All Chapters of สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก : Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1. บทนำ รถยนต์คันหนึ่งแล่นอยู่บนถนน ภายในรถคือหลิวจิ้งหมิง เจ้าบริษัทผลิตสุราและส่งออกเยว่จิ่ว และ หลิวชิวเยว่ลูกสาวคนเดียวของเขา วันนี้เป็นวันครบรอบการก่อตั้งบริษัทผลิตสุราเยว่จิ่ว ลูกหลานทุกคนในตระกูลหลิวต้องไปสักการะศาลบรรพชน ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองเฟินหยาง มณฑลซานซี เมื่อห้าสิบปีที่แล้วหลิวชิงบิดาของหลิวจิ้งหมิง ได้ตั้งบริษัทผลิตสุราและส่งออกจำหน่ายทั้งภายในและนอกประเทศ กิจการสืบทอดมาจนถึงรุ่นของหลิวจิ้งหมิง “เยว่เยว่ ไม่คิดจะมองใครสักคนหรือลูก” หลิวจิ้งหมิงเปรยขึ้นระหว่างทางที่กำลังนั่งรถ เขามองลูกสาววัยยี่สิบห้าปีของตนเองด้วยสายตาห่วงใย ลูกสาวบ้านอื่นอายุเท่านี้มีหลานให้อุ้มสองสามคนแล้ว แต่ลูกสาวของเขายังไร้วี่แววชายข้างกาย “หนูยังไม่รีบหรอกค่ะพ่อ ยังหาคนตรงสเปคไม่ได้” หลิวชิวเยว่ตอบอย่างขอไปที หญิงสาวถือว่าตัวเองเก่งและยังหน้าตาดี มีฐานะมั่งคั่งเป็นทายาทคนเดียวของมหาเศรษฐี จึงหยิ่งทระนง ผู้ชายคนไหนก็ไม่เข้าตาสักคน “เยว่เยว่ ลูกอายุยี่สิบห้าแล้วนะ ตอนแม่ของลูกอายุเท่านี้ก็มีหนูแล้ว พ่ออยาก

ตอนที่ 3.เจ้าสาวของท่านแม่ทัพเสิ่น/2เสียงร้องดังขึ้นด้วยความตกใจทำให้ผู้คนที่พากันมารอดูขบวนงานแต่ง พากันขยับเข้ามาใกล้ หลิงเอ๋อเปิดม่านกั้นเกี้ยวเจ้าสาวเข้าไปดูคุณหนูของตน ร่างอ้วนท้วนเอียงซบขอบด้านข้างของเกี้ยวนิ่งสงบในท่านั้น นางรีบเข้าไปจับแขนบีบนวดพร้อมเรียกชื่อคุณหนูด้วยความตกใจ “คุณหนูเจ้าคะ เป็นอะไรไปเจ้าคะ!” “ให้ข้าดูนางก่อน เจ้ารีบไปบอกนายท่านให้ตามท่านหมอ” แม่นมฉีรีบเข้าไปดูอาการของคนในเกี้ยว ความวุ่นวายนี้ทำให้ขบวนงานแต่งยังไม่สามารถเคลื่อนออกจากหน้าจวนบ้านเจ้าสาวได้ ผู้คนที่มุงอยู่โดยรอบต่างเริ่มซุบซิบถึงเจ้าสาว “คุณหนูหลิวมีวาสนา หรือแม่ทัพเสิ่นตาบอดกันแน่ ถึงเลือกสตรีเช่นนางมาเป็นฮูหยิน” หญิงคนหนึ่งมีไฝเม็ดเล็กใต้ริมฝีปากล่างด้านซ้ายเอ่ยขึ้น ทำให้คนที่มุงดูขยับมาลอบฟังใกล้ๆ เรื่องนินทานั้นผู้คนล้วนสนใจ “ในปีนั้นภรรยาคหบดีหลิวให้กำเนิดบุตร ท้องฟ้าเกิดอาเพศสุนัขเทพกลืนจันทร์ ดวงจันทร์ถูกเงามืดดับแสง คุณหนูหลิวคลอดออกมาในเวลานั้นพร้อมกลืนกินชีวิตมารดา อีกทั้งยังร้องไห้เจ็ดวันเจ็ดคืนมิยอมหยุด ซินแสมีชื่อท่านหนึ่งได้ให้คำแนะนำท่านหลิวว่า ให้ยกบุตรีเป็นบุตรบุญธรรมของเ

ตอนที่ 5. หรือสามีข้าเป็นชายผู้ชอบตัดแขนเสื้อ/2หลิวชิวเยว่เลิกผ้าห่มทิ้งตัวลงนอนคลุมผ้าไว้ หันหลังให้คนที่นอนฝั่งตรงข้าม กิริยานั้นทำให้เจ้าบ่าวหมาดๆ ลอบถอนหายใจ เมื่อเดือนก่อน ฮ่องเต้ได้ยินข่าวลือไม่ดีไม่งามเกี่ยวกับเขา เพื่อปกป้องเกียรติของแม่ทัพคนสนิท จึงประทานสมรสพระราชทาน เสิ่นมู่ฉือไม่อาจขัดพระประสงค์ได้ จำต้องเลือกสตรีนางหนึ่งมาเป็นภรรยา เขาตั้งข้อแม้ว่าภรรยาที่ตนเลือกนั้นต้องไม่เป็นสตรีจากตระกูลขุนนาง ฮ่องเต้ยินยอมด้วยรู้ว่าเขาเป็นคนตงฉินไม่ชอบเล่นพรรคเล่นพวก และไม่ต้องการเกี่ยวพันกับตระกูลขุนนางใหญ่ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องดี ไม่สร้างความหวาดระแวงให้กับฮ่องเต้ แม่สื่อนำรายชื่อหญิงสาวจากตระกูลต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับขุนนางส่งเข้าไปในจวนแม่ทัพใหญ่ ชะตาลิขิตให้เขาเลือกบุตรีของคหบดีหลิวมาเป็นเจ้าสาว ขะ คร่อก ฟี้ ขะ คร่อก ฟี้ ! เสียงบางอย่างดังขึ้น ดึงให้เสิ่นมู่ฉือหลุดจากภวังค์ หันไปมองร่างกลมบนเตียงวิวาห์ ต้นเสียงดังมาจากร่างของฮูหยินของเขา คราแรกเสียงนั้นดังเป็นจังหวะเนิบช้า ก่อนจะทวีความดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับจังหวะลมหายใจที่ดังต่อเนื่อง จนเสียงสะท้อนไปทั่วห้อง ใบหน้าของเสิ

