Lahat ng Kabanata ng สวาทรักใต้เพลิงแค้น: Kabanata 11 - Kabanata 20

11ความจริงที่ต่างเจ็บปวด “ซื้อยาแก้อักเสบขอทั้งยากินและยาทานะครับ คนไข้ที่ฝากมาซื้อเขาไปมีเรื่องชกต่อยมา ช้ำหลายที่” ตะวันลงไปซื้อยาที่ร้านขายยาใกล้ๆกับคอนโด ดาราหนุ่มใส่ทั้งผ้าปิดปากและหมวก เพราะกลัวเภสัชกรที่ขายยาให้ จะจำเขาได้ เมื่อได้ยาตามที่ต้องการชายหนุ่มรีบกลับไปที่ห้อง เพราะห่วงหญิงสาวที่นอนป่วยอยู่คนเดียวในห้อง “อลิส อลิสอยู่ไหน ตอบพี่สิอยู่ไหน” เมื่อเปิดประตูห้องนอนเข้าไป ตะวันเจอแต่ที่นอนว่างเปล่า เขาพยายามเรีกชื่อนางเอกสาว เพราะกลัวว่าเธอจะไปเป็นลมอยู่ตรงไหน กระเป๋าเสื้อผ้า โทรศัพท์และกระเป๋าสตางค์ของหญิงสาวที่หายไปด้วย ทำให้ชายหนุ่มเริ่มแน่ใจ ว่าเธอหนีเขาไปแล้วจริงๆ “อลิสพี่ขอโทษ” ชายหนุ่มได้แต่นั่งลงบนเตียงพร้อมกับถุงยาในมือ เขาเสียใจกับสิ่งที่เขาทำไป มันคงไม่โอกาสให้เขาได้แก้ตัวอีกแล้ว ตะวันนอนคิดถึงตั้งแต่ภาพวันแรกที่เขาเจอกับนางเอกสาว เขาหลงรักเธอตั้งแต่วันนั้น การเลือกนางเอกที่จะมาแสดงละครร่วมกับเขา ตะวันก็เสนอชื่อของอลิส และเขาพูดเหตุผลต่างๆ จนพี่อ้อยซึ

ตอนที่ 1ชอบอยู่ห่าง ๆ “ตรีเอกสารที่ผมต้องใช้ประชุมสัปดาห์หน้าที่พังงาเยอะหน่อยนะ รบกวนคุณหาข้อมูลให้พร้อม ทางบริษัทใหญ่ของลูกค้าจะมาเอง มีคู่แข่งของเราเข้าประชุมด้วย ผมไม่อยากพลาด” ชลาการประธานบริษัทที่หนุ่มและหล่อที่สุดในตอนนี้แต่ น่าเสียดายที่เขามีคู่หมั้นอยู่แล้วคือเฌอมณีลูกสาวคนเดียวของเจ้าพ่อวงการค่ายมวยไทย บทบาทความเป็นหัวหน้าของชายหนุ่มมีความจริงจังที่สอดแทรกด้วยอารมณ์ขันอยู่เสมอ เขาจึงเป็นเจ้านายที่ลูกน้องพนักงานทุกคนต่างทั้งกลัวและรัก รวมทั้งตรีญาภาเลขาสาวที่ทำงานกับเขามาตั้งแต่เธอฝึกงานและตอนนั้นเขาเป็นแค่เพียงรองประธานเท่านั้น “ค่ะ ตรีจะเตรียมเอกสารและทุกอย่างไว้ในกระเป๋าใบเดิมค่ะ เวลาขึ้นเครื่องคุณกรก็อย่าลืมหยิบไปด้วยนะคะ” ตรีญาภาเดินหันหลังเตรียมออกจากห้องเจ้านายแต่กลับต้องหยุดเมื่อได้เสียงของชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลัง “ตรีนั่นแหละที่ต้องเป็นคนถือกระเป๋าเอกสารไป” เลขาสาวหันกลับมาและรีบเดินมาที่โต๊ะของเจ้านายทันทีเพราะเธอไม่เคยรู้เลยว่าการประชุมครั้งนี้เธอต้องไปด้วย “คุณกรไม่เห็นบอกตรีเลย ว

