All Chapters of เมียเสือ NC25+++: Chapter 61 - Chapter 70

บทที่ 60 ความจริงที่ไม่เคยรู้"มึงว่าอะไรนะ" นายแพทย์หนุ่มเอ่ยถามน้องชายด้วยความแปลกใจ เพราะมิกิไม่เคยเล่าถึงเพื่อนในห้องเรียนให้เขาฟังเลย"เฮียฟังไม่ผิดหรอกครับ กิถูกเพื่อนแกล้งจนเป็นแบบนี้" ก๊วยเจ๋งทำหน้าจริงจัง ทัดเทพหันไปมองเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วยก่อนจะเลื่อนมันมาแล้วนั่งลง จ้องหน้าก๊วยเจ๋งอย่างรอฟังเรื่องราวทุกอย่าง"เธอไม่ยอมบอกง่ายๆครับ ผมอยากรู้เลยเค้นเอาความจริงจนกระทั่งเธอตัดสินใจบอกมา" ก๊วยเจ๋งมองหน้ารุ่นพี่พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเล่าเรื่องทุกอย่างที่รู้มาให้ทัดเทพฟัง"ผู้หญิงที่ชื่อมดตะนอยครับ เธอเป็นเพื่อนห้องเดียวกับมิกิ เธอค่อนข้างเป็นเด็กหัวรั้นไม่ยอมคน ชอบแกล้งเพื่อนคนอื่นไปทั่ว ถ้าใครยอมก็จะตกเป็นเบี้ยล่างมดตะนอย แต่มิกิไม่ยอมเลยถูกมดตะนอยแกล้งทุกวัน""..." ทัดเทพถอนหายใจเฮือกใหญ่กับสิ่งที่ก๊วยเจ๋งเล่ามา"มิกิถูกเพื่อนในกลุ่มของมดตะนอยค้นกระเป๋าและชอบพูดจาถากถางเธอหาว่าเธอเป็นเด็กขี้ฟ้อง มดตะนอยชอบกลั่นแกล้งมิกิโดยการดึงผมเปียและด่าว่าเธอเป็นคนอ่อนแอ แต่มิกิก็อดทนนะครับ เธอพยายามจะเข้มแข็งให้เหมือนที่พ่อสอนมา แต่ก็บ่อยครั้งที่เธอร้องไห้ออกมาจนกระทั่งวันหนึ่ง

บทที่ 62 ตามหาไลลาค่อยๆเดินเข้ามาคลอเคลียกับขามิกิราวกับกำลังปลอบเธอและฟูฟูก็วิ่งเข้ามานั่งลงตรงหน้า ส่งเสียงร้องเหมือนลูกแมวน้อยจนมิกิอดใจไม่ไหวต้องอุ้มมันขึ้นมาแนบอก"ไลลาก็คงคิดถึงแฟนเหมือนกันใช่ไหม ฟูฟูคิดถึงพ่อใช่ไหม" เธอหันไปมองด้านหลังเมื่อได้ยินเสียฝีเท้าหนักๆของใครบางคน"หวัดดี เราโบ๊ตนะเป็นหลานของลุงสมพงศ์" เด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันโบกมือทักทายมิกิด้วยท่าทางประหม่าเพราะถูกมิกิมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าก่อนที่เธอจะละสายตาจากใบหน้าละอ่อนมามองไลลากับฟูฟู"ดี เรามิกิ""ขอโทษนะที่เข้ามาขัดจังหวะ พอดีเราจะบอกว่าอย่าพาไลลาเดินไปทางนั้นเพราะมีหมา เดี๋ยวไลลาถูกหมาเห่าวิ่งหนีอีก""..." มิกิหันไปมองทางข้างหน้าตามที่ชายหนุ่มบอกก่อนดึงโซ่ไลลาแล้วพาเธอเดินไปที่สวนมะพร้าวที่นอนของเธอกับฟูฟู มิกิหยุดเดินแล้วหันไปมองชายหนุ่มที่เดินตามมาด้วยสีหน้ามึนงง"เอ่อ..ปกติเราจะดูแลไลลากับลูกน่ะ""..." มิกิพยักหน้าเข้าใจแล้วจึงปล่อยฟูฟูลงแล้วพาไลลาเข้าบ้านพักของมัน แต่ฟูฟูกลับวิ่งตามเธอมา มันพยายามเล่นกับเธอ "อย่าซนกับพี่กิ ไม่งั้นจะโดนตีก้นนะ เป็นเด็กดื้อมันไม่น่ารักเข้าใจไหมฟูฟู""หึหึ.." ชายหนุ่

