All Chapters of ตื้อรักนายฮอตเนิร์ด: Chapter 1 - Chapter 10

ทิวเขาเดินอ้อมไปหลังเคาน์เตอร์หยิบอุปกรณ์ออกมาอย่างคล่องแคล่ว ถึงแม้เขาจะทำงานที่ร้านมาแล้วหลายเดือน แต่สำหรับเมนูนี้แทบไม่มีใครสั่งเลย โดยปกติแล้วพี่เมฆจะเป็นคนทำเครื่องดื่มเองตลอด แต่เขาเห็นว่าพักหลังมานี้ลูกค้าเยอะเลยอยากทำเป็นทุกอย่างเพื่อช่วยแบ่งเบาพี่เขาได้อีกอย่างการทำเครื่องดื่มถึงทิวเขาจะเป็นมือใหม่ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากเลยสำหรับเขา ก็เขาน่ะเป็นหัวกะทิความจำดีซะอย่างเมื่อพี่เมฆทำให้ดูเห็นตัวอย่างก็ถึงตาของหนุ่มรุ่นน้องบ้าง ชายหนุ่มหยิบจับอุปกรณ์อย่างคล่องแคล่ว ส่วนผสมก็ได้แม่นโดยที่เขาไม่ต้องใช้ที่ตวงวัดให้เสียเวลา เมฆยืนมองอย่างอึ้งๆ พลางเหลือบดูนาฬิกาข้อมือตนไปด้วย แค่เพียงไม่กี่นาทีก็ได้เครื่องดื่มแสนยากออกมารอพร้อมเสิร์ฟตริ๊ง~“เสิร์ฟได้”เด็กเสิร์ฟรีบมารับไปทันที เจ้าของร้านยังคงจ้องมองใบหน้าของคนที่โคตรจะทำให้ทึ่งจนพูดแทบไม่ออก ว้าววว!“มีอะไรหรือเปล่าครับ”ทิวเขาหันมาถามเมื่อพี่เจ้าของร้านจ้องเขาอย่างกับคิดอะไรในใจ สายตาแวววาวแบบนั้นทำให้ทิวเขาคิดดีไม่ได้เลย“อ้อ...ก็แปลกใจน่ะซิ ไปแอบเรียนทำมาจากไหนเปล่านี่ ทำไมถึงทำได้ไวขนาดนี้ ดูอย่างเจ้าพวกนั้นสิ” เมฆชี้ไปยังหนุ

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปทิวเขานึกขึ้นมาได้ว่าจะมีรูมเมทอีกคนมาอยู่ด้วย เขาหยิบโทรศัพท์เครื่องโทรมขึ้นมาโทรหาพี่ต้นทันที ที่เห็นว่าเครื่องโทรมนี่ไม่ใช่เครื่องเก่าหรอกนะ แต่เขาไปหาซื้อมือสองตามตลาดนัดแล้วนำมาซ่อมเองต่างหากส่วนเครื่องที่ดาวเหนือให้นั่นยังไม่ได้ถูกแกะและยังวางไว้ในห้องหน้าตรงโต๊ะเครื่องแป้งเอาตามจริง เขาเองไม่ได้รังเกียจอะไรดาวเหนือถึงขนาดนั้นหรอก แค่ไม่ชอบใจในสิ่งที่เธอทำนั่นล่ะ“ว่าไงทิวเขา”“สวัสดีครับพี่ต้น พอดีผมจะถามเรื่องรูมเมท”“พี่ก็ลืมไปเลย เดี๋ยวพี่ไปถามเขาแล้วจะโทรมาบอกนะ”“ครับพี่ ถ้าเขาจะมาวันไหนบอกผมได้เลยนะ เดี๋ยวผมจัดห้องไว้รอ”“โอเค งั้นเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ พี่ต้องไปประชุมแล้ว” เมื่อสนทนากับพี่ต้นเรียบร้อย ทิวเขาก็ทำความสะอาดห้อง เก็บ กวาด เช็ด ถูให้สะอาดสะอ้าน เมื่อทำความสะอาดเรียบร้อยเขาก็ได้เตรียมตัวไปทำงานวันนี้เขาเข้างานบ่ายเพราะช่วงเช้ามีเรียน ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว คงต้องรีบทำเพราะเดี๋ยวจะไม่มีเวลาทานข้าวเอาได้ เขาทำความสะอาดเรียบร้อยก็ออกมากินข้าวที่ร้านใต้หอ ทิวเขาสั่งอาหารเสร็จก็มีสายโทรเข้ามา“อยู่หอไหม”“อยู่ ผิงมีอะไรหรือเปล่า”“พอดีเลย ผิงอยู

