LOGINLibrary
Search
All Chapters of เชลยรักท่านประธาน: Chapter 21 - Chapter 30
82 Chapters
บทที่ 21 ล่อลวง
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
เช้าวันต่อมาโอนิกซ์เริ่มหมดความอดทนกับการทำงานของเลขาชั่วคราว และยังมีปัญหายิบย่อยอีกมากมายคอยให้เขาไปจัดการ ข้ออ้างลาป่วยจึงสิ้นสุดลงน้ำหนึ่งที่กำลังนั่งเบื่อหน่ายเหลือบไปเห็นประธานเดินดุ่มๆ ตรงมาตามทางเดิน ก็เปลี่ยนท่าทีเป็นกระตือรือร้น ฉีกยิ้มกว้าง เนื้อเต้น รีบลุกขึ้นเอ่ยทักทาย"อรุณสวัสดิ์ค่ะ บอสหายป่วยแล้วเหรอคะ""เธอ! ตามฉันมา"เสียงเรียบเอ่ยขึ้น แค่นั้นเลขาชั่วคราวก็ลิงโลด นึกเข้าข้างตัวเองเต็มที่ว่าเขาเริ่มสนใจเธอบ้างแล้ว หญิงสาวก้มเช็กความเรียบร้อยบนใบหน้าอีกครั้ง ฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะเดินตามเข้าไป"บอสเรียกน้ำหนึ่งมามีอะไรให้รับใช้คะ"เธอยืนตัวบิด แอ่นกายอวดสัดส่วนเย้ายวนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกว้าง ช้อนสายตาระยิบมองอย่างสื่อความหมาย"อย่างแรก ให้เรียกฉันว่าประธานเหมือนคนอื่นๆ""..."น้ำหนึ่งหน้าเสีย เมื่อประธานส่งสายตาเย็นเฉียบดุดันมาทางเธอ มันไม่มีความพิศวาสอย่างที่คาด ฉายแววรังเกียจด้วยซ้ำ"อย่างที่สอง งานที่ผ่านมาของเธอมันไม่ได้เรื่อง ไม่มีการตรวจเช็กความถูกต้อง แปลเอกสารการประชุมผิด แฟ้มงานตกหล่น ไม่ประสานงานฝ่ายต่างๆ ฉันไม่ได้รับเธอมาให้นั่งโง่ๆ แล้วรับเงินเดือนหรอกนะ!"
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 22 เอาใจนักโทษ
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
ก๊อก ก๊อก ก๊อกแพรวาสะดุ้ง รวบผ้าห่มคลุมกายเอาไว้แน่นเมื่อเสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้น เหงื่อเย็นซึมตามกรอบหน้า คาดเดาไปว่าคนที่มาเคาะประตูคงหนีไม่พ้นโอนิกซ์ เมื่อครู่เธอทำเขาอารมณ์ค้าง คนบ้าอำนาจอาจตามมาเอาเรื่องเธอต่อก็ได้"คุณแพรวา อยู่ข้างในหรือเปล่าครับ""หือ คุณไทเปเหรอ"เธอพึมพำออกมาเบาๆ ไม่คาดคิดว่าอีกด้านของประตูจะเป็นลูกน้องโอนิกซ์แทนประตูถูกเปิดแง้มเล็กน้อย พร้อมใบหน้าสาวชะโงกมองผ่านรอยแยกด้วยความหวาดระแวง เมื่อไม่เห็นวี่แววของประธานตัวร้ายก็โล่งอก ยอมเปิดประตูกว้างขึ้น"มีอะไรคะ""นายสั่งให้พาคุณแพรวาไปเจอที่ห้างเย็นนี้ครับ""ห้าง! พาฉันไปเนี่ยนะ" เธอร้องเสียงดังอย่างไม่เชื่อหู พลางชี้นิ้วมาที่ตัวเอง"ครับ""เขายอมปล่อยฉันแล้วงั้นเหรอ""เปล่าครับ บอกแค่ว่าจะพาคุณแพรวาไปทำธุระ"ราวกับถูกผลักตกเหวเมื่อความหวังริบหรี่ถูกทำลายลงอีกครั้ง คาดเดาระแวงไปต่างๆ นานาว่าเขาจะมาไม้ไหนอีก"คุณแพรวาไปเตรียมตัวเถอะครับ อีกเดี๋ยวผมจะมารับลงไป""เฮอะ มีอะไรให้เตรียมตัว เสื้อผ้าก็มีอยู่แค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเนี่ย""ถ้างั้นจะไปเลยไหมครับ""ไปเลยก็ได้"เธอยักไห
