เข้าสู่ระบบแชร์
58-เลิกยุ่งกับฉันสักที
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-10 18:28:19
บทที่เกี่ยวข้อง
พลาด 59-ดอกไม้?
กว่าจะถึงบ้านฉันเถียงเขาจนคอแห้ง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอคนกวนประสาทขนาดนี้“อ้าว เพิ่งกลับมาเหรอลูก แล้วนั่นกระโปรงเป็นอะไรทำไมมีรอยเลือด” พอฉันเปิดประตูบ้านก็เจอแม่นอนรอที่โซฟา แถมชี้มาที่กระโปรงฉันใหญ่“เป็นสาวเป็นนางระวังหน่อย ปล่อยให้เลอะแบบนี้ได้ไง”“จ้า คราวหลังจะดูดี ๆ ค่ะ รักแม่นะคะ” ฉันหันไปหอมแม่ฟอดใหญ่ ก่อนจะวิ่งขึ้นมาอาบน้ำนอน มีเลือดอยู่ตรงหว่างขาฉันจริง ๆ นี่ปจด ฉันมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย รถตาเอสคงเลอะน่าดู อึ๋ย… อย่านึกถึงมัน ฉากในห้องน้ำนั้นมันเด้งขึ้นมาในหัวอีกแล้ว‘ตึง’ (S ได้เพิ่มเพื่อนคุณจากหมายเลขโทรศัพท์)[S: ฝันดีนะหมวย วันหลังอย่ากินอะไรจากใครซุ่มสี่ซุ่มห้านะ วันนี้เธอโชคดีที่เจอฉัน”]โชคร้ายต่างหาก ฉันกดปิดไปไปไม่อยากตอบ[S: ทำไมไม่ตอบ? เดี๋ยวไปแจ้งความ][ฉัน: เออ ฝันดี!]กว่าจะหลับได้ฉันนอนกระสับกระส่ายทั้งคืน แถมวันนี้มีเรียนอีก ร่างกายฉันเฉื่อยมาก หัวข้อวิชาโปรเจคจ่อหัว แต่มันดีไปอย่างที่เพื่อนพาไปเดินห้างต่อ ไปนั่งกินข้าวกันคุยกันสนุกดีเราสามคนมานั่งที่ Cafe นึงในห้าง“เอ้อแตง... เมื่อคืนในหรือนอก” น้ำหวานอยู่ ๆ ก็กระซิบถามฉัน ฉันนึกคิดอยู่แป๊บนึง อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 60-หรือจะลอง
ฉันหันไปมองคนข้าง ๆ อย่างตกใจ เขาจะจีบฉัน? จะจีบฉันเนี่ยนะ?“ล้อเล่นใช่มั้ยเพิ่งเจอเมื่อวาน พอ ๆ” รอยยิ้มกวน ๆ ของเขาเผยยิ้มให้ฉัน“มันเกี่ยวอะไรกับเวลาล่ะหมวย มันเกี่ยวกับความรู้สึก” เขาพูดดี ๆ เป็นด้วย หูฉันไม่ได้ฝาดไปใช่มั้ย?“...”“หมวยแค่ลองคบ ๆ กันดูก่อน ไม่โอเคก็ถอยกันคนละก้าว”ฉันไม่ตอบ เอาแต่จ้องรถขับผ่านไปมา เรื่องเมื่อวานฉันเสียหายก็จริง แต่ฉันก็เริ่มมันเอง แล้วคนที่ฉันอยากจะวิ่งหนีเมื่อวาน... วันนี้เขากลับมาขอจีบฉัน!“กวน ๆ อย่างนายไว้ใจได้ที่ไหน?” ฉันเหลือบไปแอบมองเขา ก่อนจะรีบหันไปทางอื่น“หมวย ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่ One Night Stand”“มันคืออะไร อะไร One อะไรนะ?” เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่มองหน้าฉัน“ฉันดูกล้องวงจรปิดแล้ว คนที่ทำเธอวันนั้น” ใคร บะ… บีมหรือเปล่า คงใช่บีม บีมแน่ ๆ มีแค่บีมที่ส่งหล้าให้ฉัน“บีมเหรอ?” เขาส่ายหัวก่อนจะหัวเราะออกมา“ฮ่า ๆ หมวยเธอไม่ทันโลกภายนอกเลยสินะ มันไม่ได้ชื่อบีมหมวย เวลาไปเที่ยวผับใครพูดอะไรอย่าไปเชื่อ แล้วเหล้าจะไปชนใครก็ถือไปเองนะหมวย อย่างก”“ใครจะไปรู้ ผับนายนั่นล่ะไม่ปลอดภัย ไม่ได้มาตรฐาน” ฉันบ่นพึมพำ“นี่หมวย คนมากหน้าหลายตาใครจะไปดูทั่วถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 61-พัง 1
