๆ ฉันก็รู้สึกไม่อยากกินมันแล้ว เฮ้อ ไม่อยากจะคิด มาสักทีเถอะอย่าให้นานกว่านี้เลย!“แปลกจัง...” ไม่ใช่แค่น้ำหวานที่จ้องฉัน คุณเซ็นก็ด้วย“อะไรคะ แค่ไม่อยากกิน เอ้อน้ำหวานชวนไปทะเลพรุ่งนี้ค่ะ คุณว่างไหม” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง เขาหยุดนึกแป๊บนึง ก่อนจะโทรหาเลขา ให้เช็คเวลาให้“อยากไปเหรอ” ฉันพยักหน้าตอบ“ไปด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 42-ทะเล๊... ไม่เสม็ดก็เสร็จได้ 2
ฉันเห็นน้ำหวานใส่บิกินี่สีแดงสด กำลังจะเดินออกมาจากห้องเหมือนกัน ไม่ทันได้ก้าวลงบันได ก็ถูกพี่ทีดึงเข้าห้องไปเปลี่ยน! สมน้ำหน้า!“หิวมั้ย” คุณเซ็นถามขึ้น วันนี้เขาใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสีขาว แปลกดี ปกติเห็นแต่ใส่สูท... น่ารักไปอีกแบบ“หิวก็แปลก กินมาตลอดทาง คุณหิวเหรอคะ” หน้าหล่อ ๆ ของเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน“หิวเธอ... อยากกินใจจะขาดแล้ว”“อะไรมึง ตรงนี้ไม่ได้นะ ๆ ๆ”พี่ทีเปิดประตูออกมา ก็แซวทันที ฉันรีบหันหน้าหนี ก่อนจะวิ่งลงไปนั่งริมชายหาดกับแตงโม คุณเซ็นก็เดินไปสมทบกับผู้ชายที่ซื้อเหล้าเบียร์มานั่งกินกัน คอยดูเราเล่นน้ำไปด้วยเหมือนนั่งเฝ้าลูก ๆ เราอยากมาแบบง่าย ๆ เอาบรรยากาศกันมากกว่าพอฉันมานั่ง ๆ ข้างแตงโม ก็เห็นนางยิ้มอยู่คนเดียว! ฉันสะกิดเรียกก็ไม่รู้สึก ฉันเลยรีบวิ่งไปเรียกน้ำหวานที่เกือบจะไปนั่งร่วมวงกับผู้ชาย มาล้ออาการแตงโมสะหน่อย“เห้ย...” ฉันกรี๊ดลั่น เมื่อเท้าไปสะดุดเอากองทราย“เห้ยแก! อย่าล้มนะเว้ย อย่าวิ่ง!” น้ำหวานตกใจ รีบวิ่งมาจับท้องฉัน เมื่อเห็นว่ากลุ่มผู้ชายมองมา น้ำหวานรีบดึงมือออกทันที“ไปดูแตงโมดิ มันนั่งยิ้มคนเดียว ไปนั่งข้าง ๆ ก็ไม่รู้สึก” น้ำหวานนิ่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 43-สะกิดทุกสิบนาที วิบากกรรมแตงโม
เขาใช้นิ้วทรมานจนถึงฝั่ง ฉันจึงพลิกตัวลุกขึ้นมา ดันร่างใหญ่นั่งลงขอบเตียง ก่อนจะนั่งลงระหว่างขาเริ่มทักทายมังกรใหญ่ จนเจอปลายแดงโผล่มาจ้องหน้าฉันราวกับหาเรื่อง ฉันยิ้มให้มันก่อนจะก้มลงไปขบหนึ่งที ลิ้นซนฉันไม่รอช้าละเลงเลียจากโคนถึงปลาย ทำชายเจ้าของแท่งส่งเสียงครางกระเส่า มันยิ่งรุกเร้าฉันเริ่มอยากกินไปหมดทั้งลำ ฉันเม้มปากแน่น ให้สัมผัสแน่นแก่นตึง ๆ ก่อนจะรูดขึ้น รูดลง จากช้า... ไปหาเร็ว“อ่า... ไม่ไหว กินเธอก่อนได้ไหม” เขาบีบเข่าตัวเองเเน่น