LOGINShare
65-แล้วความรู้สึกกู?
Last Updated:
2025-03-10 18:32:50
Related chapters
พลาด 66-พิสูจน์
“แต่งงานกันนะหมวยนะ”“หุบปากสักที!” ฉันตะคอกเขาทั้งน้ำตา ฉันไม่อยากฟังมันแล้ว ไม่อยากฟังอะไรจากปากเขาแล้วอยู่ ๆ ณีเวียก็เดินมาร้องไห้ข้าง ๆ ฉัน ก่อนจะเอื้อมมือบางมาแตะบ่าฉันเบา ๆ“แตง มึงท้องอยู่ ฮือ ๆ อารมณ์มึงจะไม่ปกตินะแตง กูก็เป็น แตงมึงตั้งสตินะ มึงโกรธ ลูกโกรธ มึงสงสารลูกนะแตง” แล้วฉันจะห้ามมันได้ยังไง ถ้ามันห้ามได้ ฉันคงไม่ต้องมาเป็นแบบนี้!“มึง… ฮือ กูจะทำยังไง” ฉันหันมากอดณีเวียแน่น รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกมือเล็กลูบผมฉันเบา ๆ“มึงใช้หัวใจเลือกอย่าใช้อารมณ์ มึงไม่ต้องห่วงแตง แล้วมึงจะรู้ เวลามึงท้อง เวลาพ่อของลูกอยู่ข้าง ๆ มันมีความสุขแค่ไหน เขาคุยกันทุกวัน เขาสัมผัสกันทุกวัน ครอบครัวนะแตง ถ้าเลือกได้ไม่มีใครอยากเลี้ยงลูกคนเดียวหรอกแตง”ฉันผละกอดออกมา... ก่อนที่จะหันไปมองเขา ครอบครัวงั้นเหรอ?“หมวย... สัญญา”“...”“นะหมวย ฉันอยากคุยกับลูกทุกวันนะหมวย ฉันจะทำตามที่หมวยสั่งนะ สั่งฉันไปตาย ฉันก็จะไป... ให้ฉันได้ดูแล ได้อยู่กับลูกนะหมวย นะ”ฉันค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้เขาจ้องมองสายตากวนนั้นทั้งน้ำตา ตอนนี้เหมือนสมองสั่งการให้หูสองข้างอื้อไปชั่วขณะฉันไม่ยินเสียงรอบข้าง ได้ยินแค
Last Updated : 2025-03-10พลาด 67-พิสูจน์อีกครั้ง
ฉันจ้องหน้าพ่อด้วยน้ำตา ถามคำถามซ้ำ ๆ ทำไมพ่อไม่บอกฉัน ทำไมไม่บอกฉันพ่อเอาแต่กอดปลอบ และขอโทษ ตอนนี้ฉันไม่มีเรี่ยวแรงจะยืนต่อแล้ว ในใจของฉันมันคิดถึงแต่เรื่องอื่น ฉันอยากไปหาเขา อยากเจอเขา“ทำไมพ่อถึงออกไปเห็นได้ ฮือ ๆ”“ผึ้งบอกพ่อว่า มีคนมาจอดรถลับ ๆ ล่อ ๆ หลายวัน พ่อเลยคอยดู”“ฮึก พ่อ ฮือ ๆ ปกติเขามากี่โมงคะ”“สี่ทุ่ม เช้าและบางวัน บ่ายก็มา พ่อเห็นเท่านี้นะ ต้องไปถามผึ้ง” ฉันเช็ดน้ำตาที่อาบแก้ม หันมองนาฬิกาก็ สามทุ่มกว่าแล้ว ฉันจะรอดูทุกอย่างด้วยตาตัวเอง ฉันอยากเห็นมันด้วยตัวเองพ่อขอโทษฉันซ้ำ ๆ ที่ทำอะไรไม่บอก แต่ฉันไม่ได้คิดอะไร ฉันอยากรู้แต่เรื่องของเขา คนที่ก่อนหน้านี้ฉันพยายามหนีเขาไปไกล ๆ และสั่งหัวใจให้มันลืมฉันรีบขึ้นห้อง ปิดไฟมืด และแอบดูผ่านหน้าต่างคนเดียวน้ำตามากมายไหลมาไม่หยุด จนสุดท้ายฉันเผลอหลับไป‘ตึ้ง~’[S: หมวยทำอะไรอยู่… ฝันดีนะหมวย ฝันดีนะลูกสาวพ่อ]ฉันสะดุ้งตื่นอีกครั้ง และ.รีบดูไลน์ในมือถือ ก่อนจะดีดตัวเองลุกไปมองที่หน้าต่างทันทีมีรถคันหนึ่งจอดอยู่ที่รั้วบ้านฉันจริง ๆฉันตัวสั่นเทา สะอื้นไห้ออกมา เขามาจริง ๆ ฉันนั่งร้องไห้มองรถคันนั้นสักพัก จนเขาขับออกไ