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 23 พกแมวมาผับ
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
เขาไม่ปล่อยให้หญิงสาวสงสัยหรือตั้งคำถามกลับ ใช้มือดันแผ่นหลังส่งให้พนักงานที่ยืนรอด้านในร้าน"หาชุดให้ยัยนี่ที ขอภายในครึ่งชั่วโมง""ได้ค่ะคุณโอนิกซ์"พนักงานขายโค้งตัวตอบรับคำสั่งลูกค้า VIP ด้วยความนอบน้อม พร้อมกรูกันเข้ามาพาแพรวาไปยังห้องลองชุดด้านหลัง ส่วนโอนิกซ์เดินตามพนักงานไปนั่งรอยังห้องรับรองกว้างเสื้อผ้าและรองเท้าถูกขนเข้ามา พนักงานสาวลองทาบชุดบนตัวแพรวา เมื่อเห็นว่าชุดไหนดูเข้าท่าก็ดันเธอเข้าไปเปลี่ยน ชายหนุ่มได้แจ้งสถานที่ที่จะไปแล้ว ทำให้พวกเธอสามารถหาชุดที่เหมาะสมได้ไม่ยากแพรวามึนตึบ ไม่มีช่องให้ต่อต้านหรือแสดงความเห็นด้วยซ้ำ หลังจากเลือกชุดได้แล้วก็ถูกพามายังอีกห้อง เครื่องสำอางแบรนด์หรูตั้งเรียงรายบนโต๊ะ พร้อมพี่ช่างแต่งหน้า ทุกอย่างเต็มไปด้วยความเร่งรีบ รองพื้นและแป้งฝุ่นถูกทาลงบนผิวหน้าเนียนใส เขียนคิ้วกรีดตา เพียงแค่ 15 นาที ก็เนรมิตเธอกลายเป็นสาวสวยพราวเสน่ห์ได้ไม่ยาก"โอ้โห อายแชโดว์เซ็ตไหนคะเนี่ย เข้ากับสีผิวฉันมากเลย"ร่างเล็กตกตะลึงมองใบหน้าตัวเองในกระจก ด้วยความที่ชื่นชอบเครื่องสำอางและแฟชั่นจึงถามออกไปด้วยความสนใจ"ของบนโต๊ะนี้ทั้งห
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 24 ดูแลคนเมา
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
วิคเตอร์กับลีออนพยายามซักไซ้ชวนหญิงสาวข้างตัวเพื่อนคุย แต่ก็พอรู้สึกบรรยากาศตึงเครียดระหว่างทั้งคู่ สุดท้ายก็ยอมแพ้ เรียกพนักงานสาวสวยในร้านมานั่งเอนเตอร์เทนแทน ปล่อยให้โอนิกซ์และแพรวาจมอยู่ในโลกส่วนตัวผ่านไปสักพักไคโรเพื่อนคนสุดท้ายซึ่งเป็นเจ้าของผับก็เข้ามาร่วมวง เขามีสีหน้าแปลกใจเช่นเดียวกับเพื่อนทั้งสองก่อนหน้า ไล่สายตามองหญิงสาวตัวเล็กใบหน้าบูดบึ้งข้างกายโอนิกซ์พลางขมวดคิ้วสงสัย"ไง กว่าจะเสด็จมา" ลีออนร้องทักด้วยท่าทางร่าเริงเหมือนเช่นทุกครั้งซึ่งไคโรก็ทำเพียงพยักหน้ารับ ทิ้งตัวลงฝั่งตรงข้าม โดยสายตายังไม่ละไปจากหญิงสาว ส่วนโอนิกซ์ก็ทำราวกับไม่รู้ไม่เห็นสิ่งผิดปกตินี้ ก้มหน้าอ่านหนังสือเงียบๆ ขณะที่รอบข้างกระหึ่มด้วยเสียงบีทหนักๆ ของดนตรี"หึ กูว่าแล้วว่ามึงต้องอึ้ง เพราะกูกับไอ้วิคเตอร์ก็เหวอไม่ต่างกัน""มึงไปฉุดใครมา" ไคโรเอ่ยถามออกไปสงสัยใคร่รู้ในตัวอีกฝ่ายไม่น้อย อีกทั้งเธอยังแสดงอาการไม่เต็มใจชัดเจน"เลขากู" โอนิกซ์ตอบเสียงเรียบโดยไม่ได้ละสายตาขึ้นมาจากหนังสือในมือ คำตอบนั้นสร้างความมึนงงให้อีกฝ่ายไม่น้อย เพราะเคยเข้าไปหาโอนิกซ์ที่บร
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 25 แค่เอาคืน