ก่อนจะจับตัวฉันลุกขึ้นยืนมือใหญ่โอบเอวฉันไว้ก่อนจะอุ้มฉันไปวางบนโต้ะเครื่องแป้งฉันรีบอ้าขาเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนที่เขาไม่รีรอ กดหัวดันมันเข้ามามิดด้าม“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ร่างกายฉันสั่นไปตามแรงกระแทก มือไม้หาที่ยึดเหนี่ยวดึงตัวเอง ไม่ให้ล้มไปตามแรงที่เขาถาโถมเข้ามา เขาบรรเลงมันอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพาฉันมานอนที่เตียงตามเดิม...เขาสอดใส่มันเข้ามาอีกครั้ง ก่อนจะดันให้มันเข้าจังหวะ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันเสี่ยวซ่าน จนปรือตามองชายตรงหน้าที่มอบความสุขมาให้ทั้งกายและใจ“รักคุณนะคะ... พ่อเซ็น” ฉันเอื้อมือไปจับแก้มเขาเบา ๆ จนริมฝีปากสวย ส่งยิ้มใจละลายตอบกลับมาให
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 44-วันสำคัญ ณีเวีย & เซ็น
ฉันตื่นมาแต่งหน้าตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะช่างทำผม ช่างแต่งหน้ามากันแต่เช้า มันทรมานลูกตาฉันเหลือเกิน ส่วนคุณเซ็นกลับบ้านไปเรียบร้อย คุณชายต้องมาพร้อมขันหมากและญาติผู้ใหญ่ของตัวเองอีกไม่กี่ชั่วโมงที่จะถึงนี้“ไงลูก ตื่นเต้นไหม” พ่อเดินเข้ามาหาฉันในห้อง ก่อนจะลูบผมเบา ๆ“แค่หมั้นเองค่ะพ่อ จิ๊บ ๆ” พ่อหัวเราะชอบใจ ก่อนจะเดินออกไปคุยกับญาติ ๆน้ำหวาน กับแตงโม มาถึงแล้ว นางแทบจะไลฟ์สดอยู่ข้าง ๆ ฉัน กรี๊ดห้องคุณเซ็นกันใหญ่ ฤกษ์สวมแหวนคือเวลาเก้าโมงเก้านาที กว่าฉันจะแต่งหน้าเสร็จก็เกือบแปดโมงฉันอยู่ในชุดไทยศิวาลัยสีงาช้าง ปักทั้งชุด ทำเอาชุดนี้เด่นเป็นสง่าขึ้นไปอีก เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย เราฝ่ายหญิงจึงเคลื่อนทับลงมารอในห้องรับรองข้างเวที แขกผู้ใหญ่ และเพื่อน ๆ เริ่มเข้ามานั่งกันแล้ว รวมไปถึงช่างภาพ กับนักข่าวแทบจะทุกสำนัก‘ตึก ตึก ตึก’ ใจฉันเต้นโครมคราม เมื่อแอบมองออกไปทางหน้าต่าง ทำไมคนเยอะแบบนี้“แกสวยมาก... พวกฉันยินดีกับแกจริง ๆ” น้ำหวานกับแตงโม เดินเข้ามาจับมือฉัน ฉันมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างซึ้งใจ ถึงจะปากไม่ดี... แต่ก็รักกันนะ“แม่เลี้ยงแกไม่มาเหรอ...” น้ำหวานแอบกระซิบฉันเบา ๆ นั้นไงปาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08พลาด 45-ความสุข 100%
