All Chapters of ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy: Chapter 51 - Chapter 60

วันเสาร์ – ณ สวนสนุก Wonderland Park 🎠✨แสงแดดยามบ่ายอ่อนๆ ทอดตัวลงมายังสวนสนุกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของผู้คน ยูนะ คีริน มีนา และภัทร เดินผ่านซุ้มประตูทางเข้าโดยมีแผนที่สวนสนุกอยู่ในมือ“โอ๊ยยย!! ชั้นตื่นเต้นโว้ยยย!!!” มีนาแทบจะกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ“วันนี้ฉันจะเล่นให้หมดทุกเครื่องเล่นเลย!”ภัทรเหล่มองแล้วหัวเราะ“เหอะๆ ไม่ใช่ว่าเธอจะเป็นลมก่อนนะ?”“ฝันไปเถอะย่ะ!!!”ยูนะยิ้มขำ ก่อนจะหันไปมองคีรินที่เดินอยู่ข้างๆ“อ้าว? นายดูหน้าซีดนะ?”คีรินสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะรีบปฏิเสธเสียงดัง“เฮ้ย! ฉันไม่ได้กลัวโว้ย!!!”แต่ฝ่ามือที่กำแผนที่แน่นจนยับบ่งบอกว่าเขากำลัง ‘แอบกังวล’ กับอะไรบางอย่างยูนะหัวเราะ “งั้นก็ไปกันเถอะ!”🎢 สถานีแรก: รถไฟเหาะตีลังกาทั้งสี่คนมายืนอยู่หน้ารถไฟเหาะขนาดมหึมา ที่มีรางตีลังกาสามรอบติดกัน เสียงหวีดร้องของคนที่เล่นอยู่ก่อนหน้าดังลั่นสวนสนุกคีรินเลิกคิ้วขึ้นมองเส้นทางรางรถไฟ แล้วแอบกลืนน้ำลาย“เวรละ… สูงขนาดนี้เลยเรอะ”ยูนะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “หืม? อย่าบอกนะว่านายกลัว?”“เฮ้ย! ฉันไม่กลัวเฟ้ย!”สุดท้ายทั้งสี่ก็ขึ้นไปนั่งบนรถไฟเหาะ ยูนะเลือกที่นั่งข้างคีริน ข

23:40 น. – หน้าสวนสนุก Wonderland Parkเสียงพลุเริ่มซาลง เหลือเพียงแสงไฟจากถนนและเสียงลมยามค่ำคืน ยูนะยังคงยืนจ้องคีรินด้วยใบหน้าร้อนผ่าว ในขณะที่คีรินยังคงยิ้มกวนๆ ส่งสายตาหวานลึกมาให้ให้ตายเถอะ… หมอนี่แม่ง…!!!เธอไม่เคยเห็นเขามองเธอแบบนี้มาก่อนเลย!สายตาของเขา—อบอุ่น ลึกซึ้ง และโคตรอันตรายสำหรับหัวใจเธอ!!!ยูนะกำมือแน่น หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุออกจากอกสมองของเธอตีกันมั่วไปหมด!!!เธอไม่รู้ว่าต้องทำหน้ายังไง หรือแม้แต่จะตอบอะไรกลับไป!!!เธอหันซ้ายหันขวาหาทางหนีทีไล่…และแล้ว!!!เธอก็เลือก ‘วิธีเอาตัวรอดแบบยูนะ’ อีกครั้ง“อะ-เอ่อ!!! ฉันหิวแล้ว!!!”คีรินกะพริบตาปริบๆ“…ห๊ะ?”“ไปหาอะไรกินกันเถอะ!!!”“ยูนะ…”“โอ๊ยยย หิวมากเลยเนี่ย!!!”คีรินมองเธอที่พยายามเปลี่ยนเรื่องอย่างสุดชีวิต ก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วส่ายหน้าเบาๆเธอนี่มัน… เป็นยัยขี้ขลาดจริงๆ เลยให้ตายสิ🍜 ภารกิจหนีคำสารภาพ… แต่สุดท้ายก็ไม่รอด!?สุดท้าย ทั้งสี่คนก็มานั่งกินราเมงที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่งใกล้สวนสนุกมีนากับภัทรนั่งตรงข้ามกัน ส่วนยูนะกับคีรินนั่งคู่กันเหมือนเดิมแต่แม้ว่าบรรยากาศจะดูเหมือนเป็น ‘มื้ออาหารปกติ’ —ยู