บทที่ 64 โอกาส"ฉันจะทำให้เรามีความสุขด้วยกันอีกครั้ง ไม่ต้องกลัว" ก๊วยเจ๋งยิ้มหวานเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้นบ้าง มือหนาลูบแก้มนวลอย่างอ่อนโยน ดวงตาคมกริบสำรวจใบหน้าสวยอย่างถี่ถ้วน "ความสุขของฉัน""เจตรินก็คือความสุขของมัลลิกา" เด็กสาวยิ้มออกและเป็นยิ้มที่ไม่ต้องฝืนยิ้ม เธอกอดเอวสอบแล้วเดินออกมาจากสวนดอกกล้วยไม้พร้อมกัน เจไดที่เห็นผู้เป็นน้าทำท่าจะไม่ไหวก็รีบวิ่งไปช่วยพี่สาวพยุงตัวน้าชายอีกแรง"น้าเจ๋งโคตรเท่เลย เจเห็นแล้วอยากเท่แบบน้าเจ๋งเลยครับ""อย่าซ่าให้มากไอ้เสือ เดี๋ยวได้เดี้ยงเหมือนน้า""หึหึ..เจ็บก็ยอมถ้าสิ่งที่ยอมเสี่ยงมันคุ้มค่า" เจไดหันไปมองหน้ามิกิด้วยรอยยิ้มสดใสก่อนที่จะพยุงตัวก๊วยเจ๋งไปนั่งพักที่ศาลาริมน้ำ ปุ้ยรีบร้อนเดินมาหาชายหนุ่มเมื่อเห็นบาดแผลตรงหัวไหล่เขา"นี่ไปโดนอะไรมาลูก""อุบัติเหตุตอนทำงานน่ะครับ""แล้วนี่อะไรยังไง เล่าให้แม่ฟังสิ" ปุ้ยเท้าเอวมองหน้าสองหนุ่มสาวด้วยความอยากรู้ ก๊วยเจ๋งยิ้มหวานให้แล้วยกแขนขึ้นมากอดคอมิกิ รั้งใบหน้าเด็กสาวเข้ามาหอมฟอดใหญ่"เจ๋งกับมิกิเราสองคนกำลังคบกันอยู่ครับ แม่ปุ้ยคงไม่ห้ามพวกผมใช่ไหม""มันเป็นเรื่องน่ายินดีต่างหาก ดีเสียอีก

