Isang linggo matapos ang nakakabaliw na paglilihi ni Klarise, tumawag ang isa sa kanyang mga kasamahan sa ballet."Klarise! May malaking balita ako!"Nagkatinginan sina Klarise at Louie. Kinuha niya ang telepono at lumayo ng bahagya. "Ano ‘yon?""Napili ang grupo natin para mag-perform sa isang malaking theater event! Klarise, ikaw ang magiging spotlight! Ikaw ang magiging bida sa performance!"Nanlaki ang mata ni Klarise. "T-Talaga?""Oo! Pero… may problema. Kung hindi ka makakasama, mapipilitan kaming palitan ka."Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya kayang palampasin ang ganitong oportunidad. Pangarap niya ito.Pero... buntis siya."Klarise?"Napalunok siya. "Oo… Sasama ako."Isang linggo bago ang performance, todo ang ensayo ni Klarise. Kahit pa pinilit niyang huwag ipahalata kay Louie, hindi nito naiwasang mapansin ang madalas niyang pagkapagod at kawalan ng ganang kumain."Klarise, sigurado ka bang okay ka lang?" tanong ni Louie isang gabi habang magkasama silang k
Pero hindi siya ngumiti. Hindi niya kayang ngumiti."Bakit hindi mo sinabi sa akin?"Napayuko si Klarise. "Louie, sorry…""‘Sorry’? ‘SORRY’ LANG? Klarise, muntik mo nang ipahamak ang anak natin!"Nagsimula nang tumulo ang luha ni Klarise. "Alam kong nagkamali ako…""Bakit, Klarise? Bakit ka nagsinungaling?""Dahil pangarap ko ‘yon, Louie!"Napapikit si Louie. "Klarise, ako rin, may pangarap. Pero hindi ko ipagpapalit ang pamilya ko para lang matupad ‘yon!"Tahimik.Huminga nang malalim si Louie. Lumapit siya kay Klarise, saka marahang hinawakan ang kamay nito."Mahal kita, Klarise. Mahal na mahal kita. Pero hindi ko kayang mawala ka."Tumulo ang luha ni Klarise. "Hindi na mauulit, Louie… pangako.""At ‘pag lumabas na si baby, saka mo na lang ulit balikan ang pagsasayaw mo," pagtatapos ni Louie habang hinahaplos ang buhok ni Klarise."Pero—"Agad niyang tinakpan ang bibig nito gamit ang daliri niya. "Wala nang pero-pero, wifey. Muntik mo nang ikapahamak ang sarili mo pati ang baby nati
"Tingnan mo ‘yan! Buntis na ‘yan pero bayolente pa rin!" natatawang hirit ni Louie."Eh kasi nakakainis ka!"Dahil sa tawa at kulitan nilang dalawa, gumaan ang atmosphere sa loob ng kwarto."O siya, tama na ‘yan," ani Pilita. "Magpahinga ka na, anak. At ikaw naman, Louie, bantayan mong mabuti ‘yang asawa mo. Kapag may nangyaring masama, alam mo na kung sino ang sisingilin namin."Nagbigay ng matikas na saludo si Louie. "Opo, Mommy Pilita. Walang makakalapit sa asawa ko at kay baby! Kahit lamok, huhulihin ko!"Napailing si Klarise. "Ikaw lang naman ang istorbo sa pahinga ko eh.""Eh kasi ang cute mo pag iritable ka!" sagot ni Louie bago siya kiniliti sa tagiliran."LOUIE RAY! HINDI KA NA TALAGA TITIGIL?!""NEVER, WIFEY! HANGGANG SA PAGSILANG MO!"Sa kabila ng pag-aalala, sermon, at stress ng araw na ‘yon, ang mahalaga lang sa kanila ngayon ay ang pagiging masaya.At sa bawat tawanan at inisan, alam ni Klarise na kahit anong mangyari, nasa tabi lang niya si Louie—ang lalaking minahal ni
