Dalawang araw matapos makumpirma ang pagbubuntis ni Klarise, nagsimula na siyang makaramdam ng kakaiba.Habang nakaupo siya sa sofa, napakapit siya sa tiyan niya at napangiwi.Napansin iyon ni Louie at agad siyang lumapit. “Wifey, anong nangyayari?”Sumimangot si Klarise at tumingin sa asawa. “Louie… gusto ko ng manggang hilaw na may bagoong.”Napanganga si Louie. “Alas-dose na ng gabi, Klarise!”“Nagugutom ako!” reklamo niya habang nakasimangot. “At hindi lang basta mangga. Gusto ko ‘yung sobrang asim, ‘yung halos manigas ‘yung panga ko sa asim!”Napakamot ng ulo si Louie. “Seryoso ka?”“Louie Ray, buntis ako!” paangil niyang sagot.Napasinghap si Louie at mabilis na tumayo. “Sige! Sige! Hahanapan kita!”Agad itong nagsuot ng jacket at kinuha ang susi ng sasakyan.Habang palabas, dinig pa ni Klarise ang pagbulong nito, “Patay tayo kay baby…”Sa Labas, Alas-Dose ng GabiNapadpad si Louie sa isang 24-hour convenience store.Naglakad siya papunta sa fruit section at napangiwi nang makit
Napahawak si Klarise sa tiyan niya. “Hindi pa nga ako sanay, Louie. Ang dami kong gustong kainin, tapos minsan wala akong gana.”Hinaplos ni Louie ang ulo niya. “Normal lang ‘yan. Kaya nga dapat mag-iingat ka.”“Alam mo, Louie Ray, masyado kang praning.”“Aba! Siyempre! Gusto mo bang mapahamak ka at si baby?”Tumawa si Klarise. “Sige na, sige na. Ikaw na ang pinakamagaling.”Ngumiti si Louie at niyakap siya nang mahigpit. “Siyempre. Ako lang naman ‘to.”Habang nakayakap sila, biglang sumimangot si Klarise.“Louie…”“Hm?”“Parang gusto kong amuyin ‘yung unan mo…”Natigilan si Louie. “H-Ha?”Kinuha ni Klarise ang unan ni Louie at inilapit sa mukha niya. Nang maamoy niya ito, biglang bumuntong-hininga siya nang malalim at ngumiti. “Aaaaaah, ang bango…”Nanlaki ang mata ni Louie. “P-Pakiulit?”“Ikaw, ang bango mo,” sagot ni Klarise habang mahigpit na niyayakap ang unan.Napalunok si Louie. “Uh… Klarise… parang kinikilabutan ako sa’yo.”Ngumiti si Klarise. “Louie Ray… pwede bang yakapin ki
Sa mundo ng mga mayayaman, hindi damdamin kundi pangalan at kapangyarihan ang nasusunod. Ngunit paano kung isang araw, matali ka sa isang sumpaang kailanman ay hindi mo ginusto....Forbes Park Mansion, Manila"Klarise, anak! Bumangon ka na! Malalate tayo sa binyag!" sigaw ni Pilita Olive habang kumakatok sa napakalaking kwarto ng anak.Nasa loob ng isang engrandeng silid si Klarise, napapalibutan ng mga mamahaling chandelier at custom-made European furniture. Ang mga kurtina ay mula sa Italy, ang carpet ay handwoven mula sa Persia. Ngunit kahit gaano ka-ganda ng paligid niya, isa lang ang gusto niya ngayon—ang matulog!Dumating siya kagabi mula Paris sakay ng kanilang private jet, pagod sa rehearsals at performances bilang isang kilalang ballerina. Halos hindi pa siya nakakapagpahinga, tapos ngayon, gigisingin siya para sa isang binyag?"Mom, I swear to God, if this is not important—" ungol niya habang pilit tinatakpan ng unan ang kanyang mukha."Binyag ‘to ng anak ng pinsan mo, kaya
