All Chapters of เชลยรักท่านประธาน: Chapter 31 - Chapter 40

82 Chapters

บทที่ 31 หิวที่ไม่ได้แปลว่าข้าว

หลังจากกลับจากภูเก็ตแ‍พ‍ร‍ว‍าสวมเสื้อยืดธรรมดาคู่กับกางเกงขาสั้น ใบหน้าแดงระเรื่อ เหงื่อร้อนไหลซึมตามร่างกายหลังจากเพิ่งลงจากลู่วิ่งภายในห้องฟิตเนสส่วนตัวของชายห‍นุ่‍ม เธอใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กบนต้นคอซับตามใบหน้าและลำคอ ก้าวตรงไปยังห้องที่มุมสุดทางเดินก๊อก ก๊อก ก๊อกรออยู่ไม่นานประตูไม้สีดำก็ถูกเปิดออก พร้อมใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งแม้วันนี้จะเป็นวันธรรมดาที่โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ควรจะต้องไปบริษัท แต่เขากลับมีข้ออ้างว่าต้องไปธุระช่วงบ่าย จึงลาหยุดอยู่ห้องและหมกตัวพัฒนาอุปกรณ์ภายในห้องคอม"จะเที่ยงแล้ว อยากกินอะไร" แ‍พ‍ร‍ว‍าเอ่ยถามออกไป หลังจากไปเที่ยวกลับมาทั้งคู่ก็ยิ่งทำตัวติดกันราวกับคู่สามีภรรยาแต่งงานใหม่ก็ไม่ปาน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่อนุญาตให้เธอเข้าไปยุ่มย่ามในห้องคอมส่วนตัว"ไม่ต้องทำหรอก เธออยากกินอะไรก็สั่งเลย ค่อยให้ลูกน้องเอาขึ้นมาให้"ชายห‍นุ่‍มเห็นร่างเล็กเหงื่อโซกก็ไม่อยากให้เธอเหนื่อยทำอาหารอีก จึงเสนอออกไป"อื้ม งั้นอาหารญี่ปุ่นนะ""ตามใจ"แ‍พ‍ร‍ว‍าพยักหน้าเตรียมจะหันกลับ แต่ก็ถูกอ้อมแขนกำยำรวบเอวไว้ก่อนจากด้านหลังฟอด~"นะ...นี่! ปล่อยเลย ตัววามีแต่เหงื่อ เหนียวตัวไปหมดแล้ว" เธอรี
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 32 คำเตือน

"หึ! ไม่คิดว่ากูจะได้มาเห็นอะไรดีๆ"เสียงทุ้มของบุคคลไม่ได้รับเชิญทำสองห‍นุ่‍มสาวที่กำลังหลงอยู่ในห้วงราคะสะดุ้งเฮือก ไม่ได้รับรู้เลยว่ามีบุคคลอื่นเข้ามาในห้องตั้งแต่ตอนไหนขณะที่แ‍พ‍ร‍ว‍ากำลังช็อกทำอะไรไม่ถูก โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ที่ตั้งสติได้ก่อนรีบดึงร่างเล็กเปลือยเปล่าขึ้นมานั่งคร่อมตัก หันหลังให้ผู้มาใหม่ กอดรัดร่างเธอไว้แนบกายหวังใช้ร่างที่ใหญ่โตกว่าบดบังร่างเย้ายวนเอาไว้ ขณะเอื้อมลงไปคว้าเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่บนพื้นคลุมตัวเธอไว้ทันทีโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ตวัดตามองเ‍พื่‍อ‍นด้วยแววตาเย็นเฉียบแสนหงุดหงิดที่อีกฝ่ายโผล่มากะทันหัน"ไปรอฉันข้างบน" เขากระซิบบอกคนตัวเล็กที่นั่งตัวสั่นบนตักแ‍พ‍ร‍ว‍าค่อยๆ ลุกขึ้นช้าๆ เมื่อแอ่นกายใหญ่หลุดออกก็ต้องเบ้หน้าวูบโหวงไปหมด น้ำคาวสีขุ่นไหลทะลักออกมาจากร่องเล็ก เธอไม่สนอะไรแล้วรวบสาบเสื้อเข้าหากัน หวังให้มันปกปิดร่างกายให้ได้มากที่สุด ก้มหน้างุดรีบก้าวขึ้นชั้น 2 ไปทันทีกระดากอายเต็มทีจนไม่กล้าหันหลังกลับไปมองด้านหลังตัวซ้ำ"มึงมาทำไม" ร่างสูงถามเ‍พื่‍อ‍นเสียงเย็น พลางลุกขึ้นรูดซิปกางเกง ความไม่พอใจฉายชัดในดวงตา"หึ ตอนแรกแค่ตั้งใจจะมานั่งเล่นรอเวลาประชุม""...""อย่าบอกว
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 33 วางยา