กว่าจะเสร็จงานหมั้น กว่าจะขอบคุณทุกคนเสร็จก็นานมาก นักธุรกิจเพื่อนคุณเซ็นมากันมากมาย จนคุณเซ็นพาฉันไปแนะนำตัวไม่หมด นี่แค่หมั้น... ถ้าแต่งจะขนาดไหน เดินกันขาลากตื่นมาอีกวัน ฉันก็รีบตื่นมาปั่นโปรเจคให้คืบหน้าแต่เช้า โดยมีป้านวลคอยให้กำลังใจอยู่ห่าง ๆ ยกนั่นนี่มาให้กินไม่ขาดสาย“ขยันแต่เช้า เมื่อคืนไม่ได้กินเธอเลย เหนื่อยเกิน” คุณเซ็นเดินออกมาจากห้อง ก่อนจะเข้ามากอดจากด้านหลัง ฉันรีบหันไปมองป้านวลทันที เจ้าของมือปลาหมึกไม่รู้รึไงว่ามีคนอื่นอยู่ด้วยเนี่ย! ยังจะมาพูดเรื่องกิน ๆ อีกฉันตีแขนเขาเบา ๆ ก่อนจะเดินไปนั่งทำโปรเจคต่อที่โซฟา“พอเลยค่ะ ไม่ทำงานเหรอคะ” ร่างสูงเดินมานั่งข้าง ๆ“บ่าย เดี๋ยวไปประชุมที่โรงงาน” เขาพูดพลาง หารีโมทเปิดทีวี“นั่นข่าวงานเราเหรอคะ ว้าว” ฉันตาลุกวาวเหมือนเห็นข่าวตัวเองในทีวีแว๊บ ๆ เขายิ้มเบา ๆ ก่อนจะหยิบงานฉันไปดู ตรวจกันทีละบรรทัด แถมให้แก้โน่นนั่นนี่จนฉันหูชาแน่นอนงานฉันคืบหน้ามาก! มันมาไกลกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว อีกสามสิบเปอร์เซ็นต์ไม่กี่วัน สบายให้คุณชายช่วย อิอิเมื่องานโอเค ฉันเลยมีเวลาว่างติดสอยห้อยตามคุณเซ็นไปโรงงาน อยากจะเห็นโรงงานที่เขาดีลไว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08
บทล่าสุด
พลาด 129-วิถีคุณแม่ [จบ]
--- น้ำหวาน --- ฉันคลอดลูกมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ลูก ๆ สามคนกำลังนั่งเล่นสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ในคอกเด็กขนาดใหญ่ ในนั้นมี... เวียร์ ซินน์ ไออุ่น นาวา นาวิน และน้ำปั่น วันนี้เรานัดทานข้าวและมีปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่บ้านแตงโม เหล่าแม่ ๆ อย่างเรานั่งคุยกัน และมองดูลูกตัวเองเป็นระยะ “แง...” ไออุ่นร้องไห้ เมื่อนาวินดึงของเล่นออกจากมือ แตงโมหัวเราะ เบา ๆ แล้วเดินไปอุ้มลูกมานั่งตัก “เบา ๆ นะลูกเดี๋ยวโดนน้อง” และปรามน้องไออุ่นไปด้วย เพราะกลัวโดนน้องอีกคนที่อยู่ในท้อง ใช่ค่ะ แตงโมท้องอีกแล้ว! ท้องได้สามเดือนแล้ว ส่วนณีเวียกับฉันขอบาย เราขอพักก่อน ผ่าคลอดมา ยังเสียวท้องอยู่เลย อย่างอื่นก็ยังเสียวอยู่นะ ว่างก็กินกับสามี ว่างบ่อยก็กินบ่อย เฮ้อ... มันเป็นความสุขของชีวิตอีกอย่างหนึ่งจริง ๆ สามีสูตินารีแพทย์ของฉัน เดินไปอุ้มน้ำปั่นที่คอก ก่อนจะเดินยิ้มมาหาฉัน มองยังไงก็หล่อคุณพ่อคนนี้ “น้ำปั่น น้ำหนักขึ้นหรือเปล่าลูก” คุณพ่อสูตินารีแพทย์แซวลูกสาวคนเล็ก ลูกสาวตอบไม่ได้ ได้แต่ยิ้มและหัวเราะให้ผู้เป็นพ่อ แถมยังใช้แก้มป่อง ๆ ซบคลอเคลียพ่อของเขาอีก น้ำปั่นติดหมอนายหนักมาก! สงสัยคนที่ได้ยินเ
