LOGINShare
บทที่ 10 แฟนหรือเจ้ากรรมนายเวร
Last Updated:
2025-02-24 23:26:44
Related chapters
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 11 หึงหมดไม่สนพี่ไม่สนพ่อใคร
บทที่ 11 หึงหมดไม่สนพี่ไม่สนพ่อใคร“อื้ม เดี๋ยวเข้าไปบอกป๊าม๊าด้วย รู้แล้วอื้ม”ผมวางสายจาก อินทนิล พี่ชายที่เกิดก่อนผมไม่ถึงห้านาทีใช่ครับผมมีแฝด แฝดที่ไม่ชอบทำอะไรเหมือนกันแม้แต่มหาลัยที่เรียนเราสองคนยังเรียนคนละที่ เลย และวันนี้มันก็โทรตามผมไปงานวันเกิดม๊าซึ่งผมก็กลับไปฉลองกับท่านตลอดทุกครั้งอยู่แล้วแต่ครั้งนี้จะพิเศษหน่อยเพราะผมจะพาลูกหมูแฟนของผมไปด้วย“ตัวเงินวันนี้ไปบ้านตัวทองกันนะ”“หะ...นายว่าอะไรนะ”“หูไม่ดีอีกแล้วนนท์ต้องพาเธอไปหาหมอเพื่อตรวจหูจริงๆ ซะแล้ว” อินทนนท์ขยับเข้าไปใกล้ลูกหมูพร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างจับหูของเธอก่อนจะพูดประโยคเดิมอีกครั้ง“นนท์บอกว่าวันนี้ไปบ้านนนท์กัน”“อื้มมม ได้ยินแค่อยากฟังให้ชัดเท่านั้นแหละ” เธอบอกพร้อมกับพยายามสะบัดหน้าออกจากมือผมที่กำลังจับหูเธออยู่“น่ารัก...”ฟอดด!มันอดใจไว้ไม่ไหวเพราะแฟนผมน่ารักที่สุดไม่ได้อวดนะครับแค่ประโยคบอกเล่าเฉยๆ“โอ้ยยย! เดี๋ยวหอมเดี๋ยวกัดเดี๋ยวกอดนายเอาหน้าเอาคอฉันไปเล่นที่บ้านเลยไหม”“ไม่...ไม่อยากได้แค่คอแค่หน้าอยากได้ทั้งตัวรวมถึงหัวใจลูกหมูด้วยให้นนท์ได้ไหมครับ” ผมบอกเธอพร้อมกับสวมกอดเธอเอาไว้“...”“ลูกหมู”“
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 12 พวกเจ้าชู้ไม่รู้ตัว
บทที่ 12 พวกเจ้าชู้ไม่รู้ตัว“สวัสดีค่ะ คุณลุงคุณป้า”ครอบครัว นนทโชติวาณิช กำลังรับประทานอาหารร่วมกันอยู่แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ทุกคนบนโต๊ะอาหารหันไปมองตามเสียงทันที เจอเข้ากับหญิงสาวหุ่นนางแบบคนหนึ่งใส่ชุดเดรสสีส้มพูอ่อนซึ่งบังเอิญเป็นชุดแบบเดียวกับที่ลูกหมูใส่มาวันนี้อย่างไม่น่าเชื่อ“อ้าว หนูพราวมาได้ยังไงลูก” น้ำอิงถามลูกสาวเพื่อนด้วยความสงสัย“คุณแม่ท่านจำวันเกิดคุณป้าได้เลยให้พราวเอาของขวัญมาให้ค่ะ”“จ๊ะ ป้าฝากขอบใจพริมด้วยนะ”“ค่ะคุณป้า งั้นพราวไม่กวนเวลาครอบครัวแล้ว ขอตัวกลับก่อนนะคะสวัสดีค่ะ” พราวมองเลยน้ำอิงไปที่ลูกหมูที่นั่งอยู่ข้างกายอินทนนท์อย่างไม่พอใจ“เอ่อ...หนูพราวถ้าไม่รีบอะไรอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิลูก”น้ำอิงเอ่ยชวนไปตามมารยาทเพราะถึงยังไงลูกสาวเพื่อนก็มาถึงที่บ้านแล้วแม้จะแปลกใจอยู่บ้างว่าทำไมพิพริมถึงให้พราวนำของขวัญมาให้ตนในวันนี้ทั้งที่ก็รู้ว่าวันเกิดเธอจะอยู่ทานข้าวกับครอบครัวเป็นการส่วนตัวแล้วจะจัดงานเลี้ยงฉลองย้อนหลังอีกวันแทน“พราวไม่มีธุระที่ไหนหรอกค่ะคุณป้า ขอบคุณที่ชวนพราวนะคะ” หญิงสาวก้าวเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างอินทนิลซึ่งนั่งตรงข้
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 13 อินทนนท์เป็นของลูกหมู
