เข้าสู่ระบบห้องสมุด
ค้นหา
บททั้งหมดของ เชลยรักท่านประธาน: บทที่ 11 - บทที่ 20
82
บทที่ 11 สืบประวัติ
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
บริษัท JRV LOGISTICSการทำงานของบริษัทใหญ่แทบจะเรียกได้ว่าหยุดชะงัก เมื่อขาดเลขาคนเก่งอย่างแพรวา หลังจากโอนิกซ์ประกาศว่าหญิงสาวลาพักร้อนชั่วคราวทุกคนก็หน้าซีด เอกสารมากมายถูกประธานตีกลับหมดเมื่อเขาพบความผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อย รังสีอันตรายบ่งบอกถึงพื้นอารมณ์ที่ไม่ปกติ ทำให้ไม่มีใครกล้าเสนอหน้าขึ้นไปส่งงานที่ชั้นบนอีกเลยตลอดบ่ายห้องทำงานกว้างชั้นบนสุดของอาคาร ใบหน้าของประธานหนุ่มเคร่งเครียดฉายแววหงุดหงิด จนเหล่าพนักงานต่างเข้าหน้ากันไม่ติด กองเอกสารมากมายที่เขาหยิบจากโต๊ะเลขากองเป็นพะเนิน การทำงานโดยไม่มีผู้ช่วยสาวดูเหมือนจะเป็นเรื่องหนักหนากว่าที่คาด ปกติก่อนเอกสารจะถึงมือเขาจะผ่านการคัดกรอง ตรวจสอบมาแล้ว แต่เมื่อไม่มีสิ่งเหล่านั้น คนรักความสมบูรณ์แบบถึงกับกุมขมับ เหลือบมองยอดตัวเลขค่าใช้จ่ายถูกคำนวณผิดความอดทนสุดท้ายขาดผึ่ง เมื่อใบสัญญาสะกดผิดแม้กระทั่งชื่อบริษัทลูกค้า!โอนิกซ์ปิดแฟ้มหนาด้วยอารมณ์เดือดดาล เห็นทีเขาต้องเข้มงวดกับพนักงานให้มากกว่านี้แล้ว ที่ผ่านมาแพรวาเป็นคนคอยเคลียร์ปัญหายิบย่อย ตรวจเช็กความถูกต้องทุกอย่าง ทำให้เขาไม่เคยเห็นถึงความชุ่ยของคนในองค์กร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 12 คำอธิบาย
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
"ว่ามี เธอมีอะไรจะพูด"โอนิกซ์ถามขึ้นพลางเลื่อนจานเปล่าออกห่าง สายตาคมจ้องมองนิ่งๆ แต่หญิงสาวกลับรู้สึกกดดันจนหายใจแทบไม่ออก"ฉัน...ไม่อยากจะอยู่ที่นี่ ถ้ามีอะไรที่ยังสงสัยก็ถามมาได้เลย ฉันจะตอบทุกอย่างจนคุณพอใจ""..."เธอใช้สายตาจริงใจมองกลับ เพื่อแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจ ลุ้นระทึกให้เขายอมคล้อยตาม"เอาสิ ฉันก็มีเรื่องสงสัยอยู่พอดี"แพรวาค่อยหายใจโล่งขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขายอมเปิดโอกาสให้เธอพูด พยักหน้ารับแข็งขัน"ฉันลองสืบประวัติเธอมาแล้ว แต่ไม่มีข้อมูลช่วงวัยเด็กของเธอเท่าไร...ทำไม""..."ร่างเล็กชะงักค้างไปครู่หนึ่ง กลีบปากบางเม้มเข้าหากันอย่างใช้ความคิด ไม่น่าเชื่อว่าเพียงวันเดียวเขาสามารถหาข้อมูลมาได้แล้ว"คำถามแรกก็ตอบไม่ได้แล้วเหรอ" น้ำเสียงเย้ยหยันจากร่างสูงทำให้เธอหลุดออกจากห้วงความคิด ส่ายหน้าปฏิเสธ"เปล่าค่ะ ฉันจะตอบ""...""ฉันเป็นเด็กกำพร้า ไม่เคยรู้จักพ่อแม่ที่แท้จริง ตอนที่พอจะรู้ความก็อาศัยอยู่ที่สถานสงเคราะห์แล้ว ทำให้ไม่มีข้อมูลตอนเกิด""แล้วยังไง ถูกรับเลี้ยง""ค่ะ โชคดีที่วันหนึ่งฉันก็ถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวแสนอบอุ่น ได้รับความรักความเมตตาและโอกาสในชีวิตอย่างที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 13 แค่ความฝัน?
