All Chapters of เมียเสือ NC25+++: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 50 เรียนรู้ที่จะรัก"..." เด็กสาวจ้องมองแววตาเป็นประกายของคนตรงหน้าก่อนที่จะเสมองไปทางอื่น พวงแก้มนวลเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อทันทีด้วยความเขินอาย แต่ก๊วยเจ๋งกลับเชยคางมนขึ้นเล็กน้อย"เธอรู้สึกเหมือนกันไหม""ระ..รักเหรอคะ""ใช่""..." มิกิทำหน้าฉงนเพราะไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เป็นอยู่ตอนนี้มันคืออะไร เธอหลับตาแล้วยื่นหน้าไปจูบปากชายหนุ่มโดยไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ทำเอาก๊วยเจ๋งหลุดขำเพราะเข้าใจว่าเธอจะสื่อถึงอะไรในจูบ"เธอก็รักฉัน?""มะ..ไม่รู้" มิกิยื่นหน้าไปจูบปากเขาอีกครั้ง "เจ๋งรู้แล้วแต่แกล้งกิเหรอ" เธอตั้งใจจะมอบจูบให้เพื่อสื่อความหมายนั้นแต่ชายหนุ่มกลับทำเป็นถามเพื่อให้เธอพูดคำๆนั้นออกมา"ไม่ได้แกล้ง ก็แค่อยากฟังจากปากเมียมากกว่า""เมีย? ไม่ใช่สักหน่อยคนบ้านิ" เธอฟาดกำปั้นลงบนแผงอกแกร่งก่อนที่ก๊วยเจ๋งจะถอยออกไป มิกิชี้หน้าคาดโทษแล้วจึงวิ่งตามชายหนุ่มไป เสียงหัวเราะใสๆดังขึ้นกลบเสียงคลื่นผสมผสานกับเสียงเข้มของก๊วยเจ๋ง "ไอ้บ้าเจ๋ง! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ! อ๊ะ!""หยุดแล้วนี่ไง" ก๊วยเจ๋งหยุดชะงักกะทันหันจนทำให้คนที่วิ่งตามมาติดๆ ชนกับแผ่นหลังกำยำอย่างจัง ก๊วยเจ๋งรีบหันไปประคองร่างบางไว้เม

บทที่ 52 กิรักปาป๊า"หวังว่าคำพูดพวกนั้นเจตรินจะพูดกับมัลลิกาแค่คนเดียวนะคะ" เด็กสาวย่นจมูกใส่ก่อนจะยกมือขึ้นมาบีมแก้มสากอย่างหยอกล้อ"พูดกับเมียแค่คนเดียว ไม่เชื่อลองเป็นเมียฉันสิ""ถ้ากิเชื่อแล้วจะได้อะไร" เธอถามหยั่งเชิงพร้อมกับยกมือขึ้นมากอดอก แต่คนตรงหน้ากลับโน้มตัวลงมาจูบปากเธอแถมยังเลิกคิ้วให้อย่างเจ้าเล่ห์"ก็ได้เป็นเมียฉันไง เมียแค่คนเดียวและเป็นเธอคนเดียว""..." มิกิทำหน้าไม่อยากเชื่อก่อนจะหันหลังเดินออกมาเก็บเปลือกหอยต่อโดยที่ก๊วยเจ๋งเดินตามหลังเธอต้อยๆ "เป็นเมียอะไร ตัวเองมีเมียตั้งหลายคนยังจะให้เราไปเป็นเมียอีก น่ารำคาญชะมัด""บ่นอะไร ได้ยินนะ""ก็บ่นให้ได้ยินไงคะ""ขี้บ่น!""เหอะ! นี่!" เธอขบกรามแน่นก่อนจะยกมือขึ้นไปกำคอเสื้อชายหนุ่มแล้วกระชากลงมา กระแทกจูบอย่างแรงจนริมฝีปากหนามีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย ก๊วยเจ๋งเลียเลือดบนกลีบปากเบาๆโดยที่วางสายตาไว้ที่ใบหน้าบูดบึ้งของแฟนสาว"เดี๋ยวเอาคืนบ้าง""กล้าเหรอคะ""หึ..ไม่กล้า จุ๊บ!" เขายิ้มทะเล้นแล้วรับขโมยจูบปากเธอก่อนจะวิ่งออกมา มิกิยิ้มขบขันแล้วค่อยๆเดินเก็บเปลือกหอยต่อ@วันต่อมามิกินั่งแกว่งขาอยู่ขอบเตียงขณะที่รอก๊วยเจ๋งลากกร