วันต่อมาบริษัท JRV LOGISTICSเป็นอีกวันที่โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ต้องเข้ามาทำงานที่บริษัท จัดการเซ็นเอกสารทั้งหลายและเข้าประชุมเกี่ยวกับแผนการสร้างท่าเรือใต้ที่ภาคใต้ ถือเป็นโครงการใหญ่ที่เขาเป็นผู้ควบคุมดูแลเองแม้จะผ่านไปเกือบ 3 อาทิตย์แล้วที่ไร้เลขารู้ใจช่วยงาน ถึงเธอจะช่วยจัดการเอกสารอยู่เบื้องหลัง แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกชินขึ้นแม้แต่น้อยเมื่อไม่เห็นสาวเฉิ่มคนเดิมเดินเข้าเดินออกห้องทำงานกว้างร่างสูงถอนแว่นวางไว้บนโต๊ะ เหยียดกายพิงพนักเก้าอี้ทำงานจนมันเอนแทบสุดความสามารถ พักสายตาจากกองเอกสารเบื้องหน้า หลังจากการประชุมเคร่งเครียดหลายชั่วโมงทำเขาเหนื่อยล้าไม่น้อยเขาเหลือบมองถุงพลาสติกใสสลับกับโทรศัพท์มือถือของแ‍พ‍ร‍ว‍าบนโต๊ะอย่างครุ่นคิด ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรกับมันดีเมื่อคืนหลังจากกลับจากการประชุมเขาก็ลองดูมือถือเธออีกครั้งหลังจากเปิดเครื่องทิ้งไว้ตลอด แต่ก็ไม่ได้มีข้อความจากบุคคลอื่นส่งมา มีเพียงกลุ่มเ‍พื่‍อ‍นที่พยายามโทรและส่งข้อความมาหาเมื่อเธอขาดการติดต่อไปนานเขาไม่แน่ใจว่าเธอลบข้อความก่อนหน้าไปหรือเปล่า ซึ่งเขาพยายามกู้คืนมาแล้ว หรือใช้ช่องการติดต่อแบบอื่น แต่เมื่อลองแฮ็กข้อมูลก็ยังไม่เ
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 34 เค้นหาความจริง

"นิกซ์ขา~ วาร้อน ถอดเสื้อให้หน่อย"ชายห‍นุ่‍มถึงกับถอนหายใจหนักๆ อึดอัดปั่นป่วนเหมือนคนโดนยาเสียเอง เขาปล่อยข้อมือทั้งสองออกไปอิสระ หยัดกายขึ้นเหยียดตรง จ้องเธอร่างเล็กบิดเร่าราวทุรนทุรายมือเล็กซุกซนลูบไล้ไปตามร่างกายตัวเอง ถลกเสื้อยืดโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี กอบกุมก้อนเนื้อคู่โตล้นมือพลางบีบเคล้นมันอย่างยั่วยวนลำคอชายห‍นุ่‍มแห้งผาก จนเผลอกลืนน้ำลายลงคอ นัยน์ตาเข้มขึ้นด้วยแรงกระสัน สมองชาญฉลาดเริ่มคิดหาคำพูดมาสอบสวนร่างเล็กไม่ถูก"อ่า~ ทรมานจังเลย นิกซ์ช่วยวาด้วย"เสียงครางอ้อนออดหวานหูดังไม่หยุด มือเล็กก็เลื่อนลงมาจัดการรูดกางเกงขาสั้นและแพนตี้ออกจากร่างมือน้อยปัดป่ายไปตามกลีบดอกไม้หยาดเยิ้ม ชุ่มฉ่ำ ท่าทางร้อนเร่าแสนยั่วยวนทำโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์แทบข่มใจไว้ไม่ไหว และสิ่งที่ทำให้ขีดความอดทนดิ่งวูบก็คือตอนที่เลขาสาวอ้าขาออกกว้าง แยงนิ้วเล็กเข้าไปในร่องสาว ช่วยตัวเองให้เขาดูเต็มตาติดขอบเตียง"แม่งเอ๊ย นี่กูหาเรื่องทรมานตัวเองชัดๆ" ร่างสูงสบถหยาบคาย ถึงกับกุมขมับด้วยความเครียดก่อนที่เธอจะทำให้แผนการครั้งนี้ล่ม โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ก็ต้องหยุดภาพวาบหวามตรงหน้าเสียก่อน ข้อมือทั้งสองข้างถูกชายห‍นุ่‍มใช้ผ้ามัดตรึ
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 35 ยอม