บทที่ 66 คืนความสุขให้ลูกทุกคนหันไปมองมิกิด้วยสีหน้าตกใจมากๆ มือไม้สั่นเทายกขึ้นมา ชี้ไปหาก๊วยเจ๋งสีหน้าตกใจเมื่อครู่หายไปทันที"อ๊ะ! ฮะ..เฮีย" มาเฟียใหญ่ยื่นมือไปกำลำคอหนาไว้แต่ไม่ได้ออกแรงบีบ มิกิยืนมองด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนเดินผ่านหน้าอาๆทุกคนไปยืนข้างแฟนหนุ่มแล้วแกะมือเบิร์ดออกจากคอก๊วยเจ๋งอย่างใจเย็น"หนูว่าอะไรนะ พูดอีกทีสิ""นะ..อุ๊บ!" เธอถูกมือหนาของแฟนหนุ่มปิดปากไว้ทำให้หมอนใบใหญ่ร่วงลงมา ช่วงล่างโล่งเย็นสบายจนรุ่นพี่ทุกคนทำหน้าระอา"ทำไมกูต้องมาเห็นแบบนี้ด้วยวะ" อ๊อฟเท้าเอวพูดด้วยสีหน้าเอือมระอาแต่สายตาเขาก็จ้องมองสิ่งที่น่าสนใจกลางหว่างขาก๊วยเจ๋ง "เชี่ย..แบบนี้ต้องเรียกเจ๋งเก้านิ้วแล้วไหมวะ" อ๊อฟพูดติดตลกพลางยกแขนขึ้นมาเปรียบเทียบแต่ก็ไม่ได้ทำให้เพื่อนมองว่าเป็นเรื่องตลก ทุกคนจ้องหน้าก๊วยเจ๋งราวกับจะฉีกกระชากเขาออกเป็นชิ้นๆ"มึงทำอะไรหลานกู!" ไบรท์เค้นเสียงลอดไรฟันถาม"อื้อ!!" มิกิพยายามแกะมือหนาออกจากปาก เธอถลึงตาใส่ก๊วยเจ๋งครั้งแล้วครั้งเล่าก่อนตัดสินใจกัดมือเขา"อ๊ะ! มัลลิกา""กิกับเจ๋งเรานอนด้วยกันแล้วค่ะ หลายครั้งแล้วด้วย" เธอตอบตามความจริงเพราะคิดว่าทุกคนคงต้องการคำต

บทที่ 68 เมีย"ถ้าเกิดกิท้องขึ้นมา มีหวังปาป๊ายิงหัวเจ๋งกระจุยแน่" เธอนอนหงายพลางหอบหายใจแรง หน้าท้องแบนราบกระเพื่อมขึ้นลงเบาๆ ริมฝีปากจิ้มลิ้มขบเม้มเข้าหากันแน่นเมื่อก๊วยเจ๋งก้าวเข้ามาตรงกลางหว่างขาเธอ "พอก่อน" มิกิปฏิเสธเขาอย่างไม่มีเยื่อใยพร้อมกับเหวี่ยงขาลงจากเตียง เธอเอี้ยวหน้ากลับไปมองสีหน้าเซ็งๆชายหนุ่ม ก่อนจะเดินนวยนาดเข้าห้องน้ำไป"กลับกรุงเทพก่อนเถอะ หึ!" เขาก้มมองแก่นกายใหญ่ที่ผงาดแข็งชันอยู่กลางหว่างขา จำใจเดินตามหลังมิกิเข้าไปในห้องน้ำ"อาบน้ำให้หน่อย""..." คนตัวเล็กหันกลับไปมองเจ้าของคำสั่งโดยไม่พูดอะไร มือเรียวลูบไล้ร่างกายตัวเองที่เปียกชุ่มด้วยน้ำก่อนเลื่อนสายตามองเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนตรงหน้าแล้วหยุดสายตาไว้ที่ความใหญ่โต "ดูเหมือนมันยังไม่พอใจนะคะ ถึงไม่ยอมลงสักที""หึ ถ้าได้กระแทกอีกสักสองสามครั้งมันน่าจะลงนะ" เขาก้าวเข้าไปประชิดตัวแฟนสาว แต่มิกิกลับเบี่ยงตัวหลบแล้วดันตัวชายหนุ่มชิดผนังห้องน้ำเย็นเฉียบ"ไม่งอแงนะคะ" เธอยื่นมือไปหยิบฟองน้ำขัดตัวของตัวเองมา บีบครีมอาบน้ำใส่แล้วถูไถร่างกายให้ก๊วยเจ๋งอย่างระมัดระวังโดยที่เขาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีฟอด..ริมฝีปากหน