บทที่ 13 อินทนนท์เป็นของลูกหมู“...” ฉันมองหน้าเขานิ่งเพราะต้องการใช้ความคิดในการตัดสินใจครั้งนี้จุ๊บความรู้สึกตอนนี้มันเด่นชัดว่าฉันต้องการเขาและจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ ตลอดเวลาสองเดือนที่คบกันมันอาจจะดูไม่นานแต่เขาก็ดีกับฉันทุกอย่างปกป้องดูแลเอาใจใส่มันดีมากๆ ความรู้สึกที่ฉันมีให้เขามันค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นมากขึ้น มากจนฉันอยากให้เขาเป็นของฉันแค่คนเดียว“นนท์ถือว่าลูกหมูยอมรับนนท์นะครับ” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าหล่อขึ้นมาทันทีเมื่อสัมผัสถึงความนุ่มที่ริมฝีปากหนาแม้ไม่ได้ดูดดื่มแต่กลับทำให้หัวใจสั่นไหวอย่างไม่น่าเชื่อ“...” ฉันไม่ตอบแต่เลือกที่จะกดจูบที่ริมฝีปากหนาอีกครั้งครั้งอินทนนท์นิ่งอึ้งตกใจกับการกระทำใจกล้าขอแฟนสาวไม่นานเขาก็จับประคองใบหน้าของเธอพลางตอบรับรสจูบของเธอเรียวลิ้นพันเกี่ยวแลกเปลี่ยนรสชาติของกันและกันด้วยความรัญจวน“อื้มม...หายใจไม่ออก”“หึ ขอโทษครับ” ผมใช้มือลูบริมฝีปากเธอเบาๆ ก่อนจะค่อยกดจูบอีกครั้งผมดูดดื่มความหอมหวานภายในปากเธอจนพอใจ จากนั้นก็ค่อยๆ ขยับตัวให้เธอนอนราบลงไปที่เตียงก่อนอื่นผมต้องแบกทางให้เธอก่อนเพราะมันเป็นครั้งแรกของเธอ“ฉัน...ฉันกลัวเจ็บไม่
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 14 รับผิดชอบ (เมีย)
บทที่ 14 รับผิดชอบ (เมีย)ห้าวัน ห้าวันเต็มที่ฉันเป็นไข้นอนซมอยู่ที่บ้านเขา ใช่อ่านไม่ผิดฉันยังอยู่ที่บ้านนายอินทนนท์ใครจะคิดว่าแค่เสียซิงมันจะทำให้ฉันไข้ขึ้นนอนเป็นผักแข้งขาอ่อนไม่มีแรงไปไหนไม่ได้ขนาดนี้และที่น่าอายกว่านั้นแม่ของเขาเห็นผลงานบนตัวฉันเมื่อห้าวันก่อนทั้งรอยจ้ำรอยรักที่เขาฝากเอาไหนจะคราบบนที่นอนที่เต็มไปด้วยเลือดบริสุทธิ์อีก ตอนท่านเห็นนะยืนนิ่งค้างไปเลยไม่นานท่านก็บากคอลูกชายตัวดีของท่านไปอบรมชุดใหญ่ใส่ไข่พิเศษหลังโดนอบรมเสร็จท่านก็กลับมาคุยกับฉันกับเรื่องที่เกิดขึ้น ท่านขอโทษแทนลูกชายใหญ่ที่ทำเกินเลยกับฉันบอกว่าจะให้นายนนท์รับผิดชอบโดยการแต่งงานย้อนกลับไปห้าวันก่อน...“ลูกหมูม๊าขอโทษแทนเจ้านนท์ด้วยนะลูกที่ทำให้หนูเป็นแบบนี้”“มะ...ไม่เป็นไรค่ะม๊า” ความจริงม๊าไม่ต้องมาขอโทษด้วยซ้ำ อยากจะบอกม๊าเหลือเกินว่าฉันเป็นคนเริ่มก่อน“ไม่ได้หนูเสียหาย ม๊าต้องให้ตานนท์รับผิดชอบ”“รับผิดชอบ?”“ป๊ากับม๊าคุยกับตานนท์แล้ว ตานนท์ก็เห็นด้วยว่าจะแต่งงานกับหนู...”“ห๊ะ! เดี๋ยวนะเมื่อกี้ม๊าว่าอะไรนะคะ?”“ม๊าจะให้ตานนท์แต่งงานกับหนูเป็นการรับผิดชอบ”“เอ่อ...ม๊าคือไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะ” ฉ
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 15 ของฝากจากเจ้าของร้านทอง
