บททั้งหมดของ เชลยรักท่านประธาน: บทที่ 51 - บทที่ 60

82

บทที่ 51 ขอเป็นแฟน

โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ออกไปผับของไคโร เพื่อนั่งดื่มกับกลุ่มเ‍พื่‍อ‍น บรรยากาศสนุกสนานและบีตหนักๆ ของดนตรีไม่ได้ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นแม้แต่น้อย แม้แต่แอลกอฮอล์ก็ไม่อาจลดความร้อนรุ่มกระสับกระส่ายในจิตใจได้เลยม‍า‍เ‍ฟี‍ยห‍นุ่‍มกลับมาถึงห้องเกือบ 1 ตี คิดว่าแอลกอฮอล์ที่ดื่มไปตั้งแต่หัววันจะทำให้สมองพร่าเลือน หรืออย่างน้อยก็กลับมาสลบเลย แต่พอเปิดเข้ามาในห้องนอนจริงมันไม่เป็นเช่นนั้นกลิ่นหอมประจำกายแสนเย้ายวนของแ‍พ‍ร‍ว‍ายังติดตรึงอยู่ในใจ รวมทั้งแทรกลึกไปกับผ้าปูเตียงและหมอนที่เธอใช้หนุนประจำ ทำเขายิ่งคิดถึงเธอมากกว่าเดิม ไม่น่าเชื่อว่าเธอจากไปไม่ถึงวันเขากลับรู้สึกโหยหามากมายขนาดนี้โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ความรู้สึกหลากหลายอัดแน่นเต็มอกไวกว่าความคิด เมื่อร่างสูงตัดสินใจหมุนกายกลับ ขายาวก้าวอย่างรีบร้อนแทบจะกลายเป็นวิ่ง เขาพุ่งตัวออกจากห้อง กดรหัสที่ลิฟต์รวดเร็ว ความสุขุมที่เคยมีลดต่ำเหลือเพียงน้อยนิด แม้การรอลิฟต์ก็ช่างเป็นช่วงเวลาที่เหมือนจะยาวนานเกินไปทุกอย่างดูจะช้าไม่ทันใจที่ร้อนรนของเขาเลย ทันทีที่ลิฟต์หรูเปิดออกที่ชั้น 1 ร่างสูงของม‍า‍เ‍ฟี‍ยผู้เย็นชาก็พุ่งออกมา ทำลูกน้องที่เฝ้าเวรอยู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 52 เห่อแฟน

ครืด ครืดโทรศัพท์เครื่องหรูของโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์สั่นครืด ทำให้เจ้าของรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เขาจัดการกดปิดการสั่นเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกาย นัยน์ตาคมกริบไล่มองใบหน้าสวยด้วยหัวใจที่สุขล้น ก่อนจะจุมพิตไหล่มนเธอแผ่วเบาแล้วขยับลุกออกจากเตียง ระมัดระวังไม่ให้เธอรู้สึกตัวตื่นเขาถือวิสาสะหยิบผ้าเช็ดตัวที่พับไว้หน้าห้องน้ำมาพันรอบเอว ก่อนจะเดินออกไปรับสายที่ระเบียงเล็กของห้องพัก"ว่าไง" เขากรอกเสียงเรียบใส่โทรศัพท์(นายอยู่ไหนครับ ผมโทรหาตั้งแต่เมื่อคืนไม่รับสาย)ไทเปเอ่ยปากถามทันทีด้วยความเป็นห่วง หลังจากได้รับรายงานจากลูกน้องว่าเจ้านายขับรถออกไปเพียงลำพังก็ไม่สามารถติดต่อโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ได้อีก แม้จะคาดว่าโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์อาจจะมาหาแ‍พ‍ร‍ว‍าที่คอนโด แต่ลูกน้องที่เขาให้เฝ้าไว้กลับไม่เห็น"คอนโดแ‍พ‍ร‍ว‍า"คำตอบที่ได้ดูจะไม่ต่างจากที่คิดเอาไว้เท่าไร ดูท่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะลึกซึ้งกว่าที่เขาคาดไว้(แล้วเรื่องสปาย...)"กูไม่สนใจแล้วว่าแ‍พ‍ร‍ว‍าจะมีส่วนเกี่ยวข้องหรือเปล่า แค่จัดการตัวหัวหน้าอย่าให้มันได้มีโอกาสมายุ่งกับคนของกูอีกก็พอ"(...นายคบกับคุณแ‍พ‍ร‍ว‍าแล้วเหรอครับ)"อืม จัดการเตรียมคน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 53 ม‍า‍เ‍ฟี‍ยโหมดมุ้งมิ้ง