บรรยากาศเช้านี้ดูสดใสกว่าทุกวัน ราวกับเป็นวันแห่งฤกษ์งามยามดีสำหรับดาวเหนือ หญิงสาวตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า นับเป็นครั้งแรกเลยดีกว่าที่เธอตื่นเร็วมากขนาดนี้ แล้วยังรู้สึกตื่นเต้นประหนึ่งตนเองเป็นหญิงสาวที่เพิ่งแต่งงานใช่แล้ว ดาวเหนือรู้สึกแบบนั้นจริงๆ การได้เข้ามาอยู่ในบ้านของคนที่ชอบมันช่างเป็นอะไรที่มีความสุขดีแท้ และเพื่อเป็นการเอาใจสามีในอนาคต และเพื่อไม่ให้เขาหลุดมือไปไหน เธอจึงยอมลงทุนตื่นตั้งแต่ไก่โห่ไปจ่ายตลาดมาทำอาหารให้กับเขาวันนี้ดาวเหนือเลือกสวมชุดเดรสสีครีมยาวถึงตาตุ่ม แต่งหน้าจัดเต็มสีปากแดงฉูดฉาด เธอพร้อมมากกับการไปตลาดครั้งแรก พกความมั่นใจไปเกินร้อยและครั้งนี้ ก็เป็นครั้งแรกอีกเช่นกันการไปตลาดได้สร้างรอยจารึกไว้ในหัวใจของเธอ...“กรี๊ดด ขับรถดีๆ ไม่เป็นกันหรือไงย๊ะ!”“หยี๋ แล้วนี่อะไรอีก อะไร!”“เฮ้ยไม่นะ ฮืออ ทิวเขาช่วยด้วยยยย!!”ใช่แล้ว การไปผจญภัยตลาดครั้งนี้ไม่ได้สวยหรูเลย กลับกลายเป็นดั่งฝันร้ายให้ผวาทุกครั้งยามนึกถึง...ทิวเขาตื่นมาในเวลาปกติของทุกๆ เช้า เขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาเข้าครัวเพื่อทำอะไรทาน เมื่อออกมาก็ถึงกับแปลกใจ ครัวที่เคยเป็นระเบียบเรียบร้อย บัดน

ผู้หญิงสวยหุ่นดี แต่งตัวเซ็กซี่ หน้าอกใหญ่ สะโพกกลม และไหนจะขาที่เรียวยาว สวยไปหมดนั่นอีกสิ่งเหล่านี้ประกอบเข้าเป็นผู้หญิงที่ชื่อดาวเหนือ คนที่เขาคิดไว้ว่าจะไม่มีวันสนใจ แต่ทำไมเวลานี้ ใจเขาต้องเต้นแรงเมื่อเธอบอกว่าจะไปกับเพื่อนต่อแล้วครู่เดียว ทิวเขาก็ได้เห็นรูปที่เธอส่งมา เขาเปิดดูทันทีด้วยความรีบร้อน ซึ่งก็ไม่รู้อีกว่ากลายเป็นคนอยากรู้อยากเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่ภาพที่เห็น คือผับหรูที่มีแต่แสงสลัว และกลุ่มคนที่ยืนเบียดกันจนแน่นขนัด ดาวเหนืออยู่กลางวงล้อมของเพื่อนชายทั้งสาม ท่าทางสนุกสุดเหวี่ยง เธอแอ่นสะโพกไปด้านหลังเฉียดชนกับเพื่อน ส่วนมือวางแหมะที่หน้าอกของเพื่อนอีกคนโดยไม่คิดที่จะหวงเนื้อหวงเนื้อเลยสักนิดขัดใจ! ใช่ มันแทบทนมองต่อไม่ได้ในใจของทิวเขาอัดแน่นไปด้วยคำถามหลากหลายอย่างทำไมเธอถึงกล้าไปกับผู้ชายยามดึกแบบนี้?ทำไมถึงไม่รีบกลับมาพักผ่อน?คิ้วเข้มทั้งสองขมวดติดกันอย่างไม่เคยเป็น อีกใจก็นึกอยากจะไปตาม อีกใจก็คิดว่าทำไมเขาต้องไปตามเธอด้วยล่ะ นี่เขากำลังเป็นอะไรเนี่ย“นอนซะทิวเขา ก็แค่คนเที่ยวเก่งจนติดนิสัย จะไปใส่ใจด้วยทำไม”เวลาผ่านไปเพียงแค่ครึ่งชั่วโมงชายหนุ่มรูปงามที่มีน

“แม่!!!”ดาวเหนือสะดุ้งตื่นกลางดึก เธอหันมองรอบๆ บริเวณที่ตัวเองอยู่ จึงรู้ว่านี่คือห้องของธามเพื่อนสนิทของเธอเองและก่อนที่ดาวเหนือจะตั้งสติอะไรได้ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับธามที่รีบวิ่งเข้ามาในห้องด้วยความเป็นห่วง“เป็นอะไรดาวเหนือ ฝันร้ายเหรอ”ร่างเล็กนั่งคดตัวกอดเข่าทั้งสองข้างเอาไว้แนบอก ตาทั้งสองข้างบวมเปล่ง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก“ไม่เป็นไรนะ ธามอยู่ตรงนี้แล้ว”ธามเห็นท่าทีของเพื่อนไม่ดีนักจึงเอื้อมแขนไปดึงตัวเธอเข้ามาโอบกอด คำพูดเขาก็ออกจะอบอุ่นเมื่อต้องปลอบคนกำลังฝันเสีย“ฮึก ไม่เหลืออะไรแล้ว กูไม่เหลือใครแล้ว”ธามกอดเธอไว้แน่น ใช้มือแปะๆ หลังของเธอเป็นการตอกย้ำว่าเพื่อนคนนี้จะไม่หายไปไหนและยังคงอยู่ข้างเธอเสมอ“ทำไมต้องเป็นแบบนี้วะ ฮือ ไม่มีใครรักเลย ทำไมทุกคนต้องทิ้งไปด้วย”“ไม่เป็นไรนะ ดาวเหนือยังมีธาม มีณัฐ มีพู่กัน คนเรามีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด เป็นเรื่องธรรมดา”“คนที่เกลียดรวมถึงพ่อด้วยไหม ทำไมอะ ดาวเหนือไม่น่ารักเหรอ หรือไม่ดีตรงไหนกัน”หญิงสาวยังคงร้องไห้ออกมาไม่หยุด เธอเข้าใจว่ามีคนรักก็ย่อมมีคนเกลียด แต่พ่อของเธอทำไมไม่รักเธอเลย ทำไมชอบทำร้ายจิต