The Wedding Venue: The Grand Versailles Garden, ManilaKung may isang lugar sa bansa na masasabing epitome ng kayamanan, ito na ‘yon. Ang venue ay isang napakalawak na hardin na tila hinango sa Versailles ng France. Mamahaling puting rosas ang bumabalot sa bawat sulok. May classical musicians na tumutugtog ng soft symphony, at ang buong set-up ay napaka-elegante na parang isang royal wedding.Ang hindi alam nina Klarise at Louie, ito nga ang kanilang kasal.Sa isang pribadong kwarto malapit sa altar, nakaabang si Klarise, hindi makapaniwala sa nakikita niya."Mom, bakit ganito ang set-up?! Akala ko binyag ‘to!"Napaigtad si Pilita ngunit ngumiti nang pilit. "Well… surprise?""Ano?!" Nanlaki ang mga mata ni Klarise. "Tell me this is a joke!" Hindi ito totoo. Hindi puwedeng totoo! Mabilis siyang umatras, handang tumakbo palayo, pero bago pa siya makalabas ng venue, biglang may humarang sa kanya na mga bodyguard ng pamilya! "Let go of me!" Pilit niyang pinigilan ang dalawang lalaki
Pero para kay Klarise, wala siyang pinagkaiba sa isang bangungot na nagkatawang-tao. "Dapat ikaw ang sumuko muna, hindi ako!" mariin niyang sagot, pilit pinipigil ang galit. Napailing siya. "Oh, so ganito na lang? Pataasan tayo ng pride?" "Exactly! Kung sino ang unang sumuko, talo!" "Alam mo, nakakabaliw ka." "Salamat! At kung susuko ka na, mas lalo akong matutuwa!" Biglang umubo ang pari sa harapan namin, halatang naguguluhan. "Tuloy pa ba ang kasal?" Saglit na napalingon sa paligid si Klarise. Ang buong cathedral ay tahimik, puno ng tensyon. Ang mga bisita ay hindi kumikibo, hinihintay ang susunod na mangyayari. Ilang dekada nang pinlano ng mga pamilya namin ang kasal na ito, at ngayon, lahat sila'y nakatingin sa kanilang dalawa, parang nanonood ng isang scandalous live show. Pero bago pa kami makasagot ni Louie— "Tuloy po, Father, ang kasal nila." Sabay pang nagsalita ang mga magulang nila. "ANO?!" sabay nilang sigaw ni Louie. Napanganga si Klarise na hindi makapaniwala. "Mommy
Ang mga mata ni Klarise ay hindi pa rin mapakali, hindi alam kung paano haharapin ang mundo pagkatapos ng araw na ito. Ang kanyang mga magulang, pati na rin ang mga magulang ni Louie, ay puno ng kaligayahan, ngunit siya? Parang isang pagkatalo. Parang ang lahat ng pangarap na inaasam niya ay unti-unting naglalaho sa ilalim ng bigat ng imposisyon ng kanyang pamilya."Louie," bulong niya, pilit na iniiwasan ang mga matang nakakakita ng lahat ng nangyayari. "Kailangan nating mag-usap."Napatingin si Louie sa kanya, ang mga mata'y puno ng sama ng loob at takot. "Hindi ba’t wala na tayong magagawa?" tanong niya, may kabigatan sa boses. "Ang lahat ng ito, kahit gusto ko, hindi ko na kayang baguhin."Si Klarise ay napahigpit ang pagkakahawak sa kanyang mga kamay. “I know... Pero Louie, hindi ko ito ginusto. Wala akong kalayaan. Ang lahat ng ito... pati ikaw... I’m sorry. Ngayon pa lang tayo nagkita at hindi kita kilala. Pwede ba nating tapusin ito na parang walang nangyari?”"Sa totoo lang,
Pilit na hinawakan ni Pilita ang kanyang kamay. "Anak, alam kong mahirap intindihin sa ngayon, pero—""Pero ano?" Napabuntong-hininga si Klarise, iniwas ang kamay. "Akala ko, nandito ako para sa binyag, pero hindi! Isa pala akong tupa na dinala sa altar nang walang kaalam-alam!""Kung gusto mong magreklamo, Klarise, bakit hindi ka na lang umalis?" sarkastikong sabat ni Louie habang nakapamulsa at nakatingin sa kanya. "Oh, tama. Hindi mo kaya, ‘di ba? Dahil kahit ano'ng gawin mo, wala ka nang choice."Tiningnan siya ni Klarise nang masama. "Kung wala akong choice, gano'n ka rin! Kaya huwag kang magpanggap na parang ikaw ang pinakamalaking biktima rito!"Napangisi si Louie, pero halatang pilit. "Oh, hindi ako nagpapanggap. Alam kong pareho tayong kawawa rito, pero at least, hindi ako umiiyak na parang bata."Napairap si Klarise at umismid. "Kapag dumating ang araw na gusto mo nang lumabas sa impyernong ‘to, huwag kang hihingi ng tulong sa akin, Louie.""Same goes for you, wifey," aniya,
