All Chapters of เรา(สอง)สามคน: Chapter 1 - Chapter 10

เสียงพิธีกร รายการข่าวบันเทิง เล่าข่าว คู่แต่งงาน สุดหวาน แห่งปี ที่ฉลองมงคลสมรสกันไปเมื่อคืน อย่างยิ่งใหญ่อลังการ แขกที่มาร่วมงาน เป็นแขกที่เป็นบุคคลดังระดับประเทศ แทบทั้งนั้น งานแต่งงานที่เป็นงานใหญ่ที่สุดในปีนี้ก็ว่าได้ เพราะ ฝ่ายชายเป็นลูกชาย นักการเมืองคนดัง และฝ่ายหญิง เป็นลูกสาวนักธุรกิจรายใหญ่ ที่มีชื่อติดอันดับของประเทศ งานแต่งงานที่เป็นงานช้าง แบบที่ สินสอดทองหมั้น ขนกันมาวางเป็นแถว และฝ่ายเจ้าสาว ก็เกทับกลับไป ในจำนวนที่มากกว่าด้วยร่างบอบบางในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกางเกงผ้าสีน้ำตาล หยิบรีโมทขึ้นมาปิดโทรทัศน์ แล้วโยนมันลงไปบนโซฟาข้างตัว มือบางแต่งหน้า แล้วก็มองตัวเองในกระจก"ตื่นได้แล้วใช่ไหม ไพลิน เธอสมควรตื่นได้แล้ว "หญิงสาวบอกกับตัวเอง แล้วซับน้ำตาของตัวเองที่กำลังจะไหลออกมา เธอควรพอเท่านี้รองเท้าส้นแบนราคาแพงระยับ ที่เค้าซื้อมา ขอโทษ งอนง้อเธอ ในวันที่เค้าออกไปทานข้าวกับผู้หญิงอีกคนของเค้า คนที่เหมาะสม คนที่คู่ควร มากกว่าเธอ ถูกโยนลงไปในถังขยะ แล้วเธอก็หยิบรองเท้าคู่ใหม่มาสวม ราคาที่ต่างกัน หลายสิบเท่า แต่มันก็ทำให้เธอ ไปทำงานได้ เหมือนกันคอนโดสุดหรู ที่เธอพักอาศัยอย

หญิงสาวตัวบางใบหน้าไร้เดียงสา ในชุดสีชมพูอ่อนค่อยๆดึงสายรัดชุดออกอย่างมีจริตมายา งานเลี้ยงรับรองที่เตรียมพร้อมเอาไว้ อย่างดี ถูกจัดขึ้น ที่โรงแรมเล็ก ห่างไกล ชายวัยกลางคนหลายคน กินดื่มกินอย่างสนุกสนาน แล้วคลอเคลีย กับสาวน้อยน่าตาน่ารัก ที่เจ้าภาพ จัดหามาให้ผิวกายขาวดังหิมะ ใบหน้าขาวใส ดวงตากลมโต ที่ทำให้ผู้ชายหลายคนหลงใหล แต่ทำไม เป็นเอก ถึงไม่ได้ ตื่นเต้นแบบนั้นเลย"ผมขอออกไปสูดอากาศหน่อย "ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วเปิดประตูออกไป หยิบบุหรี่ออกมาแล้วพ่นควัน ให้ลอยขึ้น โทรศัพท์ส่วนตัวสองเครื่องถูกหยิบขึ้นมา เพียงเครื่องเดียว แล้วกดโทรออก ทันทีสามทุ่มแล้ว และเธอกำลังจะเป่าผม แต่โทรศัพท์ก็สั่นรัวขึ้นมา"สวัสดีค่ะ " เธอรู้แล้วว่าใคร ดังนั้น การรับสาย จะสนิทสนมก็คงไม่ใช่เรื่องที่ดี"เป็นทางการดี " เค้ายิ้มออกมา แล้วสูบบุหรี่ อีกครั้ง"ที่นี่ห้าทุ่มแล้ว " เค้าดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือราคาแพงระยับ"ค่ะ " เธอตอบรับกลับไป แล้วมองหน้าตัวเอง"คิดถึงกันไหม ""คุณเอก " เสียงเธอสั่นรัว ชายหนุ่มหัวเราะออกมา"ทำไมฉันคิดถึงเธอ ไพลิน " เค้ากดวางโทรศัพท์ แล้วดับบุหรี่ นั่นสิ ทำไมเค้าถึงคิดถึงแต่เด็กคนนั้นชายหน