Last Updated : 2025-03-10พลาด 68-ด้วยความรัก
“ไม่เบาแบบไหนเหรอ... ทำให้ดูหน่อยสิ” ฉันเอื้อมมือไปจับมือเขา ก่อนจะดึงเข้าไปในห้องทำงาน... ปิดประตู ล็อคกลอน...“หมวย... ซนเกินไปแล้ว โดนยามารึปล่าว”ฉันไม่ตอบ เดินจูงมือเขาจนทะลุมาเจอห้องนอนเล็ก ๆ“ห้องนอนนี้ เอาไว้ทำอะไร... เคยพาใครมานอนมั้ย”“ไม่... แค่เอาไว้นอน ตอนขี้เกียจกลับคอนโด” ฉันหันไปยิ้มให้เขา จนมือใหญ่ ๆ ดึงตัวฉันไปกอด“ไม่ต้องกลัวแล้ว ไม่มีอีกแล้ว เลิกขาด มีแต่หมวย” ฉันเงยหน้ามองเจ้าของคำสัญญา และส่งยิ้มหวานไปให้จนหน้ากวนนั้นอดไม่ได้ก้มลงมา... จุมพิตฉันเบา ๆฉันเอื้อมมือไปจับต้นคออุ่น ๆ ก่อนจะเขย่งตัวส่งลิ้นเข้าไปชิมริมฝีปากนุ่ม ๆ นั้น...เราผละออกจากกันชั่วครู่ สายตากวนเริ่มมองฉันเป็นประกาย ก่อนจะอุ้มฉันขึ้นและวางลงเตียงเบา ๆเขาใช้นิ้ว สัมผัสไรผมฉัน... ก่อนจะจับมันมาทัดข้างหู...“หมวย... นึกว่าจะไม่มีวันนี้แล้ว รักหมวยนะ” ฉันนอนมองเขา ก่อนจะรีบคล้องคอดึงเขาลงมาจูบ ลิ้นเราบดเบียดกัน พร้อมกับมือหนา ๆ ที่ค่อย ๆ เลื่อนบีบเค้นตามเนินอกริมฝีปากนุ่มเริ่มเปลี่ยนลงมาจูบไซ้ซอกคอเบา ๆ จากซ้าย ไปขวา จนแวะหยุด ดูดกินเม็ดทับทิมบนยอดอยู่ชั่วครู่เขาไล่กดริมฝีปากลง... ก่อนจะแวะทักท
Last Updated : 2025-03-10พลาด 69-ฉันชอบเขา
ไอ้เรื่องแฟนเจ้าชงเจ้าชู้เนี่ย ฉันเข้าใจแตงโมนะ เฮ้อ! แต่ให้ทำไงได้ คนเรามีวิธีจัดการไม่เหมือนกัน ฉันเอง ก็กว่าจะผ่านปัญหาพวกนี้ได้ก็ยากเหมือนกัน ฉันดีใจที่เพื่อนแต่ละคนจะเป็นฝั่งเป็นฝา เหลือแต่ฉันเนี่ย... ที่ยังไม่อยู่กับร่องกับรอยสักที ทั้งที่แฟนก็คบก่อนชาวบ้านเขา...“หวาน ไอ้เอสขอแตงโมแต่งงานแล้วนิ นี่ไง” พี่ที ยื่นรูปในเฟซบุ๊กพี่เอสให้ฉันดู อื้ม... นั่นล่ะ“อิจฉาเพื่อนนะ” ฉันพูดเรียบ ๆ ก่อนจะเดินไปหยิบไวน์มาริน“แต่จะว่าไปเรื่องแตงโมก็คล้ายเรานะ ไอ้เอสโดนแตงโมข่มขืน แต่แตงโมโดนยาไง แต่หวานอะ สติครบถ้วน”หึหึ ชอบเอาเรื่องสมัยนั้นมาพูด เรื่องสมัยคนอื่นตื้อตัวเอง!ยังไงหน่ะเหรอ ไปดูกันสามเดือนที่แล้ว... ‘ตึก ตึก ตึก’ ตอนนี้ฉันกำลังวิ่งหัวหมุนกับแตงโม เครื่องใกล้จะออกแล้ว เรายังไม่ถึง Gate กันเลย โอ้ย... เครียด!เอาเข้าจริง ๆ ใจนึงก็อยากตกเครื่องนะ ฉันไม่อยากไปโครงการบ้า ๆ นี่ ฮือ… แต่ถ้าขืนอยู่ไทยช่วงปิดเทอม แม่ต้องให้ไปอยู่กับยายแน่ ๆ ยอมไปดีกว่า! มันทรมาน ยอมไปให้มันจบ ๆ ไม่กี่เดือนเอง ว่าแต่วันนี้ฉันจะขึ้นเครื่องทันไหมเนี่ย!โอ้ว... ในที่สุดฉันก็ขึ้นเครื่องทัน คุณพระ คุณหนูแสน