ฉันหยิบมันขึ้นมา ถืออยู่อย่างนั้น ถือมันทั้งมือสั่น ๆ อะไรมันจะเลวร้ายกว่านี้ มันไม่มีอีกแล้ว เราเพิ่งเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ เราเพิ่งเป็นเมื่อกี้ เมื่อกี้เอง!ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกถึงรสสัมผัสเขาแล้ว ฉันกลับรู้สึกขยะแขยงตัวเอง ขยะแขยงเขา!ฉันรีบผลักเขาออกจากหว่างขาตัวเอง ก่อนจะโยนของอุจาดตาในมือใส่หน้าเขาทั้งน้ำตาก้อนสะอื้นก้อนโตหล่นใส่อกฉันเต็ม ๆ ฉันจุก... จุกเพราะโง่ไปหลงความเจ้าเล่ห์ จุกเพราะโง่ไปหลงความกวนประสาทของเขา“แตง...” ฉันรีบหุบขาตัวเอง จัดเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยเข้าตัว... ก่อนจะมองตากวน ๆ คู่นั้นทั้งน้ำตาที่ตามตื้อ... ที่ตามจีบ ที่ผ่านมามันต้องการอะไร... ทำไมฉันโง่ โง่ไปหลงเชื่อ โง่ไปหลงคารม ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ“มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่?” ฉันรวบรวมสติถามถึงซองถุงยางอนามัยที่ถูกแกะทิ้งไว้“เมื่อวาน” เหมือนหัวใจฉันหยุดเต้นไปชั่วขณะ... ฉันได้แต่จ้องมองผู้ชายตรงหน้า ก่อนจะปล่อยน้ำใส ๆ จากตาเอ่อล้นออกมาไม่ขาดสาย...“เพิ่งมีอะไรกับคนอื่นเมื่อวานที่เตียงนี้... แล้ววันนี้นายยังจะขอฉันเป็นแฟนที่เตียงนี้อีกเหรอ!” เขาก้มหน้าก่อนจะพยายามคลานเข่าเข้าหาฉันนี่เหรอที่จะเป็นรักแรก นี่เหรอผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 62-พัง 2
ฉันกินมันอยู่อย่างงั้น ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่อยากให้ใครถาม กลัวมันระเบิดออกมา“แตง ไปนอนเถอะ ร้องทำไม” ณีเวียสะกิดไหล่ฉัน ก่อนจะพยายามพยุงฉันขึ้น นี่ฉันร้องหรอกเหรอ? มันไหลออกมาเมื่อไหร่ ทำไมฉันห้ามมันไม่ได้แล้ว หยุดสิน้ำตา ฮือ แตง แกร้องไห้ต่อหน้าเขาไม่ได้นะ แตง แกหยุดร้องเดี๋ยวนี้!“ไม่ไป มึงไม่ต้องมาพยุงกูหรอก เดี๋ยวล้ม มึงยิ่งท้องอยู่ ฮ่า ๆ” ฉันบ่นณีเวียไป ตัวเล็กนิดเดียวยังจะมาดึงตัวฉันอีก“โอ้ย ชอบว่ากูท้องอยู่เรื่อย แค่อ้วนนิดหน่อยใครจะไปหุ่นดีเหมือนมึงวะ” ณีเวียผลักฉันจนเซ หึ... หุ่นดี หุ่นดีจะมีประโยชน์อะไร...“หุ่นดีอะไรวะ หุ่นดีแค่ไหนเขาก็ไม่เอากู กูมันคนอาภัพรัก” ฉันบ่นพึมพำ เหมือนโลกทั้งใบมันหมุนตัวฉันไป ทำไมมึนแบบนี้อยู่ ๆ ก็มีใครบางคนเดินมานั่งข้าง ๆ ฉัน...“พอแล้วเธอ ไม่เอา ไม่งอแง เราขอเป็นแฟนแล้วนิ ขอไปแล้ว” ห๊ะ เขาเหรอ เสียงกวน ๆ นี้ เป็นเขาใช่มั้ย ฉันพยายามปรือตามองตามเสียง... เป็นเขาจริง ๆ ที่เดินมานั่งข้างฉัน“ใครจะไปคบ สาว ๆ ไม่ซ้ำหน้า คบแล้วมาเสียใจ คบทำไม” เขาไม่สนใจ อยู่ ๆ ช้อนแขนขึ้นอุ้มฉันขึ้น“ทำไมต้องกินเมาขนาดนี้หมวย” ฉันหันไปมองเขาทั้งน้ำตา หน้าหล่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 63-พัง 3
