Lahat ng Kabanata ng ทวงรักร้ายนายวิศวะ(เลว) | เวหา x เชอรีน: Kabanata 31 - Kabanata 40

เชอรีนทำหน้ายู่ใบหน้าเริ่มแดงก่ำฮันนีมูนอะไรกันและพอนึกไปถึงเรื่องคืนวันนั้นก็ทำให้เธอถึงกับลอบกลืนน้ำลายใบหน้าร้อนวูบวาบลิ้นกับนิ้วมือของเขามันช่าง…..“เปิดใจหรือเปิดเสื้อผ้ากันน้า” ไอรีนมองมาที่ใบหน้าสวยของเพื่อนสาวราวกับจับจ้อง ริมฝีปากเล็กได้รูปยกยิ้มอย่างมีเลศนัยอย่าให้รู้แล้วกันว่าในวันที่ไปเที่ยวนั้นมีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้นแล้วไม่ยอมเล่า“เปิดใจย่ะ” เชอรีนทำสีหน้าเลิ่กลั่กนอกจากวันนั้นจะเกือบมีเรื่องนั้นแล้วก็ยังมีเรื่องที่สองเราต่างก็เปิดใจยอมที่จะพูดคุยไปถึงเรื่องที่อยู่ภายในใจของกันและกัน“พวกฉันดีใจกับแกด้วยนะ คราวนี้ก็เหลือแต่ยัยไอรีนที่ยังไม่มีแฟน” เพียวที่นั่งฟังอยู่นานแล้วก็ยกยิ้มพูดแสดงความยินดีแล้วไม่ลืมที่แซวยัยไอรีนที่นางยังคงไม่มีแฟนทั้งที่ก็สวยไร้ที่ติซะขนาดนั้นแต่ก็เอาเถอะไว้ถ้าเข้ามหาลัยแล้วยังไม่มีเธอนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายหาผู้ให้กับนางเอง“แล้วทำไมมาลงที่ฉัน ไม่มีแฟนแล้วไง เดี๋ยวมหาลัยก็มีเองนั่นแหละ ชิ” ไอรีนมองค้อนเพียวอย่างตรงไปตรงมาพูดคุยเรื่องเชอรีนอยู่ดีๆแล้วทำไมถึงได้แว้งมากัดเธอได้เนี่ย ร่างเล็กยืดตัวนั่งหลังตรงคนสวยอย่างเธอไว้ค่อยมีแฟนตอนขึ้นมหาลัยก็แล้

30 นาทีผ่านไปโต๊ะวีไอพี“พวกมึง กูกลับก่อนรู้สึกมึนหัวยังไงก็ไม่รู้” เวหาวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะด้วยความรุนแรงเมื่อเขาเริ่มรู้สึกมึนหัวขึ้นมาเสียดื้อๆโดยที่ปกตินั้นเขาเป็นคนที่คอแข็งมากแต่ไหนวันนี้กลับต้องมาแพ้ไอ้พวกเพื่อนพวกนี้เอาเสียได้“เออขับรถดีๆหรือจะให้กูไปส่งมั้ย” สายฟ้าที่เห็นเพื่อนลุกขึ้นก็เอ่ยเสียงบอกให้มันขับรถกลับห้องดีๆ มองมันแล้วก็เหมือนจะไม่ไหวยังไงดีหรือจะให้เขาไปส่งดีกว่ามั้ย เขาลุกขึ้นยืนตามเวหาความเป็นห่วงทำให้เข้าไปประคองตัวเพื่อน“กูขับไหว” เวหายังคงยืนยันคำเดิมเขาเพียงแค่รู้สึกมึนหัวแค่นั้นจึงทำให้สายฟ้าขยับตัวยืนห่างในเมื่อเพื่อนพูดขนาดนี้ก็คงแปลว่าไหวนั่นแหละ เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดิมมองดูเวหาที่สาวเท้าเดินออกไปหน้าผับ SkyBlueริสาเดินออกมากับชายหนุ่มรูปหล่อที่พึ่งเจอกันได้เพียงไม่นาน เธอและเขาหมายที่จะนัดออกไปทำเรื่องอย่างว่าด้วยกันทันใดนั้นหางตาคู่สวยก็พลันมองไปเห็นเข้ากับรุ่นน้องหนุ่มสุดหล่ออย่างเวหาที่กำลังเดินไปยังรถยนต์ของตัวเอง“นั่นเวหานี่” เสียงเล็กพูดพึมพำออกมาใจเธอตอนนี้ลอยไปอยู่ที่หน้าของเวหานั่นแล้ว ไม่รอช้าเธอหันหน้าไปบอกผู้ชายคนนั้นให้ไปรอที่รถของเข

