5.ของๆฉัน

เธอไม่รู้หรอกว่าทำไมและเพราะอะไร คุณเอกถึงเลือกเธอ ให้เป็นผู้หญิงของเค้า เธอไม่ได้สวย ไม่ได้เซ็กซี่ หรือไม่ได้ดูดี แบบผู้หญิงที่เคยอยู่ข้างกายเค้า เธอเป็นเพียงคนธรรมดา เป็นเด็กธรรมดา ที่เข้ามาทำงานในกรุงเทพ หนีความลำบากกายลำบากใจ ต่อสู้ตัวคนเดียวมาตลอด แต่เค้าก็ยังมาใจร้ายกับเธอ

"คุณเอกใจร้าย " เธอตัดพ้อ มองหน้าเค้า ความคิดว่าเค้าเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ จางหายไปหมดสิ้น ธาตุแท้ของเค้า เป็นคนแบบนี้ นี่เอง

"หนึ่งปีเลยหรอคะ เงินชดเชย " เธอย้อนถามเค้า

เป็นเอกเดินกลับมานั่งที่โซฟา แล้วมองเธอที่ยืนอยู่ตรงนั้น

"12 เดือน แล้วก็ไปให้พ้นหน้า "

เธอพยายามคิดหาทางออกที่ดีที่สุด เงินแสนที่เค้าเสนอให้เธอมา มันมากแบบที่ทั้งชีวิตของเธอ ไม่เคยได้เห็น ไม่เคยสัมผัสด้วยซ้ำ แต่บริษัทของเค้า หน้าที่การงาน และ การที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ มันดีมากแล้ว ถ้าออกจากงานไป เธอจะไปนับหนึ่งที่ใหม่ เธอต้องเริ่มต้นใหม่ และ เค้าจะหยุดแค่นี้จริงๆ หรือ ถ้าเธอลาออก เค้าจะได้ทำอะไร กับเธอง่ายขึ้นกว่าเดิม

"คุณเอก แค่อยากได้เท่านั้นใช่ไหมคะ "

"มานี่ "

เค้าเรียกเธอ ให้เดินเข้ามาหา คนอย่างเค้า เจรจาต่อรองมาหลายโครงการ ไม่เคยจะพลาด แล้วกับเธอ เค้าจะพลาดได้ยังไง เค้าบอกความจริง เสนอข้อเสนอ ที่เค้าพร้อมให้ ไม่มีขายฝัน และ ไม่ให้ความหวังลมๆแล้งๆ

เธอเดินมายืนอยู่ตรงเค้า ชายหนุ่มดึงเธอมานั่งข้างๆ แล้วลูบแก้มเธอ อย่างแผ่วเบา

"อยู่กับฉัน เป็นของฉัน แบบไม่มีใครรู้ เธอยังทำงานได้เหมือนเดิม แล้วเราก็มาเจอกัน ในวันที่ฉันว่าง ฉันอยากอยู่กับเธอ ใช้เวลาด้วยกัน "

เธอมองหน้าเค้า ตัวสั่นไปหมด

"นะ ไพลิน อย่าดื้อ อย่าคิดจะปฎิเสธฉัน เพราะฉันไม่ได้ยื่นข้อเสนอนี้ให้กับใคร ไปทั่ว ข้อเสนอนี้ ฉันให้เธอ แล้วฉันก็ต้องได้ "

เค้าลูบท้องของเธอ แล้วสัมผัสที่ผิวกายบอบบางของเธอ ก่อนจะเลื่อนมือไปที่เสื้อครอบตัวเล็ก

"คุณเอกขา ลินกลัว " เธอบอกกับเค้าตรงๆ

"ไม่มีอะไรหรอก อย่ากลัวไปเลย นะ "

ท้ายเสียง นะ ของเค้า คือการปลอบ อ้อนเด็ก และ ทำให้เธอวางใจ

"อยู่กับฉัน เป็นของฉัน คนเดียวนะไพลิน "

ร่างสูงใหญ่พาเธอเดินมาที่เตียงนอน ก่อนจะผลักตัวเธอให้นอนลงบนเตียง เสื้อยืดที่สวมอยู่ถูกถอดออก พร้อมกับ กางเกงยีนส์ ใบหน้าสวยหวาน ตื่นกลัว กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ไม่มีคำรัก ไม่มีความหวาน มีเพียงผลประโยชน์ และ ความต้องการ เธออาจจะง่าย ในสายตาคนอื่น แต่สิ่งที่เธอทำ คือการ เอาตัวเองให้อยู่รอด ชีวิตที่อยู่ตัวคนเดียว มันไม่ได้ง่ายหรอก และเธอไม่ได้หวังให้ใคร มาเข้าใจ

ริมฝีปากหนานุ่ม สัมผัสลงมาที่ปากของเธอ เบาๆ คล้ายกับเป็นทำให้เธอค่อยๆวางใจ มือหนาที่แสนจะนุ่มนวล ลากไล้ไปตามร่างกายของเธอ ก่อนจะถอดเสื้อของเธอออก แล้วขยับตัวมอง หน้าอกอวบอิ่ม ภายใต้บราตัวเก่า มือบางปิดเสื้อชั้นในของตัวเองเอาไว้ แต่เค้ากลับดึงมือเธอออก แล้วจับแขนทั้งสองข้าง ตรึงเอาไว้กับที่นอน

