บททั้งหมดของ เมียสวมรอย: บทที่ 121 - บทที่ 130

>>{"เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ"} ขณะที่พูดเขาเดินตามหลังภรรยากับลูกไป ไม่อยากให้เธอน้อยใจกลับมาถึงบ้านพักญาณินก็พาลูกเข้าห้อง แต่ขณะที่กำลังจะปิดก็ถูกอีกฝ่ายดันประตูเข้ามาก่อน"ทำไมจะรีบปิดล่ะ""ก็ไม่รู้สิคะ คุณติดธุระไม่ใช่เหรอ""ติดธุระที่ไหน" ชายหนุ่มเข้ามาในห้องก็เริ่มถอดเสื้อผ้าเพื่อที่จะอาบน้ำเห็นว่าเขาจะอาบน้ำเธอก็เลยพาลูกออกมา เพราะแกยังไม่ทานข้าวเย็น แต่ในใจก็แอบแปลกใจ ทำไมเขาถึงไม่รีบไปเหมือนทุกครั้งที่ผู้กองคนสวยนั่นโทรมาขอความช่วยเหลือ เพราะตอนคุยโทรศัพท์เธอก็แอบได้ยินว่าให้ไปช่วยทำน้ำประปาให้หน่อยจนถึงเวลาทานอาหาร ทุกคนก็พร้อมหน้าพร้อมตากันที่โต๊ะทานข้าว"ทำไมคุณถึงยังอยู่ล่ะคะ" ทีแรกก็ยังคิดว่าเขาคงจะอาบน้ำแต่งตัวหล่อเพื่อไปช่วยผู้กองคนนั้น แต่พออาบน้ำออกมาเขาก็ยังคงมานั่งทานข้าวและคุยกับลูก"อะไรคือยังอยู่คะ" สาริศางงคำถามที่พี่สะใภ้ถามพี่ชาย"ก็แฟนของพี่ชายคุณริศาโทรมาขอให้ไปช่วยทำท่อน้ำประปาให้"สายตาคนที่ร่วมโต๊ะอาหารอยู่ไม่เว้นแม้แต่ซันเดย์..หันมองไปที่ศิลาเป็นตาเดียวกัน"แฟนที่ไหนลูกน้องที่ทำงานต่างหาก""หมายถึงผู้กองฝ้ายเหรอ""มึงจะไม่พูดก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้นะไอ้ซัน

"คุณ!" พอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร ใบหน้าเธอถึงกับแดงขึ้นมาจนเห็นได้ชัด เพราะในห้องนี้พอมีแสงไฟสว่างเข้ามาเล็กน้อย"จำแต่ก่อนได้ไหม คุณชอบไม่ใช่เหรอ""คุณศิลา" พอนึกถึงเรื่องสมัยก่อนก็รู้สึกอายอีกแล้ว ตอนนั้นยังถือว่าอยู่ในช่วงวัยรุ่นมาก แต่นี้มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว"ช่วยผมหน่อยนะ" เขายังคงคิดถึงสัมผัสแบบเก่าก่อนที่เคยร่วมเตียงกับเธอญาณินไม่ตอบเพียงแค่ซุกหน้าลงกับแผ่นอกของเขามือหนาเอื้อมลงไปขยับกางเกงชุดนอนที่ใส่อยู่ ถ้าเขาไม่เริ่มก่อนเธอก็คงจะอายอยู่แบบนี้พอสิ่งนั้นโผล่พ้นออกมาจากกางเกงศิลาก็จับมันรูดขึ้นลงช้าๆเห็นว่าเธอไม่กล้าแตะมัน เขาก็เลยจับมือของเธอให้ไปสัมผัสกับมันเบาๆ"ช่วยผมหน่อยนะครับ" เสียงทุ้มเปล่งออกมาแบบนุ่มนวลชวนให้อีกฝ่ายช่วยใบหน้างามที่ซบอกอยู่ค่อยๆ ขยับต่ำลงไปหาเจ้าสิ่งนั้น"ซี๊ดดด อ้าาา ชอบจัง" เพียงแค่ริมฝีปากของเธอสัมผัสเท่านั้นแหละ ก็เริ่มมีความรู้สึกเสียวขึ้นมา ยิ่งตอนที่ปากของเธอครอบครองมันไปทั้งแท่งความรู้สึกเสียวนั้นยิ่งเพิ่มพูน "ดูดแรงกว่านี้ก็ได้นะครับ ไอติมแท่งนี้ไม่หมดง่ายๆ หรอก"อ๊อก อ๊อก ว่าจะปล่อยให้เธอทำเองแล้วเชียว แต่พอเธออมเท่านั้นแหละ มือหนาก็จับท้