บทที่ 54 ผมแค่รักมิกิ"ครับ.." ก๊วยเจ๋งมองหน้าทัดเทพเมื่อตอบกลับประโยคที่เขาพูดออกมาแล้ว เขาไม่ชอบบรรยากาศน่าอึดอัดนี้เอาซะเลย ชายหนุ่มเริ่มถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า มองเวลาบนนาฬิกาข้อมือเป็นระยะ"เฮ้ย! ดื่มหน่อยดิวะ นั่งทำหน้านิ่งแบบนั้นมันไม่เมานะเว้ย" อ๊อฟยื่นแก้วเหล้าของตัวเองมาชนกับแก้วก๊วยเจ๋ง ก่อนทั้งสองจะกระดกเหล้าเข้าปากพร้อมกันหมดแก้ว"แฟนน้องกูหน้าตาเป็นยังไงวะ" เบิร์ดเอ่ยถามอย่างอยากรู้"ก็น่ารักครับ" ก๊วยเจ๋งตอบกลับไปพลางกวาดสายตามองหน้ารุ่นพี่ทุกคน และหยุดสายตาไว้ที่ทัดเทพซึ่งกำลังยกยิ้มให้เขาอยู่"อยากเห็นหน้าแฟนน้องชายกูแล้วว่ะ""..ครับ" ก๊วยเจ๋งเลี่ยงที่จะตอบคำถามนั้นก่อนหันไปมองไบรท์ที่ยื่นบุหรี่มาให้"เอาหน่อยไหม""ไม่ดีกว่าครับ เจ๋งกำลังเลิกบุหรี่อยู่ แฟนไม่อยากให้สูบ""แจ่มว่ะ! มีแฟนแล้วแม่งทำตัวดีขึ้นเยอะเลย เรื่องผู้หญิงก็เพลาลงบ้างล่ะเดี๋ยวแฟนเสียใจ""เรื่องนั้นไม่มีแล้วครับ ผมหยุดแล้ว" ก๊วยเจ๋งตอบกลับเต็มเสียงพลางยกเหล้าขึ้นมาดื่มด้วย รุ่นพี่ทั้งหกคนต่างพร้อมใจกันปรบมือให้กับน้องชาย"เฮ้ยดีว่ะ น้องเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาแล้ว" เบก้าพูดขึ้นและยกนิ้วให้ก๊วยเจ๋งด้วย

บทที่ 56 เจ็บปวด"หึหึ.." เรียวแค่นหัวเราะแห้งๆในลำคอเพราะคิดว่าก๊วยเจ๋งคงอยากเล่นมุกอะไรให้พวกเขาหัวเราะ ก่อนที่ทุกคนจะหัวเราะตามยากูซ่าหนุ่ม ต่างจากทัดเทพที่วางแก้วน้ำดื่มลงอย่างใจเย็นเมื่อได้ฟังแบบนั้น"ผมกับมิกิเรากำลังคบกันจริงๆครับ""เฮ่! ลูฟี่..มันไม่ตลกนะเว้ย" สีหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของทุกคนเมื่อสักครู่เปลี่ยนเป็นเรียบเฉย แววตาอ่อนโยนเหมือนไม่มีอะไรกลับฉายแววดุดัน มีแอลรีบปรามสามีเมื่อรู้ว่าเรียวเอาจริง"ใช่ครับ มันไม่ตลก..ผมกับกิเราเป็นแฟนกัน"ปึง!ทัดเทพกระแทกหมัดลงกับโต๊ะรับประทานอาหารอย่างแรงด้วยความโกรธเกรี้ยว เขามองหน้าก๊วยเจ๋งด้วยสายตาผิดหวัง ม่านน้ำตาเริ่มคลอเข้าจนมองภาพตรงหน้าเลือนราง"สิ่งที่กูกลัวที่สุด..สิ่งที่กูอึดอัดที่สุด สุดท้าย..." หมอหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินอ้อมไปด้านหลัง ในขณะที่ทุกคนมองก๊วยเจ๋งด้วยความผิดหวังเช่นกัน"มึงพูดว่าอะไรนะ" เบฬินขมวดคิ้วถามน้องชายอีกครั้งก่อนจะเดินไปกำคอเสื้อก๊วยเจ๋ง กระชากเขาเดินออกมาจากห้องรับประทานอาหาร"อย่าทำอะไรเจ๋งนะ!"ผวัะ!กำปั้นหนักๆของยากูซ่าหนุ่มกระแทกลงกับโหนกแก้มก๊วยเจ๋งอย่างแรงจนเขาสะบัดตัวล้มลงไป"กรี๊ด!!" เกวลิน

บทที่ 58 ปกป้อง"มัลลิการักเจตริน.." เธอตวัดแขนเรียวโอบกอดก๊วยเจ๋งราวกับกลัวเขาจะหายไปไหน ขณะที่น้ำตาค่อยๆลื่นไหลออกมาจากขอบตาแดงก่ำ "เจตริน..อย่าเสียใจนะคะ" เธอเงยหน้าขึ้นมาสบตากับชายหนุ่ม ม่านน้ำตาทำให้ภาพใบหน้าคมคายเลือนราง ก่อนจะรีบยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกเพื่อจะได้มองหน้าก๊วยเจ๋งชัดๆ"ฉันจะทำให้ทุกคนยอมรับให้ได้..อดทนหน่อยนะ" มือหนายกขึ้นมาลูบผมมิกิอย่างอ่อนโยนและกดริมฝีปากจูบหน้าผากมน จนกระทั่งภารันเดินเข้ามา"ทำอะไรระวังหน่อย ลูกน้องอาเทพอยู่แถวนี้เดี๋ยวได้ตายก่อนได้รักกัน" เขาเอ่ยเตือนสติก๊วยเจ๋งทำให้เขารีบหันไปมองรอบกายซึ่งก็มีลูกน้องทัดเทพอยู่จริงๆ เขาไม่ได้ระวังตัวอะไรจนลืมคิดถึงความปลอดภัยของตัวเองและมิกิ"กิต้องเข้าสอบแล้ว..." ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือจากชายเสื้อชายหนุ่ม กลับดึงทึ่งเบาๆ ราวกับไม่อยากให้เขาไปไหน ก๊วยเจ๋งโน้มตัวลงแล้วใช้หลังมือเช็ดน้ำตาออกให้มิกิอย่างอ่อนโยน เขาคลี่ยิ้มกว้างแล้วยื่นมือไปบีบแก้มนวลป่องเบาๆ อย่างหยอกล้อ"ไม่ยิ้มให้ฉันเลยเหรอ น่าน้อยใจว่ะ""..." มิกิค่อยๆคลี่ยิ้มก่อนจะหันไปมองภารัน มาเฟียหนุ่มพยักหน้าเบาๆ แล้วจูงมือมิกิเดินออกมา"