ริสาเชิดหน้าขึ้นมองจ้องหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัวจึงทำให้เวหายกมือขึ้นกอดอกพร้อมกับลอบถอนหายใจออกมา เขาเปรยตามองหญิงสาวรุ่นพี่ เรื่องอะไรที่จะต้องให้เธอเข้าไปในห้องเขาด้วย“ไม่จำเป็น!!”“ไม่เอาน่าวันนี้ก็แค่อยากจะมาลาน่ะ พี่จะไปเรียนที่ต่างประเทศอย่างที่ตั้งใจเอาไว้” ริสาเลื่อนมือสัมผัสอกแกร่งของเวหา วันนี้เธอเพียงแค่อยากมาลาเท่านั้น เวหาปัดมือเธอออกพร้อมกับส่งเสียงตวาดด้วยความสุดทน“มันก็เรื่องของพี่!!”“ขอเข้าไปนั่งหน่อย เมื่อย~” ริสาก้มตัวกำมือทุบไปตามเรียวขาในตอนนี้เธอเมื่อยเพียงแค่ต้องการเข้าไปนั่งให้หายเหนื่อยก็เท่านั้น มองดูชายหนุ่มรุ่นน้องตาไม่กระพริบนี่เขาจะไม่ให้เธอเข้าไปเชียวหรือ ไม่ให้ก็ไม่ให้ในเมื่อไม่ให้ เธอก็ขออนุญาตตัวเองก็แล้วกันร่างบางมองเห็นช่องว่างรีบแทรกตัวเดินเข้าไปในห้องด้วยความรวดเร็ว เร็วจนเวหาตั้งตัวไม่ทันเธอเข้ามาเร็วมากและที่สำคัญเธอยังเอาหน้าเคลื่อนที่ผ่านอกของเขาด้วย จะไม่อะไรเลยถ้าไม่จุ๊บเข้าที่หัวนมของเขา“นี่เข้าห้องคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง!!” เวหาขนลุกซู่

มือใหญ่เอื้อมคว้าเข้าที่เส้นผมพร้อมกับเริ่มจิกกำเส้นผมของเธอราวกับว่าอยากจะหาที่ลง ริสาที่รับรู้ได้ว่าเขาเสียดเสียวจึงผละริมฝีปากออกจากความใหญ่โตตรงหน้า“พี่ไม่หยุดหรอกนะ เธอลืมพี่ได้จริงๆเหรอ” เธอพูดอย่างคนที่เอาแต่ใจพลางอ้าปากครอบกลืนเอ็นยักษ์ให้หายเข้าโพรงปากนุ่มอีกครั้ง คนอย่างเขามันต้องเจอคนอย่างเธอ ต้องเจอคนทำจริงและเอาจริงด้วย“….” เวหากำหมัดแน่นเสียวจนเกร็งไปหมดใจอยากผลักเธอออกไปอีกครั้งแต่มือกับร่างกายกลับไม่ยอมทำตาม ในขณะที่ปากทำหน้าที่ มือข้างที่ว่างก็เริ่มถอดกระโปรงตัวจิ๋วของตัวเองออกอย่างแคล่วคล่องว่องไวจึงเผยให้เห็นกางเกงในผ้าลูกไม้สีดำตัวบางแอ๊ด~ริสาได้ยินเสียงประตูเปิดออกจึงผละริมฝีปากออกจากท่อนลำสุดโปรดปรานในตอนนี้ยังมีสิ่งที่สำคัญมากไปกว่าเจ้าสิ่งนี้ซึ่งนั่นก็คือ..เธอเปลี่ยนท่าทางขึ้นไปนั่งบนลำตัวของเขาโดยที่ในส่วนกลางกายของเราทั้งสองตรงกันพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบผ้าห่มขึ้นมาปกคลุมร่างกายในบริเวณส่วนล่าง เวหางุนงงไม่เข้าใจว่าพี่ริสาเขาคิดที่จะทำอะไรหรือว่าเธอนั้นจะขย่มจนทำให้เขาแตกพ่าย&ldqu

เวหาถอนหายใจทำไมพี่ริสาถึงได้ชอบพูดเรื่องเก่าๆแบบนี้นะ ชายหนุ่มตัวร้ายหันไปส่งยิ้มให้ลูกน้องสายฟ้าที่กำลังยืนมองเรือนร่างพี่ริสาอยู่สายตามันหลอกกันไม่ได้หรอกนะว่าลูกน้องของไอ้สายฟ้าน่ะอยากกินพี่ริสามากแค่ไหน....“กรี๊ด~ ไม่นะไม่เอาไอ้บ้านี่ตัวดำแถมตัวก็ใหญ่ กีฉันได้แหกกันพอดี” คนตัวเล็กกรีดร้องออกมาเมื่อชายคนนั้นเดินเข้ามาจับเรียวขาของเธอ เขาออกแรงดึงจนร่างเล็กตกอยู่ในอ้อมกอดของเขา มือหนาบีบคว้าเต้าอวบไว้แน่นแล้วเริ่มบีบเคล้นทรวงอกด้วยความตั้งใจ“มานี่คนสวย พี่พร้อมเป็นผัวคนใหม่ให้เธอแล้ว” เขาอุ้มริสาไว้พร้อมกับดึงผ้าห่มให้ร่วงลงสู่เตียงนอน แอร์เย็นประทะผิวกายขาวผ่องทำเอาชายคนนั้นถึงกับลอบกลืนน้ำลาย เธอขาวนมโตมากไม่ไหวแล้วต้องรีบเข้าไปเอาสองเท้าใหญ่เดินลงจากเตียงเตรียมพร้อมที่จะเดินเข้าไปยังห้องฝั่งตรงข้าม ริสาดีดดิ้นรู้แล้วว่าต่อไปตัวเองจะต้องเจอกับอะไร ไม่นะ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้หล่อหรือดูดีอะไรเลย“กรี๊ดไม่นะ~”ผู้ชายคนนั้นเดินไปเปิดประตูแล้วพาตัวเองกับริสาเข้าไปในห้องนั้นพร้อมกับไม่ลืมที่จะกดล็อคประตู เข