Hinaplos ni Louie ang tiyan niya. "At ikaw, baby, ‘wag kang magmana sa katigasan ng ulo ng mommy mo, ha?"Napatawa si Klarise kahit may luha pa sa mata niya. "Tanga! Eh kanino pa ba magmamana ‘yan kundi sa’yo?"Napailing si Louie. "Wala na nga palang ligtas ‘tong batang ‘to. Pati ako pala matigas ang ulo."Doon na rin napangiti ang staff. Hindi nila inaasahang ganito kabilis lumambot ang tensyon.Lumapit si Madam Felice at hinawakan ang kamay ni Klarise. "Iha, magpapahinga ka muna, pero gusto kong malaman mo na hihintayin ka namin. Balik ka kapag kaya mo na ulit."Nagulat si Klarise. "Talaga, Madam?"Tumango ito. "Oo naman. Ang talent mo ay hindi dapat sayangin, pero dapat ding isipin ang mas mahalagang bagay—ang pamilya mo."Napangiti si Klarise at muling napatingin kay Louie. "Narinig mo ‘yon? Balik ako pag okay na ako."Umismid si Louie. "Tingnan na lang natin."Napailing si Klarise at kinurot siya sa tagiliran. "Grabe ka! Hindi mo ba ako susuportahan?""Sa pagsasayaw? Sa ngayon, h
Isang linggo matapos ang muntikang trahedya sa entablado, ramdam ni Klarise ang malaking pagbabago sa kilos ni Louie. Mas naging sobrang protective ito—mas madalas siyang alagaan, bantayan, at literal na sundan kahit saan siya magpunta.Kung dati, may oras pa itong magbiro at mang-asar, ngayon, seryoso na talaga.At sa totoo lang… parang hindi na siya makahinga sa sobrang pagbabantay nito."Louie, seryoso ka ba?" tanong ni Klarise habang nakaupo sa kama at nakatingin sa harapan ng aparador.Nakatayo si Louie sa tabi, naka-cross arms, at may mahigpit na titig sa kanya. "Oo, wifey. Wala ka nang isusuot na high heels simula ngayon.""What?! Pero kahit sandals lang?""Flat lang. Wala nang takong."Napatakip ng bibig si Klarise at umiling. "Ang OA mo, Louie!""Hindi ito pagiging OA, Klarise. Aksidente na nga ang nangyari sayo, tapos papayagan pa kitang magsuot ng sapatos na pwedeng magpabagsak sayo? Hindi na ako papayag."Nagpumiglas si Klarise at tumayo sa harap nito. "Ano? Pati sapatos k
Sa kanilang maluwag at eleganteng sala, nagtipon-tipon ang mga magulang nila—sina Georgina, Philip, Pilita, at Hilario—at lahat sila ay mukhang handang maglunsad ng isang intervention laban kay Klarise.Nakaupo siya sa sofa na parang isang batang nahuling gumawa ng kasalanan, habang si Louie naman ay nakatayo sa tabi niya, halatang gigil pa rin sa nangyari."ANO?!" sabay na sigaw nina Georgina at Pilita. "Muntikan nang mawala ang apo namin?!"Napayuko si Klarise, hindi makatingin sa kanila. "O-opo…"Napahawak sa dibdib si Pilita. "Diyos ko, hija! Bakit mo ginawa ‘yon?! Hindi mo ba inisip kung anong pwedeng mangyari?"Tumaas ang kilay ni Hilario at tumikhim. "Tama si Pilita. Klarise, hindi ito biro. Ang unang tatlong buwan ng pagbubuntis mo ang pinakamapanganib. At ikaw, anong ginawa mo? Sumayaw ka pa sa entablado na parang hindi ka nagdadala ng bata?!"Singhal ni Georgina, "Alam mo bang ‘yung tawag ni Louie kanina, akala ko kung ano na! Halos mahimatay ako sa kaba! At ngayon, narito k
