All Chapters of เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา: Chapter 51 - Chapter 60

รถม้าโคลงเคลงไปตามทางขรุขระ เซี่ยซูเหยาไม่รู้ว่าพวกนางออกเดินทางมานานแค่ไหนแล้ว รู้เพียงว่าอีกไม่นานก็จะถึงเมืองข้างหน้า แม่ทัพเสวี่ยจึงส่งคนไปแจ้งท่านเจ้าเมือง เพื่อไม่ให้ชาวบ้านที่ได้พบตื่นตระหนกที่พบเจอกองทัพทหารนับพันนายเซี่ยซูเหยาเลิกผ้าม่านที่ถูกนำมาติดไว้ก่อนออกเดินทาง ด้านหน้าอีกไม่กี่ลี้ก็ถึงหน้าประตูเมือง ยามนี้แสงแดดก็เริ่มหมดแล้ว แม่ทัพเสวี่ยจึงต้องหาที่พักให้ทุกคนทหารและองครักษ์ที่ตามขบวนมีจำนวนหนึ่งพันนาย ทำให้ไม่สามารถเข้าพักในโรงเตี๊ยมได้ แม่ทัพเสวี่ยถึงจะเร่งการเดินทางแต่ว่าทหารก็ต้องหยุดพัก พรุ่งนี้เช้าค่อยออกเดินทางต่อ“หยุด!”“หยุดดดดด”เสียงตะโกนจากหน้าขบวนทำให้ม้าที่ขี่ตามกันมาหยุดวิ่งและตะโกนบอกกันเป็นทอดๆ บริเวณด้านหน้าเป็นพื้นหญ้าที่เหมาะสำหรับพักผ่อนยามกลางคืนของเหล่าทหารในขบวนเซี่ยซูเหยาเดินลงจากรถม้าหลังเห็นว่ามีหลายคนลงจากม้า เซี่ยซูเหยียนก็เดินตามน้องสาว ไม่นานสาวใช้อย่างหลิวซิ่นและหม่าลี่หลินก็เดินมาตามประกบ ทั้งหกคนจึงเดินไปที่หน้าขบวน เนื่องจากเพื่อป้องกันจากอันตราย รถม้าของเซี่ยซูเหยาจึงอยู่กลางขบวนที่ล้อมไปด้วยทหาร“ท่านแม่ทัพ”“อีกไม่นานแสงจะหมดแ

แม้ว่าจะมีทหารจากเมืองเวินหลายพันนายที่ตามคุ้มกันขบวนทว่าก็ยังมีนักฆ่าถูกส่งมาเรื่อยๆ บางวันก็มีโจรมาดักปล้นทั้งที่ไม่เคยมีมาก่อน จากที่หนึ่งเดือนควรจะเดินทางไปถึงเมืองหลวง ขบวนเดินทางก็ใช้เวลาเกือบห้าสิบวันเลยทีเดียว“พรุ่งนี้จะถึงเมืองหลวงแล้ว วันนี้ควรพักผ่อนให้เต็มที่ หรือหากอยากได้อะไรก็ให้องครักษ์ไปซื้อให้ ไม่อย่างนั้นก็ต้องนำองครักษ์ไปด้วยหลายนาย” แม่ทัพเสวี่ยที่ยืนอยู่ด้านหน้าเอ่ยบอกสองพี่น้องเมื่อท้องฟ้าใกล้มืดแม่ทัพเสวี่ยจึงตัดสินใจพักอยู่เมืองข้างๆ ก่อนเข้าเมืองหลวง อีกอย่างพวกเขาก็เร่งเดินทางมาตลอดสองวันยังไม่ได้พักผ่อน จึงตัดสินใจที่จะหยุดพักที่นี่และได้ส่งทหารเข้าไปแจ้งล่วงหน้าว่าใกล้ถึงแล้ว“อาเหยารับทราบแล้วเจ้าค่ะ”ระหว่างเดินทางมีหลายเมืองที่ต้องเดินผ่านและพักอยู่บริเวณทางเข้าเมือง เซี่ยซูเหยาชอบออกไปเดินเลือกซื้อของจนกระทั่งได้ซื้อรถม้าเพิ่ม แม้จะเป็นภาระในการเดินทางทว่ากลับไม่มีใครกล้าบ่น อีกอย่างก็เป็นเหล่าองครักษ์เสวี่ยที่ตามนางเข้าเมืองเป็นคนบอกให้เลือกซื้อ ทำให้ตลอดหนึ่งเดือนมานี้พวกนางสนิทกลับเหล่าองครักษ์มาก“พี่ใหญ่”เซี่ยซูเหยาเอ่ยเรียกพี่ชายที่นั่งเล่นหมา