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
แพรวากลับขึ้นไปยังห้องนอนด้านบนเพื่อล้างหน้าล้างตา เธอนั่งลงที่ปลายเตียงเรียกสติที่แตกกระจายตามคำสั่งของโอนิกซ์ แม้จะไม่อยากอยู่ที่นี่สักแค่ไหน แต่ในเมื่อตอนนี้ไม่มีทางเลือก การขัดขืนต่อต้านดูเป็นการกระทำที่โง่สิ้นคิดจริงๆ รู้ซึ้งแล้วว่าอีกฝ่ายสามารถปลิดลมหายใจเธอได้เพียงปลายนิ้ว การโอนอ่อนผ่อนตามจึงกลายเป็นทางออกเดียวให้เธอมีชีวิตรอด"เอาน่า สู้ๆนะ อยู่ที่นี่ก็ยังดีกว่าโดนขังคุก"หญิงสาวสูดหายใจเข้าเต็มปอด พยายามคิดแง่บวก เรียกขวัญกำลังใจให้ตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะกลับลงไปเผชิญหน้ากับคนใจร้ายเธอเริ่มจากเก็บกวาดข้าวของในครัว ล้างจานจนสะอาด ก่อนจะเริ่มไปจัดการกับส่วนอื่นๆ ซึ่งโอนิกซ์ได้อธิบายหมดแล้วว่าอุปกรณ์อะไรอยู่ตรงไหนบ้าง ก่อนจะปล่อยเธอทำงานต่อแม้เพนต์เฮ้าส์จะมีขนาดใหญ่ แต่เนื่องจากปกติมีแม่บ้านมาคอยเก็บกวาดอยู่แล้ว ทำให้เธอไม่ต้องเหนื่อยอย่างที่คิดโอนิกซ์ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกเพื่อความคล่องตัว เดินไปยังโซนครัวเพื่อหยิบน้ำดื่ม โดยมีแพรวาก้มๆ เงยๆ เก็บข้าวของในห้องนั่งเล่นให้เป็นระเบียบ พลางใช้ผ้าขี้ริ้วเช็ดโต๊ะเตี้ยหน้าโซฟาสายตาไม่รักดีเหลือบมองเรียวขาขาวโดยไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 14 ลักหลับ
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
ก่อนหน้านั้นโอนิกซ์อาบน้ำชำระล้างร่างกาย ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดไปตามร่างกายกำยำอัดแน่นด้วยมัดกล้าม ซับหยดน้ำที่เกาะพราวทั่วผิว กางเกงนอนขายาวถูกหยิบมาสวม ท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์แผงอกกว้างที่มีรอยสักประดับไว้ เขาทิ้งตัวลงกับเตียงที่ตั้งเด่นกลางห้อง หยิบหนังสือบนโต๊ะเล็กที่อ่านค้างไว้ขึ้นมาเปิดอีกครั้งหวังว่าเมื่อได้อาบน้ำจนรู้สึกสดชื่นแล้วจะมีสมาธิกับการอ่านยิ่งขึ้นเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแม้จะเปิดหนังสือไปได้หลายหน้า แต่ข้อความในนั้นกลับไม่เข้าหัวสักนิด ร่างสูงถอดแว่นนวดคลึงขมับเบาๆ พลางถอนหายใจอย่างหงุดหงิดงุ่นง่านตอนนี้ในหัวเขามีแต่จินตนาการแสนเร่าร้อนดุเดือด กลางกายแข็งขืนตุงเป้ากางเกงจนนูนเมื่อคิดถึงร่างเย้ายวนของหญิงสาวที่อยู่ห้องข้างๆเขาไม่ใช่คนบ้าเซ็กซ์อย่างเพื่อนคนอื่น ตั้งแต่โตมาเคยมีสัมพันธ์กับผู้หญิงแค่ 2-3 คนเท่านั้น ซึ่งทั้งหมดเป็นการจ่ายเงินจ้างแล้วจบ ไม่สานต่อ เขาไม่หมกมุ่นเรื่องทางกาย ทำงาน ออกกำลังกาย อ่านหนังสือ และหมกตัวอยู่กับสิ่งที่สนใจก็ดึงเวลาในแต่ละวันไปหมดแล้ว แต่ครั้งนี้ดูเหมือนร่างกายเขาจะโหยหามันโอนิกซ์นอนหลับตา สูดหายใจเข้าออกลึกๆ พยายามทำหั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 15 ใครก็ไม่ถูกใจเท่าเธอ