Ramdam ni Klarise ang panginginig ng kamay ni Louie, at doon siya tuluyang napaluha."Pasensya na, Louie… Hindi ko na ulit gagawin."Ngumiti si Louie at hinaplos ang pisngi niya. "Good. Kasi kung uulitin mo, talaga namang ipapadlock kita sa bahay natin.""Ang OA mo!" napahalakhak si Klarise, pero may halo pa ring emosyon ang boses niya."Totoo naman, ‘di ba?" Nagtaas ito ng kilay. "Kung ‘yun lang ang paraan para protektahan kayo, wala akong pakialam kung tawagin mo akong overacting."Ngumiti si Klarise at hinawakan ang kamay ng asawa. "Promise, makikinig na ako sa ‘yo.""Good." Tumayo si Louie at nag-unat. "At dahil d’yan, may surprise ako sa ‘yo.""Ha?" Napatayo si Klarise. "Ano na namang drama ‘yan, Louie Ray?"Ngumiti si Louie. "Basta sumama ka lang sa akin."Wala siyang nagawa kundi bumangon at sumunod dito.Pagbaba nila ng bahay, bumungad sa kanya ang isang maaliwalas na hardin na may maliliit na ilaw sa paligid. Sa gitna nito, may nakahandang picnic setup—isang malambot na blank
Makalipas ng 6 na buwan.Masaya si Klarise habang nakaupo sa waiting area ng clinic ng kanilang OB-GYN. Hawak niya ang kamay ni Louie habang hinihintay ang kanilang turn para sa prenatal checkup niya."Excited na akong marinig ulit ang heartbeat ng baby natin," nakangiting sabi niya habang hinahaplos ang kanyang tiyan.Ngumiti si Louie at marahang hinaplos rin ang kanyang tiyan. "Ako rin, wifey. Sigurado akong malakas ‘to… katulad ng mommy niya."Napahagikhik si Klarise. "Hala ka! Flatterer ka talaga!"Sa isang iglap, tinawag na ang pangalan nila at sabay silang pumasok sa examination room. Agad silang sinalubong ng kanilang OB-GYN, si Dr. Estrella. Nakangiti ito sa kanila, ngunit may bahagyang alalahanin sa kanyang mata."Klarise, Louie, good morning! Handa na ba kayo marinig ulit ang heartbeat ng baby?""Yes, doc! Hindi na ako makapaghintay!" sagot ni Klarise, puno ng excitement.Huminga ng malalim si Louie, ngunit may kung anong hindi maipaliwanag na kaba ang dumaan sa kanyang dibdi
Maaga pa lang ng Sabado, nasa isang mamahaling baby store na sina Klarise at Louie kasama ang kanilang mga magulang. Halata ang kasabikan ng mga ito habang nag-iikot sa mga aisle, tila ba sila ang magkakaanak.“Grabe, Klarise,” wika ni Mommy Pilita habang may hawak na apat na pirasong baby onesie na puro ruffles at may print na ‘Little Princess.’ “Ang tagal ko nang hinihintay na magkaroon ng babaeng apo. Sa wakas, may Luna na tayo!”“Mama,” natatawang sagot ni Klarise, “isang baby lang po, hindi po fashion show.”“Excuse me,” sagot ni Pilita habang tinutupi ang damit para i-test kung gaano kalambot. “Ang baby, parang bahay. Kailangan kompleto. May wardrobe, may furniture, may chandelier.”“Chandelier?” napabulalas si Louie. “Sa nursery?”“Oo naman,” sabat ni Mommy Georgina na kasalukuyang nakatuon sa section ng mga bote. “Hindi pwedeng basta ilawan lang. Apo ng trillionaire ‘yan. Dapat sosyal.”“Baka gusto niyong magpalagay na rin ng red carpet sa crib,” ani Klarise habang umiiwas sa