เช้าวันต่อมาแสงแดดสาดเข้ามาภายในห้องผ่านกระจกใส ผ้าม่านไม่ได้ถูกรูดปิดทำให้ความสว่างรบกวนการนอนของคนตัวเล็ก แ‍พ‍ร‍ว‍าจะขยับตัวพลิกไปอีกด้าน ก็รู้สึกอึดอัดไม่สบายตัวราวกับร่างกายถูกรัดเอาไว้ ดวงตาง่วงงุนค่อยๆ ปรือขึ้นมา สิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าหล่อร้ายของประธานห‍นุ่‍มนอนหลับสนิทอยู่ตรงหน้าความทรงจำขาดห้วงย้อนเข้ามาในหัวอีกครั้ง อาการแปลกประหลาด ร้อนรุ่ม และภาพการร่วมรักหนักหน่วง ทำเธอเบิกตากว้าง ความโมโหพุ่งปรี๊ดเมื่อจำได้ว่าถูกโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์วางยากำปั้นน้อยทุบใส่แผงอกชายที่กำลังนอนกอดเธอเต็มแรงด้วยความโกรธปึก!"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! กล้าดียังไงวางยาฉัน ลุกขึ้นนะโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์!""อื้อออ~ อะไรตื่นมาก็โวยวายเลย"น้ำเสียงอู้อี้ดังขึ้น พร้อมฝ่ามือหนารวบมือเล็กของเธอเอาไว้ไม่ให้ประทุษร้ายเขาได้อีก ลากเธอเข้ามาสู่อ้อมกอดอีกครั้งโดยไม่ยอมลืมตาขึ้นด้วยซ้ำร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองเบียดชิด แต่แ‍พ‍ร‍ว‍าก็ยังดิ้นรนขัดขืนไม่เลิก"พอเลย แบบนี้มันเกินไปแล้ว คุณจะบ้าเหรอไง ถ้าฉันช็อกตายไปจะทำยังไง!""ไม่ตายหรอกน่า ไหนบอกจะไม่โกรธกันไง""ฉันไปพูดตอนไหน!" เธอแว้ดกลับอย่างไม่ยอมแพ้ โทสะในกายแล่นขึ้นมาเป็นริ
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 36 ศัตรูโต้กลับ

อีกด้านที่ท่าเรือหลังจากเหล่าคนงานขนย้ายตู้คอนเทนเนอร์มากมายลงมาจากเรือสินค้า ก็จะนำตู้ทั้งหมดมาวางกองเรียงกันไว้ ส่วนตู้ไหนที่มีกำหนดเคลื่อนย้ายเลยก็จะถูกนำไปไว้อีกทางเพื่อให้รถสิบล้อขนออกไปยามดึกสงัดท่าเรือเงียบเชียบมีเพียงพนักงานบางส่วนเดินสำรวจตรวจตรา 'พล' เด็กห‍นุ่‍มพนักงานใหม่จึงขยันขันแข็งกว่าพี่ๆ คนอื่นในทีม เดินไปตามช่องแคบระหว่างตู้เหล็กเพื่อเช็กความเรียบร้อยกลิ่นเหม็นสะอิดสะเอียนบางอย่างลอยปะทะที่จมูก ทำห‍นุ่‍มน้อยถึงกับเบ้หน้ายกมือขึ้นปิด มองซ้ายมองขวาเพื่อหาที่มาของกลิ่นไม่พึงประสงค์ดังกล่าวหลังเดินวนสำรวจสักพักก็รู้สึกแทบสำรอกเมื่อรับรู้ถึงกลิ่นเหม็นรุนแรงออกมาจากตู้สินค้าใบหนึ่ง เขาคาดคิดว่าภายในอาจจะเป็นพวกของสดที่ถูกบรรจุมาไม่ดีจึงเกิดการเน่าเสีย รีบจำตำแหน่งและเดินไปบอกรุ่นพี่หัวหน้า"พี่เอกๆ แถวตู้ KB 332 ผมว่าน่าจะมีของเน่าแน่เลยพี่ ผมเดินผ่านยังแทบอ้วก"เอกหัวหน้าทีมท่าเรือกะกลางคืนนอนเอกเขนกบนโซฟาในห้องพักพนักงานส่ายหัวระอา ก่อนจะหยิบชาทเพื่อดูว่าสิ่งของภายในตู้ที่รุ่นน้องกล่าวถึงคืออะไร"ไม่น่ามีอะไรนี่ ตู้นั้นใส่พวกเม็ดพลาสติก""แต่มันเหม็นจริงๆ นะพี่ กลิ่น
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 37 กลับมาทำงานอีกครั้ง

โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์จัดการเรื่องที่สำนักงานตำรวจเสร็จ ก็กลับมายังท่าเรือต่อเพื่อดูความคืบหน้าการทำงานของเจ้าหน้าที่ ก่อนจะวนเข้าไปยังบริษัทต่อเลย โดยไม่ได้แวะกลับเข้าเพนต์เฮ้าส์นอกจากเรื่องที่เกิดขึ้น งานในบริษัทก็ยังวุ่นวายเช่นเดิม ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาตลอดคืนทำใบหน้าหล่อซีดคล้ำ ระดับความหงุดหงิดพุ่งสูง เรื่องเล็กน้อยก็พร้อมทำประธานห‍นุ่‍มสติหลุดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ไทเปครับ""เข้ามา"แฟ้มเอกสารถูกปิดลง ชายห‍นุ่‍มถอดแว่น เอนพิงเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ ยกมือขึ้นนวดขมับบรรเทาอาการปวดหัว"ตอนนี้ตำรวจอายัดของทุกอย่างในตู้ไว้หมดแล้ว และยังขอขยายผลตรวจค้นตู้อื่นเพิ่มเติม""ถ้าไม่ใช่สินค้าที่มาจากบริษัทเดียวกันก็เอาหมายศาลมา ของลูกค้าเจ้าอื่นจะมาล่าช้าเพราะเรื่องนี้ไม่ได้""ครับ ผมจะแวะไปเอาเสื้อผ้าชุดใหม่ให้นายและเอกสารบางส่วนที่เพนต์เฮ้าส์ นายจะให้เอาอะไรมาเพิ่มอีกไหม"โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์นิ่งไปครู่หนึ่งเพื่อใช้ความคิด ก่อนจะตัดสินใจบางอย่าง"ไปรับแ‍พ‍ร‍ว‍ามานี่ด้วย""มันจะไม่ยิ่งวุ่นวายไปใหญ่เหรอครับ ตอนนี้ยังมีปัญหาเรื่องศพนิรนามที่ถูกฆ่ายัดตู้อยู่ด้วย อาชาน่าจะมีส่วนกับเรื่องนี้แน่ๆ""กูแค่จะให้แ‍พ‍ร‍ว‍าช่วยด
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 38 หึงเหรอ?

แ‍พ‍ร‍ว‍าเดินกลับออกมาจากห้องทำงานใหญ่ ตีหน้าเรียบเฉยราวกับไม่มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น หยิบแฟ้มที่ถูกกองไว้บนโต๊ะมาเปิดไล่อ่านเนื้อหาข้างใน"พี่แ‍พ‍ร‍ว‍าคะ ประธานเรียกเข้าไปคุยอะไรกันเหรอคะ"น้ำหนึ่งเลื่อนเก้าอี้มาใหญ่เอ่ยถามชวนคุยด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามประสา เพราะทุกครั้งที่หญิงสาวถูกเรียกเข้าห้องเย็น ออกมาไม่พ้นต้องนั่งเข็ดน้ำตาทุกครั้ง จึงอยากจะรู้ว่าแ‍พ‍ร‍ว‍าจะโดนแบบเดียวกันหรือไม่"แค่อัปเดตเรื่องงานค่ะ ไม่มีอะไร""ดีจังเลย ได้ลาหยุดตั้งนาน แถมไม่โดนประธานว่าสักคำ""...""กับน้ำหนึ่งนี่ ประธานดุ๊ดุ ทำน้ำร้องตั้งหลายที"คำพูดกำกวมของน้ำหนึ่งทำมือเล็กชะงักไป รู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมา ก่อนจะส่ายหัวไล่ความคิดไร้สาระทิ้งไปเธอเลือกที่จะไม่ตอบอะไรกลับ แ‍พ‍ร‍ว‍าไม่ใช่สาวซื่อขนาดไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเสแสร้งหาเรื่องตีสนิทไปงั้น จึงไม่อยากไปเสียเวลาสร้างความสัมพันธ์จอมปลอมกับเลขาชั่วคราวโดยไม่จำเป็น"นี่ พี่แ‍พ‍ร‍ว‍าเคยเจอเ‍พื่‍อ‍นของประธานไหม ที่ชื่อวิคเตอร์น่ะค่ะ"ใบหน้าหวานชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อของเ‍พื่‍อ‍นโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ การพบกันครั้งล่าสุดมันย่ำแย่เสียเธอไม่อยากจะจำ และสาบานจะหลบหน้าชายค
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 39 เผลอสร้างศัตรู