พลาด 128-กำเนิดนาวา นาวิน และน้ำปั่น
ฉันหันหาคุณพ่อคุณแม่ทันที “คุณพ่อคุณแม่ขับรถช้าเหมือนเต่า” หมอเท็นเดินตามฉัน และบอกมาหน้านิ่ง ๆ “โอ้ย! ปวดท้อง... ปวด! ไม่ไหวแล้ว!” ฉันกรีดร้อง! ทำไม ฉันไม่มีสามีวิ่งตามจับมือเหมือนชาวบ้านเขาเนี่ย ให้ตาย! มีแค่น้องสามีที่เหมือนมาแต่วิญญาณ ฮือ ๆ ไม่นานฉันก็ถูกเข็นเข้ามาในห้องคลอดแล้ว! ฉันหอบเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว และถูกพามาห้องนึง ก่อนที่พยาบาลจะตรวจอะไรต่าง ๆ นา ๆ เร็ว ๆ เถอะ! ฉันจะตายแล้ว! “พยาบาลฉันจะตายแล้วค่ะ ตามหมอ ตามหมอด่วน” ฉันส่ายหน้าไปมา ปวดท้องหน่วงมาก แขนสองข้างสั่นแทบจะไม่มีแรงแล้ว ลูกสามคน สามคนเลยนะเว้ย! “ค่ะ คุณน้ำหวาน เดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อนนะคะ ตอนนี้ห้องผ่าตัดยังไม่พร้อมค่ะ” ยังไม่พร้อม! รอให้ฉันตายก่อนใช่ไหม! “หะ! หวานจะตายก่อนไหม ไม่ผ่าก็ได้ คลอดธรรมชาติเลย หวานพร้อม ฮือ ๆ หวานทนไม่ได้แน่ ๆ” ฉันกุมท้องกรีดร้องบนเตียง “ไม่ได้ค่ะ คุณน้ำหวานมีทารกในครรภ์สามคน คุณน้ำหวานอาจจะช็อกได้ อดทนหน่อยนะคะ” อดทน! ใครจะไปทนได้!
พลาด 127-รอคลอด
ฉันนั่งมองหมวยน้อยกับณีเวีย ก็อดยิ้มตามไม่ได้ แตงโมคลอดธรรมชาติ! ไม่อยากจะเชื่อ ฉันหน่ะสิ สามคนในท้อง หากคลอดธรรมชาติฉันอาจจะขาดใจตายก่อน ตอนนี้ฉันท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว ไม่ต้องถามว่าท้องใหญ่แค่ไหน มันใหญ่จนฉันเดินไม่ไหวเลยล่ะ ฮ่องกงถูกแคนเซิลถาวร ไม่มีกำหนดไป แต่ได้หุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์กับเบนซ์เอสคลาสเป็นของขวัญแต่งงานนะจ๊ะ ฉันนั่งคุยกับเพื่อนสักพัก เพื่อรอสามีออกเวร สลับไปห้องแตงโมบ้าง ห้องณีเวียบ้าง ณีเวียเจ็บแผลคุณเซ็นจึงเป็นคนเลี้ยงลูก วุ่นวายจนต้องเอางานมาทำที่โรงพยาบาล เห็นแล้วน่ารักดี แต่ก็แอบขำ ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ หมอนายเปิดประตูเข้ามา เดินมาตรวจแผลณีเวีย “อย่าหัวเราะดังนะ ระวังแผลฉีก” ณีเวียตกใจเอามือปิดปากทันที “ค่ะ อิอิ จะพยายาม” หมอนายยิ้ม แล้วเดินกลับมาหาฉัน เขานั่งลง เอามือสองข้างโอบท้องฉันไว้ “ไงครับ ลูกพ่อ” เท่านั้นล่ะ! ตุบ ๆ ฉันหลับตาปี๋ ฉันจุก! ลูกถีบหนักมาก รวมพลังเป็นหนึ่งเดียวทันที เมื่อได้ยินเสียงพ่อเขา “โอ้ย เบา ๆ ลูก แม่จุกแล้ว” ฉันลูบท้องปราม ณีเวี
พลาด 126-กำเนิดไออุ่น