Last Updated : 2025-03-10พลาด 70-กินคนตรงหน้าฟินกว่านะคะ
เขาตกใจเบิกตากว้าง“จะ จะ จูบงั้นเหรอ?”“อื้อหึ ทำไมคะ... หรือมีแฟนแล้ว” ฉันจ้องหน้าเขาเค้นคำตอบ“ไม่ เอ้ย มีแล้ว ๆ” เลิกลั่กแบบนี้... โกหกชัวร์ ทำไมถึงได้คิดปฏิเสธผู้หญิงสวย ๆ แบบฉันด้วยนะ...“โกหกอีกแล้ว ปากนี้... ทำไมโกหกเก่งจังเลยคะ” ฉันใช้นิ้วชี้ แตะริมฝีปากเขาเบา ๆ เขาดูสะดุ้งเล็กน้อย หืม น่ารักดีจัง เหมือนกระต่ายน้อยเลยแหะ“เธอเป็นผู้หญิง... แบบไหนกันแน่เนี่ย” เขามองฉันสีหน้ากลัว ๆ เขาสิเป็นผู้ชายแบบไหน... กล้าปฏิเสธผู้หญิงแบบฉัน...“เป็นผู้หญิงตรง ๆ คนนึงเท่านั้นค่ะ... ที่คิดว่า ด้านได้ อายอด”เขาตกใจอีกแล้ว... โอ้ย น่ารักชะมัดเลยฉันส่งยิ้มน้อย ๆ ให้เขาก่อนจะกระดิกนิ้วชี้เบา ๆ“อะ อะไรเหรอ” ยัง งง อีกเหรอเนี่ย“ไลน์ค่ะ” เขาเลิกลั่ก ก่อนจะรีบล้วงโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ส่งคิวอาร์โค้ด ให้ฉันสแกน... บอกแล้วน้ำหวานสะอย่าง อะไรก็ย่อมได้เมื่อฉันได้ไลน์สมใจ ก็ส่งยิ้มขอบคุณให้เขาหนึ่งที ก่อนจะเดินมานั่งที่ตัวเอง... ซึ่งเขาก็เดินตามมาติด ๆเมื่อนั่งลงเก้าอี้พร้อม ๆ กัน...“มาทำอะไรที่ นิวยอร์กคะ” เขาเอาผ้าปิดตา ปิดหน้านอน... บ่งบอกว่าไม่อยากคุยกับฉันมาก“ทำงาน” แต่ก็ตอบกลับมาห้วน ๆ อืม
Last Updated : 2025-03-10พลาด 71-สุภาพบุรุษ
“มากี่เดือนเนี่ย” พอเขากลืนข้าวลงคอหมด เขาก็เอ่ยถามฉัน ฉันบอกแล้ว เขาเริ่มสนใจฉันแล้ว“สองเดือนกว่า ๆ ค่ะ พี่ทีละคะ?”“เดือนกว่า ๆ” แสดงว่าไม่ได้เจอกันอีกสิ เฮ้อ เหยื่อกำลังติดกับอยู่แล้ว เขาต้องกลับก่อนฉันเหรอเนี่ย เศร้า...“เสียดายจัง คงไม่ได้เจอ” ฉันน่ามุ่ย เขี่ยข้าวในจาน“ก็เอาไลน์ไปแล้วนิ มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาได้” แสดงว่าทักได้ตลอดงั้นสิ เห็นมั้ย... เขาทอดสะพานให้ฉัน!“อืม... งั้นปัญหาหัวใจได้มั้ยคะ” เขายังไม่มองหน้าฉันเอาแต่เขี่ยข้าวในจาน“แล้วแต่เลย” พูดเองนะ พูดเองนะจ๊ะ คนดี“ขอบคุณนะคะ ที่ทนฟังน้ำหวาน อยู่บ้านพ่อแม่น้ำหวานไม่ค่อยได้คุยกันเลยค่ะ ไปทำงานหมด บางทีน้ำหวานก็คุยคนเดียว คุยกับหมากับแมว วันนี้ดีจังได้คุยกับพี่ที” เขาเลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้าง มองหน้าฉัน“ไม่เป็นไร คิดว่าพี่เป็นหมา เป็นแมวแล้วกัน” ใครจะไปกล้าคิดแบบนั้นกับสุดหล่อล่ะคะ...“แหม ใครจะไปคิดอย่างงั้นได้ล่ะคะ คิดว่าเป็นอย่างอื่นดีกว่า”“คิดว่าเป็นอะไร?” เขาถามแต่ไม่มองหน้าฉัน ลงมือกินของหวานต่อ...“คิดว่าเป็น ก้อนหินมั้งคะ พี่ทีไม่ค่อยคุย น้ำหวานคุยแค่คนเดียว”“พี่พูดไม่ค่อยเก่ง”“แล้วรักหมดใจไหมคะ” เขาเงยหน้าขึ้