Paglapag ng eroplano sa Coron, bumungad sa kanila ang napakaesklusibong resort—white sand beaches, turquoise waters, at mga villa na parang mansyon sa laki. Paraiso sa mata ng iba, pero para kina Klarise at Louie? Impyerno.Nakasimangot si Klarise habang nakatayo sa tarmac, ang hangin ay tila nagpapalala sa kanyang inis. “Ang ganda dito... Sayang lang kasama kita.”Napangisi si Louie, nag-aayos ng shades na parang modelo sa commercial. “Huwag kang mag-alala, Klarise. Wala akong balak guluhin ang ‘perfect vacation’ mo. I’m here for the view, not for you.”“Good. Kasi hinding-hindi kita kakausapin.”“Perfect. Kasi hinding-hindi rin kita gustong kausapin.”Naputol ang asaran nila nang may lumapit na staff, nakangiti at tila hindi alintana ang tensyon sa pagitan nila.“Welcome, Mr. and Mrs. Ray! We’re so honored to have you here. We’ve prepared the best honeymoon villa for you—very private and romantic.”“WHAT?!” halos sabay silang sumigaw.Nagkatinginan sila, parehong nanlaki ang mga mat
Napahawak si Klarise sa tiyan niya. “Hindi pa nga ako sanay, Louie. Ang dami kong gustong kainin, tapos minsan wala akong gana.”Hinaplos ni Louie ang ulo niya. “Normal lang ‘yan. Kaya nga dapat mag-iingat ka.”“Alam mo, Louie Ray, masyado kang praning.”“Aba! Siyempre! Gusto mo bang mapahamak ka at si baby?”Tumawa si Klarise. “Sige na, sige na. Ikaw na ang pinakamagaling.”Ngumiti si Louie at niyakap siya nang mahigpit. “Siyempre. Ako lang naman ‘to.”Habang nakayakap sila, biglang sumimangot si Klarise.“Louie…”“Hm?”“Parang gusto kong amuyin ‘yung unan mo…”Natigilan si Louie. “H-Ha?”Kinuha ni Klarise ang unan ni Louie at inilapit sa mukha niya. Nang maamoy niya ito, biglang bumuntong-hininga siya nang malalim at ngumiti. “Aaaaaah, ang bango…”Nanlaki ang mata ni Louie. “P-Pakiulit?”“Ikaw, ang bango mo,” sagot ni Klarise habang mahigpit na niyayakap ang unan.Napalunok si Louie. “Uh… Klarise… parang kinikilabutan ako sa’yo.”Ngumiti si Klarise. “Louie Ray… pwede bang yakapin ki
Dalawang araw matapos makumpirma ang pagbubuntis ni Klarise, nagsimula na siyang makaramdam ng kakaiba.Habang nakaupo siya sa sofa, napakapit siya sa tiyan niya at napangiwi.Napansin iyon ni Louie at agad siyang lumapit. “Wifey, anong nangyayari?”Sumimangot si Klarise at tumingin sa asawa. “Louie… gusto ko ng manggang hilaw na may bagoong.”Napanganga si Louie. “Alas-dose na ng gabi, Klarise!”“Nagugutom ako!” reklamo niya habang nakasimangot. “At hindi lang basta mangga. Gusto ko ‘yung sobrang asim, ‘yung halos manigas ‘yung panga ko sa asim!”Napakamot ng ulo si Louie. “Seryoso ka?”“Louie Ray, buntis ako!” paangil niyang sagot.Napasinghap si Louie at mabilis na tumayo. “Sige! Sige! Hahanapan kita!”Agad itong nagsuot ng jacket at kinuha ang susi ng sasakyan.Habang palabas, dinig pa ni Klarise ang pagbulong nito, “Patay tayo kay baby…”Sa Labas, Alas-Dose ng GabiNapadpad si Louie sa isang 24-hour convenience store.Naglakad siya papunta sa fruit section at napangiwi nang makit
