ฉันตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องสีขาว ที่แขนมีสายน้ำเกลือ! ฉันเป็นอะไร อยู่ที่ไหน แล้วลูก?“ลูก! ฮือ ๆ” แม่คุณเซ็นรีบวิ่งมากอดฉันไว้“แม่คะ ลูกหนู ลูกหนูยังอยู่ใช่มั้ย แม่คะ ฮือ ๆ เขายังอยู่กับหนูใช่ไหม” ฉันลูบท้องตัวเอง อยากรู้ว่าหัวใจดวงน้อย ๆ ข้างในยังเต้นอยู่... เขายังอยู่ตรงนี้ ยังอยู่กับฉันใช่มั้ย…“อยู่ลูก ฮือ เขาไม่ได้ไปไหน ฮือ ๆ” แม่คุณเซ็นลูบหัวฉันปลอบ ก่อนจะร้องไห้ออกมา...“ลูก ดีขึ้นหรือยัง?” พ่อเดินมาหาฉันอีกคน ตอนนี้ทุกคนในนี้คงจะรู้แล้ว... ว่าฉันท้อง“คะ ค่ะ” อยู่ ๆ ฉันก็หยุดนิ่งเมื่อเห็นหน้าพ่อ นิ่งจนน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง เรื่องเดิม ๆ มันย้ำคิดย้ำทำอยู่ในหัวอีกรอบ ความรู้สึกนั้น มันตามมาทำร้ายฉันอีกแล้ว“เวียหลับไปกี่วันคะพ่อ” พ่อเดินมาลูบผมฉัน ทั้งดวงตาที่แดงก่ำ“หนึ่งวันลูก ลูกมาตั้งแต่เมื่อวาน คนมาเยี่ยมลูกเยอะแยะไปหมด เดี๋ยวเย็นนี้ก็กลับบ้านได้แล้ว” ฉันกัดปากแน่น กดก้อนสะอื้นก้อนโตไว้ ก่อนที่มันจะหลุดออกมาต่อหน้าผู้เป็นพ่อ“พ่อ ฮือ ๆ เวียขอโทษ ขอโทษที่ท้อง ขอโทษที่ท้องก่อนแต่ง พ่อยกโทษให้เวียนะพ่อ เวียทำผิด เวียผิดแล้วจริง ๆ”แม่คุณเซ็นยืนร้องไห้ข้าง ๆ ฉัน พ่อไ
Last Updated : 2025-03-08 Read more