“กูไม่ใช่มึงหวาน เฮ้อ... กูคงต้องปล่อยเขาไป” ฉันบ่นพึมพำทั้งน้ำตา น้ำหวานหันมามองฉันอีกครั้ง“แตง... บางทีมึงอาจจะปล่อยเขาไปไม่ได้” ฉันขมวดคิ้วมองน้ำหวาน สิ่งที่น้ำหวานพูดมันหมายความว่าไง?เรากลับกรุงเทพมาแล้ว เพราะไม่มีณีเวียงานเริ่มกร่อย ส่วนเขาน่ะเหรอ ไม่ทักไลน์ ไม่โทรมาเหมือนเดิม ที่เรานอนด้วยกันเมื่อคืน มันอาจจะเป็นเรื่องเล่น ๆ สำหรับเขาก็ได้ เหมือนที่เขาซื้อผู้หญิงคนอื่นกิน แต่กับฉันต่างแค่... ได้ฟรีพอกลับมาฉันก็ไม่มีสมาธิทำอะไรเลย ทั้งที่ไปเที่ยวแล้วจะดีขึ้น มันกลับแย่ขึ้นไปอีก ฉันกลับมาคิดถึงเขามากขึ้น ทำไมความกวนประสาทของเขา ถึงได้ตามทำร้ายจิตใจฉันขนาดนี้นะวันนี้วันหมั้นณีเวีย งานใหญ่มาก มีแต่แขกมีหน้ามีตาในสังคม นักธุรกิจ ณีเวียสวยมาก ชุดศิวาลัยเข้ากับนางสุด ๆ ฉันจะมีโอกาสได้ใส่มันมั้ย ฉันอยากใส่ชุดนั้น ฉันอยากมีว่าที่เจ้าบ่าวฉันมองณีเวียกับคุณเซ็นบนเวทีแล้วอดตื้นตันไม่ได้ เขามองตากัน เขาสวมแหวนกัน อะไรที่เพอร์เฟคกว่านี้ไม่มีแล้ว ฉันอิจฉาเพื่อนชะมัดพอเลิกงานเราต่างพากันถ่ายรูปหมู่ อยู่ ๆ เขาก็เดินมา พร้อมผู้หญิงคนนั้น ดีจังเดี๋ยวหายไปเดี๋ยวโผล่มาทรมานฉัน“แตงมึงโอเคนะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 64-ความจริงที่หายไป
ฉันนั่งอยู่อย่างนั้น ได้แต่มองตามหลังแตงโมทั้งน้ำตา เพื่อนฉันคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่บอกพี่เอส?‘ครืน... ครืน...’ น้ำหวาน ดีเลยที่น้ำหวานโทรมา ฉันจะได้คุยเรื่องนี้โทรเข้า | น้ำหวาน(มึงเป็นไง ผู้ชายหรือผู้หญิง)“มึง กูไม่ไหวแล้ว มึงรู้มั้ยกูเจออะไร”(อะไรวะ มึงใจเย็นคุณแม่)“กูไม่สนแล้ว แตงอ่ะ มันไปฝากครรภ์คนเดียว และมันบอกจะเป็น Single Mom กูไม่รู้จะทำยังไง แตงไม่ยอมบอกพี่เอส”(เห้ย มึงจริงดิ พี่เอสเจ้าชู้มาก กูไม่รู้จะทำยังไง แตงมันบอกกูหมดแล้ว)น้ำหวานเล่าเรื่องแตงโมให้ฉันฟังทั้งหมด พอได้ฟังเท่านั้นล่ะ ความโกรธฉัน... มันยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก“ทำไมมันไม่พูดอะไรเลยวะ ฮึก แล้วมันเก็บไว้ทำไมคนเดียว” ฉันโมโหจนทนเก็บก้อนสะอื้นไม่ไหว คุณเซ็นได้แต่บีบมือฉันแน่น ให้กำลังใจอยู่ห่าง ๆ(กูไม่รู้จะทำยังไง พี่ทีถามอะไรก็ไม่รู้อะไรสักอย่าง กูสงสารแตง สงสารหลาน)“หรือเราควรบอกพี่เอสวะ… ถ้าแตงไม่อยากให้เขารับ อย่างน้อยให้เขามาตรวจเลือด”(กูคิดอยู่ กูคิดเหมือนมึง แตงจะโกรธเรามั้ย มึงว่างมั้ย มาหากูหน่อย โรงแรมพี่ที)ฉันรีบตกลงไปหาน้ำหวานทันที ระหว่างทางก็คิดเรื่องแตงโมไปด้วย ที่ฉันกับน้ำหวานตัดสินใจคร่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 65-แล้วความรู้สึกกู?