Last Updated : 2025-03-10พลาด 72-เริ่มต้น
ฉันรีบวิ่งตามพี่ทีออกมา“พี่ที เดี๋ยวหวานถือเองดีกว่าค่ะ” ฉันทำเป็นแย่งถุงจากพี่ทีมาถือ จนมือเราเผลอจับกัน เอ่อ...“เอ่อ เดี๋ยวพี่ถือให้เอง” ฉันได้แต่อ้ำอึ้ง เพราะเขินมากเขินจนเราเดินกันมาอย่างเงียบ ๆสักพักเราก็เดินผ่านบาร์ บาร์นึง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรม ฉันเห็นพี่ทีท่าทางสนใจบาร์นั้น เพราะเขาหยุดเดินและมองเข้าไป...“พี่ที นั่งไหมคะ เดี๋ยวนั่งเป็นเพื่อน” เขาหันมาพยักหน้าก่อนจะเดินนำฉันเข้าไปบาร์ที่นี่ก็จะออกแนวครันทรี่ ๆ หน่อย มีดนตรีสดฮัมเบา ๆ มีเบียร์ มีค็อกเทล ไวน์ อะไรทำนองนี้ พี่ทีสั่งไวน์มาดื่มกับฉัน... ฉันตามใจเขา ไวน์ขาว...สีหน้าเขาดูเครียด ๆ เหมือนมีปัญหาหนักอึ้งในใจ“น้ำหวาน... ถ้าน้ำหวานมีแฟน น้ำหวานจะนอกใจแฟนมั้ย?”อยู่ ๆ พี่ทีก็ถามฉันขึ้นมา ฉันได้แต่มองสายตาคม ๆ นั้น ที่เริ่มแดง... ไม่รู้ว่าแดงเพราะดื่มเยอะ หรือแดงเพราะกำลังจะร้องไห้?“ไม่ค่ะ แฟนเราไม่ได้ทำอะไรผิด หวานทำไม่ลง ทำไมเหรอคะ...” เขาพยักหน้าก่อนจะยกไวน์ดื่มอีก“แฟนพี่... ที่กำลังจะหมั้นกัน... เขานอกใจพี่” เขาคงจะรักผู้หญิงคนนั้นมากสินะ ฉันได้แต่ถอนหายใจ ไม่อยากถามอะไรต่อ เริ่มหงุดหงิด!“พี่กลับไป... เจอเ
Last Updated : 2025-03-10พลาด 73-เสือหรือจะสู้แรด
ขณะที่ฉันกำลังทะเลาะกับตัวเอง อยู่ ๆ มือหนาของเขา ก็ค่อย ๆ เลื่อนเข้าไปในกระโปรง ก่อนจะเริ่มคลอเคลียสัมผัสขาอ่อนเบา ๆ แล้วปลดกางเกงในตัวโปรดของฉันออกหน้าคมที่ยังชิมยอดอกสีทับทิม ค่อย ๆ เลื่อน ระดมจูบจากหน้าท้อง ลงมาเรื่อย ๆ ถึงสะดือฉันรู้สึกเย็นวูบไปทั้งตัว เมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ปกปิดร่างกาย หายวับไปกับตาตาคม ๆ นั้น... จ้องมัน... ก่อนจะค่อย ๆ ใช้นิ้วสัมผัส... ของรักของหวงที่ฉันดูแล และเก็บรักษามันเป็นอย่างดีนิ้วยาวเริ่มสัมผัสจากล่างขึ้นบนช้า ๆ จนไปหยุดคลึงปุ่มกระสัน ที่เป็นศูนย์รวมของความปรารถนาเอวบางขยับขึ้นลง... ตามนิ้วร้ายแสนซนนั้น...“อื้อ~” ฉันเผลอส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ ในลำคอ... ฉันรู้สึกดี รู้สึกดีจนตาพร่ามัวไปหมด...เมื่อนิ้วซนวนเวียนทรมานฉันจนพอใจ มันก็ค่อย ๆ เคลื่อนตัว กดเข้าไปในถ้ำมืดมิดสนิทนั้น“อ๊ะ! เจ็บ!” ฉันสะดุ้ง และหุบขาตัวเองทันที... ฉันไม่เคย ไม่เคยเลย ถึงจะแรดแบบนี้ ฉันยังบริสุทธิ์!หน้าคมมีสีหน้าตกใจ และเงยขึ้นมามองฉัน“น้ำหวาน... มะ ไม่เคยเลยเหรอ” ฉันส่ายหน้า เขายังตกใจไม่หาย ได้แต่มองหน้าฉันสลับกับของหวงไม่ละสายตาเมื่อจ้องอยู่นาน... สุดท้าย... เขาก็จับ
