Semua Bab THE WEIGHT OF THE VEIL: Bab 81 - Bab 90

Maagang nagising si Louie kinabukasan. Sa totoo lang, halos hindi siya makatulog nang maayos kagabi. Sa dami ng iniisip niya—hindi dahil sa kaba, kundi sa excitement—parang gusto niyang dumaan agad ang gabi para masigurado na nila ni Klarise kung totoo ngang buntis ito.Pagtingin niya sa tabi niya, mahimbing pa rin ang tulog ng asawa niya. Mahinang bumuntong-hininga siya at marahang hinaplos ang tiyan nito."Good morning, baby," bulong niya. "Kung totoo ka ngang nandiyan na… hindi ko na mahihintay na makilala ka."Biglang gumalaw si Klarise at dumilat ang mga mata nito. "Hmm… Louie?""Good morning, wifey." Ngumisi siya. "Tara, punta na tayo sa hospital."Napabangon si Klarise at tumingin sa kanya na parang naguguluhan. "Ha? Ano? Wala pa ngang almusal.""Hindi mo na kailangan ng almusal. Dapat maaga tayong makarating doon.""Tsk! Ikaw talaga! Parang ikaw ‘yung buntis, eh!""Tama ka. Para akong nababaliw sa kakaisip kung totoo nga."Napailing si Klarise, pero hindi na siya kumontra. Ala

Napahawak si Klarise sa tiyan niya. “Hindi pa nga ako sanay, Louie. Ang dami kong gustong kainin, tapos minsan wala akong gana.”Hinaplos ni Louie ang ulo niya. “Normal lang ‘yan. Kaya nga dapat mag-iingat ka.”“Alam mo, Louie Ray, masyado kang praning.”“Aba! Siyempre! Gusto mo bang mapahamak ka at si baby?”Tumawa si Klarise. “Sige na, sige na. Ikaw na ang pinakamagaling.”Ngumiti si Louie at niyakap siya nang mahigpit. “Siyempre. Ako lang naman ‘to.”Habang nakayakap sila, biglang sumimangot si Klarise.“Louie…”“Hm?”“Parang gusto kong amuyin ‘yung unan mo…”Natigilan si Louie. “H-Ha?”Kinuha ni Klarise ang unan ni Louie at inilapit sa mukha niya. Nang maamoy niya ito, biglang bumuntong-hininga siya nang malalim at ngumiti. “Aaaaaah, ang bango…”Nanlaki ang mata ni Louie. “P-Pakiulit?”“Ikaw, ang bango mo,” sagot ni Klarise habang mahigpit na niyayakap ang unan.Napalunok si Louie. “Uh… Klarise… parang kinikilabutan ako sa’yo.”Ngumiti si Klarise. “Louie Ray… pwede bang yakapin ki

Pero hindi siya ngumiti. Hindi niya kayang ngumiti."Bakit hindi mo sinabi sa akin?"Napayuko si Klarise. "Louie, sorry…""‘Sorry’? ‘SORRY’ LANG? Klarise, muntik mo nang ipahamak ang anak natin!"Nagsimula nang tumulo ang luha ni Klarise. "Alam kong nagkamali ako…""Bakit, Klarise? Bakit ka nagsinungaling?""Dahil pangarap ko ‘yon, Louie!"Napapikit si Louie. "Klarise, ako rin, may pangarap. Pero hindi ko ipagpapalit ang pamilya ko para lang matupad ‘yon!"Tahimik.Huminga nang malalim si Louie. Lumapit siya kay Klarise, saka marahang hinawakan ang kamay nito."Mahal kita, Klarise. Mahal na mahal kita. Pero hindi ko kayang mawala ka."Tumulo ang luha ni Klarise. "Hindi na mauulit, Louie… pangako.""At ‘pag lumabas na si baby, saka mo na lang ulit balikan ang pagsasayaw mo," pagtatapos ni Louie habang hinahaplos ang buhok ni Klarise."Pero—"Agad niyang tinakpan ang bibig nito gamit ang daliri niya. "Wala nang pero-pero, wifey. Muntik mo nang ikapahamak ang sarili mo pati ang baby nati

Hinaplos ni Louie ang tiyan niya. "At ikaw, baby, ‘wag kang magmana sa katigasan ng ulo ng mommy mo, ha?"Napatawa si Klarise kahit may luha pa sa mata niya. "Tanga! Eh kanino pa ba magmamana ‘yan kundi sa’yo?"Napailing si Louie. "Wala na nga palang ligtas ‘tong batang ‘to. Pati ako pala matigas ang ulo."Doon na rin napangiti ang staff. Hindi nila inaasahang ganito kabilis lumambot ang tensyon.Lumapit si Madam Felice at hinawakan ang kamay ni Klarise. "Iha, magpapahinga ka muna, pero gusto kong malaman mo na hihintayin ka namin. Balik ka kapag kaya mo na ulit."Nagulat si Klarise. "Talaga, Madam?"Tumango ito. "Oo naman. Ang talent mo ay hindi dapat sayangin, pero dapat ding isipin ang mas mahalagang bagay—ang pamilya mo."Napangiti si Klarise at muling napatingin kay Louie. "Narinig mo ‘yon? Balik ako pag okay na ako."Umismid si Louie. "Tingnan na lang natin."Napailing si Klarise at kinurot siya sa tagiliran. "Grabe ka! Hindi mo ba ako susuportahan?""Sa pagsasayaw? Sa ngayon, h

Sa kanilang maluwag at eleganteng sala, nagtipon-tipon ang mga magulang nila—sina Georgina, Philip, Pilita, at Hilario—at lahat sila ay mukhang handang maglunsad ng isang intervention laban kay Klarise.Nakaupo siya sa sofa na parang isang batang nahuling gumawa ng kasalanan, habang si Louie naman ay nakatayo sa tabi niya, halatang gigil pa rin sa nangyari."ANO?!" sabay na sigaw nina Georgina at Pilita. "Muntikan nang mawala ang apo namin?!"Napayuko si Klarise, hindi makatingin sa kanila. "O-opo…"Napahawak sa dibdib si Pilita. "Diyos ko, hija! Bakit mo ginawa ‘yon?! Hindi mo ba inisip kung anong pwedeng mangyari?"Tumaas ang kilay ni Hilario at tumikhim. "Tama si Pilita. Klarise, hindi ito biro. Ang unang tatlong buwan ng pagbubuntis mo ang pinakamapanganib. At ikaw, anong ginawa mo? Sumayaw ka pa sa entablado na parang hindi ka nagdadala ng bata?!"Singhal ni Georgina, "Alam mo bang ‘yung tawag ni Louie kanina, akala ko kung ano na! Halos mahimatay ako sa kaba! At ngayon, narito k