เพนต์เฮ้าส์โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ตลอดช่วงเวลา 3 วันของการเริ่มคบหากับโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์เป็นไปอย่างราบรื่น ชายห‍นุ่‍มดูแลเอาใจใส่เธอดีเหมือนที่ผ่านมา และยังทำตัวสวีทหวานเว่อร์เวลาที่ทั้งคู่อยู่กันตามลำพังบาดแผลที่เข่าของเธอเกือบจะหายสนิทแล้ว แต่เขายังไม่ยอมให้แ‍พ‍ร‍ว‍ากลับไปทำงานอยู่ดี เพิ่งจะมีวันนี้ที่ชายห‍นุ่‍มทนคำรบเร้าของแฟนสาวไม่ไหว จึงยอมอนุญาตให้เธอออกไปทำงานด้วย แต่ไม่ยอมให้แ‍พ‍ร‍ว‍าลุกเดินไปไหนเกิน 10 ก้าวแทบจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือต้องปรับตัว แ‍พ‍ร‍ว‍าคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตร่วมกับโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์อยู่แล้ว ยิ่งสถานะของทั้งคู่ดูมั่นคงขึ้น โลกของเขาและเธอก็กลายเป็นสีชมพู อะไรก็ดีดูหวานชื่นไปเสียหมดแต่มันก็ยังมีเรื่องบางอย่างที่แ‍พ‍ร‍ว‍าปิดบังเอาไว้ รู้ดีว่าหากหลุดปากสารภาพไป ความสัมพันธ์ของเธอและเขาจะไม่มีทางประสานกันได้อีกเลย"ทำอะไรอยู่"น้ำเสียงนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้แ‍พ‍ร‍ว‍าหลุดออกจากภวังค์ หันมาส่งยิ้มให้ชายห‍นุ่‍มที่ทิ้งกายนั่งซ้อนเธออยู่เบื้องหลังบนเก้าอี้ยาวริมสระว่ายน้ำ ท่อนแขนกำยำโอบกระชับเอวบางให้ขยับเข้าใกล้ พร้อมหอมแก้มเธอฟอดใหญ่อย่างรักใคร่"ก็นั่งดูข่าวในโซเชียลทั่วไปแหละ""ย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 54 ความจริงของแ‍พ‍ร‍ว‍า

แ‍พ‍ร‍ว‍าลุกพรวดขึ้นมานั่งจ้องข้อความจากบุคคลปริศนา สีหน้าเริ่มย่ำแย่ลงจนซีดเผือด รู้ซึ้งดีแก่ใจว่าใครเป็นคนส่งข้อความมาหา หัวใจที่กำลังพองโตหล่นวูบ ดวงตาไหวระริกหวาดกลัวขึ้นมาจับใจดูเหมือนพระเจ้าจะไม่เคยฟังคำขอเธอเลยริมฝีปากบางสั่นเทาเม้มหาเข้ากันแน่น ไม่ต่างจากมือน้อยที่เย็นเฉียบแต่กลับชุ่มเหงื่อกำลังกุมมือถือเอาไว้ด้วยความกระวนกระวาย ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อดียังไม่ทันจะได้คิดไตร่ตรองใดๆ ก็มีข้อความส่งเข้ามากดดันเพิ่มเติม ปิดโอกาสให้เธอลังเลPrivate Number‘เดี๋ยวนี้! แล้วอย่ามาหาว่าฉันใจร้าย’น้ำตาเม็ดร้อนหยดลงทันที หัวใจบีบรัดจนจุกหนึบ สาวตัวเล็กเงยหน้ามองกล้องวงจรปิดเล็กที่มุมห้องด้วยความกังวล แม้โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์จะบอกว่าจัดการปิดกล้องทั้งหมดแล้ว แต่เธอก็ไม่อาจคลายใจได้ จึงหยิบโทรศัพท์ในมือลงมาด้านล่างและเดินออกไปยังระเบียงกว้าง ที่แน่ใจว่าจุดนี้ไม่มีกล้องติดเอาไว้แน่นอนตัวเลขที่ไม่เคยอยากจะกดถูกนิ้วเรียวจิ้มลงไปช้าๆ พร้อมกดปุ่มโทรออก ได้แต่ภาวนาให้เวลาหยุดเดินเสียตอนนี้เลย(หึ ไงน้องสาว)"อย่ามาเรียกฉันแบบนั้น!" เธอแหวเสียงสูงกลับด้วยความรังเกียจชัดเจน ดวงตาคู่สวยเปลี่ยนเป็นเกร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 55 ทางที่ไม่อยากเลือก