Last Updated : 2025-03-10
Latest chapter
พลาด 129-วิถีคุณแม่ [จบ]
--- น้ำหวาน --- ฉันคลอดลูกมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ลูก ๆ สามคนกำลังนั่งเล่นสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ในคอกเด็กขนาดใหญ่ ในนั้นมี... เวียร์ ซินน์ ไออุ่น นาวา นาวิน และน้ำปั่น วันนี้เรานัดทานข้าวและมีปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่บ้านแตงโม เหล่าแม่ ๆ อย่างเรานั่งคุยกัน และมองดูลูกตัวเองเป็นระยะ “แง...” ไออุ่นร้องไห้ เมื่อนาวินดึงของเล่นออกจากมือ แตงโมหัวเราะ เบา ๆ แล้วเดินไปอุ้มลูกมานั่งตัก “เบา ๆ นะลูกเดี๋ยวโดนน้อง” และปรามน้องไออุ่นไปด้วย เพราะกลัวโดนน้องอีกคนที่อยู่ในท้อง ใช่ค่ะ แตงโมท้องอีกแล้ว! ท้องได้สามเดือนแล้ว ส่วนณีเวียกับฉันขอบาย เราขอพักก่อน ผ่าคลอดมา ยังเสียวท้องอยู่เลย อย่างอื่นก็ยังเสียวอยู่นะ ว่างก็กินกับสามี ว่างบ่อยก็กินบ่อย เฮ้อ... มันเป็นความสุขของชีวิตอีกอย่างหนึ่งจริง ๆ สามีสูตินารีแพทย์ของฉัน เดินไปอุ้มน้ำปั่นที่คอก ก่อนจะเดินยิ้มมาหาฉัน มองยังไงก็หล่อคุณพ่อคนนี้ “น้ำปั่น น้ำหนักขึ้นหรือเปล่าลูก” คุณพ่อสูตินารีแพทย์แซวลูกสาวคนเล็ก ลูกสาวตอบไม่ได้ ได้แต่ยิ้มและหัวเราะให้ผู้เป็นพ่อ แถมยังใช้แก้มป่อง ๆ ซบคลอเคลียพ่อของเขาอีก น้ำปั่นติดหมอนายหนักมาก! สงสัยคนที่ได้ยินเ
พลาด 128-กำเนิดนาวา นาวิน และน้ำปั่น
ฉันหันหาคุณพ่อคุณแม่ทันที “คุณพ่อคุณแม่ขับรถช้าเหมือนเต่า” หมอเท็นเดินตามฉัน และบอกมาหน้านิ่ง ๆ “โอ้ย! ปวดท้อง... ปวด! ไม่ไหวแล้ว!” ฉันกรีดร้อง! ทำไม ฉันไม่มีสามีวิ่งตามจับมือเหมือนชาวบ้านเขาเนี่ย ให้ตาย! มีแค่น้องสามีที่เหมือนมาแต่วิญญาณ ฮือ ๆ ไม่นานฉันก็ถูกเข็นเข้ามาในห้องคลอดแล้ว! ฉันหอบเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว และถูกพามาห้องนึง ก่อนที่พยาบาลจะตรวจอะไรต่าง ๆ นา ๆ เร็ว ๆ เถอะ! ฉันจะตายแล้ว! “พยาบาลฉันจะตายแล้วค่ะ ตามหมอ ตามหมอด่วน” ฉันส่ายหน้าไปมา ปวดท้องหน่วงมาก แขนสองข้างสั่นแทบจะไม่มีแรงแล้ว ลูกสามคน สามคนเลยนะเว้ย! “ค่ะ คุณน้ำหวาน เดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อนนะคะ ตอนนี้ห้องผ่าตัดยังไม่พร้อมค่ะ” ยังไม่พร้อม! รอให้ฉันตายก่อนใช่ไหม! “หะ! หวานจะตายก่อนไหม ไม่ผ่าก็ได้ คลอดธรรมชาติเลย หวานพร้อม ฮือ ๆ หวานทนไม่ได้แน่ ๆ” ฉันกุมท้องกรีดร้องบนเตียง “ไม่ได้ค่ะ คุณน้ำหวานมีทารกในครรภ์สามคน คุณน้ำหวานอาจจะช็อกได้ อดทนหน่อยนะคะ” อดทน! ใครจะไปทนได้!
