All Chapters of เรา(สอง)สามคน: Chapter 31 - Chapter 40

เธอหลับไปแล้ว หลับไปในอ้อมกอดของเค้า ใบหน้าสวยหวาน ที่หลับพร้อมรอยยิ้ม มันทำให้คนที่มองต้องยิ้มตาม แบบนี้ใช่ไหม ที่เค้าเรียกว่า ความรัก ความรัก ที่ทำให้คนหลายคน ต้องเจ็บช้ำ ต้องเสียน้ำตา และต้องทุกข์ทรมาน แม่ที่รอคอยให้พ่อมาหา เพราะคำหวานที่พ่อล่อลวง ด้วยคำรักเป็นเอกนึกถึง ตำนานความรักของผู้เป็นแม่ ที่คนเก่าแก่ เล่าให้ฟัง "ฉันรักเธอ เป็นของฉัน นะอร "หญิงสาววัยยี่สิบปี ยอมคุณผู้ชายของบ้าน ด้วยคำว่ารัก ก่อนจะถูกคุณผู้หญิงจับได้ แล้วโดนตบตี จนสะบักสะบอม เรื่องเล่าขานที่คนในบ้าน พูดคุยกันตั้งแต่ เด็กชาย จำความได้ ทำให้ยิ่งโกรธยิ่งแค้น คุณกำไล ไม่ชอบแม่มาก ถึงขนาดยื่นคำขาด ให้ไล่ออกจากบ้านไป แต่คนมักมาก อย่างท่านประทีป ไม่มีอะไร มาห้ามได้ ดังนั้น บ้านหลังใหญ่ที่ท่านซื้อให้ เป็นกรรมสิทธิ์ของแม่ ก่อนจะตกทอดมาที่เค้า และ แม่ที่อยากจะเลิกรากับท่านจริงๆ ได้ขอให้ศาล ช่วยเหลือ ด้วยการให้ออกคำสั่ง ห้ามเข้าใกล้อีก มาเกือบสิบปีแล้ว ชีวิตของแม่ ที่มีรักเดียว สิ้นสุดลง เมื่อท่าน มีภรรยา เพิ่มขึ้น จนนับนิ้วไม่พอ ลูกหลายต่อหลายคน ใช้นามสกุลท่าน แต่คนละแม่ทั้งสิ้น"พี่เอก อย่าไปนะคะ " เธอละเมอพูดถึงเค้

ทุกอย่างที่อยู่ในอีเมล์ อาจจะไม่ได้ ลงรายละเอียดมากมาย แต่ ทุกตัวอักษร ก็ชัดเจนมากแล้ว ว่าท่านประธาน และ คุณนิด ไม่ได้ มีความสัมพันธ์อะไรมากไปกว่านี้ อีกแล้ว สิ่งที่พนักงาน สงสัย และตั้งข้อสังเกตได้ถูกเฉลย ออกมา ว่า การแต่งงาน เกิดขึ้นแล้ว และจบลง อย่างเรียบร้อยแล้ว เหมือนกัน ปลายเปิดที่ท้ายอีเมล์ คือ การขอให้ร่วมยินดี กับ คนในอนาคต ซึ่งหมายความว่า มีแล้ว หรือ อาจจะกำลังจะมีพนักงานในบริษัทที่มาทำงาน เก็บของเตรียมตัวจะกลับบ้าน กันแล้ว เหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นวันนี้ ทำเอาทั้งบริษัท ตื่นกันหมด ใครจะคิดว่า ท่านประธาน จะสื่อสารเรื่องส่วนตัว กับลูกน้อง โดยตรงแบบนี้" ท่านประธานแต่งแล้ว เลิกแล้ว จะกลับไปเป็นเสือ อีกไหม " ชื่อเสียงเรื่องผู้หญิงในอดีต ไม่น้อยหน้าใคร เหมือนกัน ดังนั้น ผู้หญิงคนไหน จะถอดเขี้ยวเล็บเสือได้ประตูหน้าห้อง เปิดออก พร้อมกับ ที่ร่างบอบบาง เดินเข้าไป ในช่วงเย็น ชายหนุ่มเจ้าของห้อง ลุกขึ้นยืน แล้วกางแขนออก กอดเธอ ที่กำลังวิ่งเข้ามาหา" ตกใจหรือเปล่า " เค้าถามเธอ แล้วมองหน้าเธอ ที่กำลังมองหน้าเค้า อย่างไม่วางตา" ไม่ตกใจค่ะ แต่ไม่คิดว่า จะเป็นแบบนี้ "เธอไม่คิดว่าเค้า จะบอก