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
วันต่อมาครืด ครืด ครืด"มีอะไร"น้ำเสียงงัวเงียกรอกเสียงผ่านโทรศัพท์ด้วยความหงุดหงิดที่ถูกรบกวนการพักผ่อน"นาย รถเตรียมไว้พร้อมแล้วนะครับ""กูจะเข้าบริษัทตอนบ่าย""อ้าว ไหนเมื่อวานนายบอกมีประชุมเช้า""...""เอ่อ...ครับๆ""แค่นี้นะ"ว่าจบร่างสูงก็วางสาย กดปิดเสียงมือถือก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง ปล่อยให้ลูกน้องปลายสายมึนงง ไม่รู้เพราะเหตุผลใดที่ทำให้คนบ้างานอย่าง โอนิกซ์โดดประชุมสำคัญแบบนี้เขาเพิ่งได้หลับไปตอนรุ่งสาง การใช้แรงตลอดคืนทำให้ค่อนข้างเพลียจนขี้เกียจไปทำงาน เอาไว้ช่วงบ่ายค่อยแวะเข้าไปจัดการเอกสารแทนผ่านไปหลายชั่วโมงแพรวาสะลึมสะลือตื่นขึ้นมามองแสงแดดด้านนอกก็ตาเบิกกว้าง เมื่อรับรู้ว่าเกือบจะเที่ยงแล้ว สะดุ้งเฮือกรีบไปอาบน้ำล้างหน้า หวั่นในใจว่าจะถูกโอนิกซ์ตำหนิที่ละเลยหน้าที่เตรียมอาหารเช้าตั้งแต่วันแรก แต่ก็เป็นเพราะเขานั่นแหละที่รบกวนการพักผ่อนตอนกลางคืนไม่นานแพรวาก็ก้าวลงบันไดอย่างรีบร้อน เพนต์เฮ้าส์กว้างเงียบเชียบ เธอถอนหายใจพรืดใหญ่คาดว่าอีกฝ่ายคงออกไปทำงานแล้ว จึงเปลี่ยนท่าทีเดินช้าๆ ตรงไปยังห้องครัว เตรียมอาหารง่ายๆ รองท้องสำหรับตัวเองเท่านั้นไข่ดา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 16 แมวข่วน
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
โกดังสินค้าเสียงพูดคุยหยอกล้อเงียบลง เมื่อบุคคลคนสุดท้ายเปิดเข้ามาในห้องประชุม โดยลีออนแขวะขึ้นเป็นคนแรก"เป็นคนนัดพวกกูมา แต่ตัวเองเสือกมาช้าสุดเนี่ยนะ""..."โอนิกซ์ไม่ได้ใส่ใจคำพูดเพื่อน เลือกทิ้งตัวลงบนโซฟากว้างที่ว่าง"เข้าเรื่องเถอะ กูต้องรีบเข้าร้านด้วย""ร้านมึงไม่หายหรอก ไม่น่าต้องรีบ" วิคเตอร์หันไปแซวไคโร"ใช่ร้านมันไม่หาย แต่น้องมิลินอาจจะหาย ต้องรีบไปเฝ้า"ลีออนและวิคเตอร์หัวเราะร่าเมื่อเห็นไคโรมีอาการหงุดหงิด ก่อนจะหันกลับมาให้ความสนใจเพื่อนผู้เงียบขรึมในที่สุด"แล้วนี่แขนมึงไปโดนอะไรมาว่ะ" ลีออนมาเฟียปากไวเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นร้องทักขึ้น ทำให้สายตาทุกคู่หันมาจ้องที่ท่อนแขนกำยำเป็นตาเดียว"แมวข่วน""..."ทั้งห้องเงียบนิ่งราวกับใบ้ไปชั่วขณะ ต่างมีสีหน้าประหลาดใจกับคำตอบของอีกฝ่าย ไม่ยักรู้ว่าผู้ชายเย็นชาอย่างโอนิกซ์จะมีมุมมุ้งมิ้งน่ารักหยอกล้อกับแมวร่างสูงนั่งนิ่งไม่เผยพิรุธแม้แต่น้อย แต่ในใจกำลังนึกคาดโทษไปยังแมวสาวตัวเล็กในห้องที่ทิ้งรอยเล็บเอาไว้ซะทั่วตัวเขาเลย เพราะแขนนี้เรียกว่ายังน้อยถ้ายังไม่ได้เห็นแผ่นหลังของเขา"อะว่ามา มีอะไรถึงนัดพว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 17 เลขาชั่วคราว
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