ที่ฉันตัดสินใจมายืนตรงนี้ ไม่ใช่ว่าจะขอให้เขารับผิดชอบ แต่ฉันแค่ต้องการให้เขาไปตรวจเลือด แต่ไม่ยักรู้ ว่าเพื่อนฉันสองคนมันจะมาถึงที่นี่ก่อน“หมวย ฉันเคลียร์ตัวเองแล้ว อย่างที่บอกหมวยไง เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ มันจะไม่มีอีกแล้ว เรื่องแบบนั้น”ณีเวีย กับน้ำหวาน เห็นฉันแล้วเริ่มร้องไห้ แปลกกับฉันตอนนี้ ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด...“ก็ดีที่เคลียร์ตัวเอง ที่ผ่านมาฉันก็เคลียร์ตัวเองเหมือนกัน” ฉันก้าวไปหาหน้ากวน ๆ นั้น“หมวย ตอนนี้ฉันจบกับทุกคนแล้ว หมวยมีอะไรถามได้เลย ถามมาจะตอบให้หมด” ฉันส่ายหน้า รู้สึกไม่มีคำถามอะไรในหัว“ไม่ถาม ไม่รู้ถามอะไร เอ้อ พรุ่งนี้ไป โรงพยาบาลด้วยนะ ฉันต้องการผลตรวจเลือด”เขาไม่ตอบ... แต่เดินเข้ามากอดฉันแน่น“หมวยที่หายไป ทำเพื่อหมวยนะ เราจะได้ไม่ต้องมีปัญหากันอีกนะหมวย มีเรามีลูก” ฉันผละออกมามองสายตากวน ๆ ของเขา ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา...“มีแค่ฉันกับลูก... ไม่มีนาย” ทุกคนในห้องตกใจ ยิ่งกับคนตรงหน้า“มันไม่ดีเหรอหมวยที่ฉันทำ แต่ก่อนเข้าใจนะหมวยว่าผิด แต่ที่ผ่านมาฉันพยายามแก้ไขอยู่”“แก้ไข... แก้ไขแบบเห็นแก่ตัว ดูคนอื่นบ้างนะ ว่าเขารู้สึกยังไงกับการกระทำตัวเอง” เขาม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พลาด 66-พิสูจน์
“แต่งงานกันนะหมวยนะ”“หุบปากสักที!” ฉันตะคอกเขาทั้งน้ำตา ฉันไม่อยากฟังมันแล้ว ไม่อยากฟังอะไรจากปากเขาแล้วอยู่ ๆ ณีเวียก็เดินมาร้องไห้ข้าง ๆ ฉัน ก่อนจะเอื้อมมือบางมาแตะบ่าฉันเบา ๆ“แตง มึงท้องอยู่ ฮือ ๆ อารมณ์มึงจะไม่ปกตินะแตง กูก็เป็น แตงมึงตั้งสตินะ มึงโกรธ ลูกโกรธ มึงสงสารลูกนะแตง” แล้วฉันจะห้ามมันได้ยังไง ถ้ามันห้ามได้ ฉันคงไม่ต้องมาเป็นแบบนี้!“มึง… ฮือ กูจะทำยังไง” ฉันหันมากอดณีเวียแน่น รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกมือเล็กลูบผมฉันเบา ๆ“มึงใช้หัวใจเลือกอย่าใช้อารมณ์ มึงไม่ต้องห่วงแตง แล้วมึงจะรู้ เวลามึงท้อง เวลาพ่อของลูกอยู่ข้าง ๆ มันมีความสุขแค่ไหน เขาคุยกันทุกวัน เขาสัมผัสกันทุกวัน ครอบครัวนะแตง ถ้าเลือกได้ไม่มีใครอยากเลี้ยงลูกคนเดียวหรอกแตง”ฉันผละกอดออกมา... ก่อนที่จะหันไปมองเขา ครอบครัวงั้นเหรอ?“หมวย... สัญญา”“...”“นะหมวย ฉันอยากคุยกับลูกทุกวันนะหมวย ฉันจะทำตามที่หมวยสั่งนะ สั่งฉันไปตาย ฉันก็จะไป... ให้ฉันได้ดูแล ได้อยู่กับลูกนะหมวย นะ”ฉันค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้เขาจ้องมองสายตากวนนั้นทั้งน้ำตา ตอนนี้เหมือนสมองสั่งการให้หูสองข้างอื้อไปชั่วขณะฉันไม่ยินเสียงรอบข้าง ได้ยินแค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
