All Chapters of เด็กในอุปการะของคุณชายซือ: Chapter 31 - Chapter 40

ทางด้านตระกูลหยุนที่เดือดร้อนจากการกระทำของบุตรสาวเพียงคนเดียวนั้นเพิ่งจะได้รับสารจากคุณชายซือเรื่องที่บุตรสาวไปยุ่งกับคนของเขา ผู้นำตระกูลอย่างหยุนต้าตงถึงกับกุมขมับ ที่บุตรสาวเพียงคนเดียวของตนไปสร้างเรื่องเอาไว้ หากแต่ในสารของคุณชายซือบอกให้เธอต้องไปขอโทษผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอไปหาเรื่องภายในมหาวิทยาลัยแอลซะก่อน แล้วเส้นทางเดินเรือจะกลับมาเป็นปกติ ส่วนทางอากาศจะกลับมาเป็นปกติได้ก็ต่อเมื่อหยุนจินเฉินย้ายมหาวิทยาลัยไปจากเมืองแอลแล้วนั่นเอง “นังลูกโง่ ยุ่งกับคนของใครไม่ยุ่ง ไปยุ่งกับคนของตระกูลซือ มันน่านัก” หยุนต้าตงสบถออกมาอย่างห้ามไม่ได้ หากบุตรสาวของตนไม่ยอมทำตามที่คุณชายซือต้องการมีหวังธุรกิจของตระกูลของเขาต้องมาสิ้นสุดอยู่ที่เขาแน่นอน  “พี่อย่าว่าลูกเลยนะคะ ลูกยังเด็กอยู่ แกอาจจะทำอะไรไม่คิด” หยุนซือหยินพยายามเกลี้ยกล่อมสามีให้ใจเย็นลง  “เธอก็เป็นแบบนี้ทุกที ชอบใช้เงินตัดสินปัญหาให้ลูกจนมันเคยตัวไม่กลัวที่จะต้องทำร้ายใครแล้ว ซือหยิน เธอควรพิจารณาตัวเองได้แล้วนะ ว่าเธอเป็นแม่ที่ดีแล้วหรือ” หยุนต้าตงหันมาบ่นภรรยาแท

ห้องท่านประธานก๊อก...ก๊อก....ก๊อก.......   “เชิญ” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่อนที่จะปรากฏร่างหนาของน้องชายต่างสายเลือดที่รักและนับถือกันราวกับคลานตามกันมา   “ฟางถง!!!” เสียงอุทานดังมาจากปากหนาสีกุหลาบ   “สวัสดีครับพี่มู่อัน” รอยยิ้มทะเล้นถูกส่งไปจากใบหน้าหล่อตี๋  “เป็นไง สบายดีนะแกน่ะ” ซือมู่อันลุกจากที่นั่งท่านประทานก่อนที่จะเดินไปยังโต๊ะรับแขกแล้วผายมือเชิญให้ฟางถงนั่งลงไม่ห่างกัน ฟางหลงเดินลงไปนั่งยังเก้าอี้ที่ถัดจากที่นั่งของซือมู่อันเพียงหนึ่งตัว “สบายดี ได้ข่าวว่าพี่เลี้ยงเด็กไว้ไม่ใช่หรอ สวยไหมครับ ขอดูหน้าหน่อยสิฮ่าๆๆ” ฟางถงตอบก่อนที่จะเอ่ยแซวพี่ชายต่างสายเลือดขึ้นมาทันที ซือมู่อันนิ่วหน้าก่อนที่จะเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่ารู้ได้ยังไง “หึๆ พี่มู่อัน ผมน่ะตั้งแต่คบกับพี่มายังไม่เคยเห็นพี่จะเลี้ยงดูผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย ตอบมาคนนี้พิเศษยังไง” ฟางถงจี้ถามซือมู่อันอย่างสงสัย เขานิ่งคิดสักครู่ก่อนที่จะตอบออกมา

“ผมชอบคุณ ฉินเวยเวย” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง น้ำตาไหลลงมาจากดวงตาคู่สวย มือบางยกขึ้นมาก่อนที่จะลูบไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มตรงหน้า “จะ...จริงๆ ...หรือคะ” ฉินเวยเวยเอ่ยถามอย่างแทบไม่อยากจะเชื่อ คนที่เธอแอบรักเขานั้นจะรักเธอตอบจริงๆ เธอคิดแค่ว่าเขาคงอยากจะสนุกกับเธอเท่านั้น “เอาจริงๆ วันนี้ที่ผมเห็นคุณกอดกับผู้ชายคนนั้นที่สนามบิน ผมหึงคุณมาก เลยทำให้ผมขาดสติลากคุณมาลงโทษนั่นไง” ฟางถงสารภาพความในใจออกมา ก่อนที่จะโอบรัดร่างบางให้แน่นขึ้น “เขาเป็นเพื่อนของดิฉันเองค่ะ” ฉินเวยเวยตอบก่อนที่จะเผยรอยยิ้มออกมา ‘ที่แท้เขาก็หึงเธอนี่เอง’ หญิงสาวคิดในใจ ก่อนที่จะกดจูบลงบนแก้มเนียนของชายหนุ่ม ฟางถงตาโตกับสัมผัสที่ได้รับจากหญิงสาวที่เขาเฝ้าเอาแต่คิดถึงมาตลอดระยะเวลาสองเดือนที่ไม่ได้เจอกับเธอ การมาเมืองแอลครั้งนี้ไม่ใช่แค่การมาพบพี่ชายคนสนิทอย่างซือมู่อันเท่านั้น หากแต่เป็นการมาตามหาหัวใจของเขาเองด้วย และวันนี้เขาก็โชคดีที่ได้พบเธอที่สนามบินพอดี หากแต่พบด้วยสถานการณ์ที่เข้าใจผิด เขาเลยสร้างรอยรักเอาไว้บนร่างกายของเธอมากมาย “ตกลงไหม เรามาคบกันอย่างจริงจังดีไหมครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามอ

รถตู้สีดำคันหรูเคลื่อนเข้ามาจอดที่บริเวณลานจอดรถของผับแห่งนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจของตระกูลซือ ร่างสูงโปร่งลงมาจากรถทันทีที่ประตูรถเปิดออก สายตาคมสอดส่องไปทั่วบริเวณ เวลานี้เป็นเวลาที่นักท่องราตรีเริ่มมาเที่ยวกันแล้ว เลยทำให้ทั่วทั้งบริเวณลานจอดรถเริ่มมีรถจอดอย่างหนาแน่น นักเที่ยวสาวๆต่างมองมาที่คุณชายซือเป็นตาเดียวกัน ต่างพยายามทอดสะพานให้ผู้ชายเย็นชาที่ได้รับฉายานี้มาจากผู้หญิงทั่วทั้งเมืองแอล ซือมู่อันเดินเยื้องย่างเข้าไปด้านในของผับ ด้านหลังของเขามีบอดี้การ์ดมือซ้ายอย่างจางหลงเดินตามไม่ห่าง ถัดจากจางหลงไปมีบอดี้การ์ดร่างใหญ่อีกสองคนคอยตามคุ้มกันดูแลความปลอดภัยให้เจ้านายหนุ่ม ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่ชายหนุ่มผู้มาใหม่ แน่นอนว่าไม่มีใครในเมืองแอลแห่งนี้จะไม่รู้จักคุณชายซือผู้นี้ นักเที่ยวหลายๆคนต่างหลบทางให้เขา และบางคนถึงขั้นทำท่าทีนอบน้อมต่อชายหนุ่ม“สวัสดีครับคุณชายซือ” หลงซีฮ่าวผู้จัดการของผับแห่งนี้รีบเข้ามาต้อนรับผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงทันที“สวัสดีซีฮ่าว เป็นไงสบายดีนะ” ซือมู่อันเอ่ยถามก่อนที่สายตาจะสอดส่องไปทั่วร้าน&l

2 วันถัดมาและแล้ววันนี้ที่หลิวถิงถิงรอคอยก็มาถึง เธอจำเป็นต้องบอกจ้าวซือซือและเฉินเหม่ยหานเอาไว้ว่าเธอมีธุระออกไปข้างนอก เพราะเธอไม่อยากให้เพื่อนทั้งสองของเธอต้องมาเป็นกังวล เมื่อทั้งสองถามจะมาด้วยเธอก็อ้างว่าไม่เป็นไร เพราะธุระที่เธอต้องไป คือการไปพบพี่ชาย และเธอจะกลับมาหอพักในวันอาทิตย์ ตามที่ได้ตกลงกับคุณชายซือหลังจากวางสายไป เขาบอกให้เธอพักที่นั่นหนึ่งคืนแล้วค่อยกลับมหาวิทยาลัย เธอเองก็ไม่กล้าปฏิเสธ เพราะความเกรงใจที่เขาจะพาเธอไปพบกับพี่ชาย รถตู้คันหรูติดฟิล์มดำรอบคันเคลื่อนเข้ามาจอดเยื้องๆ หน้าวิทยาลัย หลิวถิงถิงพอได้รับสายจากคุณชายซือเธอจึงเดินขึ้นรถตู้คันนั้นไปด้วยหัวใจที่เต้นแรง ใบหน้าหล่อเหลาดวงตาคมกำลังจ้องมองมาที่เธออย่างสำรวจ ร่างบางสวมเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนขายาวรองเท้าผ้าใบแบบเรียบง่าย ริมฝีปากสีกุหลาบยกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจกับการแต่งตัวของเด็กในอุปการะ มันช่างแตกต่างจากสาวๆ ที่เขาเคยผ่านมามากนัก เธอดูสวยแบบธรรมชาติ ไม่ดูปรุงแต่งเหมือนกับพวกดารา นางแบบ ไฮโซ หรือพวกคุณหนูลูกคนมีเงิน“สวัสดีค่ะคุณชายซือ” หญิงสาวเอ่ยทักทายอีกฝ่ายทันทีที่ขึ้นมานั่งบนรถตู้คันหรู“สวัสดีสาวน้อย