เช้าวันต่อมาโอนิกซ์แต่งกายเรียบร้อยดูสุขุมเช่นเดียวกับทุกวัน นั่งนิ่งมองวิวนอกหน้าต่างรถเป็นระยะขณะรถยนต์เคลื่อนตรงไปยังบริษัทใจกลางเมือง ภายนอกดูนิ่งขรึม สงบเยือกเย็น แต่ภายในกลับอารมณ์ดีแปลกๆ เมื่อคิดถึงฉากเร่าร้อนเมื่อคืนร่างสูงส่ายหัวระอา อุตส่าห์รวบข้อมือเล็กไม่ให้สร้างบาดแผลบนตัวเขาเพิ่มแล้ว แต่ยัยแมวตัวโตกลับกัดเขาแทน!ต้นคอภายใต้ปกเชิ้ตเต็มไปด้วยรอยแดงและรอยฟัน ใครจะเชื่อว่าเลขาแสนเฉิ่มเวลาอยู่บนเตียงจะร้อนแรงไฟลุกได้ขนาดนี้ไทเปลอบมองเจ้านายผ่านกระจกส่องหลัง เมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มเดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวถอนหายใจบริษัท JRV LOGISTICSประธานหนุ่มเดินตรงไปยังห้องทำงานโดยมีลูกน้องคนสนิทก้าวตามหลัง ดวงตาเย็นเฉียบใต้กรอบแว่นหรี่ลง เมื่อเห็นหญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่งในชุดพนักงานรัดรูปอวดสัดส่วนเย้ายวนอย่างจงใจ ยืนรออยู่หน้าห้องทำงาน เขาตวัดสายตาไปมองคนสนิทข้างกาย แต่อีกฝ่ายก็ส่ายหน้าเตือนสติ"นี่คุณน้ำหนึ่ง จะมาเป็นเลขาชั่วคราวให้นายครับ""สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับประธานนะคะ""..."หญิงสาวฉีกยิ้มหวานส่งสายตาระยิบระยับให้อีกฝ่าย แต่เหมือนชายหนุ่มจะมองเมินมันไป และผลักประตูเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 18 แผนซ้อนแผน
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
สถานที่รกร้างเขตนอกเมือง ทั่วบริเวณไร้บ้านเรือนทำให้บรรยากาศเงียบวังเวง แสงพระจันทร์ดวงกลมโตเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยส่องสว่างให้บริเวณนี้ ไม่ไกลกันนั้นมีแม่น้ำสายเล็กไหลเอื่อย สายลมพัดเป็นระยะพอช่วยให้คลายร้อนได้บ้างชายฉกรรจ์สองกลุ่มพร้อมด้วยรถบรรทุกคันใหญ่ กำลังก้มๆ เงยๆ ท่ามกลางความมืด ส่วนรถที่นำของมาลงถูกขับออกไปก่อน ลังไม้ถูกวางไว้บนพื้น เปิดตรวจเช็กสิ่งของภายใน ก่อนจะช่วยกันยกลังไม้ขนาดใหญ่ขึ้นท้ายรถในขณะที่การแลกเปลี่ยนดูเหมือนจะราบรื่น เสียงปืนก็ดังขึ้น สร้างความแตกตื่นให้ทุกคนในบริเวณนั้นทันทีปัง! ปัง!กลุ่มคนร้ายจำนวนมาก วิ่งลงจากรถตู้ตรงเข้าปิดล้อมการซื้อขาย"หยุด! ถ้าพวกมึงไม่อยากตาย ก็อย่าขัดขืน" เสียงทุ้มตะโกนลั่น ใช้ปืนชี้ตรงไปยังฝ่ายตรงข้ามท่าทางข่มขู่ลูกน้องตัวแข็งไม่กล้าต่อต้านเมื่อเห็นจำนวนที่มากกว่า ก่อนที่กลุ่มผู้ร้ายจะใช้ปืนจ่อบังคับให้เร่งขนของขึ้นรถตามแผน และทำการชิงรถไป"พวกมึงเป็นใคร! กล้ามากนะที่เข้ามาวุ่นวาย"ชายร่างสูงที่ดูเหมือนหัวหน้าถามเสียงลอดไรฟัน สายตาดุดันแค้นเคือง"ไม่ต้องเสือก เฮ้ยจับพวกมันมัดเอาไว้"ไม่นานเหล่าลูกน้องของโอนิกซ์ก็ถูกจับมัดรวมก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 19 พยาบาลจำเป็น
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