บทล่าสุด
พลาด 129-วิถีคุณแม่ [จบ]
--- น้ำหวาน --- ฉันคลอดลูกมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ลูก ๆ สามคนกำลังนั่งเล่นสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ในคอกเด็กขนาดใหญ่ ในนั้นมี... เวียร์ ซินน์ ไออุ่น นาวา นาวิน และน้ำปั่น วันนี้เรานัดทานข้าวและมีปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่บ้านแตงโม เหล่าแม่ ๆ อย่างเรานั่งคุยกัน และมองดูลูกตัวเองเป็นระยะ “แง...” ไออุ่นร้องไห้ เมื่อนาวินดึงของเล่นออกจากมือ แตงโมหัวเราะ เบา ๆ แล้วเดินไปอุ้มลูกมานั่งตัก “เบา ๆ นะลูกเดี๋ยวโดนน้อง” และปรามน้องไออุ่นไปด้วย เพราะกลัวโดนน้องอีกคนที่อยู่ในท้อง ใช่ค่ะ แตงโมท้องอีกแล้ว! ท้องได้สามเดือนแล้ว ส่วนณีเวียกับฉันขอบาย เราขอพักก่อน ผ่าคลอดมา ยังเสียวท้องอยู่เลย อย่างอื่นก็ยังเสียวอยู่นะ ว่างก็กินกับสามี ว่างบ่อยก็กินบ่อย เฮ้อ... มันเป็นความสุขของชีวิตอีกอย่างหนึ่งจริง ๆ สามีสูตินารีแพทย์ของฉัน เดินไปอุ้มน้ำปั่นที่คอก ก่อนจะเดินยิ้มมาหาฉัน มองยังไงก็หล่อคุณพ่อคนนี้ “น้ำปั่น น้ำหนักขึ้นหรือเปล่าลูก” คุณพ่อสูตินารีแพทย์แซวลูกสาวคนเล็ก ลูกสาวตอบไม่ได้ ได้แต่ยิ้มและหัวเราะให้ผู้เป็นพ่อ แถมยังใช้แก้มป่อง ๆ ซบคลอเคลียพ่อของเขาอีก น้ำปั่นติดหมอนายหนักมาก! สงสัยคนที่ได้ยินเ
พลาด 128-กำเนิดนาวา นาวิน และน้ำปั่น
ฉันหันหาคุณพ่อคุณแม่ทันที “คุณพ่อคุณแม่ขับรถช้าเหมือนเต่า” หมอเท็นเดินตามฉัน และบอกมาหน้านิ่ง ๆ “โอ้ย! ปวดท้อง... ปวด! ไม่ไหวแล้ว!” ฉันกรีดร้อง! ทำไม ฉันไม่มีสามีวิ่งตามจับมือเหมือนชาวบ้านเขาเนี่ย ให้ตาย! มีแค่น้องสามีที่เหมือนมาแต่วิญญาณ ฮือ ๆ ไม่นานฉันก็ถูกเข็นเข้ามาในห้องคลอดแล้ว! ฉันหอบเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว และถูกพามาห้องนึง ก่อนที่พยาบาลจะตรวจอะไรต่าง ๆ นา ๆ เร็ว ๆ เถอะ! ฉันจะตายแล้ว! “พยาบาลฉันจะตายแล้วค่ะ ตามหมอ ตามหมอด่วน” ฉันส่ายหน้าไปมา ปวดท้องหน่วงมาก แขนสองข้างสั่นแทบจะไม่มีแรงแล้ว ลูกสามคน สามคนเลยนะเว้ย! “ค่ะ คุณน้ำหวาน เดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อนนะคะ ตอนนี้ห้องผ่าตัดยังไม่พร้อมค่ะ” ยังไม่พร้อม! รอให้ฉันตายก่อนใช่ไหม! “หะ! หวานจะตายก่อนไหม ไม่ผ่าก็ได้ คลอดธรรมชาติเลย หวานพร้อม ฮือ ๆ หวานทนไม่ได้แน่ ๆ” ฉันกุมท้องกรีดร้องบนเตียง “ไม่ได้ค่ะ คุณน้ำหวานมีทารกในครรภ์สามคน คุณน้ำหวานอาจจะช็อกได้ อดทนหน่อยนะคะ” อดทน! ใครจะไปทนได้!