Maagang nagising si Louie kinabukasan. Sa totoo lang, halos hindi siya makatulog nang maayos kagabi. Sa dami ng iniisip niya—hindi dahil sa kaba, kundi sa excitement—parang gusto niyang dumaan agad ang gabi para masigurado na nila ni Klarise kung totoo ngang buntis ito.Pagtingin niya sa tabi niya, mahimbing pa rin ang tulog ng asawa niya. Mahinang bumuntong-hininga siya at marahang hinaplos ang tiyan nito."Good morning, baby," bulong niya. "Kung totoo ka ngang nandiyan na… hindi ko na mahihintay na makilala ka."Biglang gumalaw si Klarise at dumilat ang mga mata nito. "Hmm… Louie?""Good morning, wifey." Ngumisi siya. "Tara, punta na tayo sa hospital."Napabangon si Klarise at tumingin sa kanya na parang naguguluhan. "Ha? Ano? Wala pa ngang almusal.""Hindi mo na kailangan ng almusal. Dapat maaga tayong makarating doon.""Tsk! Ikaw talaga! Parang ikaw ‘yung buntis, eh!""Tama ka. Para akong nababaliw sa kakaisip kung totoo nga."Napailing si Klarise, pero hindi na siya kumontra. Ala
Dalawang buwan.Dalawang buwan na nilang pinagsasaluhan ang buhay may-asawa.Dalawang buwan na ring pinagtitiisan ni Klarise ang mga pang-aasar ni Louie. Mula sa paggising niya sa umaga hanggang bago siya matulog, hindi ito nauubusan ng dahilan para guluhin siya. Minsan, natatawa na lang siya. Minsan, gusto niyang batuhin ito ng unan.Pero sa kabila ng lahat… masaya siya.Masaya siyang kasama si Louie.At iyon ang kinatatakutan niya.Dahil natatakot siyang mahulog nang tuluyan.Dahil paano kung siya lang ang nakakaramdam nito?—"Klarise, kailan mo balak sabihin?"Napatingin siya sa kausap sa telepono.Huminga siya nang malalim bago sumagot. “Hindi ko pa alam.”"Kailan mo pa balak itago ‘yan? Hanggang kailan mo ipagkakait sa kanya?"Napayuko siya."May karapatan siyang malaman, Klarise."Alam niya iyon. Alam na alam niya.Pero paano kung magbago ang lahat matapos niyang sabihin?Paano kung hindi ito matanggap ni Louie?Pagkauwi ni Louie mula sa clinic, agad siyang pumasok sa bahay. “W
Pagkaalis ng mga magulang nila, agad na bumalik si Klarise sa sala at padarag na naupo sa sofa. Nanginginig pa rin siya sa inis at hiya.Si Louie naman ay nakangisi lang habang sinasara ang pinto. “Mukhang masaya sila, ‘no?”Sumiklab ang tingin ni Klarise sa asawa. “Masaya? Louie, gusto mo ba talagang patayin ako sa kahihiyan?! Alam mo bang buong hapunan ay wala silang ibang ginawa kundi asarin tayo tungkol sa pagbubuntis?!”Umupo si Louie sa tabi niya at ikinawit ang isang braso sa balikat niya. “Well… bakit ka ba ganyan ka-stressed? Wala namang masama sa sinabi nila.”“WALA?!” Napaatras si Klarise at tinuro ito. “Louie, may ideya ka ba kung gaano kahirap ang maging buntis? Nine months kang may dala-dala sa tiyan mo, tapos may mood swings, morning sickness, cravings—”“Hmm.” Pabulong na hinawakan ni Louie ang baba niya, parang may iniisip. “Pero nagawa mo namang tiisin ako, so I’m sure mas kakayanin mo ‘yung pagbubuntis.”“ANO?!”Hindi na napigilan ni Louie ang pagtawa. “Relax ka lan
Napahagikhik si Louie. “Siyempre, masaya ang may asawa, Carla.”“Oh my gosh! Hindi ko in-expect ‘yan sa’yo, Dok!”Napatawa si Louie sa reaksyon nito. “Ano ka ba? Eh ‘di ba kasal na ako?”“Oo nga, pero parang dati, hindi ka naman ganyan.”Nangiti lang si Louie at iniiling ang ulo. Totoo naman. Hindi siya dating ganito kasaya. Pero simula nang dumating si Klarise sa buhay niya, parang nag-iba ang mundo niya.At sa totoo lang… gusto niya ‘tong pakiramdam na ‘to.Sa Ballet Studio ni KlariseSamantala, si Klarise naman ay abala sa ensayo kasama ang kanyang ballet team para sa nalalapit nilang presentation sa Pilipinas.“Klarise, masyado kang nakangiti!” tukso ng isa sa mga co-dancers niya.“H-Ha? Anong ibig mong sabihin?”“Eh kasi! Dati, lagi kang seryoso tuwing practice. Pero ngayon, parang inspired na inspired ka.”“Wala lang, happy lang siguro ako.”“Happy dahil kay Dok Louie?”Napatingin si Klarise sa kanila, at hindi niya napigilang mapangiti.“Oh my gosh! Kinilig siya!”“Confirmed! I
