All Chapters of ตามรัก: Chapter 21 - Chapter 30

หลายวันมานี้เหมยลี่กับชินอ๋องต่างตัวติดกันนัก หากเห็นนางที่ใดเป็นต้องเห็นชินอ๋องที่นั่น จนคนรอบข้างต่างพากันอิจฉา ส่วนนายท่านจางก็ยิ้มหน้าบานเพราะช่วงนี้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามา เห็นบุตรสาวมีความสุขก็รู้สึกยินดียิ่งนัก ส่วนพวกสหายของเขาที่พากันตีตัวออกห่างตอนเขาลำบากก็แวะเวียนเอาของขวัญของฝากมาให้ไม่ขาด หึ คงเห็นว่าเขากำลังจะเป็นถึงพ่อตาของชินอ๋องละสิท่า ส่วนเหมยลี่ที่ชินอ๋องเร่งวันว่าจะไปขอสมรสพระราชทานจากฮ่องเต้ก็ได้แต่เอ่ยรั้งพระองค์ไว้ นางบอกว่าอยากจัดการเรื่องโรงเตี๊ยมให้เรียบร้อยก่อนถึงจะตบแต่งเข้าจวนอ๋อง ท่านพ่อของนางจะได้ดำเนินกิจการต่อไป นางจะได้ไม่ห่วงนักหากแต่งออกไปแล้วว่าคนของนางจะไม่มีงานมีการทำชินอ๋องที่กลายเป็นบุรุษคลั่งรักไปแล้วก็ได้แต่ตามใจนาง ถึงแม้ตอนนี้พระองค์อยากจะแต่งซะวันนี้เลยด้วยซ้ำ พระองค์ที่ไม่อยากทำให้นางต้องเสียหายก็ได้แต่อดทนรอให้ถึงวันมงคล กลัวนางจะหาว่าพระองค์ไม่ให้เกียรติได้แต่หอมแก้มนวลเท่านั้นเป็นกำลังใจให้พระองค์รอต่อไปและแล้วก็มาถึงวันที่เหมยลี่รอคอย วันเปิดให้บริการของโรงเตี๊ยมฟู่ ซึ่งผลตอบรับนั้นดีเกินคาดทำให้นางตอนนี้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง คาดว่าโ

วันนี้เป็นวันที่เหมยลี่ตั้งใจแต่งกายให้สวยงามเป็นพิเศษ เมื่อคืนนี้นางนอนไม่ค่อยจะหลับเพราะคิดหาคำพูดว่าจะง้อชินอ๋องอย่างไร และไม่รู้ว่าพระองค์จะหายโกรธหรือไม่ นางไม่เคยง้อใครเสียด้วยสิจึงรีบลุกขึ้นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง อาบน้ำแต่งตัวประทินโฉมนานกว่าปกตินัก แต่ก็คุ้มกับเวลาที่เสียไป ชิงชิงนี่ฝีมือในการแต่งหน้าสุดยอดไปเลยจริงๆ นี่ปกตินางก็งามมากอยู่แล้ว พอแต่งนิดเติมหน่อยยิ่งงามเย้ายวนจนชิงชิงที่แต่งให้นางเองกับมือยังมองนางอย่างโง่งม หากชินอ๋องไม่หายโกรธคุณหนูของนางก็ไม่รู้จะกล่าวว่าอย่างไรแล้วเหมยลี่ที่เดินมาขึ้นรถมาอดรู้สึกกระดากอายไม่ได้ นี่นางลงทุนถึงขนาดยั่วยวนชินอ๋องเลยหรือนี่ ยิ่งเข้าใกล้จวนอ๋องมากขึ้นเท่าไหร่ใจดวงน้อยยิ่งเต้นถี่รัวขึ้นเท่านั้น ฝ่ามือน้อยก็ชื้นไปด้วยเหงื่อ พอรถม้ามาจอดลงหน้าจวนของชินอ๋อง นางถึงกับนั่งสงบจิตสงบใจอยู่เป็นนานกว่าจะก้าวลงจากรถม้าได้ เห็นประตูจวนที่ปิดสนิทมีองครักษ์เฝ้าอยู่จึงให้ชิงชิงไปถามว่าชินอ๋องอยู่หรือไม่ เพราะหากองครักษ์เห็นรถม้านาง ก็จะรีบเปิดประตูจวนทันทีโดยไม่ต้องรอคำสั่งนางสามารถเข้าออกจวนอ๋องได้ตลอดเวลา แต่วันนี้นางจอดอยู่เป็นนานไม่เห็นประตู