"ไม่เป็นไร ไม่ต้องอาย เธอจะมีทุกอย่าง ที่เธอต้องการ ฉันสัญญา "

เค้าถอดเสื้อผ้าของเธอออก แล้วมองร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ ด้วยสายตาหื่นกระหาย ผิวกายขาว และเอวบาง ที่เค้าคิดเอาไว้ ไม่เกินจริง หน้าอกอวบอิ่ม ขนาดพอดีมือ ที่ทำให้เค้า ชอบมากกว่าที่คิดไว้ มันทำให้เธอ ต้องหลบสายตา

"ฉันบอกอะไรให้นะไพลิน ร่างกายของเธอสวยมาก มากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ " คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาว มาเยอะแล้ว บอกอย่างจริงใจที่สุด เธอสวยจริงๆ และเค้าคิดว่า คงอีกสักพักนั่นแหละ ถึงจะหมดความต้องการในตัวเธอ

เครื่องป้องกันที่เตรียมเอาไว้ ถูกสวมครอบลงไปทันที อวัยวะส่วนกลางลำตัวของเค้า พองขยายขึ้นมาเต็มที่แล้ว ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา เค้าอยากได้เธอมาตลอด และ วันนี้ เธออยู่ตรงหน้าเค้าแล้ว

จูบที่ปลุกเร้า จูบที่เร่าร้อน จูบที่ทำให้เธอลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด ในสมองของเธอว่างเปล่า ไม่รู้ว่าจะคิดอะไรต่อไป สัมผัสที่เค้ามอบให้ มันเป็นสัมผัสแรก ของเด็กสาววัย22ปี ครั้งแรก คนแรก และคืนแรก ที่มอบให้กับเค้าไป

มือหนาวางอยู่บนหน้าอกอวบอิ่มของเธอ ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่สีขาว ร่างกายเจ็บแปลบ และ ปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว คนข้างๆหลับสนิทไปตั้งแต่จบรอบที่สอง และเธอเห็นแสงพระอาทิตย์ ลอดเข้ามา

เธอขยับตัวออกช้าๆ แล้วเค้าก็รู้สึกตัว

"จะไปไหน "

"เข้าห้องน้ำค่ะ " เค้าดึงผ้าห่มผืนหนาให้พ้นจากตัวของเธอ ไพลินลงจากเตียง ในสภาพเปลือยเปล่า เข้าไปในห้องน้ำ แล้วมองตัวเองหน้ากระจก

รอยแดงสีชมพู สีแดง บริเวณหน้าอกและหน้าท้อง นับสิบร้อย ที่มาจากการกระทำของเค้า ร่องรอยที่เค้า ทำกับเธอเมื่อคืน เป้นการตีตรา ทำสัญลักษณ์เอาไว้

"เธอเป็นของๆฉัน " เค้าบอกย้ำกับเธอ แล้วให้เธอ ยืนยันให้เค้าฟังอีกที

"ลินเป็นของคุณเอกค่ะ "

ชายหนุ่มลุกเดินตามมาในห้องน้ำ หลังจากรับรู้ว่าเธอหายไปนาน ประตูห้องน้ำปิดเอาไว้ แต่ไม่ได้ล้อก ทำให้เค้าเปิดเข้ามา แสงไฟส่องสว่าง ทำให้เห็นเธอ ยืนอยู่ท่ามกลางสายน้ำ เค้าเดินเข้าไป แล้วจูบเธอ

"คุณเอก " เธอเรียกเค้าเสียงหวาน ชายหนุ่มดันตัวเธอให้ชิดกับผนัง แล้วยิ้มออกมา

"เรียกคุณเอกไม่ได้แล้ว เดี๋ยวมีคนรู้ " เธอพยักหน้า แล้วมองหน้าเค้า

"คุณเอก จะให้ลินเรียกว่าอะไรคะ "

เค้าจูบเธอไม่ยอมตอบออกมา อวัยวะที่พองขยายขึ้นมาแล้ว ถูกจับสัมผัสแล้วนำทางไป ครั้งนี้ไม่มีเครื่องป้องกัน และเธอก็กลัว

"คุณเอกไม่ป้องกัน "

"อือ เดี๋ยวทำเอง " เค้าดุ เพราะเธอขัดใจ

สัมผัสใต้สายน้ำอุ่น ร้อนแรง แนบแน่น และ เนิ่นนาน เธอยอมเค้าทุกอย่าง ปล่อยให้เค้านำทางเธอไป แล้วก็กรีดร้องมันออกมา

"เด็กดี แบบนี้ ฉันก็แย่สิ " เค้าบอกเสียงเบา แล้วกระซิบข้างหู ของเธอ

"ถ้ายั่วเก่งแบบนี้ คงจะต้องทุกวัน "

เธอไปยั่วอะไรเค้า เธอเปล่าสักหน่อย

"เปล่าค่ะ ลินเปล่า "

น้ำคาวสีขาวขุ่น ถูกนำออกมาปลดปล่อยภายนอก เธอมองทุกการกระทำของเค้า ด้วยความตื่นเต้น

"ลินต้องคุม ให้พี่ ไปหาหมอ ฝังยาคุม "

"พี่หรอคะ "

"อือ ต่อไปนี้ เรียกพี่เอก ก็แล้วกัน "