ฉันอยากจะบ้า อยากจะบ้าจริง ๆ ฉันทรมานมากตอนนี้ “ใช่สิสามชั่วโมงผ่าไม่ได้ แตงโมกินเยอะไหม” หมอนายถามฉันอีกครั้ง พลางยกนาฬิกาข้อมือดู… “เรื่อย ๆ ค่ะ คุยไปกินไป ฮือ ๆ” ฉันหลับตาปี๋ ปวดทรมานไปหมด “งั้นประมาณ หกชั่วโมง ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อน” ฮือ ๆ หกชั่วโมง กับยาแก้ปวด โอ้ย! แล้วมันหายปวดเป็นปลิดทิ้งมั้ยล่ะ! “หมอคะ เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ” ไออุ่นเริ่มถีบท้องฉันรัวแล้ว โอ้ยลูก! อย่าซน ใจเย็น ๆ ลูกแม่ปวด “ไม่ได้จริง ๆ ปกติ ต้องงดข้าวงดน้ำหนึ่งวันเต็ม ๆ” “หมอ แตง... โอ้ย ๆ แตงแจ้งตั้งแต่ฝากครรภ์แล้ว ฮือ ๆ ว่าจะผ่า ไม่คลอดธรรมชาติเด็ดขาด” หมอนายเดินมาใกล้ ๆ ฉัน “ทำไม คลอดธรรมชาติมันปลอดภัยกว่านะ แผลหายเร็วด้วยเจ็บแป๊บเดียว ปวดขนาดนี้ลองเบ่งดูก่อนไหม” ฉันกุมท้องนอนร้องไห้ ในใจนึกโกรธสามี ทำไมฉันต้องมาทรมานคนเดียวด้วย อิตาเอส! “หมอ... ฮือ ๆ ขอยาแก้ปวดก่อนค่ะ ๆ ด่วน” ฉันถูกเข็นไปอีกห้อง และได้ยาแก้ปวดเรียบร้อย อาการทุเลาลง แต่ถามว่ายังปวดไหม ปวดสิ! “พยาบาล
พลาด 125-น้องไออุ่น
ฉันยืนมองณีเวียและคุณเซ็น ยิ้มกันมีความสุข ก็อดยิ้มตามไม่ได้เลย ลูก ๆ พวกเขาน่ารักมาก น่ารักจริง ๆ เยี่ยมเพื่อนและหลาน ๆ เสร็จ ฉันกับตาเอสก็ออกมาจากโรงพยาบาล ระหว่างอยู่ในรถฉันก็คิดวนเวียนอยู่เรื่องเดียว จะเจ็บแค่ไหนนะ! ณีเวียบอกกับฉันว่าตอนปวดท้องคลอด มันปวดมาก ปวดเหมือนจะตาย ตุบ ๆ นั่นไง พอนึกถึงเรื่องนี้ ลูกสาวตัวดีของฉันก็ดิ้นใหญ่ ฉันลูบท้องเบา ๆ จนสามีเอื้อมมือมาลูบด้วย “ลูกสาวพ่อ พร้อมหรือยัง” ถามแม่บ้างเถอะ! กลัวชะมัด “ฉันยังไม่พร้อม! อย่าเพิ่งสิ” ตาเอสหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาหยิกแก้มฉัน “หมวยเธอมันพลังช้างอยู่แล้ว เบ่งเลยสะใจ” “นายลองไปนอนเบ่งดูไหมล่ะตาบ้า!” เขาหัวเราะชอบใจ หน้ากวน ๆ หันมายักคิ้วให้ฉัน “หรือจะผ่าก่อน… จะได้ไม่ต้องเจ็บสองทาง” ฉันหันไปมองเขาทันที เจ็บสองทางงั้นเหรอ “ถ้าถึงกำหนดคลอดก็คลอดเลยสิ ถ้าไม่ปวดก่อน” เอ๊ะก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่สามีกวน ๆ ของฉัน ทำไมรู้ดีนัก “รู้ดีนะ” เขายักคิ้วยิ้มกริ่ม
พลาด 124-กำเนิดซินน์ และเวียร์