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
"อะไร?" ชายหนุ่มมองกลับอย่างไม่ไว้ใจ เมื่อเธอค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าใกล้จนลมหายใจร้อนเจือกลิ่นเหล้าจ่อรดใบหู"แค่จับคืนไม่ได้เหรอ"หญิงสาวส่งยิ้มยั่วเย้า ไต่มือซุกซนไปตามท่อนแขนกำยำไล่ไปยังแผงอกกว้าง ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนลงต่ำไปตามกล้ามหน้าท้องเป็นลอนสวยหมับ!"วา อย่าซน" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเข้มลอดไรฟันเป็นการตักเตือน รวบมือเล็กเอาไว้ก่อนจะเลื่อนลงไปมากกว่านี้แต่ดูเหมือนว่าแมวขี้ยั่วจะไม่ยอมรามือง่ายๆ เมื่อถูกล็อกข้อมือเอาไว้ร่างเล็กก็รุกคืบ เปลี่ยนขึ้นมานั่งตักชายหนุ่มเอาไว้โอนิกซ์ชะงักค้าง มองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ซุกซนของคนเมา ลำคอแห้งผากจนต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ พยายามปั้นหน้านิ่งส่งสายตาข่มขู่ แต่ก็ไร้ผล ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มากเกินปกติครอบครองสติเธอไว้หมดแล้ว"นั่งดีๆ!""แล้วแบบนี้ไม่ดีตรงไหน~"ไม่ว่าเปล่า แพรวาโน้มตัวเข้าใกล้ คลอเคลียบริเวณซอกคอหนา บดเบียดร่างกายช่วงล่างเข้าหาความแข็งขืนใต้กางเกงสแล็ค ชายหนุ่มสามารถรับรู้ได้ถึงอุณหภูมิร่างกายเธอที่ร้อนกว่าปกติใจหนึ่งก็อยากจะห้ามปราม แต่อีกด้านก็ตื่นเต้นกับการปลุกเร้าของหญิงสาว ถือเป็นครั้งแรกที่เธอเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 26 เรื่องน่าอับอาย
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
วันต่อมาแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาทำให้แพรวาเริ่มได้สติ ร่างเล็กขยับกายด้วยความอึดอัด รู้สึกไม่สบายตัวเหมือนร่างกายถูกรัดเอาไว้ ใบหน้าสวยบูดบึ้งส่งเสียงในลำคอเบาๆ ดวงตากลมค่อยๆ ปรือขึ้นอย่างง่วงงุน ความปวดหัวตุบคือสิ่งแรกที่รู้สึก พยายามหยัดกายขึ้นมาจากที่นอนแข็ง เธอกะพริบตาถี่ๆ ก่อนจะเบิกกว้างด้วยความตกใจ เพราะสิ่งที่เธอหนุนนอนอยู่ไม่ใช่เตียงอย่างที่คิด แต่คือร่างกายกำยำของโอนิกซ์แพรวานิ่งค้างมองใบหน้าหล่อเหลาหลับใหลไม่ได้สติด้วยความแตกตื่น ใบหน้าเล็กแดงแจ๋ พบว่าร่างกายตัวเองและชายหนุ่มเปล่าเปลือยไม่ต่างกัน แถมเมื่อกวาดตามองทั่วห้องก็พบว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเองหัวใจดวงน้อยเต้นระรัว แม้จะเคยมีสัมพันธ์ทางกายกับชายหนุ่มหลายครั้ง แต่ไม่เคยร่วมหลับนอนบนเตียงเดียวกันมาก่อนเธอกลั้นลมหายใจ ขยับตัวช้าๆ ระมัดระวังไม่ให้ร่างใหญ่ตื่นขึ้นมา เธอไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับเขาในสภาพนี้ แต่ดูเหมือนสวรรค์ไม่เป็นใจ สัญชาตญาณคมกริบของมาเฟียหนุ่มรับรู้ได้ถึงความเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยฟุ่บ!ร่างเธอถูกฉุดลงที่เดิม ส่งผลให้ใบหน้ากระแทกเข้าหาแผงอกเต็มแรง เธอใช้กำปั้นทุบไหล่หนาดิ้นรนหนีออกไป