เพนต์เฮ้าส์โอนิกซ์แพรวานั่งสัปหงกอยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่น บนทีวีจอแบนมีการ์ตูนถูกเปิดทิ้งเอาไว้ ก่อนที่เสียงเปิดประตูจะทำให้เธอสะดุ้งตื่นจากนิทราปัง!เธอขยี้ตามึนงง แล้วพบโอนิกซ์กลับมาในสภาพย่ำแย่ ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดมัดกล้ามหนั่นแน่น เธอคงใจเต้นหากไม่เห็นว่ามืออีกข้างกดบาดแผลที่เลือดซึมอยู่ร่างเล็กสะดุ้งลุกขึ้นจากโซฟา มองบาดแผล เริ่มหน้าซีดแตกตื่นทำอะไรไม่ถูกเนื้อตัวเขาเปียกชุ่ม โดยด้านหลังมีไทเปที่มีสภาพไม่ต่างกันตามมาด้วย"กะ...เกิดอะไรขึ้น?" เสียงหวานสั่นลนลาน"คุณแพรวาช่วยหยิบอุปกรณ์ทำแผลในตู้ตรงนั้นให้ทีครับ""ฉะ...ฉันเหรอ""ครับ""..."โอนิกซ์ใช้สายตาเย็นเฉียบจ้องเธอนิ่งๆ ก่อนจะเดินขึ้นชั้น 2 ไปยังห้องนอนส่วนตัวก่อนเธอเริ่มได้สติ วิ่งไปหยิบของตามที่ไทเปบอก ไล่เปิดตู้ด้านบนในห้องครัว 2-3 ครั้ง ก็พบกล่องพลาสติกขุ่นสีขาว เธอคว้ามันลงมา เร่งฝีเท้าเดินตามชายหนุ่มทั้งคู่ไปเมื่อเข้ามาในห้องนอนใหญ่บทสนทนาก่อนหน้าก็จบลง ร่างสูงโบกมือให้สัญญาณกับลูกน้อง"มึงไปพักเถอะ ขอบใจมาก""ครับ"แพรวายืนตัวลีบกอดกล่องในมืออยู่หน้าห้องอย่างเก้ๆ กังๆ ไม่รู้ควรเข้าไปด้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27บทที่ 20 ห้ามความรู้สึก
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
หลายวันต่อมาโอนิกซ์ใช้อาการป่วยเป็นข้ออ้างไม่เข้าบริษัท แม้เขาจะมีไข้แค่วันเดียวก็ตาม ส่วนเอกสารทุกอย่างก็มีไทเปคอยไปรับและนำไปส่งให้ทุกวัน การประชุมถูกเปลี่ยนเป็นแบบออนไลน์ โดยช่วงนี้เขาเอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้องทำงานภายในเพนต์เฮ้าส์ เธอจะได้เจอหน้าชายหนุ่มแค่ช่วงเวลาอาหารเท่านั้นสิ่งที่แปลกไปอีกอย่างคือเขาไม่มาก่อกวนเธอเลย รวมถึงตอนกลางคืนด้วย เหมือนจะหลบหน้าด้วยซ้ำทั้งที่อยู่ภายในห้องด้วยกันทั้งวันซึ่งมันก็ดีแล้วสำหรับเธอ แต่ลึกๆในใจกลับรู้สึกแปลกๆวันนี้ก็เป็นอีกวันที่การประชุมดูจะเคร่งเครียด สังเกตได้จากบรรยากาศน่าอึดอัดระหว่างมื้ออาหารทั้งสองก้มหน้าต่างคนต่างกินอาหารในจานเงียบเชียบ ท่าทีห่างเหินทำแพรวากระอักกระอ่วนใจและอึดอัดไม่น้อย"งานมีปัญหาเหรอ" เธอตัดสินใจเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ"อืม""..."ร่างสูงตอบกลับเพียงแค่นั้น แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่ม หญิงสาวแอบเป็นห่วงงานอยู่บ้าง เธอทุ่มเทจัดการทุกปัญหาอยู่หลายปีก็ทำให้รักในงานตัวเองไม่น้อย อยากจะถามต่อก็ไม่กล้า เพราะเหมือนตอนนี้ตัวเธอเองจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปวุ่นวายแล้วหญิงสาวลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่รู้เพราะอะไรถึงไม่ชอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