พลาด 127-รอคลอด
ฉันนั่งมองหมวยน้อยกับณีเวีย ก็อดยิ้มตามไม่ได้ แตงโมคลอดธรรมชาติ! ไม่อยากจะเชื่อ ฉันหน่ะสิ สามคนในท้อง หากคลอดธรรมชาติฉันอาจจะขาดใจตายก่อน ตอนนี้ฉันท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว ไม่ต้องถามว่าท้องใหญ่แค่ไหน มันใหญ่จนฉันเดินไม่ไหวเลยล่ะ ฮ่องกงถูกแคนเซิลถาวร ไม่มีกำหนดไป แต่ได้หุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์กับเบนซ์เอสคลาสเป็นของขวัญแต่งงานนะจ๊ะ ฉันนั่งคุยกับเพื่อนสักพัก เพื่อรอสามีออกเวร สลับไปห้องแตงโมบ้าง ห้องณีเวียบ้าง ณีเวียเจ็บแผลคุณเซ็นจึงเป็นคนเลี้ยงลูก วุ่นวายจนต้องเอางานมาทำที่โรงพยาบาล เห็นแล้วน่ารักดี แต่ก็แอบขำ ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ หมอนายเปิดประตูเข้ามา เดินมาตรวจแผลณีเวีย “อย่าหัวเราะดังนะ ระวังแผลฉีก” ณีเวียตกใจเอามือปิดปากทันที “ค่ะ อิอิ จะพยายาม” หมอนายยิ้ม แล้วเดินกลับมาหาฉัน เขานั่งลง เอามือสองข้างโอบท้องฉันไว้ “ไงครับ ลูกพ่อ” เท่านั้นล่ะ! ตุบ ๆ ฉันหลับตาปี๋ ฉันจุก! ลูกถีบหนักมาก รวมพลังเป็นหนึ่งเดียวทันที เมื่อได้ยินเสียงพ่อเขา “โอ้ย เบา ๆ ลูก แม่จุกแล้ว” ฉันลูบท้องปราม ณีเวี
พลาด 126-กำเนิดไออุ่น
ฉันอยากจะบ้า อยากจะบ้าจริง ๆ ฉันทรมานมากตอนนี้ “ใช่สิสามชั่วโมงผ่าไม่ได้ แตงโมกินเยอะไหม” หมอนายถามฉันอีกครั้ง พลางยกนาฬิกาข้อมือดู… “เรื่อย ๆ ค่ะ คุยไปกินไป ฮือ ๆ” ฉันหลับตาปี๋ ปวดทรมานไปหมด “งั้นประมาณ หกชั่วโมง ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อน” ฮือ ๆ หกชั่วโมง กับยาแก้ปวด โอ้ย! แล้วมันหายปวดเป็นปลิดทิ้งมั้ยล่ะ! “หมอคะ เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ” ไออุ่นเริ่มถีบท้องฉันรัวแล้ว โอ้ยลูก! อย่าซน ใจเย็น ๆ ลูกแม่ปวด “ไม่ได้จริง ๆ ปกติ ต้องงดข้าวงดน้ำหนึ่งวันเต็ม ๆ” “หมอ แตง... โอ้ย ๆ แตงแจ้งตั้งแต่ฝากครรภ์แล้ว ฮือ ๆ ว่าจะผ่า ไม่คลอดธรรมชาติเด็ดขาด” หมอนายเดินมาใกล้ ๆ ฉัน “ทำไม คลอดธรรมชาติมันปลอดภัยกว่านะ แผลหายเร็วด้วยเจ็บแป๊บเดียว ปวดขนาดนี้ลองเบ่งดูก่อนไหม” ฉันกุมท้องนอนร้องไห้ ในใจนึกโกรธสามี ทำไมฉันต้องมาทรมานคนเดียวด้วย อิตาเอส! “หมอ... ฮือ ๆ ขอยาแก้ปวดก่อนค่ะ ๆ ด่วน” ฉันถูกเข็นไปอีกห้อง และได้ยาแก้ปวดเรียบร้อย อาการทุเลาลง แต่ถามว่ายังปวดไหม ปวดสิ! “พยาบาล
พลาด 125-น้องไออุ่น
ฉันยืนมองณีเวียและคุณเซ็น ยิ้มกันมีความสุข ก็อดยิ้มตามไม่ได้เลย ลูก ๆ พวกเขาน่ารักมาก น่ารักจริง ๆ เยี่ยมเพื่อนและหลาน ๆ เสร็จ ฉันกับตาเอสก็ออกมาจากโรงพยาบาล ระหว่างอยู่ในรถฉันก็คิดวนเวียนอยู่เรื่องเดียว จะเจ็บแค่ไหนนะ! ณีเวียบอกกับฉันว่าตอนปวดท้องคลอด มันปวดมาก ปวดเหมือนจะตาย ตุบ ๆ นั่นไง พอนึกถึงเรื่องนี้ ลูกสาวตัวดีของฉันก็ดิ้นใหญ่ ฉันลูบท้องเบา ๆ จนสามีเอื้อมมือมาลูบด้วย “ลูกสาวพ่อ พร้อมหรือยัง” ถามแม่บ้างเถอะ! กลัวชะมัด “ฉันยังไม่พร้อม! อย่าเพิ่งสิ” ตาเอสหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาหยิกแก้มฉัน “หมวยเธอมันพลังช้างอยู่แล้ว เบ่งเลยสะใจ” “นายลองไปนอนเบ่งดูไหมล่ะตาบ้า!” เขาหัวเราะชอบใจ หน้ากวน ๆ หันมายักคิ้วให้ฉัน “หรือจะผ่าก่อน… จะได้ไม่ต้องเจ็บสองทาง” ฉันหันไปมองเขาทันที เจ็บสองทางงั้นเหรอ “ถ้าถึงกำหนดคลอดก็คลอดเลยสิ ถ้าไม่ปวดก่อน” เอ๊ะก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่สามีกวน ๆ ของฉัน ทำไมรู้ดีนัก “รู้ดีนะ” เขายักคิ้วยิ้มกริ่ม
พลาด 124-กำเนิดซินน์ และเวียร์
23.56 ฉันเดินเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น สามีนักธุรกิจของฉัน เขายังคงนั่งทำงานที่ห้องทำงานอีกฝั่ง ส่วนฉันตอนนี้ไม่มั่นใจเลยจริง ๆ ว่าตัวเองท้องเสีย หรือจะคลอด ทำไมปวดท้องแบบนี้ ฉันค่อย ๆ จับผนังหวังประคองตัวเองเปิดประตู อยากไปอยู่ใกล้ ๆ คุณเซ็นให้อุ่นใจ แต่ซ่า... นะ น้ำอะไร ฉันไม่ได้ฉี่ราดนะ หรือมันจะเป็น... เป็นน้ำคล่ำ! “กรี๊ด...” ฉันจับประตูกรี๊ดลั่น ดังทั้งเพนท์เฮ้าส์ จนสามีวิ่งออกมาจากห้องทำงาน “เป็นอะไร! เห้ย…” คุณเซ็นวิ่งมาประคองฉันทันที ตอนนี้ฉันเหงื่อท่วมตัว อาการปวดท้องหน่วงมันเริ่มหนักขึ้น หนักจนฉันพรรณนาออกมาไม่ได้! “ไม่ไหว ปวดท้องแล้ว ปวดแล้ว! ฮือ!” ฉันบีบมือเขาแน่น น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม คุณเซ็นรีบโทรหาคนขับรถ และโรงพยาบาลทันที “ผมเซ็นดิณภัทร! ณีเวียภรรยาผม เธอปวดท้องครับ หมอเจ้าไข้ หมอนาย ขอบคุณครับ” เขารีบวางสายแล้วโทรอีกครั้ง “นพเตรียมรถด่วน!” โอ้ย! อะไรนักหนา พาฉันไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้! ไม่ไหวแล้ว! “คุณ ไปโร
พลาด 123-ลูกหมอสูติ หญิงหรือชาย
กว่าจะได้นอนคือเช้าค่ะ เช้าจริง ๆ หมอสูติคนนี้เขาไม่ได้เล่น ๆ เขากินฉันทั้งคืนเอาหล่ะ วันนี้มาถึงแล้ว ฉันจะได้รู้สักที ว่าลูกฉันเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายก่อนแต่งงานหมอนายให้ฉันเจาะเลือดไว้ เขาจะได้เอาไปตรวจความผิดปกติของโครโมโซม และเพศของลูก ๆ ในครรภ์แล้ววันนี้… ผลก็ออกแล้วค่ะ สามีสูตินารีแพทย์เข้าเวรบ่ายโมง ซึ่งฉันเองก็ต้องรอคิวเข้าไปพบเขาเหมือนคนอื่น ๆ“คุณน้ำหวานเหมือนคนท้องสี่ ห้าเดือนเลยค่ะ” พยาบาลพี่ภาเดินเข้ามาลูบท้องฉัน ฉันท้องโตขึ้นทุกวัน ลูก ๆ ทั้งสามคน คงตัวใหญ่ขึ้นมาก ทั้งที่ตอนนี้ฉันท้องเกือบสามเดือนเองส่วนณีเวียกับแตงโมท้องจะหกเดือนแล้ว ณีเวียเหมือนคนใกล้คลอดมาก ลูกสาวลูกชายดิ้นใหญ่“เริ่มอึดอัดแล้วค่ะ เพื่อนหวานท้องแฝดสองคน ตอนนี้หกเดือนแล้ว ท้องโตมาก ท้องหวานคงโตกว่านั้น” พยาบาลพี่ภายิ้ม และทำท่านึกคิด“อ๋อ คุณณีเวียภรรยาคุณเซ็นใช่ไหมคะ รายนั้นแข็งแรงมากค่ะ ดิฉันทาเจลอัลตราซาวด์ให้ ถีบมือดิฉันไม่หยุดเลย ของคุณน้ำหวานเริ่มตอดหรือยังคะ” ตอดงั้นเหรอ“ยังไงคะ” ฉันถามสงสัย เอามือลูบท้องตัวเองไปด้วย“คุณหมอไม่ได้บอกเหรอคะ เด็กในครรภ์เขาดิ้นตลอดเวลาค่ะ อยู่ที่เราจะรู้สึกตัว