บทที่ 15 ของฝากจากเจ้าของร้านทองแม่ฉันนิ่งไปทันทีที่ฉันบอกกล่าว แน่ล่ะไม่ตกใจสิแปลกจู่ๆ ลูกสาวก็พาลูกเขยมาสู่ขอใครไม่ตกใจก็บ้าแล้ว“เมื่อกี้แกว่าอะไรนะ” ตกใจภาษากลางมาเลย“พี่นนท์พาพ่อแม่มาคุยเรื่องแต่งงาน”“โอ๊ยลูกฉัน ได้ฉันไปเต็มๆ”“อิหยัง...” ยังไม่ทันที่ฉันจะถามอะไรนายนนท์พร้อมกับป๊าม๊าละพี่อินทนิลก็เดินเข้ามาหาฉันที่กำลังยืนคุยกับแม่อยู่“สวัสดีค่ะ ฉันน้ำอิงเป็นแม่ของอินทนนท์ส่วนคนนี้สามีฉันคุณเทวา ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เป็นลูกชายคนโตชื่ออินทนิล”น้ำอิงแนะนำครอบครัวตนเองให้กับเจ้าของบ้านได้รู้จักอย่างมีมารยาท พร้อมกับยิ้มให้กับมารดาของว่าที่ลูกสะใภ้ของตนเองอย่างเป็นมิตร“สวัสดีครับ” เทวา“สวัสดีครับคุณน้า” อินทนิล“จ๊ะ...” เธอได้แต่รับไหว้อย่างมึนงงก่อนจะหันมามองลูกสาวตนเองอีกครั้ง“เอ่อ...ลูกหมูไปซื้อน้ำมารับแขกสิลูก”“จ๊ะ” ฉันหยิบเงินที่แม่ให้มาก่อนจะออกไปซื้อของตามที่แม่สั่งด้วยรถมอเตอร์ไซค์เวฟร้อยคันเก่าที่ยังใช้ได้อยู่อย่างเหลือเชื่อ“นนท์ไปด้วย”“ตามใจ” ฉันบอกกลับเขาก่อนที่เราสองคนจะเดินแยกออกไปซื้อของปล่อยให้ผู้ใหญ่ได้พุดคุยกันฉันขับรถมอเตอร์ไซค์โดยมีนายอินทนนท์ซ้อนท้ายมาถึ
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 16 ลูกเขยบ้านผู้ใหญ่นิด
บทที่ 16 ลูกเขยบ้านผู้ใหญ่นิด@งานกล้วยไข่เมืองกำแพงเพชรเธอพาผมออกมาหาอะไรกินอย่างที่ผมขอจริงแต่มันไม่ใช่กินแบบนี้สิ กินของผมกับกินของเธอมันคนละความหมายกันเลย เอาเถอะก่อนกับยังไงผมก็ต้องได้กินเธอ!ตลอดทางที่เดินมีของมากมายตั้งขายสวนใหญ่ที่ผมเห็นจะเป็น“นายอยากกินอะไร”“อะไรก็ได้เธออยากกินอะไรล่ะ”“กินหมูจุ่มกันไหมฉันไม่ได้กินนานแล้ว” ผมมองไปที่ร้านหมูจุ่มที่คนเข้าเยอะมากคงรอนานไม่น้อยเลยแต่ถ้าเธออยากกินผมก็ไม่ขัด“ตามใจ”เธอพาผมเข้ามานั่งภายในร้านที่จัดเตรียมรองรับลูกค้า รอไม่ถึงสิบนาทีพนักงานก็เอาหมูจุ่มชุดใหญ่มาให้ผมเห็นประกายดาวในดวงตาของเธอตอนเห็นชุดหมู่จุ่มด้วยมีความสุขกับของกินจริงๆ“ลูกหมู ลูกหมูจริงๆ ด้วย” ผมที่กำลังนั่งมองเธอกินหมูอยู่หันไปมองเสียงที่เอ่ยทักคนของผมทันทีเจอกับผู้ชายคนหนึ่งข้างๆ มีผู้หญิงตัวเล็กอยู่ข้างๆ“แค่กๆ อ่าร้อน...พี่ปีทักซะลูกหมูสำลักเลย”“โทษทีพอดีพี่เห็นเราเลยอยากเข้ามาทัก ไม่ได้เจอนานเลยตั้งแต่ไปเรียนกรุงเทพฯเป็นไงสบายดีไหมอ้วน” ไม่พูดเปล่ามันยังลูบหัวของเธออีกด้วย มันจะมากเกินไปแล้วนะฟึบ!“…” ผมดึงลูกหมูออกห่างจากไอ้หมอนี่ทันที“คนนี้...”“นนท์เป็
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 17 ในสวนกล้วยก็ตื่นเต้นดี
บทที่ 17 ในสวนกล้วยก็ตื่นเต้นดีผมมองบริเวณสวนที่ถูกปลูกกล้วยไข่อยู่หลายไร่ด้วยความตื่นเต้นเพราะผมไม่เคยเห็นสวนแบบนี้มาก่อนมีกล้วยไข่ปลูกเรียงกันอย่างสวยงามตามลำคลองที่หาดูไม่ได้ในเมืองกรุงแน่ๆ“ไอ้คม ไอ้จอม มึงสองคนไปตัดกล้วยแถวนั้นไล่มาเลยนะมึงส่วนมึงไอ้มินไอ้น้อยคอยยกกล้วยขึ้นรถ” พลแจกแจงงานให้กับคนงานที่เขาจ้างมาตัดกล้วยเสร็จสรรพ“ลูกหมูกับผัวไปนับเครือกล้วยไว้ให้ลุงที่สวนฝั่งริมโน้นแล้วกันเดี๋ยวลุงจะให้พวกไอ้คมมันไปตัด เอ็งนับจดกันไว้จะได้มาคิดเงินถูก