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 27 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
หลายวันต่อมาแพรวาเริ่มคุ้นชินกับการต้องอยู่ร่วมชายคาเดียวกันกับโอนิกซ์ เขายังใจดี (หรือเปล่า) อนุญาตให้เธอใช้โน้ตบุ๊กส่วนตัวของเขาทำงาน และเสนอเงินเดือนให้เท่าเดิม แลกกับที่เธอยอมช่วยเขาเคลียร์เอกสารของบริษัท ซึ่งหญิงสาวก็ตกปากรับคำทันที เธอเบื่อกับการนั่งๆ นอนๆ หายใจทิ้งไปแต่ละวันเต็มทนการได้กลับมาทำงานที่คุ้นชินช่วยคลายความอึดอัดในใจได้มาก และไม่มีเวลามาคิดไร้สาระเหมือนแต่ก่อนเธอรู้มาว่าเขาจ้างเลขาชั่วคราวมาช่วยงานก็จริง แต่ดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถทำงานได้ตรงมาตรฐานชายหนุ่ม เธอคนนั้นจึงมีหน้าที่เพียงเดินเรื่องเอกสารภายในบริษัทเท่านั้น โดยมีแพรวาเลขาตัวจริงกลับมาทำตำแหน่งเดิม"นี่" เสียงทุ้มลอยมาเบาๆ"ว่าไง"แพรวาตอบกลับโดยที่สายตาไม่ได้ละจากหน้าจอ รัวแป้นพิมพ์แปลเอกสารการประชุมสำหรับวันพรุ่งนี้ให้คนบ้าอำนาจ"เธอได้ออกไปกินข้าวบ้างหรือยัง""ยัง...เดี๋ยวค่อยไปยังไม่หิว"ตอนนี้หญิงสาวนั่งอยู่ในห้องทำงานของชายหนุ่ม โดยเจ้าของห้องอยู่ที่บริษัท ทั้งสองพูดคุยกันผ่านกล้องวงจรปิดขนาดเล็กที่ถูกติดไว้ เธอเริ่มชินแล้วกับการถูกเจ้านายหนุ่มจับตามอง"ไปกินไป เอกสารนี้ใช้บ
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 28 ข้ออ้างเพื่อง้อ
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
3 วันต่อมาสถานการณ์ของทั้งคู่ที่ดูเหมือนจะเพิ่งเริ่มดีขึ้นกลับย่ำแย่ลงอีกครั้ง หลังจากแพรวารู้ว่าตัวเองจะต้องอยู่ที่นี่ไปอีกอย่างไม่มีกำหนด เธอก็เริ่มวางตัวเฉยชาใส่ชายหนุ่ม ถามคำตอบคำ เมินเฉยไม่ต่อล้อต่อเถียงอะไรกับเขาอีกหญิงสาวยังคงทำหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ทั้งงานบ้านและงานของบริษัท ทำให้โอนิกซ์ไม่มีข้ออ้างยกขึ้นมาพูดคุยกับเธอ อย่างเช่นเมื่อเช้า'ใบสัญญาของบริษัท Plas Pack ที่จะ...''เสร็จแล้วค่ะ ฉันส่งเข้าอีเมลของคุณเมื่อคืนแล้ว''อาทิตย์หน้า คุณพีรดนย์ จะเข้ามา...''ฉันเขียนร่างข้อเสนอที่จะพูดคุยเอาไว้ให้แล้ว พร้อมเอกสารใบสัญญาถ้าหากอีกฝ่ายพอใจกับข้อเสนอ''...''ส่วนเรื่องการจัดซื้อตู้คอนเทนเนอร์ใหม่ ฉันให้ทางบริษัทส่งใบเสนอราคากลับมาอีกครั้ง และเขียนย้ำไปแล้วว่าหากไม่ได้ราคาเดิมจะหาเจ้าใหม่ ทางนั่นจึงยอมตกลงซื้อขายกับเราในราคาเดิม ทำเอกสารเรียบร้อยเหลือแค่เซ็นอนุมัติงบค่ะ''...''อาหารเช้ากับกาแฟเตรียมไว้ให้แล้ว ถ้าไม่มีอะไรอีกฉันขอตัวก่อนนะ'คำพูดจาห่างเหินเป็นทางการ ทำชายหนุ่มหงุดหงิด จนออกไปจากเพนต์เฮ้าส์โดยไม่ทานอาหารที่หญิงสาวเตรียมไว้ด้วยซ้