โรงเตี๊ยมฟู่ ตอนนี้เปิดมาได้ย่างเข้าเดือนที่สี่แล้ว ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางหมดแล้วแต่ก็ยังเป็นที่นิยมและผู้คนพากันหลั่งไหลมาอย่างไม่ขาดสายสร้างความปีติยินดีให้นายท่านจวนตระกูลจางยิ่งนัก เหมยลี่ที่วันนี้ยอมก้าวเท้าออกจากจวนเพื่อมาดูการต่อเติมจวนกลางเก่ากลางใหม่ที่เจ้าของเดิมขายทิ้งเพื่อย้ายไปเมืองหลวง ถูกนางเอามาทำเป็นที่ผลิตเครื่องประทินผิวเพื่อส่งต่อให้ร้านค้าของราชครูเว่ยหนานจิ้งที่ผูกขาดแค่เจ้าเดียวเท่านั้น ด้วยเป็นคู่ค้าคนสำคัญและพี่ชายที่นางสนิท จนตอนนี้จวนของนางต้องเปลืองข้าวเปลืองน้ำค่อนข้างจะทุกวันเพราะท่านราชครูผู้ร่ำรวยแต่มาฝากท้องจวนผู้อื่นบ่อยเหลือเกิน วันนี้ยังจะตามมากินฟรีที่โรงเตี๊ยมของนางอีก บอกว่าเป็นค่าสินน้ำใจที่อุตส่าห์เป็นธุระหาจวนและช่างมาต่อเติมให้ ร่างบอบบางที่ดูซูบไปจากเดิมเล็กน้อยแต่ยังคงงดงามเย้ายวนดังเดิมเดินเคียงข้างมากับบุรุษหน้าตาหล่อเหลาดูอบอุ่น เวลาส่งยิ้มให้สตรีข้างกายแต่ละทีทำเอาสตรีที่เดินผ่านไปมาเอียงอายเหมือนกับว่าส่งยิ้มให้ตนเองก็ไม่ปาน ทำให้โฉมงามข้างกายหัวเราะแล้วกล่าวกระเซ้าเย้าแหย่ ช่างเป็นภาพที่ชวนมองและชื่นชมของบรรดาผู้คนที่ทั้งสองเดินผ่าน

เสียงหัวเราะดังลั่นจวนของราชครูเว่ย สร้างความฉงนสงสัยใคร่รู้ให้กับบรรดาบ่าวไพร่ ว่าท่านราชครูอารมณ์ดีด้วยเรื่องอันใดกัน เหตุใดจึงหัวเราะเสียงดังจนเสียกิริยา ภาพลักษณ์ที่เคยสุขุม สมเป็นครูบาอาจารย์ เห็นทีจะป่นปี้ก็ครานี้เว่ยหนานจิ้ง รู้สึกยินดียิ่งนักที่สามารถปั่นหัวชินอ๋องได้ หลังจากคนที่เขาส่งไปให้จับตามองจวนอ๋องว่ามีการเคลื่อนไหวหรือไม่กลับมารายงาน ว่าชินอ๋องหยางหมิงเฉิงควบม้าห้อตะบึงมุ่งหน้าสู่วังหลวงไปในสภาพดูไม่จืด ก็ถูกอกถูกใจหัวเราะดังลั่นอย่างที่เห็น เจ้าอ๋องนั่นคงรีบร้อนดังไฟลนก้นเป็นแน่ สมน้ำหน้าเจ้าคิดเจ้าแค้นดีนักราชครูเว่ยหลังจากบังเอิญเห็นฮูหยินจ้าวเดินเข้าไปในร้านผ้าชื่อดังของเมืองเจียงเป่ยแห่งนี้ ก็หลับตาลงพลางคิดแผนการว่าจะทำยังไงให้ลี่เอ๋อได้ลงเอยกับชินอ๋องเสียที หากเขาเข้าไปพูดกับชินอ๋องตรงๆ เจ้าอ๋องนั่นคงไม่ยอมรับฟัง ดีไม่ดีอาจคิดอะไรต่ำทรามอีกเป็นแน่ เขาคงต้องวางแผนอย่างรอบคอบ พลันหันไปเห็นดรุณีน้อยสองนางที่ยืนมองดูเครื่องประดับอย่างสนใจ แต่สายตากลับหม่นแสง เขาที่ชั่งสังเกตก็พลันเข้าใจเพราะสิ่งที่พวกนางชื่นชมอยู่นั้นค่อนข้างมีราคา เลยเดินเข้าไปยื่นข้อเสนอง่ายๆ แ

แล้วงานมงคลสมรสก็มาถึงเหมยลี่รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากและนางยอมรับว่านางตั้งตารอคอยอย่างไม่อาย ในภพก่อนนางไม่ได้เข้าพิธีแต่งงานแค่ตกลงใช้ชีวิตและมาอยู่ด้วยกันและตอนนี้นางมั่นใจแล้วว่าความรู้สึกที่นางมีให้อดีตสามีในภพก่อนนั้นมันไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความรู้สึกผูกพันและคุ้นเคยที่มีเค้าเพราะชีวิตนั้นนางตีกรอบตัวเองให้อยู่ในโลกแคบๆ แต่กับชีวิตใหม่นี้นางรู้ว่าความรู้สึกที่มีให้ชินอ๋องมันคือรักแท้ รักที่นางไม่คิดจะตามหาในชาติภพก่อน แต่โชคชะตาก็กำหนดให้นางได้พบในชาตินี้ร่างบอบบางเย้ายวนในชุดมงคลสีแดงงดงามดั่งเทพเซียนขึ้นหลังแข็งแรงของราชครูเว่ยมาขึ้นเกี้ยวแปดคนหามที่ตกแต่งอย่างสมฐานะพระชายาในชินอ๋อง ตามประเพณีเจ้าสาวต้องขี่หลังพี่ชายหรือน้องชายมาส่งขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว แต่เหมยลี่ไม่มีใครและบุรุษที่สนิทที่สุดคือราชครูเว่ยหนานจิ้ง ซึ่งเต็มใจเสียเหลือเกินเต็มใจจนออกนอกหน้ามากไปเสียด้วยซ้ำที่จะให้นางขี่หลังจนนางหมั่นไส้ ทำไมนางจะไม่รู้ว่าบุรุษผู้นี้ขอแค่มีโอกาสแค่เพียงน้อยนิดได้กลั่นแกล้งชินอ๋อง เค้าก็จะรีบคว้าไว้จนนางหน่ายใจ กลัวเหลือเกินว่างานจะล่มแต่ก็ไม่มีทางเลือกมากนักราชครูเว่ยก้าวเดินอย่าง