23.56 ฉันเดินเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น สามีนักธุรกิจของฉัน เขายังคงนั่งทำงานที่ห้องทำงานอีกฝั่ง ส่วนฉันตอนนี้ไม่มั่นใจเลยจริง ๆ ว่าตัวเองท้องเสีย หรือจะคลอด ทำไมปวดท้องแบบนี้ ฉันค่อย ๆ จับผนังหวังประคองตัวเองเปิดประตู อยากไปอยู่ใกล้ ๆ คุณเซ็นให้อุ่นใจ แต่ซ่า... นะ น้ำอะไร ฉันไม่ได้ฉี่ราดนะ หรือมันจะเป็น... เป็นน้ำคล่ำ! “กรี๊ด...” ฉันจับประตูกรี๊ดลั่น ดังทั้งเพนท์เฮ้าส์ จนสามีวิ่งออกมาจากห้องทำงาน “เป็นอะไร! เห้ย…” คุณเซ็นวิ่งมาประคองฉันทันที ตอนนี้ฉันเหงื่อท่วมตัว อาการปวดท้องหน่วงมันเริ่มหนักขึ้น หนักจนฉันพรรณนาออกมาไม่ได้! “ไม่ไหว ปวดท้องแล้ว ปวดแล้ว! ฮือ!” ฉันบีบมือเขาแน่น น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม คุณเซ็นรีบโทรหาคนขับรถ และโรงพยาบาลทันที “ผมเซ็นดิณภัทร! ณีเวียภรรยาผม เธอปวดท้องครับ หมอเจ้าไข้ หมอนาย ขอบคุณครับ” เขารีบวางสายแล้วโทรอีกครั้ง “นพเตรียมรถด่วน!” โอ้ย! อะไรนักหนา พาฉันไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้! ไม่ไหวแล้ว! “คุณ ไปโร
พลาด 123-ลูกหมอสูติ หญิงหรือชาย
กว่าจะได้นอนคือเช้าค่ะ เช้าจริง ๆ หมอสูติคนนี้เขาไม่ได้เล่น ๆ เขากินฉันทั้งคืนเอาหล่ะ วันนี้มาถึงแล้ว ฉันจะได้รู้สักที ว่าลูกฉันเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายก่อนแต่งงานหมอนายให้ฉันเจาะเลือดไว้ เขาจะได้เอาไปตรวจความผิดปกติของโครโมโซม และเพศของลูก ๆ ในครรภ์แล้ววันนี้… ผลก็ออกแล้วค่ะ สามีสูตินารีแพทย์เข้าเวรบ่ายโมง ซึ่งฉันเองก็ต้องรอคิวเข้าไปพบเขาเหมือนคนอื่น ๆ“คุณน้ำหวานเหมือนคนท้องสี่ ห้าเดือนเลยค่ะ” พยาบาลพี่ภาเดินเข้ามาลูบท้องฉัน ฉันท้องโตขึ้นทุกวัน ลูก ๆ ทั้งสามคน คงตัวใหญ่ขึ้นมาก ทั้งที่ตอนนี้ฉันท้องเกือบสามเดือนเองส่วนณีเวียกับแตงโมท้องจะหกเดือนแล้ว ณีเวียเหมือนคนใกล้คลอดมาก ลูกสาวลูกชายดิ้นใหญ่“เริ่มอึดอัดแล้วค่ะ เพื่อนหวานท้องแฝดสองคน ตอนนี้หกเดือนแล้ว ท้องโตมาก ท้องหวานคงโตกว่านั้น” พยาบาลพี่ภายิ้ม และทำท่านึกคิด“อ๋อ คุณณีเวียภรรยาคุณเซ็นใช่ไหมคะ รายนั้นแข็งแรงมากค่ะ ดิฉันทาเจลอัลตราซาวด์ให้ ถีบมือดิฉันไม่หยุดเลย ของคุณน้ำหวานเริ่มตอดหรือยังคะ” ตอดงั้นเหรอ“ยังไงคะ” ฉันถามสงสัย เอามือลูบท้องตัวเองไปด้วย“คุณหมอไม่ได้บอกเหรอคะ เด็กในครรภ์เขาดิ้นตลอดเวลาค่ะ อยู่ที่เราจะรู้สึกตัว
พลาด 122-เข้าหอ