พลาด 127-รอคลอด
ฉันนั่งมองหมวยน้อยกับณีเวีย ก็อดยิ้มตามไม่ได้ แตงโมคลอดธรรมชาติ! ไม่อยากจะเชื่อ ฉันหน่ะสิ สามคนในท้อง หากคลอดธรรมชาติฉันอาจจะขาดใจตายก่อน ตอนนี้ฉันท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว ไม่ต้องถามว่าท้องใหญ่แค่ไหน มันใหญ่จนฉันเดินไม่ไหวเลยล่ะ ฮ่องกงถูกแคนเซิลถาวร ไม่มีกำหนดไป แต่ได้หุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์กับเบนซ์เอสคลาสเป็นของขวัญแต่งงานนะจ๊ะ ฉันนั่งคุยกับเพื่อนสักพัก เพื่อรอสามีออกเวร สลับไปห้องแตงโมบ้าง ห้องณีเวียบ้าง ณีเวียเจ็บแผลคุณเซ็นจึงเป็นคนเลี้ยงลูก วุ่นวายจนต้องเอางานมาทำที่โรงพยาบาล เห็นแล้วน่ารักดี แต่ก็แอบขำ ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ หมอนายเปิดประตูเข้ามา เดินมาตรวจแผลณีเวีย “อย่าหัวเราะดังนะ ระวังแผลฉีก” ณีเวียตกใจเอามือปิดปากทันที “ค่ะ อิอิ จะพยายาม” หมอนายยิ้ม แล้วเดินกลับมาหาฉัน เขานั่งลง เอามือสองข้างโอบท้องฉันไว้ “ไงครับ ลูกพ่อ” เท่านั้นล่ะ! ตุบ ๆ ฉันหลับตาปี๋ ฉันจุก! ลูกถีบหนักมาก รวมพลังเป็นหนึ่งเดียวทันที เมื่อได้ยินเสียงพ่อเขา “โอ้ย เบา ๆ ลูก แม่จุกแล้ว” ฉันลูบท้องปราม ณีเวี
พลาด 126-กำเนิดไออุ่น
ฉันอยากจะบ้า อยากจะบ้าจริง ๆ ฉันทรมานมากตอนนี้ “ใช่สิสามชั่วโมงผ่าไม่ได้ แตงโมกินเยอะไหม” หมอนายถามฉันอีกครั้ง พลางยกนาฬิกาข้อมือดู… “เรื่อย ๆ ค่ะ คุยไปกินไป ฮือ ๆ” ฉันหลับตาปี๋ ปวดทรมานไปหมด “งั้นประมาณ หกชั่วโมง ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อน” ฮือ ๆ หกชั่วโมง กับยาแก้ปวด โอ้ย! แล้วมันหายปวดเป็นปลิดทิ้งมั้ยล่ะ! “หมอคะ เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ” ไออุ่นเริ่มถีบท้องฉันรัวแล้ว โอ้ยลูก! อย่าซน ใจเย็น ๆ ลูกแม่ปวด “ไม่ได้จริง ๆ ปกติ ต้องงดข้าวงดน้ำหนึ่งวันเต็ม ๆ” “หมอ แตง... โอ้ย ๆ แตงแจ้งตั้งแต่ฝากครรภ์แล้ว ฮือ ๆ ว่าจะผ่า ไม่คลอดธรรมชาติเด็ดขาด” หมอนายเดินมาใกล้ ๆ ฉัน “ทำไม คลอดธรรมชาติมันปลอดภัยกว่านะ แผลหายเร็วด้วยเจ็บแป๊บเดียว ปวดขนาดนี้ลองเบ่งดูก่อนไหม” ฉันกุมท้องนอนร้องไห้ ในใจนึกโกรธสามี ทำไมฉันต้องมาทรมานคนเดียวด้วย อิตาเอส! “หมอ... ฮือ ๆ ขอยาแก้ปวดก่อนค่ะ ๆ ด่วน” ฉันถูกเข็นไปอีกห้อง และได้ยาแก้ปวดเรียบร้อย อาการทุเลาลง แต่ถามว่ายังปวดไหม ปวดสิ! “พยาบาล
พลาด 125-น้องไออุ่น
ฉันยืนมองณีเวียและคุณเซ็น ยิ้มกันมีความสุข ก็อดยิ้มตามไม่ได้เลย ลูก ๆ พวกเขาน่ารักมาก น่ารักจริง ๆ เยี่ยมเพื่อนและหลาน ๆ เสร็จ ฉันกับตาเอสก็ออกมาจากโรงพยาบาล ระหว่างอยู่ในรถฉันก็คิดวนเวียนอยู่เรื่องเดียว จะเจ็บแค่ไหนนะ! ณีเวียบอกกับฉันว่าตอนปวดท้องคลอด มันปวดมาก ปวดเหมือนจะตาย ตุบ ๆ นั่นไง พอนึกถึงเรื่องนี้ ลูกสาวตัวดีของฉันก็ดิ้นใหญ่ ฉันลูบท้องเบา ๆ จนสามีเอื้อมมือมาลูบด้วย “ลูกสาวพ่อ พร้อมหรือยัง” ถามแม่บ้างเถอะ! กลัวชะมัด “ฉันยังไม่พร้อม! อย่าเพิ่งสิ” ตาเอสหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาหยิกแก้มฉัน “หมวยเธอมันพลังช้างอยู่แล้ว เบ่งเลยสะใจ” “นายลองไปนอนเบ่งดูไหมล่ะตาบ้า!” เขาหัวเราะชอบใจ หน้ากวน ๆ หันมายักคิ้วให้ฉัน “หรือจะผ่าก่อน… จะได้ไม่ต้องเจ็บสองทาง” ฉันหันไปมองเขาทันที เจ็บสองทางงั้นเหรอ “ถ้าถึงกำหนดคลอดก็คลอดเลยสิ ถ้าไม่ปวดก่อน” เอ๊ะก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่สามีกวน ๆ ของฉัน ทำไมรู้ดีนัก “รู้ดีนะ” เขายักคิ้วยิ้มกริ่ม
พลาด 124-กำเนิดซินน์ และเวียร์
23.56 ฉันเดินเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น สามีนักธุรกิจของฉัน เขายังคงนั่งทำงานที่ห้องทำงานอีกฝั่ง ส่วนฉันตอนนี้ไม่มั่นใจเลยจริง ๆ ว่าตัวเองท้องเสีย หรือจะคลอด ทำไมปวดท้องแบบนี้ ฉันค่อย ๆ จับผนังหวังประคองตัวเองเปิดประตู อยากไปอยู่ใกล้ ๆ คุณเซ็นให้อุ่นใจ แต่ซ่า... นะ น้ำอะไร ฉันไม่ได้ฉี่ราดนะ หรือมันจะเป็น... เป็นน้ำคล่ำ! “กรี๊ด...” ฉันจับประตูกรี๊ดลั่น ดังทั้งเพนท์เฮ้าส์ จนสามีวิ่งออกมาจากห้องทำงาน “เป็นอะไร! เห้ย…” คุณเซ็นวิ่งมาประคองฉันทันที ตอนนี้ฉันเหงื่อท่วมตัว อาการปวดท้องหน่วงมันเริ่มหนักขึ้น หนักจนฉันพรรณนาออกมาไม่ได้! “ไม่ไหว ปวดท้องแล้ว ปวดแล้ว! ฮือ!” ฉันบีบมือเขาแน่น น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม คุณเซ็นรีบโทรหาคนขับรถ และโรงพยาบาลทันที “ผมเซ็นดิณภัทร! ณีเวียภรรยาผม เธอปวดท้องครับ หมอเจ้าไข้ หมอนาย ขอบคุณครับ” เขารีบวางสายแล้วโทรอีกครั้ง “นพเตรียมรถด่วน!” โอ้ย! อะไรนักหนา พาฉันไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้! ไม่ไหวแล้ว! “คุณ ไปโร
พลาด 123-ลูกหมอสูติ หญิงหรือชาย
กว่าจะได้นอนคือเช้าค่ะ เช้าจริง ๆ หมอสูติคนนี้เขาไม่ได้เล่น ๆ เขากินฉันทั้งคืนเอาหล่ะ วันนี้มาถึงแล้ว ฉันจะได้รู้สักที ว่าลูกฉันเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายก่อนแต่งงานหมอนายให้ฉันเจาะเลือดไว้ เขาจะได้เอาไปตรวจความผิดปกติของโครโมโซม และเพศของลูก ๆ ในครรภ์แล้ววันนี้… ผลก็ออกแล้วค่ะ สามีสูตินารีแพทย์เข้าเวรบ่ายโมง ซึ่งฉันเองก็ต้องรอคิวเข้าไปพบเขาเหมือนคนอื่น ๆ“คุณน้ำหวานเหมือนคนท้องสี่ ห้าเดือนเลยค่ะ” พยาบาลพี่ภาเดินเข้ามาลูบท้องฉัน ฉันท้องโตขึ้นทุกวัน ลูก ๆ ทั้งสามคน คงตัวใหญ่ขึ้นมาก ทั้งที่ตอนนี้ฉันท้องเกือบสามเดือนเองส่วนณีเวียกับแตงโมท้องจะหกเดือนแล้ว ณีเวียเหมือนคนใกล้คลอดมาก ลูกสาวลูกชายดิ้นใหญ่“เริ่มอึดอัดแล้วค่ะ เพื่อนหวานท้องแฝดสองคน ตอนนี้หกเดือนแล้ว ท้องโตมาก ท้องหวานคงโตกว่านั้น” พยาบาลพี่ภายิ้ม และทำท่านึกคิด“อ๋อ คุณณีเวียภรรยาคุณเซ็นใช่ไหมคะ รายนั้นแข็งแรงมากค่ะ ดิฉันทาเจลอัลตราซาวด์ให้ ถีบมือดิฉันไม่หยุดเลย ของคุณน้ำหวานเริ่มตอดหรือยังคะ” ตอดงั้นเหรอ“ยังไงคะ” ฉันถามสงสัย เอามือลูบท้องตัวเองไปด้วย“คุณหมอไม่ได้บอกเหรอคะ เด็กในครรภ์เขาดิ้นตลอดเวลาค่ะ อยู่ที่เราจะรู้สึกตัว