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 29 พยายามอ่อนโยน
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
นิ้วหนาเกี่ยวแพนตี้สีครีมไว้ด้านข้าง แทรกนิ้วร้ายสอดลึกผ่านความคับแคบเข้ามาเชื่องช้าสวบ!"อ๊า~"แพรวาหลับตาปี๋ครางสีหวาน มือเล็กจิกกำผ้าปูเตียงไว้มั่น ขณะชายหนุ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ เขาอ้าแยกนิ้วด้านในออกกระแทกใส่ร่องเล็กซ้ำๆ ปั่นป่วนเร่งเร้าให้เธอผลิตน้ำสีใสหล่อเลี้ยงทางเข้ามากขึ้นทุกครั้งที่นิ้วร้อนหมุนคว้างในตัว แพรวายิ่งวูบหวาม ร้อนผ่าวไปทั้งกาย เรียวขาที่อ้ากว้างจิกยันเตียงนอนเอาไว้ บิดกายเร่าๆ ครวญครางออกมาไม่ขาดสายพรึ่บ พรึ่บ พรึ่บเขาไม่ได้รุนแรง สัมผัสเนิบนาบแต่กลับหนักหน่วงปลุกเร้าอารมณ์ปรารถนาอย่างใจเย็น แพรวาเสียวซ่านแทบขาดใจ ร่อนเอวเล็กเข้าหาอีกฝ่ายผลักดันตัวเองสู่ฝั่งฝันโอนิกซ์เฝ้ามองสีหน้าหยาดเยิ้มทรมานด้วยความกระสันของร่างข้างใต้อย่างพึงพอใจ รัวกระแทกนิ้วเบาสลับหนัก กลั่นแกล้งไม่ให้เธอถึงจุดหมายโดยง่าย"นิกซ์...อ๊า...เร็วหน่อย...อื้อ...วาใกล้แล้ว"แพรวาเป็นฝ่ายครางอ้อนวอน ทุกครั้งที่จะถึงปลายทางโอนิกซ์ก็จะชะลอความลดลง ทำวนอยู่แบบนี้หลายครั้ง จนเธอสุดจะทานทนร่างสูงกระตุกยิ้ม งอนิ้วด้านในก่อนจะเกร็งข้อมือกระหน่ำเรี่ยวแรงใส่ร่องสาวถี่ยิบ แพ
Last Updated : 2025-02-27บทที่ 30 พาไปเที่ยว
เชลยรักท่านประธาน/เดย์ไลลา
เช้าวันต่อมาแพรวาเคอะเขินในทีแรกที่ตื่นมาพบทั้งคู่นอนกอดกันอยู่บนเตียง แต่ก็ตีเนียนไปกับความหน้ามึนของอีกฝ่าย เขาพาเธอเข้าไปอาบน้ำพร้อมกัน และออกมาแต่งตัวเพื่อทานอาหารเช้าพนักงานโรงแรมนำอเมริกันเบรกฟาสต์มาเสิร์ฟให้ที่ห้องพัก จัดไว้ริมสระว่ายน้ำสามารถเห็นวิวทะเลสีฟ้าใสได้ชัดเจน สายลมอ่อนพัดพาไอเค็มเข้ามา ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายทั้งสองรับประทานอาหารกันเงียบๆ แต่กลับไม่รู้สึกอึดอัดอีกต่อไปแม้จะไม่ได้พูดคุยกัน"คุณต้องไปประชุมตอนไหน"แพรวาถามขึ้นด้วยความเข้าใจว่าจุดประสงค์หลักที่มาต่างจังหวัดครั้งนี้คือคุยเรื่องงาน"..."ชายหนุ่มเงียบกริบ ครุ่นคิดหาคำตอบที่จะไม่ให้ตัวเองเสียหน้า เพราะการประชุมดังกล่าวมันไม่ได้มีตั้งแต่แรก เขาเพียงหาข้ออ้างพาตัวเธอมาเท่านั้นเอง"เลื่อนไปแล้ว ลูกค้าจะเข้าไปคุยกับฉันเองที่บริษัท""อ่า..."เธอพยักหน้ารับว่าง่าย ไม่ได้ทักท้วงอะไร แม้ความจริงในใจจะไม่เชื่อคำแก้ตัวนั้นแม้แต่น้อย เมื่อคิดว่าครั้งนี้เขาตั้งใจพาเธอมาเที่ยว พวงแก้มก็ร้อนใจอ่อนยวบไปหมด"วันนี้ฉันว่าง เธออยากทำอะไรก็บอกแล้วกัน" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างใจกว้าง ทำแพรวาอมยิ้มให้กับคำพูดนั้นที่
Last Updated : 2025-02-27