พลาด 122-เข้าหอ
หมอนายไม่เมาเลยสักนิด พวกผู้ชายพวกนั้นไม่สามารถทำอะไรหมอนายได้ นอกจากไอ้ยาดองบ้า ที่ตอนนี้มันกำลังปั่นป่วนอยู่ในตัวเขา!น้ำหวาน อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องเกิดนะ“หวาน...” นั่นไงหมอสูติเดินมาจากด้านหลัง มือนุ่ม ๆ ค่อย ๆ ปลดกระดุมฉันออก ทีละเม็ดทีละเม็ด“คะ คุณหมอ มันออกฤทธิ์แล้วเหรอคะ” เขาไม่ตอบ แต่ก้มลงจูบไหล่ฉันเบา ๆ ไล่ลงไปเรื่อย ๆ ตามแผ่นหลังมือนุ่มล้วงเข้ามาบีบอกตึง ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เค้น ช้า ๆ ราวกลับ ปรารถนามันมาแสนนาน“อื้ม... หมอคะ” ฉันเงยหน้ามองเพดาน ยกมือขวาลูบไล้ต้นคออุ่น ๆ ของเขา เขาดึงชุดแต่งงานที่ปลดกระดุมเสร็จลงพื้น จนฉันตกใจหันไปจ้องหน้าสูตินารีแพทย์ที่แสนเร่าร้อนคนนี้“อยากกินหวานมากเลยตอนนี้” เขาพูดเบา ๆ ด้วยเสียงเซ็กซี่ฉันยิ้มกริ่มจ้องตาเขาไม่ละสายตา ฉันจ้อง... จ้องราวกับเชิญชวนให้เขาหิวกระหายตัวฉันมากขึ้นไปอีก“กินสิคะ หวานเป็นของคุณหมอแล้ว หวานเป็นภรรยาคุณ” เขาอมยิ้ม หน้าขาว ๆ เริ่มแดงระเรื่อ ก่อนที่เขาจะช้อนตัวฉันอุ้มมาวางบนเตียงริมฝีปากสวยของหมอสูติ โน้มลงมาบดจูบฉันช้า ๆ เขาส่งลิ้นอุ่น ๆ แสนเร่าร้อนเข้ามา คลอเคลียหยอกล้อกับลิ้นฉันข้างใน หวานเหมือนเดิมสามีฉัน
พลาด 121-Wedding Dr.Nine & Namwan
และแล้ววันนี้ก็มาถึง ฉันนั่งมองกระจกบานใหญ่ ที่ตอนนี้มีเครื่องสำอาง เครื่องประดับตั้งเรียงรายอยู่ ฉันสวมชุดไทยศิวาลัยสีโอรส ผมถูกเกล้าขึ้นปักปิ่นเรียบ ๆอกข้างซ้ายส่งเสียงดัง ‘ตึก ตึก’ ฉันตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นที่จะได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก และมีพยานตัวน้อยถึงสามคนในท้อง“แกสวยมาก แกโชคดีที่เจอรักดี ๆ ต่อไปนี้มีแต่ความสุขแล้วนะ”ณีเวียกับแตงโม อยู่ในชุดไทยเพื่อนเจ้าสาว สไบสีขาวนวล ผ้าถุงไทย ๆ สีฟ้าอ่อนอมเขียว มันอาจจะไม่เหมาะกับหน้าหมวย ๆ และหน้าจิ้มลิ้มน่าถนุถนอมนั้น แต่วันนี้เพื่อนเจ้าสาวของฉันสองคน ก็สวยเกินจะบรรยายเสียงขันหมากดังมาจากหน้าบ้าน ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนฉันต้องลุกขึ้นแอบมองผ่านหน้าต่าง เจ้าบ่าวรูปหล่อของฉันกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับพ่อแม่ น้องชาย ข้างกายมีพานสินสอดทองหมั้น ที่ญาติสนิททั้งหลายของเขาช่วยกันถือณีเวียกับแตงโมกำลังออกจากห้องฉันเพื่อไปกั้นประตูเงินประตูทองหมอนายผ่านประตูเงินประตูทอง ด่านแรกของเมย์และสายฝนด้านล่างมาแล้ว และตอนนี้เขาก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องฉัน“หมอนายคะ รักน้ำหวานแค่ไหน” ฉันได้ยินเสียงแตงโมถามหมอนายหน้าห้อง“รักมากที่สุดเลยครับ มากจนบอกไม่ได้” ฉ