พลาด 122-เข้าหอ
หมอนายไม่เมาเลยสักนิด พวกผู้ชายพวกนั้นไม่สามารถทำอะไรหมอนายได้ นอกจากไอ้ยาดองบ้า ที่ตอนนี้มันกำลังปั่นป่วนอยู่ในตัวเขา!น้ำหวาน อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องเกิดนะ“หวาน...” นั่นไงหมอสูติเดินมาจากด้านหลัง มือนุ่ม ๆ ค่อย ๆ ปลดกระดุมฉันออก ทีละเม็ดทีละเม็ด“คะ คุณหมอ มันออกฤทธิ์แล้วเหรอคะ” เขาไม่ตอบ แต่ก้มลงจูบไหล่ฉันเบา ๆ ไล่ลงไปเรื่อย ๆ ตามแผ่นหลังมือนุ่มล้วงเข้ามาบีบอกตึง ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เค้น ช้า ๆ ราวกลับ ปรารถนามันมาแสนนาน“อื้ม... หมอคะ” ฉันเงยหน้ามองเพดาน ยกมือขวาลูบไล้ต้นคออุ่น ๆ ของเขา เขาดึงชุดแต่งงานที่ปลดกระดุมเสร็จลงพื้น จนฉันตกใจหันไปจ้องหน้าสูตินารีแพทย์ที่แสนเร่าร้อนคนนี้“อยากกินหวานมากเลยตอนนี้” เขาพูดเบา ๆ ด้วยเสียงเซ็กซี่ฉันยิ้มกริ่มจ้องตาเขาไม่ละสายตา ฉันจ้อง... จ้องราวกับเชิญชวนให้เขาหิวกระหายตัวฉันมากขึ้นไปอีก“กินสิคะ หวานเป็นของคุณหมอแล้ว หวานเป็นภรรยาคุณ” เขาอมยิ้ม หน้าขาว ๆ เริ่มแดงระเรื่อ ก่อนที่เขาจะช้อนตัวฉันอุ้มมาวางบนเตียงริมฝีปากสวยของหมอสูติ โน้มลงมาบดจูบฉันช้า ๆ เขาส่งลิ้นอุ่น ๆ แสนเร่าร้อนเข้ามา คลอเคลียหยอกล้อกับลิ้นฉันข้างใน หวานเหมือนเดิมสามีฉัน
พลาด 121-Wedding Dr.Nine & Namwan
และแล้ววันนี้ก็มาถึง ฉันนั่งมองกระจกบานใหญ่ ที่ตอนนี้มีเครื่องสำอาง เครื่องประดับตั้งเรียงรายอยู่ ฉันสวมชุดไทยศิวาลัยสีโอรส ผมถูกเกล้าขึ้นปักปิ่นเรียบ ๆอกข้างซ้ายส่งเสียงดัง ‘ตึก ตึก’ ฉันตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นที่จะได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก และมีพยานตัวน้อยถึงสามคนในท้อง“แกสวยมาก แกโชคดีที่เจอรักดี ๆ ต่อไปนี้มีแต่ความสุขแล้วนะ”ณีเวียกับแตงโม อยู่ในชุดไทยเพื่อนเจ้าสาว สไบสีขาวนวล ผ้าถุงไทย ๆ สีฟ้าอ่อนอมเขียว มันอาจจะไม่เหมาะกับหน้าหมวย ๆ และหน้าจิ้มลิ้มน่าถนุถนอมนั้น แต่วันนี้เพื่อนเจ้าสาวของฉันสองคน ก็สวยเกินจะบรรยายเสียงขันหมากดังมาจากหน้าบ้าน ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนฉันต้องลุกขึ้นแอบมองผ่านหน้าต่าง เจ้าบ่าวรูปหล่อของฉันกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับพ่อแม่ น้องชาย ข้างกายมีพานสินสอดทองหมั้น ที่ญาติสนิททั้งหลายของเขาช่วยกันถือณีเวียกับแตงโมกำลังออกจากห้องฉันเพื่อไปกั้นประตูเงินประตูทองหมอนายผ่านประตูเงินประตูทอง ด่านแรกของเมย์และสายฝนด้านล่างมาแล้ว และตอนนี้เขาก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องฉัน“หมอนายคะ รักน้ำหวานแค่ไหน” ฉันได้ยินเสียงแตงโมถามหมอนายหน้าห้อง“รักมากที่สุดเลยครับ มากจนบอกไม่ได้” ฉ