ตอนที่7. การหมักสุราเป็นเรื่องง่าย พิชิตใจแม่ทัพยากกว่า แสงแรกของรุ่งอรุณสาดส่องเข้ามาภายในห้อง ใต้ผ้าห่มร่างกลมของหลิวชิวเยว่นอนหลับอยู่ แม่นมฉีเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับหลิงเอ๋อที่ยกอ่างน้ำร้อนมาวางไว้บนโต๊ะ วันนี้คุณหนูต้องกลับไปเยี่ยมบ้าน พวกนางจึงเข้ามาปลุกคุณหนูให้ตื่นมาเตรียมตัว ทั้งสองมองไปยังเตียงนอนพบเพียงร่างกลมนอนอยู่เพียงลำพัง แม่ทัพเสิ่นจัดให้หลิวชิวเยว่พักอยู่เรือนบุปผาทางด้านหลังของจวน หลายคืนที่ผ่านมาคุณหนูของพวกนางต้องนอนเพียงคนเดียว ไร้เงาของผู้เป็นสามี“คุณหนูเจ้าคะ ตื่นเถอะเจ้าค่ะ” เสียงเรียกทำให้คนที่กำลังนอนหลับงัวเงียตื่นขึ้นมา ร่างอ้วนขยับลืมตาขึ้นแล้วก็หลับตาลงหันหลังให้ไม่อยากตื่น แม่นมฉีจึงเขย่าปลุกอีกหน “วันนี้ต้องกลับไปเยี่ยมท่านพ่อท่านแม่นะเจ้าคะ” เมื่อได้ยินแบบนี้หลิวชิวเยว่ก็พลิกตัวลืมตาขึ้นมอง ยอมลุกไปล้างหน้าแต่งตัว “หลิงเอ๋อ เจ้าไปเรียนท่านพี่ด้วยว่า วันนี้พวกเราจะไปเยี่ยมท่านพ่อท่านแม่” หลิวชิวเยว่สั่งการสาวใช้ หลิงเอ๋อรับคำแล้วเดินออกไปยังเรือนด้านหน้า ใช้เวลาไปครู่หนึ่งก็กลับมารายงานผู้เป็นนายว่า “ท่านแม่ทัพให้มาเรียนคุณหนูว่า

ตอนที่ 9. ความช่วยเหลือจากฮูหยินแม่ทัพ/1เสิ่นมู่ฉือพร้อมกับผู้ติดตามทั้งสี่กลับมาถึงจวนในช่วงเย็น เขาพบกับรถม้าของหลิวชิวเยว่ที่เพิ่งกลับมาถึงเช่นกัน “ท่านพี่ ข้ากลับมาแล้ว” หลิวชิวเยว่เปิดม่านหน้าต่างรถม้า ส่งเสียงทักทายสามี เสิ่นมู่ฉือจึงเดินมาหาภรรยา “ฮูหยิน เจ้ามาถึงแล้วหรือ” เสิ่นมู่ฉือยืนรออยู่ข้างรถม้า ร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ขยับลงมาจากรถม้า ยื่นมือหมายจะส่งให้สามีช่วยพยุง แต่เขากลับยืนนิ่ง แม่นมฉีรีบเข้าไปช่วยคุณหนูของตน เมื่อลงมาถึงพื้นแม่ทัพหนุ่มเพียงแค่มองดูนางด้วยใบหน้าเรียบเฉย เขามาทักทายนางตามมารยาทเท่านั้นหรือ หลิวชิวเยว่รู้สึกเหมือนโดนรังเกียจ แม้แต่มือของนางเขายังไม่อยากแตะต้อง พลันภาพเงาร่างของสองชายในค่ำคืนเดือนเพ็ญวาบเข้ามาในหัว ริมฝีปากของหลิวชิวเยว่เบ้ออกอย่างลืมตัว ก่อนจะคลายออก จำต้องข่มใจซ่อนความรู้สึกไว้“ท่านพี่ วันนี้ข้า...” ยังไม่ทันจะได้พูดคุยด้วย ชาวบ้านสูงวัยผู้หนึ่งก็ปรากฎตัวขึ้น ชายผู้นั้นเห็นแม่ทัพหนุ่มจึงรีบตรงเข้ามาทำความเคารพ “ท่านแม่ทัพ” “ผู้เฒ่าหยาง มีเรื่องอันใดที่หมู่บ้านหรือไม่” เสิ่นมู่ฉือเอ่ยถาม เขามองหยางเฉาผู้ใหญ่บ้านตำบลกุ