เธอไม่รู้หรอกว่าทำไมและเพราะอะไร คุณเอกถึงเลือกเธอ ให้เป็นผู้หญิงของเค้า เธอไม่ได้สวย ไม่ได้เซ็กซี่ หรือไม่ได้ดูดี แบบผู้หญิงที่เคยอยู่ข้างกายเค้า เธอเป็นเพียงคนธรรมดา เป็นเด็กธรรมดา ที่เข้ามาทำงานในกรุงเทพ หนีความลำบากกายลำบากใจ ต่อสู้ตัวคนเดียวมาตลอด แต่เค้าก็ยังมาใจร้ายกับเธอ"คุณเอกใจร้าย " เธอตัดพ้อ มองหน้าเค้า ความคิดว่าเค้าเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ จางหายไปหมดสิ้น ธาตุแท้ของเค้า เป็นคนแบบนี้ นี่เอง"หนึ่งปีเลยหรอคะ เงินชดเชย " เธอย้อนถามเค้าเป็นเอกเดินกลับมานั่งที่โซฟา แล้วมองเธอที่ยืนอยู่ตรงนั้น"12 เดือน แล้วก็ไปให้พ้นหน้า "เธอพยายามคิดหาทางออกที่ดีที่สุด เงินแสนที่เค้าเสนอให้เธอมา มันมากแบบที่ทั้งชีวิตของเธอ ไม่เคยได้เห็น ไม่เคยสัมผัสด้วยซ้ำ แต่บริษัทของเค้า หน้าที่การงาน และ การที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ มันดีมากแล้ว ถ้าออกจากงานไป เธอจะไปนับหนึ่งที่ใหม่ เธอต้องเริ่มต้นใหม่ และ เค้าจะหยุดแค่นี้จริงๆ หรือ ถ้าเธอลาออก เค้าจะได้ทำอะไร กับเธอง่ายขึ้นกว่าเดิม"คุณเอก แค่อยากได้เท่านั้นใช่ไหมคะ ""มานี่ "เค้าเรียกเธอ ให้เดินเข้ามาหา คนอย่างเค้า เจรจาต่อรองมาหลายโครงการ ไม่เคยจะพลาด แล

ประตูหน้าห้องเปิดออก พร้อมกับที่ร่างสูงใหญ่ ถือกระเป๋าเข้ามาข้างในห้องอย่างเงียบเชียบ คนที่เพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรก ถอดรองเท้าแล้วเปลี่ยนเป็นสลิปเปอร์ สำหรับเดินในบ้านลูกน้องรายงานว่าเธออยู่ในห้องเตียงนอนขนาดใหญ่ มีร่างบอบบางหลับอยู่ เสื้อผ้าที่สวมอยู่กับตัวถูกถอดออกทันที นาฬิการาคาแพงระยับ วางที่โต๊ะกระจก แล้วเค้าก็ขยับตัวไปนอนข้างๆเธอคนตัวเล็กหลับตาพริ้ม ไม่รู้เรื่องราว เมื่อคืนคงจะเพลียมากถึงได้ นอนหลับสนิท นิ้วเรียวเล็กลูบผมที่ปิดหน้าปิดตา แล้วก็จูบหน้าผากของเธอคนที่หลับไปไม่นาน รู้สึกตัวตื่นด้วยความตกใจ ลืมตาขึ้นมาเจอใบหน้าหล่อเหลา ที่เพิ่งแยกกันไปเมื่อตอนสายนี่เอง"เย็นแล้วหรอคะ ลินเผลอหลับไป ""ยัง คิดถึง เลยมา "เค้าบอกแล้วดันตัวเธอให้หันมาสบตากับเค้า เสื้อผ้าที่สวมอยู่ถูกถอดออกจากตัว แล้วเค้าก็จู่โจมไปที่เธอทันทีสัมผัสที่ยังไม่ได้เตรียมตัว ทำให้เธอเจ็บแสบไปหมด ความคับแน่นที่เค้าได้รับ ทำให้เป็นเอก ต้องทำใจเย็น ก่อนจะเริ่มใหม่พี่คิดถึง เลยรีบมา " เค้ากระซิบบอกเธอแล้วบีบเคล้นหน้าอกของเธอ ริมฝีปากหนาดูดชิมความหวานจากผิวกายบอบบางที่มีรอยจูบจนทั่วไปหมด"ลิน" เค้าเรียกชื่อเธอ แ

รถตู้จอดสนิท ชายหนุ่มลงจากรถ แล้วโยนเน็คไทด์ลงใส่ตระกร้า ถอดนาฬิกา แล้วเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาในชุด เสื้อยืดกางเกงขาสั้น วันนี้ทั้งวัน ประชุม แล้วก็ประชุม เหนื่อยเครียด ปวดหัว"คุณเอก รับมื้อเย็นไหมคะ "แม่บ้านวัยกลางคน เข้ามาถามเจ้านาย ที่กำลังออกกำลังกายอยู่"เอาสลัดไก่แล้วก็ให้คนรถ เอาเสื้อไปแขวนในรถสัก2ชุด ""ค่ะ คุณเอก "ชายหนุ่มใช้เวลาในห้องออกกำลังกาย เกือบชั่วโมง ก่อนจะออกมานั่งที่โต็ะอาหาร แม่บ้านเตรียมอาหารเย็นเอาไว้ เป็นสลัดไก่ตามที่สั่งคนขับรถนั่งเล่นอยู่ที่หน้าบ้าน เผื่อเจ้านายต้องการอะไร" พงศ์ ไปพักเถอะ วันนี้ไม่ไปไหนแล้ว ""ครับ คุณเอก "ชายหนุ่มทานอาหารค่ำ และเลื่อนดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะแคปรูปเอาไว้ แล้วส่งไลน์ไปให้ลูกน้องของตัวเอง"พรุ่งนี้ เอามาให้ด้วย " ลูกน้องรับคำสั่งทันที คุณเอกไม่ค่อยส่งข้อความ ส่วนมากจะโทรสั่งเลย และ รูปที่ส่งไปให้ลูกน้อง คือรูปกระเป๋าสตางค์แบรนด์เนมสีดำ เธอใช้กระเป๋าสตางค์ใบเก่าแบบนั้น ได้ยังไงกันร่างสูงใหญ่นอนพลิกไปพลิกมา จนเกือบเที่ยงคืน ก็ยังนอนไม่หลับ จึงลุกขึ้นมา หาอะไรดื่ม วิสกี้ แก้วที่สอง หมดไปแล้ว แต่ก็ยังไม่ง่วงเลย ดึกแล้ว