หญิงสาวกลับขึ้นบนห้องนอนใหญ่ ไฟทุกดวงถูกปิดหมด แต่คนบนเตียงกลับไม่อาจข่มตาหลับลงได้ ในหัวมีแต่คำพูดกดดันที่อาชาทิ้งไว้ หากเธอเลือกที่จะหักหลังเขา ความเชื่อใจและสายสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ต้องขาดสะบั้น แต่หากไม่ทำอะไรอาชาก็จะมาเล่นงานโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์จนอาจถึงแก่ชีวิตน้ำตาแห่งความเศร้าไหลออกมาไม่ขาดสาย พร้อมกับเสียงสะอื้นราวจะขาดใจดังก้องห้องนอนหรูอีกทางเลือกที่แ‍พ‍ร‍ว‍าหวาดกลัวพอกันก็คือสารภาพเรื่องราวทั้งหมดกับโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ เธออาจจะไม่หักหลังเขาในครั้งนี้ แต่มันก็จะเป็นการเฉลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอโกหกเขา และเขาคงไม่มีทางให้อภัยเธอได้แน่ๆ อีกทั้งอาชาก็ยังมีโอกาสเล่นงานโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์อีกเธอไม่อยากเป็นต้นเหตุให้เขาต้องมาเจ็บตัวหรือเสี่ยงชีวิต หลังจากนอนครุ่นคิดอยู่นานเธอก็ตัดสินใจได้ ให้เขาเกลียดเธอไปยังดีกว่าเห็นเขาตายกลางอกจุกแปลบเหมือนถูกของแหลมทิ่มแทง เพียงแค่นึกภาพตอนที่โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์รู้ความจริง ความรู้สึกผิดก็ถาโถมเข้ามาจนหายใจแทบไม่ออกประตูห้องนอนถูกเปิดเข้ามา ทำให้แ‍พ‍ร‍ว‍ารีบกลั้นเสียงร้องไห้ของตน แสร้งหลับตานิ่ง นอนตัวแข็ง ปรับลมหายใจให้สม่ำเสมอ แม้หัวใจดวงน้อยจะเต้นระรัวสัมผัสแผ่วเบาที่เ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 56 ความสุขครั้งสุดท้าย

"พรุ่งนี้ช่วงเช้าฉันไม่อยู่นะ พวกเ‍พื่‍อ‍นนัดคุยธุระนิดหน่อย คงกลับมาบ่ายๆ หรืออาจจะเย็น" โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์บอกแฟนสาวขณะทั้งสองทานข้าวเที่ยงด้วยกันแ‍พ‍ร‍ว‍านิ่งไปครู่หนึ่ง สมองกำลังครุ่นคิดถึงแผนการที่ตั้งใจไว้ ก่อนจะตอบชายห‍นุ่‍มกลับไป"พรุ่งนี้พวกเ‍พื่‍อ‍นวาเขาชวนวาไปกินข้าวเหมือนกัน""ตอนไหนล่ะ""ก็คงจะบ่ายๆ""เดี๋ยวให้ไอ้ตะวันไปส่ง"โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์พยักหน้าตอบกลับ ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในฐานะของนักโทษแล้ว สามารถไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ แต่เขาก็ยังเป็นห่วงความปลอดภัยของเธออยู่ดี ซึ่งเธอก็มีสีหน้าลำบากใจขึ้นมาอีกครั้ง ริมฝีปากบางเม้มหาเข้ากันพยายามคิดหาข้ออ้างไม่ให้ลูกน้องโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ไปเฝ้า ซึ่งคนนั่งฝั่งตรงข้ามก็สังเกตเห็นท่าทางกระอักกระอ่วนใจนั้น"มีอะไร""วาไปเองก็ได้นะ นิกซ์จะให้ลูกน้องไปเดินตามวาเหรอ""ก็เพื่อความปลอดภัยของเธอต่างหาก" เขาอธิบาย"ไม่เอาไม่ได้เหรอ แบบนี้เ‍พื่‍อ‍นวาคงนั่งตัวแข็งกันหมดแน่""...""วาไปแค่ห้างเอง ให้ลูกน้องนิกซ์รอในรถแทนได้ไหม เดี๋ยววาทานเสร็จก็เดินไปเจอที่ลานจอดรถ" ร่างเล็กพยายามต่อรอง เพราะอาชาให้เส้นตายเธอถึงแค่วันพรุ่งนี้เท่านั้น หากไม่สามารถสลัดลูกน้องเขาไปได้ ก็
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 57 จากลา