หรือเอ็งสองคนใจดีตัดไว้ให้ลุงหน่อยก็ดี”“ได้ลุงพลเดี๋ยวลูกหมูกับพี่นนท์จะนับเครือกล้วยไว้ให้แถมตัดไว้ให้ด้วยแต่อาจจะตัดไว้ไม่หมดนะลุง”“เออๆ ขอบใจงั้นลุงไปช่วยพวกมันตัดกล้วยก่อนเดี๋ยวเสร็จไม่ทันเวลา”“จ๊ะ” ฉันตอบลุงพลก่อนที่แกจะรีบเดินไปที่ตัดกล้วยช่วยพวกคนงานที่จ้างมา“เราไปนับเครือกล้วยที่จะตัดทางนั้นกัน” ฉันเดินนำเขาไปยังไร่กล้วยไข่ที่อยู่ริมสุดแต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหนมือของฉันก็ถูกจับเอาไว้ก่อน“จับมือกันเดี๋ยวนนท์หลง”“อืม” ข้ออ้างชัดๆ แต่ก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้วฉันพาเขาเดินนับตั้งแต่ต้นแรกจนไปถึงต้นสุดท้ายของแถวและเริ่มนับแถวใหม
Last Updated : 2025-02-24อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 18 คุยอะไรกับมัน (ทะเลาะ)
บทที่ 18 คุยอะไรกับมัน (ทะเลาะ)@คณะการตลาดหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปหลังจากที่ฉันกลับบ้านในวันนั้นก็ผ่านมาแล้วหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ งานที่อาจารย์สั่งให้หาข้อมูลและให้ความรู้ชาวบ้านเกษตรกรฉันได้พรีเซนต์งานหน้าคลาสเสร็จเรียบร้อยแล้วทีนี้ก็เหลือแค่อาจารย์ให้คะแนนฉันมั่นใจว่าฉันต้องได้ A+ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดล่ะนะ“ลูกหมูมาหาไอ้นนท์เหรอ” พี่อาทิตย์มั้งถ้าจำไม่ผิด ถามฉันเมื่อเห็นว่าฉันเดินเข้ามาในตึกการตลาด“ค่ะ” ไม่มาหานายนนท์แล้วฉันจะมาหาใครที่การตลาดรู้จักอยู่แค่คนเดียว“พี่เริ่มอิจฉามันแล้วสิมีแฟนมาหาถึงคณะด้วย”“ทำไมพี่ไม่หาละค่ะจะได้มีแฟนมาหาบ้าง” หน้าตาพี่เขาก็ดีถ้าจะหาแฟนสักคนคงไม่ยากอะไรแท้ๆ“พี่มีสนใจอยู่คนหนึ่งแต่เขามีแฟนแล้วนี่สิ”“ถ้างั้นก็อย่ามีเลยค่ะ”“เดี๋ยวสิ ลูกหมูไม่อยากรู้เหรอครับว่าคนที่พี่สนใจเป็นใคร” นี่พี่เขาเห็นฉันเป็นคนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นขนาดนั้นเลยหรือไง“ไม่ค่ะ ไม่เลยสักนิด”“แต่พี่อยากบอก คนที่พี่สนใจก็คือ...”“…” บอกไม่อยากรู้ยังจะอยากจะบอกอีกแปลกคนจริง“ลูกหมูนั้นแหละ”“ฮะ...” อึ้งแดกไปเลยฉันเมื่อกี้พี่เขาบอกว่าสนใจฉันเนี่ยนะ บ้าน่ะฉันเป็นแฟนเพื่อนเขานะจะมาสนใจฉันได
Last Updated : 2025-02-24
Latest chapter
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) ตอนพิเศษ ดำนาช่วยพ่อตา
ตอนพิเศษ ดำนาช่วยพ่อตา5 ปีต่อมา ห้าปีแล้วนับตั้งแต่งานแต่งงานจนตอนนี้ฉันเรียนจบมาช่วยงานที่บ้านเรียบร้อย ถึงจะบอกว่าช่วยงานที่บ้านฉันก็แค่เปิดร้านขายปุ๋ยขายยาโดยผู้สนับสนุนหลักจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสามีสุดที่รัก เขาเองก็มาอยู่กับฉันที่กำแพงเพชร แต่ยังคงเปิดร้านทองเหมือนเดิมแถวตัวเมื่อ เราสองคนก็ยังคงไปมากรุงเทพฯ กำแพงเพชรอยู่เรื่อย ๆ ชีวิตฉันตอนนี้มีความสุขมากเลย“หนูครับ”“ครับ หนูอยู่ตรงนี้”“ทำไมคนถึงมาบ้านเราเยอะขนาดนี้” สามีที่น่ารักเข้ามากอดฉันพร้อมกับหอมแก้มไปสองที“หนูยังไม่ได้บอกเหรอว่าวันนี้มีกิจกรรมของหมูบ้านดำนาประจำปี”“หืม ดำนา?” “ทำหน้าอย่างนี้ไม่รู้สินะ ดำนาก็คือการที่เรานำต้นกล้าหมายถึงต้นข้าวที่โตประมาณยี่สิบถึงยี่สิบห้าวันไปลงนาเพื่อปลูกน่ะ” ฉันอธิบายให้เขาเข้าใจ“แล้วที่พ่อบอกไปหว่านข้าวล่ะไม่เหมือนกันเหรอทำไมถึงต้องดำนาอีก”“เหอะ จะหว่านจะดำนาก็เหมือนกันนั่นแหละสุดท้ายก็เป็นข้าวให้เรากินกันอยู่ดี” ฉันที่ขี้เกียจอธิบายให้เขาเข้าใจจึงบอกตัดบทไป“แล้ว...”