บทที่ 1 จู่ๆ ก็ได้แฟน“ป้าเอาลูกชิ้น...”“เอากี่ไม้ดีจ๊ะคนสวย” อุ๊ยป้าก็พูดไปสวยอะกัน“10 ไม่ 20 ไม้ค่ะป้า!” กะว่าจะซื้อแค่ 10 ไม้ พอป้าคนขายชมว่าสวยปากดันเผลอพูดว่า 20 ไม้ไปซะได้แต่ไม่เป็นไรลูกหมูคนนี้กินหมดอยู่แล้วของชอบซะอย่าง“นี่จ๊ะ 20 ไม้กินให้อร่อยนะลูก”ฉันจ่ายเงินพร้อมกับรับถุงลูกชิ้นปิ้งมาถือไว้ก่อนจะรีบเดินกลับหอพักเพื่อกลับไปเปิดแอร์นอนกินลูกชิ้นที่ซื้อมาอย่างสบายใจเพราะทนอากาศร้อน ร้อนจัดของประเทศไทยไม่ไหวเดินออกจากห้องทีเหมือนซ้อมลงกระทะทองแดงทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่“หนักเหมือนกันนะ 20 ไม้เนี่ยในเมื่อหนักนักเอาก็แค่ลดจำนวนมันลงก็สินเรื่อง” ฉันหยิบลูกชิ้นหมูที่ราดน้ำจิ้มรสเด็ดออกมาจากถุง 3 ไม้ก่อนจะเริ่มกิน“อื้มม อร่อยสมกับเป็นร้านเด็ดจริงๆ งื้มๆ”พลักตุบ!ไม่นะ ลูกชิ้นของชั้นนนนใคร ใครมันบังอาจมาเดินชนจนลูกชิ้นปิ้งของฉันหล่นลงพื้นแม่จะกระโดดทับให้ใส่แตกตายนอนกองอยู่ข้างถนนเลย!“เดินประสาอะไรวะ! ไม่แหกตาดูทางบ้างชนคนอื่นจนลูกชิ้นตกเนี่ย!”“…”“...” อุ๊ย หล่อ แต่เรื่องของลูกชิ้นมันยอมไม่ได้จริงๆ“เป็นคนหล่อที่ตาบอดหรือไงถึงมองไม่เห็นว่าฉันเดินกินลูกชิ้นอยู่”“เห็นถึงได้เดิ
Last Updated : 2025-02-24
LOGIN