"วันนี้ วันศุกร์ เงินเดือนออกไปไหนกัน " ท่านประธาน เดินออกมาจากห้อง ทำงาน หลังจากที่เรียกหา แล้วไม่มีใครขานรับ สักคน"ไปเที่ยวค่ะ วันนี้มีนัด " สาวๆ รุ่นใหญ่ที่ไม่เคยไปเที่ยว แต่งหน้าฉ่ำ เสริมสวยกันทุกคน"ไปกันหมดเลยหรอ ""ค่ะ ไปกันหมดทุกคน คุณเอก โสด ก็อยู่แบบเหงาๆ ไปนะคะ "ตอนนี้ คนสนิท เรียกคุณเอกคนโสด กันหมด หลังจากที่คลิปงาน ที่เป็นงานปิด ถูกเผยแพร่สู่สายตา คนอื่น กลายเป็นว่า คุณเอกคนโสด เนื้อหอมอีกครั้ง"ขอให้สนุกนะครับ " ท่านประธานบอกแล้วเดินกลับเข้าห้องทำงาน รอเวลาเหมาะ แล้วจะออกไปพร้อมกัน กับคนที่ทำงานอยู่ แผนกใหม่ ที่ตัวเอง จัดตั้งขึ้นมา เป็นสวัสดิการ เพิ่มเติม แผนกความสุขของเป็นเอกคอมพานีงานเลี้ยงบริษัท ที่ทีมเลขาเป็นเจ้าภาพ จัดขึ้นเพื่อฉลองรางวัลให้กับเจ้านาย ที่รักยิ่งของทุกคน พนักงานในตึก พร้อมใจกัน ปิดเรื่องนี้เป็นความลับ ไม่ให้ท่านประธาน รู้เนื้อรู้ตัว"เก็บของหรือยัง พี่ไปรอที่รถ " เค้าถามเธอ เป็นคำถามแรก หลังจากได้ยินเสียงเธอ รับสาย"ลิน มีนัดค่ะ นัดสำคัญด้วย " คนที่รู้สึกแปลกใจ เริ่มจะทำหน้างง"ไปที่ไหน พี่ไปด้วย " เค้าขอตามไปขับรถให้ก็ยังดี"พี่เอกว่างหรอคะ " เธอถ

คำตอบที่ตอบออกไป ไม่ได้ทำให้ คนอื่น เขิน เพียงคนเดียว แต่คนข้างๆ ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นแฟน ก็เขินจริงเขินจัง เหมือนกัน เพียงมือที่จับไม่ปล่อย ก็ทำให้หัวใจพองโตมากแล้ว คำตอบที่บอกออกมา มันก็ยิ่งทำให้ ให้ใจละลายมากขึ้นกว่าเดิม ความทุกข์ที่ผ่านมา เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นเลย ตอนนี้ เธอมีความสุข สุขจนแทบจะบรรยายออกมาไม่ได้"ยิ้มอะไร " คนข้างๆ ถาม เมื่อเห็นเธอยิ้มกว้าง ต่อหน้าเค้า"ตะกี้ พี่เอกบอกว่า แฟน " เสียงสองเสียงสี่ ถามออกไป แล้วก็ซบที่ไหล่ของเค้า"อือ ก็แฟนเนอะ ไม่ใช่เหรอครับ แฟนพี่ "อย่าอยู่เลย ถ้าจะจีบหวานขนาดนี้ ใบหน้าสวยหวาน ยิ้มจนแก้มจะแตก ใบหน้าเสียทรงไปหมดแล้ว ทำไมถึงเปิดโหมดนี้ขึ้นมา ทำไม ถึงน่ารักแบบนี้ แล้วแบบนี้ คนที่รักอยู่แล้ว จะต้านทานเสน่ห์นี้ได้ยังไง"พี่เอก ทำไม เป็นแบบนี้ " เธอถามเค้าเสียงอ้อน"พี่ทำไมดี กับลินมามาก ทำให้ลินร้องไห้ก็บ่อย ต่อไปนี้ ไม่มีแล้ว พี่จะเป็นพี่เอกของลิน "เธอกอดเค้า ท่ามกลางคนเดินผ่านไปผ่านมา สบตาเค้า แล้วยิ้มน้ำตาคลอ หัวใจของเธอเป็นของเค้า สิบกว่าเดือนที่อยู่ด้วยกันมา เธอมีเพียงเค้าคนเดียว เธอรักเค้า แต่ต่อไปนี้ เธอและเค้า กำลังจะเป็นคำว่า

เด็กชายวัยเก้าถึงสิบสองปี นับร้อยคน นั่งเรียนหนังสือ อยู่ในห้องเรียน อย่างเป็นระเบียบ แขกที่มาเยี่ยมเยียน เดินไปที่โรงครัว แล้ว เข้าไปกอดแม่"อุ้ย ตกใจหมด " คนเป็นแม่ นุ่งขาวห่มขาว ที่ถูกกอดจากด้านหลัง ร้องออกมาด้วยความตกใจ"มาหาแม่ มีเรื่องอะไร " ลูกชายที่มีความทุกข์ร้อน มักจะมาพึ่งพิงแม่เสมอ ส่ายหน้า"พาสาวมาแนะนำ แม่ออกไปดูหน่อยสิ " คำบอกเล่าของลูกชาย ที่บอกกับแม่ ทำเอาคนฟังน้ำตาคลอ ไม่นึกไม่ฝัน ว่าจะมีวันนี้ จริงๆขนมเค้กชิ้นเล็ก ในกล่องหลายกล่อง วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะเล็ก รวมถึงอุปกรณ์การเรียน อีกหลายอย่าง ที่ซื้อหามาแจกเด็กๆ กำพร้า ที่อาศัยอยู่ที่วัด คนที่มีมากมายแล้ว ไม่อยากได้อยากมีอะไร จึงมาอยู่ที่นี่ ช่วยดูแล เด็กยากไร้ ให้เจริญเติบโต"สวัสดีค่ะ " มือบางยกมือไหว้ หญิงวัยกลางคนตรงหน้า ที่สวยสง่า เหลือเกิน ใบหน้าหล่อเหลาของลูกชาย มาจากคนเป็นแม่ ทั้งนั้น ภาพสะท้อน ที่เป็นกระจกเงา คือ แม่ลูกที่ยิ้มเหมือนกัน เป็นพิมพ์เดียว"ไปทำยังไง ถึงโดนเอก เค้าหลอกมาได้ ""โธ่แม่ " ลูกชายร้องเสียงหลง แล้วมองหน้าแฟน ที่ยิ้มกว้าง"เอก ไม่ได้หลอกสักหน่อย แต่ลักพาตัวมาเลย ตัวนิดเดียว อุ้มมาสบาย "