“พอเลิกสงสัยแล้วไปลองลงมือทำเองเลยดีกว่า” ฉันบอกเขาพร้อมกับจับมือไปที่รถขนกล้า“อืมได้ น่าสนุกดี” 20
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 40 อินทนนท์เป็นของลูกหมู
บทที่ 40 อินทนนท์เป็นของลูกหมู @วันงานแต่งงาน“โห่ ฮี่โห่ ฮิ่โห่ ฮิ่โห่ ฮิ่โหยยย”“ฮิ้วววว”“ใครมีมะกรูดมาแลกมะนาวใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขยเอาวะเอาเหวย ลูกเขยผู้ใหญ่นิดมาตาลาลา...”“หู้ยย..ฮา..โห่..ฮี้ว” เสียงเพลงวงลำแคนแต่งงานดังมาตั้งแต่ปากซอยก่อนจะเข้ามาถึงบ้านเจ้าสาวที่อยู่ห่างไม่ไกลบรรดาญาติฝ่ายหญิงเต้นรำตามขบวนขันหมากเพลงลำแคนอย่างสนุกสนานสร้างสีสันให้ขบวนได้เป็นอย่างดี ใช้เวลาเดินขบวนไม่นานขบวนขันหมากของอินทนนท์ก็ได้มาหยุดที่หน้าบ้านเจ้าสาวแสนสวยเป็นที่เรียบร้อย“ขอให้เพื่อนผมเข้าไปเจอเจ้าสาวหน่อยครับ” เวย์รับหน้าเอ่ยบอกคนกั้นประตูเงิน“จะเข้าไปต้องมีอะไรมาแลกนะจ๊ะ ซองไม่หนักประตูไม่เปิดจ๊ะ” ลูกเจี๊ยบบอกด้วยรอยยิ้ม“นี่เลยครับ เจ้าบ่าวเตรียมชุดใหญ่ให้เรียบร้อย” น่านที่รับหน้าที่เป็นคนถือซองยื่นซองขาวใส่เงินจำนวนหนึ่งให้ทั้งสองคนที่กั้นประตูเงินไว้ไป“ว้าว เชิญเลยจ๊ะ” เมื่อได้รับซองประตูเงินก็เปิดออกอย่างง่ายดาย“ไปเพื่อนไปหาเจ้าสาวมึงกัน” น่าน“เดี๋ยวค่ะ ยังเข้าไปไม่ได้นะคะ” เดินเข้ามาได้ไม่นานขบวนเจ้าบ่าวก็เจอเข้ากับประตูทองที่หนอไม้กับปกป้องยืนถือสร้อยทองกั้นป
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 39 พรีเวดดิ้ง
บทที่ 39 พรีเวดดิ้ง“เอ็งสองคนไปถ่ายรูปติดงานแต่งกันได้แล้ว”“พรีเวดดิ้งพ่อ”“เออนั่นแหละ ไปถ่ายกันได้แล้วข้ากับเทวาเตรียมงานหมดแล้วแล้ว” “จ๊ะ” หลังจากพูดคุยกันเสร็จเรียบร้อยทั้งสองครอบครัวจึงแยกย้ายไปจัดเตรียมของต่างๆที่จะใช้ในงานแต่งงานอีกครั้ง ลูกหมูกับอินทนนท์พร้อมเพื่อนและพี่แยกกันไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งทุ่งนา“เนี่ยเหรอวะต้นข้าว” เวย์เอ่ยถามอย่างตื่นเต้นเมื่อได้เห็นต้นข้าวของจริงใกล้ๆ“ค่ะ ใกล้ได้เวลาเกี่ยวแล้ว”“แล้วต้นเขียวๆตรงนั้นคือข้าวเหมือนกันใช่ไหมลูกหมู” น่านชี้ไปที่ทุ่งนาอีกฝั่งที่เป็นต้นอ่อน“ใช่ค่ะ ต้นกล้าอ่อนยังไม่โต กว่าจะโตเราต้องให้น้ำให้ปุ้ยค่อยบำรุงให้ต้นข้าวโตได้ดี” ฉันอธิบายให้พวกเขาฟังก็อย่างนี้ล่ะนะคนเมืองไม่ค่อยเจออะไรแบบนี้จึงไม่ค่อยรู้ถึงความลำบากของชาวนาว่าจะได้ข้าวไปให้กิน“สวยจริงๆ เหมาะแล้วที่เลือกถ่ายพรีเวดดิ้งที่นี้” อินทนิลเอ่ยบอก“พร้อมถ่ายกันหรือยัง คนถ่ายพร้อมแล้วนะครับ” เวย์ ใช่แล้วพวกเราไม่ได้จ้างตากล้องมาถ่ายรูปให้เพราะพี่เวย์เองก็ถ่ายรูปแต่งรูปได้ดีมากจึงอาสาทำให้เราฟรีๆ แต่ฉันว่าจ้างจะถูกกว่าเพราะพี่เขาเล่นไปซื้อของจัดฉากจัด