"เธอหึงฉันเหรอ?"กลีบปากบางเม้มเข้าหากัน หน้าแดงซ่านเมื่อรับรู้ว่าเผลอเหวี่ยงใส่ม‍า‍เ‍ฟี‍ยร้ายด้วยความโกรธจนลืมตัว"มะ...ไม่ใช่แล้ว...หึงบ้าหึงบออะไรของคุณ" เธอส่ายหน้าพรืด อธิบายแก้ตัวตะกุกตะกักไม่เป็นธรรมชาติ "ฉันแค่ไม่โอเคเฉยๆ กับวิธีเลือกคนมาทำงานของคุณ ถ้าติดใจหุ่นเอ็กซ์ๆ ของยัยนั่นจะไปเอากันนอกเวลางานก็เรื่องของคุณ ไม่ใช่เอาความพอใจตัวเองมาทำคนอื่นเดือดร้อนกันไปหมด"พรึ่บ!"อะนี่! จะทำอะไรน่ะ"ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อร่างถูกกดแนบโซฟา โดยมีร่างใหญ่โตของชายห‍นุ่‍มขึ้นคร่อม ใบหน้านิ่งเรียบใต้กรอบแว่นประดับรอยยิ้มพึงพอใจเอาไว้ที่มุมปาก ยิ่งเข้าโน้มตัวเข้ามาใกล้ หัวใจดวงน้อยก็ยิ่งเต้นระรัว ไม่ไว้ใจรอยยิ้มนั้นแม้แต่น้อย"ชู่~ เงียบๆ เดี๋ยวข้างนอกได้ยิน""ปะ...ปล่อยวานะ แล้วยิ้มอะไรของคุณ""เวลาเธอหึงนี่ น่ารักดีนะ""กะ...ก็บอกว่าไม่ได้หึง ปล่อยวาได้แล้ว"ร่างเล็กรีบปฏิเสธ แต่ผิวกายที่แดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ความน่าเชื่อถือในคำพูดเธอดูน้อยลง"ฉันก็ติดใจจริงๆ แหละ ซึ่งปกติก็เอานอกเวลางาน""นะนี่คุณ!"เธอหน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินชายห‍นุ่‍มยอมรับ หัวใจเหมือนร่วงตกลงอยู่ที่พื้น ความรู้สึก
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more

บทที่ 40 ตาต่อตา ฟันต่อฟัน

เพนต์เฮ้าส์โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์นิ้วเรียวยาวรัวไปบนคีย์บอร์ดด้วยความรวดเร็วราวกับมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย สายตาคมใต้กรอบแว่นจ้องโค้ดรหัสมากมายบนหน้าจอด้วยแววตานิ่งเรียบหลังจากกลับมาถึงที่พักกินข้าวพร้อมแ‍พ‍ร‍ว‍าเสร็จแล้ว โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ก็ปลีกตัวเข้ามานั่งสืบค้นข้อมูลในห้องคอมพิวเตอร์ส่วนตัวต่อม‍า‍เ‍ฟี‍ยห‍นุ่‍มอัจฉริยะจัดการแฮ็กกล้องวงจรปิดของเลานจ์หรูแห่งหนึ่ง และอีกหลายสถานที่ที่ได้รับรายงานมาว่าอาชาไปปรากฏตัว มุมปากกระตุกยิ้มพึงพอใจเมื่อสามารถหาภาพที่ต้องการได้ครืด ครืด ครืดมือหนายอมละจากแป้นคีย์บอร์ดไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย โดยที่สายตาไม่ได้ละจากหน้าจอคอม"ว่าไง"(ไง เจออะไรบ้างไหม กูหาคนช่วยเล่นข่าวมันได้แล้ว) ลี‍อ‍อ‍นถามกลับ"อืม พอเจอบ้าง แต่คงไม่ถึงขั้นทำให้มันถูกจับได้แน่"(ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูให้คนสร้างกระแสปั่นเรื่อยๆ ที่เหลือก็ปล่อยให้สังคมช่วยกันขุดอีกที)"เดี๋ยวส่งคลิปไปให้"(เออ เชื่อใจกู รับรองแม่งหัวร้อนหนัก จนไม่มีเวลามายุ่งกับพวกเราสักพักใหญ่แน่) ลี‍อ‍อ‍นแค่นหัวเราะ น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมลอดไรฟันฉายชัดถึงคั่งแค้นในตัวศัตรูพอสมควรเขาพูดคุยกับเ‍พื่‍อ‍นอีก 2-3 ประโยค ก่อนจะส่
last updateLast Updated : 2025-02-27
Read more
PREV
1234569
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status