Maagang nagising si Klarise kinabukasan, pero may problema…Mahigpit pa rin ang yakap ni Louie sa kanya, parang ayaw siyang pakawalan kahit isang pulgada lang.Napabuntong-hininga siya. Matapos ang gabing puno ng init at pagmamahal, ngayon naman, para siyang bihag sa yakap ng asawa niya.“Louie…” mahinang tawag niya.“Hmmm,” ungol nito, hindi man lang nagmulat ng mata. Mas lalo pang humigpit ang yakap nito sa kanya.“Louie, bitawan mo ako.”“Hindi puwede,” sagot nito, tuluyan nang idiniin ang mukha sa leeg niya. “Bawal kang bumangon.”Napasinghap siya. “Anong bawal? Kailangan kong magluto ng baon mo sa clinic! Hindi puwedeng wala kang lunch.”Sa halip na sumagot, mas lalo pa siyang binalot ni Louie ng yakap, parang boa constrictor na walang balak siyang pakawalan.“L-Louie! Hindi ako makahinga!”“Kaya mo pa,” bulong nito, sabay halik sa pisngi niya."Mmhh… saan ka pupunta?" paos at antok na bulong ni Louie.Napapikit siya sa kiliting dulot ng init ng hininga nito sa kanyang balat."Ma
Nararamdaman niya ang pag-igting ng kanyang katawan at ang kanyang mukha ay naging parang nagngangalit na maskara, sa pamamagitan ng nakagat na mga ngipin siya ay umuungol, "Lalabasan na ako. Putang ina! Lalabasan na ako!"Ihinaling niya ang kanyang ulo at umatungal!Nararamdaman niyang lalong tumigas ang kanyang ari habang sinasalya siya nito nang buong lakas sa huli, ang kanilang mga bulbol ay magkasalubong na matindi. Pagkatapos ay kumabog ang kanyang ari at naglabas ng sunud-sunod na malagkit na tamod sa loob ng kanyang sinapupunan. Ang sensasyon ay nagbigay-signal ng simula ng kanyang sariling rurok. Ang kanyang puki ay mahigpit na kumapit sa kanyang tumitibok na ari. Kahit na gusto niyang umatras, mahigpit na humahawak ang kanyang pagkababae sa kanya. Ang kanyang puki ay umaapaw, nag-spray sa kanya ng tamod. Nag-squirting siya nang labis sa kanya, tinatakpan silang dalawa kung saan sila nagkakabit sa kanyang mainit at malagkit na likido.Parang apoy ang kanyang katawan habang bu
Ang kanyang mga daliri ay lumipat sa kanyang mga panlabas na labi at naramdaman niyang may daliri na dumudulas pataas at pababa, hinahati ang kanyang namamagang mga labi ng puki hanggang sa matagpuan nito ang kanyang matigas na klitoris."Oh Diyos ko!" umiiyak siya.Ang saksak ng kasiyahan nang magsimula siyang maglaro sa matigas na buton sa itaas ng kanyang kasarian ay halos nagpapaingay sa kanya. Ang kanyang mga daliri ay patuloy na nag-explore sa kanyang bukana, hanggang sa maramdaman niyang ipinasok niya ang kanyang daliri nang malalim. Kasabay nito, kumilos siya at natagpuan ng kanyang dila ang kanyang namamagang klitoris. Isang pang daliri ang sumali sa isa nang sinasalakay na ang kanyang basang puki habang patuloy niyang dinidilaan at pinapahirapan ang kanyang clit. Pinatulis niya ito gamit ang dulo ng kanyang dila at pagkatapos ay dinilaan ito tulad ng isang aso, pinapalitan ang dalawang galaw, kahit na patuloy niyang itinutulak ang kanyang mga daliri nang may ritmo papasok at