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 38 หนุ่มน้อยตกน้ำ
บทที่ 38 หนุ่มน้อยตกน้ำ“ทนไม่ไหวแล้วโว้ย! ถ้าจะหอนดังขนาดนั้นแน่จริงก็เดินมาพูดต่อหน้าสิวะอีพวกผีเปรตขอส่วนบุญ!” ใครจะมองยังไงช่างแม่งแล้วขอทีเถอะพวกชอบนินทาคนอื่นเนี่ยชีวิตนี้คงไม่มีอะไรทำหรือไงวะถึงได้ชอบอิจฉาคนอื่นไปทั่วถ้าไม่ได้สั่งสอนวันนี้คงนอนไม่หลับ“หนูเป็นอะไร”“มานี่” ฉันลากพี่นนท์เดินตรงไปยังกลุ่มผีเปรตที่ร้องขอส่วนบุญทันที“อะ...อะไร” “ไหนคนไหนชื่อเนย!” ฉันถามพวกมันทั้งเจ็ดคนพร้อมกับมองเรียงตัวและสายตาของทุกคนก็มองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง“คนนี้สินะ พี่นนท์ชอบหน้าตาและหุ่นอย่างยัยนี่มั้ย”“ครับ?”“หนูถามว่าพี่ชอบหุ่นหน้าตาอย่างยัยนี่มั้ย?”“ไม่ครับพี่ชอบหนู ไม่สิพี่รักลูกหมูคนเดียว”“ชัดไหมยัยพวกไม้เสียบผี เขารักฉันถึงไม่สวยแน่แต่ผู้ชายที่พวกเธออยากได้เขารักฉันของใครให้รู้ซะบ้าง”“แกอีกอ้วน!”“อ้วนแล้วหนักหัวแม่...”“นิสัยเหมือนน่าตาเลยนะครับ”“คะ?”“พวกคุณทำตัวน่ารังเกียจมาก”“สุดหล่อพวกเรายังไม่ได้ทำอะไรยัยอ้วนนี่เลย จู่ๆมันก็เดินมาหาเรื่องพวกเราก่อนอย่างนี้ใครเป็นคนน่ารังเกียจกัน”“เหรอครับ แล้วการที่พวกคุณนินทาต่อว่าคนอื่นมันดีมากเลยสินะ”“พวกเราก็แค่คุยกันขำๆ
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 37 เที่ยวงานวันก็ได้เรื่อง
บทที่ 37 เที่ยวงานวันก็ได้เรื่องเกิดความเงียบขึ้นเมื่อได้ยินเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกหมูบอก ผู้ใหญ่นิดจ้องมองไปที่เครื่องนวดหอมพร้อมกับหหัวเราะออกมาเสียงดัง“ฮาฮ่าๆ นวดกันรึงั้นก็แล้วไป เออข้าลืมเลยว่าแม่เองให้ข้ามาตามไปกินข้าวไปๆรีบตามกันมาล่ะ” ผู้ใหญ่นิดบอกก่อนจะเดินออกจากห้องเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ทั้งห้องเกิดความเงียบทุกสายตามองตามหลังของผู้ใหญ่นิดก่อนจะหันหน้ามองกัน“จบเรื่องง่ายขนาดนี้เลย”“นี่แหละพ่อมึง จัดของเสร็จก็ลงไปกินข้าวเดี๋ยวรอนานพ่อเอ็งจะหมาบ้าเข้าอีก ลงไปกันเถอะจบเรื่องแล้ว” สาวสายหน้าเอือมระอาพร้อมกับเอ่ยบอกคนทั้งเจ็ดที่กำลังยืนอึ้งกับเหตุการณ์ก่อนหน้า“ลุกออกมาได้แล้วอินทนนท์เป็นลูกผู้ชายซะเปล่าเข้าไปแอบทำไม” เทวาเอ่ยถามลูกชายที่กำลังนั่งหลบอยู่ใต้โต๊ะฟึ่บ!“โธ่ ป๊าก็พูดได้สิป๊าไม่ได้เจอแบบผมนิ”“หึ เจอแค่หมัดกับเท้าป๊าเจอปืนจ่อหัวยังไม่หลบเหมือนแกเลยไอ้ลูกชาย” เทวาว่าออกมาพร้อมกับเดินออกจากห้องไป“จริงเหรอม๊า” อินทนนท์เอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ“จ๊ะ ลุกขึ้นจัดการตัวเองแล้วตามม๊ามานะ” น้ำอิงบอกก่อนจะเดินตามสามีไป“ฮาฮ่า กูอยากถ่ายรูปมึงตอนนี้เอาไปเปิด
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 36 ลูกเขยเวร!