ใช้เวลาขับรถอยู่ร่วมสามชั่วโมง ก็ได้มาถึงจุดหมายปลายทาง เพราะถนนช่วงนี้โล่งมาก"พ่อมึงมีญาณทิพย์เหรอวะ" ยังไม่ลงจากรถเลยด้วยซ้ำ ศักดินาก็เดินออกมาต้อนรับลูกและเพื่อนๆ ของลูก"ดูอบอุ่นดีนี่" ศักดินาเอ่ยทักทายคนที่เพิ่งลงมาจากรถ เพราะลูกชายไม่ได้มาแค่คนเดียว"สวัสดีครับ" เพื่อนทั้งสองยกมือไหว้ ถึงยังไงท่านก็เป็นพ่อของเพื่อนรัก แถมยังเป็นพ่อตาของซันเดย์ด้วย"ยินดีต้อนรับ ชวนเพื่อนเข้ามาข้างในสิลูก" ศักดินาเอ่ยพูดด้วยท่าทางสุขุมนุ่มลึกดูไม่มีพิษไม่มีภัยทั้งสามก็เลยเดินตามเข้าไปในบ้าน"น้ำค่ะ" ก้นยังไม่ถึงโซฟาเลยด้วยซ้ำ ขวัญชนกก็ยกน้ำมาบริการแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจน้ำเลย ขวัญชนกก็เลยนั่งลงข้างๆ คนที่เป็นสามี แต่สายตานั้นมองดูหนุ่มๆ ด้วยแววตาหวานหยดย้อย"ผมจะคุยธุระ คุณมีอะไรทำก็ไปทำ" ศักดินาพูดพร้อมกับมองดูคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เล็กน้อย"ท่านคะ""บอกว่าจะคุยธุระไง"ก่อนที่ขวัญชนกจะออกจากห้องนั้น สายตาได้มองไปที่ลูกน้องของท่านแบบรู้กันแค่สองคน"เราตัดสินใจแล้วใช่ไหมว่าจะมารับช่วงต่อจากพ่อ""ผมไม่ชอบงานบริษัท""ถึงไม่ชอบแกก็ต้องได้มารับช่วงต่อ เพราะแกคือลูกชายคนเดียวของฉัน""พ่อก็ยังแข็งแรง

>>{"เมียพี่ไม่สบายเหรอ""} {"จะว่าไม่สบายก็ไม่เชิงหรอกพี่ พี่สะใภ้กินอะไรไม่ค่อยลง แถมบอกว่าอาหารเหม็น"}>>{"กินอะไรไม่ค่อยลงอาหารเหม็น? เราเอาอาหารค้างคืนมาให้พี่เขากินเหรอ"} {"เปล่าสักหน่อย อาหารเพิ่งจะตักออกมาจากกระทะร้อนๆ"}"เมื่อกี้มึงว่าอะไร ใครเหม็นอาหาร" กองทัพที่นั่งฟังอยู่ว่าศิลากำลังคุยเรื่องอะไร อดที่จะถามไม่ได้"ก็เมียกูน่ะสิ สงสัยจะไม่สบาย" ศิลาก็เลยวางสายไปจากน้องสาวก่อน"อาการเป็นยังไงบอกมาซิ""น้องสาวกูบอกว่ากินข้าวไม่ค่อยลง ตั้งแต่วันก่อนแล้ว" เพราะพวกเขาออกมาจากบ้านก็สามวันเข้าไปแล้ว"อาการแบบนี้เหมือนเมียกูเลย""เมียมึงก็เป็นเหรอ""เป็นสิ เป็นตอนมีตาทัพไท""อะไรนะ?""เมียไอ้ศิลาท้องเหรอ?" ซันเดย์ที่นั่งฟังอยู่ด้วยกันพูดขึ้นมาบ้าง"กูจะไปรู้กับเมียมันเหรอ กูแค่บอกอาการตอนที่เมียกูท้อง""กูกลับบ้านก่อนได้ไหม" ศิลานั่งไม่ติดที่เลยทีนี้ ถ้าหายตัวกลับตอนนี้ได้เขาคงทำไปแล้ว"มึงจะบ้าเหรอ พรุ่งนี้ประชุมสำคัญ""พวกมึงก็จัดการกันไปเองสิวะ""อ้าวไอ้นี่! นี่บริษัทพ่อมึงนะ"ศิลาหยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปอีกมุมหนึ่ง เพื่อโทรหาเธอ>>{"พ่อครับ"} โทรเข้าเครื่องของแม่ ลูกก็รับอีกอ

ญาณินกัดฟันไว้ไม่กล้าส่งเสียงคราง เพราะลูกชายเพิ่งจะนอนลงมือเรียวยื่นลงไปจับศีรษะของคนที่เมามันอยู่กับการใช้ลิ้น แทนที่จะยกศีรษะของเขาขึ้นแต่ดันกดมันลงแบบลืมตัวชายหนุ่มยิ่งได้ใจเพิ่มจังหวะความเร็วของลิ้นอีกระดับหนึ่ง จนสะโพกงามเกร็งกระตุกเขาถึงได้หยุด แล้วค่อยๆ ขยับขึ้นมา เพราะจะปล่อยให้เธอเสร็จก่อนไม่ได้สิ่งแรกที่ศิลาทำเมื่อโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มนั้นคือมองไปดูลูกชาย ว่าเขาหลับหรือยัง แต่พอเห็นลูกยังดิ้นอยู่ เขาก็ค่อยๆ เอนตัวลงอีกฝั่งหนึ่งของเธอแต่ชายหนุ่มไม่ได้ปล่อย เขายังคงลูบคลำเนินอวบนูนของเธอเพื่อไม่ให้อารมณ์อีกฝ่ายหยุดลง"อือ..คุณ.."ศิลาไม่สนใจที่เธอห้าม แถมยังส่ายหน้าบอกเล็กน้อย เพื่อให้เธอรู้ว่าถึงยังไงเขาก็ไม่หยุด รอให้ลูกหลับสนิทก่อนเถอะ จะจัดการเธอให้สมกับความคิดถึง"อื้อ" พอนิ้วนั้นจมหายเข้าไปในร่อง หญิงสาวกลั้นเสียงไว้ไม่ได้อีก แต่เธอก็ไม่ได้ส่งเสียงออกมาแรง "อ่ะ อ่ะ" อารมณ์ของเธอเริ่มควบคุมไม่ได้เมื่อนิ้วนั้นขยับเร็วขึ้น"หือ" ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อยเมื่อถูกมือเรียวลูบคลำที่เป้ากางเกง ยิ่งเธอเป็นคนรูดซิปเองด้วยแล้วเขายิ่งพอใจมากแต่เธอทำแค่นั้นแล้วก็หยุด เพราะเริ่มรู้ส