ตอนที่ 3เรา...กำลังข้ามเส้นความสัมพันธ์ ตรีญาภาพาเจ้านายสุดหล่อขึ้นไปยังห้องของเธอที่อยู่เกือบชั้นบนสุด “เอ้า! ตอนแรกผมคิดว่าคงเป็นคอนโดที่แยกแต่ละห้องออกเป็นส่วน ๆ แบบชัดเจน นี่แค่มีห้องนอนกับมุมทำอาหารเท่านั้นที่เหลือก็แทบไม่ต่างจากห้องเช่าทั่วไป” คนเป็นเจ้านายเดินสำรวจรอบห้องเหมือนกำลังต้องการหาอะไรบางอย่าง “คอนโดนี้เป็นคอนโดเก่าค่ะ สร้างมาเกือบยี่สิบปีแล้วราคาถูก ตรีไม่อยากเช่าเลยซื้อและผ่อนกับธนาคารเอา ถ้าไปซื้อคอนโดใหม่ ๆ คงกู้ไม่ผ่านแน่ ๆ ค่ะเงินเดือนแค่สองหมื่นกว่า ๆ แบบนี้” เลขาสาวรู้ตัวว่าไม่ควรบ่นเรื่องเงินเดือนน้อยแต่เธอก็ห้ามปากไม่ทันเสียแล้วดันบ่นไปเรียบร้อย “เงินเดือนเธอก็น้อยจริง ๆ แหละ เอาจริง ๆ นะผมไม่เคยรู้เลยว่าพนักงานแต่ละคนได้เงินเดือนเท่าไหร่ เพราะเรามีกันเกือบห้าสิบคน ผมก็ทำได้แค่ให้โบนัสพิเศษกับเลี้ยงอาหารเพื่อให้ได้ประหยัดค่าใช้จ่ายกัน ไว้กลับจากไปประชุมผมจะขึ้นเงินเดือนให้นะ” ตรีญาภารีบเดินมาหาเจ้านายที่กำลังเปิดประตูกระจกออกไประเบียงเพื่ออธิบายว่าเธอไม่ได้ตั้งใจพูดเรื่องเงินเดือน “คุณก

ตอนที่ 5อันดามัน “ตรีลืมถามเลยว่าเราไปโรงแรมกันอย่างไรคะ” หลังจากที่ลงจากเครื่องบินตรีญาภาก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าทั้งสองคนไม่ได้เอารถมาเพราะปกติจะไปหาลูกค้าต่างจังหวัดที่ใช้การขับรถไป ครั้งนี้คือครั้งแรกที่ขึ้นเครื่องบินมา “ผมเช่ารถไว้ เดี๋ยวเขาจะเอารถมาให้เราที่สนามบินเลย เวลาไปไหนจะได้สะดวก เพราะมาไกลขนาดนี้เราคงไม่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานอย่างเดียวแน่ คงใช้ช่วงนี้พักผ่อนกันบ้าง นอนดึกยาวกันมาทั้งสัปดาห์” ตอนแรกตรีญาภาเข้าใจว่าเจ้านายคงเช่าโรงแรมใหญ่ของที่นี่ที่แยกเป็นห้องใครห้องมันเพราะเขาไม่ยอมให้เธอดำเนินการเรื่องนี้ แต่พอมาถึงเป็นโรงแรมก็จริงแต่เป็นส่วนที่เป็นเหมือนบ้านแยกออกมาอยู่ติดทะเล แค่ก้าวเท้าลงจากบ้านก็คือชายหาดในนั้นมีห้องนอนสองห้อง และมีห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทุกอย่างพร้อม ตรีญาภาเดินดูรอบ ๆ บ้านเปิดดูทั้งสองห้องนอนด้วยแววตาที่ดูมีความสุข “คงแพงน่าดูเลยนะคะแล้วเราอยู่ถึงเจ็ดวันด้วย เกิดมาตรียังไม่เคยได้มาพักอะไรแบบนี้เลยแค่ก้าวเท้าลงจากบ้านก็เจอหาดทรายแล้ว” ชลากรเดินมาจับมือเลขาและพาเธอเดินลงมาจากบ้านโดยที่ไม่ใส่รองเ

ตอนที่ 7ความสุขเพียงชั่วคราว เช้าที่มีบางอย่างไม่เหมือนเดิมเพราะจากเลขาวันนี้เธอกลายมาเป็นภรรยาลับ ๆ ของเจ้านายไปแล้ว ตรีญาภาตั้งใจว่าเมื่อไหร่ที่กลับจากทะเลเธอจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชลากรเกินกว่าความเป็นเจ้านายและลูกน้องกัน ทริปท่องเที่ยววันนี้ชายหนุ่มพาเลขาคนสวยไปทั้งดำน้ำ ดูปะการัง พาไปเที่ยวที่เกาะที่มีหาดทรายสีขาวก่อนที่ทั้งสองจะเดินทางกลับมาถึงที่พักก็เกือบมืดแล้ว “คุณกรวันนี้ตรีสนุกและเหนื่อยมา ตอนแรกกลัวแทบตายค่ะไม่กล้าจะดำนำแต่พอจริง ๆก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ขอบคุณมากนะคะที่พาตรีไปได้ประสบการณ์แบบนี้” เจ้านายสุดหล่อดึงตัวหญิงสาวในชุดว่ายน้ำที่มีผ้าคลุมไว้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนเขา “ผมไม่อยากกลับกรุงเทพเลย ไม่อยากกลับไปเจอกับเฌอเลย ความจริงเรื่องนี้ผมก็มีส่วนผิดเลือกหมั้นกับเธอเองทั้งที่ไม่ได้รัก แต่ตอนนั้นผมคิดว่าแค่หมั้นคงไม่มีอะไร ไว้วันหนึ่งก็ถอนหมั้นก็ได้แต่พอวันนี้วันที่ผมรักตรีเข้าแล้ว ผมว่าทุกอย่างมันไม่ง่ายเลย แต่ผมก็สัญญานะว่าทำให้เรื่องของเราถูกต้องให้ได้” ตรีญาภาดีใจท