บทที่ 36 ลูกเขยเวร!“เก็บท้องไว้กินของแม่ด้วยพวกมึง” ผมเตือนมันสองตัวที่ขอเพิ่มขนมจีนน้ำยาป่าคนละสองจานแล้ว“เออ รู้แล้วแต่น้ำยาที่ใส่ขนมจีนอร่อยวะ” น่าน“จริงกูพึ่งเคยกินครั้งแรกเลย” เวย์ “พี่ก็ว่าอร่อย”“ใช่ไหมที่ผมเคยกินยังไม่อร่อยขนาดนี้เลย”“หรือเพราะพวกเราหิว” น่าน“อร่อยก็คืออร่อย ว่าแต่พี่นิลมานานแล้วเหรอพี่” เวย์เอ่ยถามอินทนิล“มาเพื่อวานตอนดึกเลย เพราะไอ้นนท์มันโทรมาบอกเรื่องเลื่อนงานแต่งงานเข้ามาม๊าป๊าเลยต้องมาเตรียมงานให้มัน” อินทนิลถือโอกาสบ่นน้องชายนิดหน่อย“ช้าเร็วผมก็แต่งอยู่แล้ว”“เออ กูรู้แต่นี่มันก็เร็วไปไหม เอาเหอะไม่มีใครขัดมึงอยู่แล้ว”“พี่นิล ป๊าม๊าไม่ได้ว่าอะไรใช่ไหมคะ?” เรียกพี่นิลทีไรชอบนึกถึงปลานิลนึ่งทุกทีเลยฉัน“ใครจะว่าอะไรล่ะครับ ป๊าม๊ายินดีจะตายจะได้ลูกหมูมาเป็นลูกสะใภ้เร็วขึ้นที่สำคัญ...เตรียมตกใจสินสอดที่ป๊าม๊าขนมาให้หนูได้เลย” สินสอดอะไรอีกทองที่ให้มาพ่อแม่ฉันยังไม่แตะเลย“สินสอดอะไรอีก แล้วของที่ให้คราวก่อน...”“มันไม่เหมือนกันสิครับ อันนั้นของฝากอันนี้สินสอด” โอ้มายก๊อด! นี่สินะที่เรียกว่าตกถังข้าวสาร แหะๆ“เอ่อ...พี่นิลช่วยกระซิบบอกหนูหน่อยได้ไหม
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 35 หมอลำ รำแคนที่พ่อแม่ต้องการ
บทที่ 35 หมอลำ รำแคนที่พ่อแม่ต้องการเช้าวันต่อมาเวลา 6 โมงเช้า@ร้านทองอินทนนท์“หาววว”“หาวขนาดนั้นแมลงวันบินเข้าไปวางไข่ในปากมึงแล้วมั้ง” น่าน“ก็มันง่วงนี่หว่า มีอย่างที่ไหนจะไปบ้านเมียส่งข้อความมาบอกตอนตีสามตอนที่กูกำลังจะนอน หาวว” เวย์บ่นออกมา“ไม่ได้บังคับให้มา”“โห่พูดงี้ มึงดูไอ้นนท์พูดไอ้น่าน”“มันก็พูดจริง มึงก็อย่าบ่นเลย”“รีบเดินทางกันดีกว่าเดี๋ยวถึงบ้านสาย” ฉันที่ฟังพวกเขายืนเถียงกันมาสักพักรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีไม่งั้นคงยืนเถียงกันอีกยาว“ครับ”“หึ สองมาตรฐานชัดเจน กับเมียนี่ครับ” เวย์แซว“…” อินทนนท์ไม่ตอบโต้อะไรเขาแค่มองถลึงตาใส่เวย์เท่านั้น“ไปคันเดียวกันนะกูไม่อยากขับรถไกล” น่าน“เออ พวกมึงคอยเปลี่ยนกับกู” เมื่อทั้งสี่ตกลงกันเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินทางจากกรุงเทพฯเพื่อไปกำแพงเพชร ใช้เวลาเพียง 5 ชั่วโมง@บ้านลูกหมูเวลา 11:35 นาที ในที่สุดก็ถึงซะทีนั่งรถจนเมื่อดากไปหมดแล้ว โอ๊ะ! รถตู้คันใหญ่ที่จอดอยู่หน้าบ้านทำไมคุ้นๆจังเหมือนรถครอบครัวของพี่นนท์เลย“รถคันนั้น?” “พี่ไม่ได้บอกเหรอว่าป๊าม๊ามารอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว” ก็ไม่ได้บอกน่ะสินึกว่าจะตามมาทีหลัง“อ