หมอนายไม่เมาเลยสักนิด พวกผู้ชายพวกนั้นไม่สามารถทำอะไรหมอนายได้ นอกจากไอ้ยาดองบ้า ที่ตอนนี้มันกำลังปั่นป่วนอยู่ในตัวเขา!น้ำหวาน อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องเกิดนะ“หวาน...” นั่นไงหมอสูติเดินมาจากด้านหลัง มือนุ่ม ๆ ค่อย ๆ ปลดกระดุมฉันออก ทีละเม็ดทีละเม็ด“คะ คุณหมอ มันออกฤทธิ์แล้วเหรอคะ” เขาไม่ตอบ แต่ก้มลงจูบไหล่ฉันเบา ๆ ไล่ลงไปเรื่อย ๆ ตามแผ่นหลังมือนุ่มล้วงเข้ามาบีบอกตึง ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เค้น ช้า ๆ ราวกลับ ปรารถนามันมาแสนนาน“อื้ม... หมอคะ” ฉันเงยหน้ามองเพดาน ยกมือขวาลูบไล้ต้นคออุ่น ๆ ของเขา เขาดึงชุดแต่งงานที่ปลดกระดุมเสร็จลงพื้น จนฉันตกใจหันไปจ้องหน้าสูตินารีแพทย์ที่แสนเร่าร้อนคนนี้“อยากกินหวานมากเลยตอนนี้” เขาพูดเบา ๆ ด้วยเสียงเซ็กซี่ฉันยิ้มกริ่มจ้องตาเขาไม่ละสายตา ฉันจ้อง... จ้องราวกับเชิญชวนให้เขาหิวกระหายตัวฉันมากขึ้นไปอีก“กินสิคะ หวานเป็นของคุณหมอแล้ว หวานเป็นภรรยาคุณ” เขาอมยิ้ม หน้าขาว ๆ เริ่มแดงระเรื่อ ก่อนที่เขาจะช้อนตัวฉันอุ้มมาวางบนเตียงริมฝีปากสวยของหมอสูติ โน้มลงมาบดจูบฉันช้า ๆ เขาส่งลิ้นอุ่น ๆ แสนเร่าร้อนเข้ามา คลอเคลียหยอกล้อกับลิ้นฉันข้างใน หวานเหมือนเดิมสามีฉัน
พลาด 121-Wedding Dr.Nine & Namwan
และแล้ววันนี้ก็มาถึง ฉันนั่งมองกระจกบานใหญ่ ที่ตอนนี้มีเครื่องสำอาง เครื่องประดับตั้งเรียงรายอยู่ ฉันสวมชุดไทยศิวาลัยสีโอรส ผมถูกเกล้าขึ้นปักปิ่นเรียบ ๆอกข้างซ้ายส่งเสียงดัง ‘ตึก ตึก’ ฉันตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นที่จะได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก และมีพยานตัวน้อยถึงสามคนในท้อง“แกสวยมาก แกโชคดีที่เจอรักดี ๆ ต่อไปนี้มีแต่ความสุขแล้วนะ”ณีเวียกับแตงโม อยู่ในชุดไทยเพื่อนเจ้าสาว สไบสีขาวนวล ผ้าถุงไทย ๆ สีฟ้าอ่อนอมเขียว มันอาจจะไม่เหมาะกับหน้าหมวย ๆ และหน้าจิ้มลิ้มน่าถนุถนอมนั้น แต่วันนี้เพื่อนเจ้าสาวของฉันสองคน ก็สวยเกินจะบรรยายเสียงขันหมากดังมาจากหน้าบ้าน ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนฉันต้องลุกขึ้นแอบมองผ่านหน้าต่าง เจ้าบ่าวรูปหล่อของฉันกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับพ่อแม่ น้องชาย ข้างกายมีพานสินสอดทองหมั้น ที่ญาติสนิททั้งหลายของเขาช่วยกันถือณีเวียกับแตงโมกำลังออกจากห้องฉันเพื่อไปกั้นประตูเงินประตูทองหมอนายผ่านประตูเงินประตูทอง ด่านแรกของเมย์และสายฝนด้านล่างมาแล้ว และตอนนี้เขาก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องฉัน“หมอนายคะ รักน้ำหวานแค่ไหน” ฉันได้ยินเสียงแตงโมถามหมอนายหน้าห้อง“รักมากที่สุดเลยครับ มากจนบอกไม่ได้” ฉ