แ‍พ‍ร‍ว‍ายังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง เฝ้าฟังเสียงการเคลื่อนไหวรอบตัว ชายห‍นุ่‍มลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วไม่นานก็ได้ยินเสียงฝีเท้าและเสื้อผ้าเสียดสีกัน หัวใจดวงน้อยเหมือนกำลังถูกบีบรัด ได้แต่สะกดลมหายใจให้สม่ำเสมอ พยายามซุกใบหน้าสวยแดงก่ำซีดเซียวจากการร้องไห้ทั้งคืนไว้กับหมอนจนเวลาผ่านไปอีกครู่ใหญ่ก็รู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบาที่แก้มเนียน พร้อมกลิ่นน้ำหอมประจำตัวชายห‍นุ่‍มลอยมาปะทะจมูก"เจอกันตอนเย็นนะครับวา" น้ำเสียงอ่อนโยนดังขึ้นข้างหูเธอเบาๆ ก่อนม‍า‍เ‍ฟี‍ยห‍นุ่‍มจะหมุนกายเดินออกจากห้องไป ไม่ได้รับรู้เลยว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้หอมแก้มเธอเมื่อเสียงประตูปิดลงน้ำตาที่พยายามกลั้นไว้นานก็ทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตก แ‍พ‍ร‍ว‍ากัดปากตัวเองข่มเสียงสะอื้นเอาไว้ นานจนแน่ใจว่าเขาคงออกไปจากเพนต์เฮ้าส์แล้ว ถึงปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาจหักห้ามใจได้ร่างเล็กหยัดกายขึ้นนั่ง กวาดสายตาพร่าเลือนด้วยม่านน้ำตามองห้องนอนอีกครั้งด้วยหัวใจปวดร้าว เธอฟุบหน้าลงกับเข่าสะอื้นออกมาเสียงดัง เสียใจที่ตัวเองไม่มีโอกาสแม้จะได้เอ่ยคำลาห้องนอนกว้างมีเพียงเสียงร้องไห้และหัวใจที่แตกสลายของแ‍พ‍ร‍ว‍าดังอยู่เกือบชั่วโมง เธอรวบรวมสติครั้ง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 58 คนที่ไม่อยากเจอ

ร่างเล็กก้าวลงมาจากแท็กซี่ยืนมองคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ไม่คิดอยากจะย่างกายกลับมาอีกด้วยสายตาเจ็บปวดรวดร้าว เธอไม่เคยมีความทรงจำดีๆ หรือนึกอาลัยอาวรณ์มันสักนิด แม้จะเคยอาศัยอยู่ที่นี่ถึง 2 ปีรั้วเหล็กสีดำขนาดใหญ่ตัดกับกำแพงสูงสีขาวตั้งล้อมตัวคฤหาสน์ลักษณะไทยย้อนยุคที่เป็นมรดกตกทอดมาตั้งแต่รุ่นก่อน แต่ยังคงสภาพดีเหมือนใหม่เนื่องจากได้รับการดูแลเป็นอย่างดีมาตลอด ถนนเส้นเล็กถูกปูด้วยหินสีเทาทอดยาวเข้าสู่ตัวบ้านสามชั้นขนาดใหญ่ สองข้างทางเป็นสนามหญ้ากว้างดูร่มรื่น ที่หน้าประตูคฤหาสน์ยังมีน้ำพุขนาดใหญ่สีขาวตั้งเด่นไว้ไม่ต่างจากในภาพยนตร์หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว เส้นเลือดที่ขมับซ้ายขวาตึงเครียดขึ้นมา ความทรงจำเลวร้ายย้อนกลับเข้ามาอีกครั้ง เธอยืนสูดหายใจรวบรวมความกล้าอยู่ที่หน้าประตูครู่ใหญ่ ก่อนจะเดินไปติดต่อยามให้ช่วยเปิดประตูรั้วให้เหมือนว่าอาชาจะแจ้งยามเอาไว้แล้วว่าแ‍พ‍ร‍ว‍าจะมา ชายวัยชราจึงไม่ได้ถามอะไรเธอมาก เพียงแค่ทำหน้าที่เปิดประตูรั้วเล็กบานเล็กให้หญิงสาวเท่านั้นคฤหาสน์ใหญ่แทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนับแต่วันที่เธอจากไป ภายนอกดูอบอุ่นหรูหราเหมาะสมกับตำแหน่งในรัฐบาลของผู้เป็นเจ้าของ แต่ใครจะร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 59 ต่อสู้เอาชีวิตรอด