หน้าทางเข้าวังหลวงเต็มไปด้วยรถม้าของคนสกุลใหญ่ ที่พาบุตรหลานในสกุลออกมาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ เทียบเชิญที่ได้รับแม้จะเป็นเทียบเชิญต้อนรับบุคคลที่มีนามไม่คุ้นหู ทว่าจะมีผู้ใดสนกันล่ะเซี่ยซูเหยาชะเง้อมองรถม้าคันแล้วคันเล่าที่บังคับผ่านหน้าไป ก่อนหน้านี้แม่ทัพเสวี่ยเป็นคนพาพวกนางมาที่นี่ ก่อนจะสั่งให้รอและเดินหายไปด้านในใบหน้าเล็กถูกแต้มไปด้วยชาดสีแดงที่เสด็จลุงส่งคนไปแต่งตัวให้นาง แม้ยืนยันที่จะจัดการเองทว่านางกำนัลที่ถูกส่งมาก็ไม่ยอม ศีรษะของนางประดับไปด้วยของมีค่ายกเว้นปิ่นที่นางยังไม่สามารถใช้ได้“เฮ้อ”เซี่ยซูเหยียนถูกจับแยกไปนั่งรถม้าอีกคันที่ตามกันมา แม่ทัพเสวี่ยกล่าวว่าถึงพวกนางจะเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน ทว่าบุรุษและสตรีไม่ควรใกล้ชิดกันอยู่ดีพวกนางมาถึงตั้งแต่ปลายยามโหย่วจนกระทั่งกลางยามซวีก็ยังไม่ได้เข้าไปในงาน โชคดีที่อากาศไม่ได้ร้อนและอากาศด้านในก็ถ่ายเทสะดวก นางจึงไม่ได้บ่น“คุณหนูเซี่ย” เสียงเรียกไม่ดังทว่าก็ไม่ได้เบาเอ่ยเรียกอยู่ข้างรถม้า เป็นเสียงของแม่ทัพเสวี่ย“ท่านแม่ทัพ” หลิวซิ่นเลิกม่านขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เห็นคนมาใหม่ แม่ทัพเสวี่ยที่อยู่ข้างรถม้าสวมอาภรณ์สีดำเข้มยื

หลังจากงานเลี้ยงต้อนรับนี่ก็ผ่านมาแล้วหลายวัน เซี่ยซูเหยียนกับเซี่ยซูเหยาที่ได้รับตำแหน่งท่านชาย ท่านหญิง เพียงชั่วข้ามคืนก็ถูกพูดถึงไปทั่วท่านหญิงหมิงเมี่ยวผิงเป็นผู้ใดชาวบ้านไม่เคยลืมและยังหวังว่านางจะมีชีวิตอยู่ ฮ่องเต้ผู้เป็นพระเชษฐาออกตามหานางมาตลอดหลายปีทว่ากลับล้มเหลว และในที่สุดก็หาพระขนิษฐาเจอ เพียงแต่ว่านางสิ้นพระชนม์ไปแล้ว และยังได้รับเลื่อนขั้นจากท่านหญิงเป็นองค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวผิงจ่างกงจู่อีกที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือทายาทขององค์หญิงเจิ้นกั๋วที่ได้รับตำแหน่งซื่อจื่อหรือก็คือท่านชายที่หากอายุครบยี่สิบก็จะได้รับตำแหน่งอ๋อง และมีท่านหญิงอีกสองพระองค์ ไม่พอ ทั้งสามยังได้พักที่ตำหนักบูรพา ซึ่งเป็นตำหนักขององค์รัชทายาทจนกว่าจะมีองค์รัชทายาทในรัชสมัยนี้และหากให้พูดกันตามตรง องค์ชายที่สามารถรับตำแหน่งนี้ได้มีเพียงไม่กี่พระองค์ และผู้ที่เป็นไปได้มากที่สุดก็คือองค์ชายเจ็ดหมิงเฟิ่งหลงที่เพิ่งประสูติได้เพียงปีเดียว ทว่าองค์ชายยังเล็กมากนักกว่าจะรับตำแหน่งองค์รัชทายาทได้ก็อีกตั้งหลายปีซื่อจื่อหมิงซูเหยียนก็นับว่าเป็นที่จับตามองของเหล่าขุนนางในราชสำนัก อีกไม่นานเขาก็สามารถเล

“อีกแล้วเหรอ”เซี่ยซูเหยากล่าวขึ้นท่ามกลางความเงียบ เหลาอาหารที่ทำการเปิดมาตลอดครึ่งเดือนถูกก่อกวนมาไม่น้อยกว่ายี่สิบครั้ง หรือง่ายๆ ก็ถูกก่อกวนทุกวัน แม้จะรู้ต้นเหตุแล้ว ทว่านางก็ไม่สามารถจัดการได้ ทำได้เพียงหาหลักฐานมาให้คนก่อกวน“ขอรับ ข้าได้ติดตามไปดูแล้ว เป็นหนึ่งในเสี่ยวเอ้อของเหลาอาหารสกุลเย่” ฟางไฉ่กล่าวต่อหากอยู่เพียงคนสนิทเซี่ยซูเหยาจะให้ทุกคนกล่าวปกติและเรียกว่าคุณหนูได้ ทว่าหากออกไปด้านนอกต้องเรียกว่าท่านหญิงเท่านั้น นางไม่ได้เจ้ายศเจ้าอย่าง เพียงแต่ว่าคนนอกจะว่านางสั่งสอนบ่าวในเรือนไม่ดีได้ก๊อก ก๊อกมือเล็กเคาะลงโต๊ะอย่างใช้ความคิด สกุลเย่เป็นสกุลเดิมของฮองเฮาที่เป็นหนึ่งในสกุลที่ช่วยให้เสด็จลุงขึ้นครองราชย์ นางไม่ต้องการให้เสด็จลุงเข้ามายุ่งเพื่อไม่ให้ถูกตราหน้าว่าอกตัญญูอีกทั้งสกุลเย่เป็นสกุลของอัครเสนาบดีที่มีผลงานมาตลอดหลายรุ่น หากนางนำเรื่องนี้ไปฟ้องเสด็จลุง ต่อให้พระองค์จะตามใจนางมากเพียงใดก็คงไม่ช่วย“พรุ่งนี้หรือหากมีคนก่อเรื่องขึ้นอีก ให้จับตัวส่งทางการ พร้อมบอกว่าท่านหญิงหมิงเมี่ยวซือเป็นผู้จับส่ง หากสืบสวนว่าเราทำผิดจริง ข้าจะจัดการคนในเหลาอาหาร ทว่าหากถูกก่