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 34 แต่งกี่ครั้งก็เมียคนเดิม
บทที่ 34 แต่งกี่ครั้งก็เมียคนเดิมงั่มๆ งั่มๆ ผมนั่งมองใบหน้าสวยที่กำลังนั่งกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยดูท่าจะอร่อยเกินไปด้วยซ้ำ“ระวังหน่อยสิ” ผมยื่นมือไปเช็ดอาหารเละขอบปากเธอ “อ๊ะ ขอบคุณ”“อร่อยขนาดนั้นเลย”“งั่มๆ อื้มอร่อยพี่ไม่กินเหรอ” เธอยอมเรียกผมว่าพี่แล้ว“แค่เห็นหนูกินพี่ก็อิ่มแล้ว”“แหวะ!” ผมเห็นนะว่าเธอยิ้ม“อึก! เรื่องแต่งงาน…”“อาทิตย์หน้า”“บอกว่าไม่แต่งไง!” “ทำไม?” ผมถามเธออย่างจริงจัง“มันไม่สวย”“อะไรไม่สวย”“โอ๊ย! ตอนใส่ชุดแต่งงานไงเดี๋ยวมันไม่สวยขอเวลาลดน้ำหนักหน่อยไม่ได้หรือไง!” ลูกหมูบอกออกมาอย่างเหลืออด“ห่วงอะไรไม่เข้าเรื่อง...”“เมื่อกี้พูดอะไรได้ยินนะ” หูดีจริงๆว่าที่เมียผม“ในวันแต่งงานยังไงเจ้าสาวอย่างหนูก็สวยที่สุดแล้วครับ”“เอาอะไรมาสวยตัวเป็นหนูแบบนี้” ไม่พูดเปล่าลูกหมูใช้มือตัวเองจับห่วงรอบเอวให้อินทนนท์ดู“ฮึ”เพียะ!“หัวเราะอะไร!”“โอ๊ย! พี่แค่ขำพี่หนูบอกว่าตัวเองเหมือนหนู”เพียะ!“เห็นไหมขนาดนายยังหัวเราะเลย ไม่เอาไม่แต่แล้วไม่เอา!!”“โอ๊ย! จุ๊ๆไม่เอาไม่ร้องครับ พี่ไม่ได้บอกว่าหนูไม่สวยซะหน่อย เพราะหนูเป็นแบบนี้พี่ถึงรัก” ผมลุกขึ้นเดินเข
อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์) บทที่ 33 มอบความรัก
บทที่ 33 มอบความรัก“บอกคิดถึงมันหนูก็ช่วยมอบให้ความรักกับมันหน่อยนะครับเพราะมันก็คิดถึงหนูเหมือนกัน” “เอ่อ...” อ่า พอได้เห็นเธอทำหน้าตลกผมรู้สึกดีจริงๆทั้งที่ก่อนหน้านี้ทำใจกล้าอยู่แท้ๆพอมาตอนนี้กลับทำหน้าตกใจซะขนาดนั้นเมื่อมาถึงขนาดนี้ขอแกล้งเธอเล่นนิดหน่อยแล้วกันหมับ!“ช่วยมอบความรักของหนูให้มันด้วยนะครับ” ผมกระซิบข้างหูเธอพร้อมจับมือเธอมาจับเจ้าลูกชายของผมที่กำลังขยายตัวใหญ่สั่นสู้มือที่กำลังสัมผัสมันอยู่ลูบ ลูบ ลูบ“ได้สิค่ะ หนูจะมอบความรักให้มันเอง”ฟุ่บ! ให้ตายเถอะเธอทำให้ผมตกใจได้ตลอดเลย ครั้งนี้ก็เหมือนกันใครจะไปคิดว่าเธอจะใจกล้าขนาดลงไปนั่งคุกเข่าเลียของผมกัน ผมเองยังไม่กล้าคิดว่าเธอจะทำเลย“หึ ไม่อายแล้วหรือไง” ผมแกล้งถามเธอ“ไม่อายแล้ว หนูคิดตามที่พี่บอกขนาดในสวนกล้วยเรายังทำได้ นี่ในห้องทำไมจะทำกันไม่ได้จริงไหมคะ?” เฮอะให้ตายเถอะผู้หญิงคนนี้! ทำให้หัวใจผมกระตุกได้ตลอดไม่รู้จะน่ารักไปถึงไหนกัน!“อื้มมม” ผมจับใบหน้าสวยเงยขึ้นก่อนจะก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มเป็นรางวัลให้เธอที่ทำตัวน่ารัก“รางวัลของคนน่ารัก” ทั้งสองยิ้มให้กันก่อนจ