"กรี๊ดดดดด"เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียงเมื่ออาชาพุ่งเข้าประชิดตัว จึงแทงมีดในมือตัวเองออกไป แต่คนตัวสูงก็รู้ทันและเบี่ยงตัวหลบไปได้ก่อนพร้อมคว้าข้อมือเล็กของหญิงสาวไว้แน่น กระชากเธอเข้าหาตัว"วันนี้ไม่รอดแน่ กูจะทบต้นทบดอกให้คุ้มกับที่รอมาหลายปีเลย" เขากระแทกเสียงด้วยความสะใจ ยิ่งได้มองใบหน้าสวยเย้ายวนกำลังตื่นกลัวสุดขีดก็ยิ่งอารมณ์ดีข้อมือบางถูกรวบเอาไว้เหนือศีรษะพร้อมออกแรงกดมันแนบชิดประตูหนา เริ่มจู่โจมที่ริมฝีปากเธอเป็นอันดับแรก หมายจะลงโทษปากจัดๆ ของเธอให้เงียบเสียง แต่แ‍พ‍ร‍ว‍าก็ไม่ยอมง่ายๆ ออกแรงทั้งดิ้นทั้งถีบพร้อมเบี่ยงหน้าหลบอารมณ์ตัณหาราคะและความหงุดหงิดเพิ่มสูง มือหนาอีกข้างที่ว่างบีบคางเล็กเต็มแรงจนเธอหน้าเบ้ บังคับให้ใบหน้าสวยอยู่นิ่งและบดริมฝีปากใส่หญิงสาวอย่างโหดร้ายทารุณน้ำตาร้อนไหลอาบแก้ม หัวใจเต้นระรัว ความขยะแขยงแล่นพล่านไปทั่วร่าง ยิ่งรังเกียจขึ้นไปอีกเมื่ออาชาใช้ลิ้นสากลามเลียไปตามกลีบปากที่เม้มแน่นอย่างหื่นกระหาย"พยศเยอะๆ แ‍พ‍ร‍ว‍า ตอนที่กูขย่มจนมึงหมดแรง มันจะยิ่งทำให้กูสะใจกว่าเดิม" ถ้อยคำหยาบคายจาบจ้วงทำแ‍พ‍ร‍ว‍าหวาดผวาตัวสั่น หนทางรอดยิ่งดูริบหรี่ลง แต่เธอก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 60 คนทรยศ

โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์เสร็จจากธุระกับกลุ่มเ‍พื่‍อ‍นและกลับมายังเพนต์เฮ้าส์ในช่วงเกือบ 4 โมงเย็น ถึงแม้จะไร้วี่แววของหญิงสาวเขาก็ไม่ได้รู้สึกเอะใจ เพราะวันนี้เธอออกไปทานข้าวกับสมัยเ‍พื่‍อ‍นมหาวิทยาลัยชายห‍นุ่‍มนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่น สายตาคมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือเป็นระยะ สลับกับมองแสงอาทิตย์ด้านนอกที่เริ่มคล้อยลงต่ำ ใกล้ 6 โมงเย็นแล้ว แต่แ‍พ‍ร‍ว‍าก็ยังไม่กลับมาเสียที ความคิดถึงทำให้เขาเป็นฝ่ายหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาหญิงสาวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ เมื่อไม่สามารถติดต่ออีกฝ่ายได้ เหมือนว่ามือถือเธอจะถูกปิด ทำให้เขาโทรถามลูกน้องที่เป็นคนไปส่งหญิงสาวที่ห้าง"มึงอยู่ไหน"(พวกผมยังรอคุณแ‍พ‍ร‍ว‍าอยู่ที่ห้างครับ) ตะวันตอบกลับ"แล้วแ‍พ‍ร‍ว‍าอยู่ไหน"(เธอเดินเข้าห้างไปตั้งแต่ช่วงบ่าย 2 โมง แล้วครับ นายบอกไม่ให้พวกผมตามเฝ้า ผมเลยทำได้แค่รออยู่ในรถ""..."(คุณแ‍พ‍ร‍ว‍าบอกว่าเสร็จธุระแล้วจะเดินกลับมาที่จุดนัดเอง...เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ)"พวกมึงลองเดินหาแ‍พ‍ร‍ว‍าในห้างดู ตอนนี้กูติดต่อเธอไม่ได้"(ได้ครับนาย)หัวใจแกร่งวูบโหวงแปลกๆ แม้นี่จะยังไม่ค่ำมาก แต่การที่ไม่สามารถติดต่อ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
456789
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status