ภายใน ‘โลกเวทมนตร์’ ของอลิซยูนะกับคีรินยืนตัวแข็งอยู่กลางห้องโถงสีดำสนิท ม่านสีแดงเข้มสะบัดไหวตามแรงลมเย็นยะเยือกที่พัดผ่าน ด้านหน้าของพวกเขา อลิซยืนเด่นอยู่กลางวงเวทขนาดใหญ่ ดวงตาสีม่วงของเธอเป็นประกายวาวโรจน์“อลิซ… นี่เธอทำบ้าอะไรอีก!?” คีรินคำรามเสียงต่ำอลิซแสยะยิ้ม ก่อนจะกวาดตามองยูนะด้วยแววตาเย้ยหยัน“หึ… ก็ดูเหมือนว่าเธอจะ ‘แน่’ กว่าที่ฉันคิดไว้นี่นา ยูนะ”ยูนะกอดอก เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย“ก็แน่อยู่แล้ว… แต่เธอจะลากฉันกับคีรินมาเล่นเกมอะไรอีก?”อลิซหัวเราะเบาๆ ก่อนจะสะบัดมือ วงเวทใต้เท้าเธอเริ่มเรืองแสง พลังงานสีม่วงกระจายออกมาจากร่างของเธอ“ง่ายๆ เลย… ฉันอยากเห็นว่า ‘รักแท้’ ของพวกเธอแข็งแกร่งแค่ไหน”ยูนะขมวดคิ้ว “พูดอะไรของเธอ?”“หึหึ… เธอเชื่อจริงๆ เหรอ ว่าคีรินรักเธอ?”“!!!”คำพูดของอลิซทำให้ยูนะชะงักไปชั่วขณะ แม้ว่าเธอจะมั่นใจว่าคีรินรู้สึกยังไง แต่ลึกๆ แล้ว… เธอก็ยังไม่ได้ให้ ‘คำตอบ’ กับตัวเองอย่างชัดเจนอลิซเห็นท่าทางลังเลของยูนะ เธอจึงยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะสะบัดมืออีกครั้ง พลังเวทมนตร์พวยพุ่งออกมาเกิดเป็นควันสีม่วงล้อมรอบตัวเธอเอาไว้ตรงกลางพรึ่บ!จู่ๆ ก็ปรากฏ ‘เงา’ ของคีร

อลิซที่มองภาพตรงหน้าอยู่เงียบๆ รู้สึกถึงบางอย่างที่เปลี่ยนไปในใจของตัวเองเธอแพ้แล้ว…และเธอรู้ตัวดี…เธอแพ้มานานแล้ว…!!!เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความพ่ายแพ้“ฉันเข้าใจแล้ว…”ยูนะและคีรินหันไปมองอลิซที่ตอนนี้ดู… ไม่เหมือนศัตรูอีกต่อไปอลิซมองพวกเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมา“ฉันจะไม่ยุ่งกับพวกเธออีกแล้วล่ะ”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดู… โล่งใจเธอถอยหลังไปหนึ่งก้าว ก่อนที่ร่างของเธอจะค่อยๆ สลายไปพร้อมกับเวทมนตร์ที่หลงเหลืออยู่“โชคดี… คีริน”มิติแห่งเวทมนตร์เริ่มสั่นสะเทือน—ก่อนที่ทุกอย่างจะถูกกลืนหายไปด้วยแสงสีทอง!!!ยูนะรู้สึกเหมือนร่างของเธอลอยเคว้ง ก่อนที่สติของเธอจะดับวูบลง…ทันทีที่ทั้งสองคนลืมตา ก็พบว่าพวกเขานั่งกอดกันอยู่บนเตียงนอนภายในคอนโดของยูนะ ทั้งคู่มองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วหัวเราะออกมาพร้อมกันดังๆ“โอ้ยยยย นึกว่าจะแย่ซะแล้ววว” ยูนะเอนตัวพิงเตียง รู้สึกเหมือนพลังงานในตัวถูกดูดออกไปหมดคีรินหัวเราะขำ พลางใช้มือขยี้หัวตัวเองเบาๆ“แต่เธอโหดเกินไปปะ เธอแฮ็กระบบเวทมนตร์ยัยนั่นจริงๆ เหรอวะ!?”ยูนะยักไหล่ ทำหน้าเป็น ‘เด

[1 ปีต่อมา – ณ คอนโดสุดหรูของยูนะ]เสียงไล่จับกันดังลั่นไปทั่วห้อง ร่างของยูนะวิ่งพล่านไล่ล่า แมวดำตัวแสบ ที่กำลังวิ่งไปทั่วห้องด้วยความเร็วสูง หูของเขาตั้งชัน ดวงตาสีมรกตทอประกายระยิบระยับด้วยความสนุก“คีริน!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!!” 😡🔥แต่เจ้าแมวดำ—หรือก็คือ คีรินในร่างแมว กลับกระโดดหนีขึ้นไปบนโต๊ะ จากนั้นก็พุ่งตัวลงไปบนโซฟาแบบสบายใจเฉิบ ราวกับว่านี่คือเกมสนุกๆ เกมหนึ่ง!“เมี๊ยววว~ (แปล: ไม่หยุดเว้ยยยย!!!)” 🐱✨ยูนะกัดฟันแน่น ขณะที่พยายามพุ่งตัวเข้าจับแมวดำตัวแสบที่เพิ่งจะ ‘กลายร่าง’ อย่างกะทันหัน!“ให้ตายเถอะ! นายไม่ใช่แมวแล้วนะคีริน! เลิกทำตัวเป็นแมวได้แล้ว!!!”“เมี๊ยววว~ (แปล: ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน!)”“ไอ้แมวบ้า!!!” ยูนะสุดจะทน เธอกระโดดพุ่งเข้าใส่เขาเต็มแรง!!!ตุบ!!! 💥“ว้ายยย!!!”ผลลัพธ์—ยูนะ ‘จับ’ คีรินได้สำเร็จ!!!แต่ตัวเอง ดันเสียหลัก!!! ล้มกลิ้งลงไปบน เตียงนอนขนาดคิงไซส์ ที่อยู่กลางห้อง!!!และก่อนที่เธอจะทันตั้งตัว…พรึ่บ! 🌟✨แสงสีทองสว่างวาบขึ้น… ร่างของแมวดำค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้น…กลายเป็นร่างของ คีรินในเวอร์ชันมนุษย์ อีกครั้ง!!!ยูนะตาโต 😳 ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ อ