Hindi pa rin makapaniwala si Klarise habang yakap ang isang pink na stuffed bear.“Grabe,” bulong niya. “Hindi pa rin ako makapaniwala. Baby girl nga talaga. Si Luna. Si baby Luna.”Umupo si Louie sa tabi niya, pinisil ang kamay ng asawa. “Parang kahapon lang sinusukat ko kung kakasya ba ‘yung maliit na bassinet sa tabi ng kama natin.”“Ngayon may pangalan na siya,” sagot ni Klarise, punong-puno ng emosyon ang tinig. “May identity na. May pink closet na nga rin siya. Apat na drawer puro booties at headbands.”“‘Yung isa doon, puro milk bottles,” natatawang tugon ni Louie. “Ang dami, akala ko may milk factory ka sa loob.”“Kasalanan mo ‘yun,” umirap si Klarise pero nakangiti. “Ikaw bumili ng apat na set ng bottle warmer. Para raw hindi na ako maglalakad-lakad sa gabi.”“Syempre. Ayoko nang pinapawisan ka kahit midnight. Ako na ang taga-init. Ako na rin ang taga-burp. Ako na rin ang yaya. Basta ikaw, pahinga lang.”“Pangako mo ‘yan ha.”“Pangako ko ‘yan. Basta pangako mo rin, huwag mo n
“Pero Mahal, please, ‘wag mong kagatin agad ang cake bago ko sabihin ang line,” warning ni Klarise.“Eh kung gutom na ako?” biro ni Louie.“Makakalimutan ko talaga ‘yung gender, ikaw talaga.”Sa gabi bago ang party…Magkayakap sina Klarise at Louie sa kama, nakatingin sa kisame.“Bukas na…” bulong ni Klarise. “Malamang ilang oras na lang, malalaman na natin kung little princess or little prince.”“Kahit sino pa siya, Mahal, ang mahalaga… ikaw ang mommy niya. At ako ang daddy. That’s already perfect.”“May kaba ka pa ba?” tanong ni Klarise.“Meron. Pero mas excited ako.”“Same. Sobrang saya ko, Mahal. Kasi dati akala ko… wala na tayong chance.”“Ngayon, may isa na tayong buong mundo na sabay nating bubuuin.”Kinabukasan ay araw na Gender Reveal Party.“Okay, Klarise, last touch na lang!” sigaw ni Jenna, ang ever energetic na kaibigan niya habang inaayos ang blue and pink tassels sa veranda ng venue.“Feeling ko parang kasal ulit ‘to,” natatawang sabi ni Klarise habang nakaupo sa isang
Naka-upo sila sa couch ng condo, napapalibutan ng sample invitation cards, fabric swatches, at cake design pegs na may nakasulat na “Team Girl” o “Team Boy.”“Copy. No spoilers. Pero paano natin pipigilan si Tita Rowena na hindi magdala ng pink na balloons sa party? Alam mong may ‘instinct’ daw siya, ‘di ba?”“Ugh! Hindi ko makakalimutan ‘yon!” tawa ni Klarise. “Noong baby shower ni Cams, may dala na agad siyang onesie na may embroidery na ‘It’s a girl!’ Eh lalaki pala!”“Classic Rowena. Siguro ang strategy natin… distraction,” sagot ni Louie, sabay kindat.“Like what?” kunot-noong tanong ni Klarise habang sinisimsim ang mainit na gatas.“Tayo mismo ang gumawa ng fake hula! Parang ‘hmm feeling ko boy to, grabe akong magsuka eh’ tapos sasabihin ko naman ‘siguro girl, sobrang clingy ka lately.’ Tapos sila na mismo ang malilito!”Natawa si Klarise. “Ay gusto ko ‘yan. Psychological warfare!”“Exactly. Labas ang pagka-Dr. Strange natin. Multiverse of gender confusion!”Sumunod na araw, sa
Kinabukasan. “Love, siguradong may parking dito?” tanong ni Klarise habang nakasandal sa passenger seat, suot ang komportableng maternity dress at light pink cardigan. Bitbit ang folder ng mga prenatal records.“Meron, Mahal. Maaga tayong umalis ‘di ba? Para sayo, laging may reserved spot sa puso ko—at sa parking,” sabay kindat ni Louie habang pinapihit ang manibela.“Corny,” sabay ngiti ni Klarise. “Pero cute ka pa rin.”Pagkarating sa clinic ni Dr. Angelica Rosales, ang OB-GYN nila, agad silang pinaupo ng assistant at binigyan ng tubig. Panay ang tapik ni Louie sa hita ni Klarise habang naghihintay.“Excited ka?” tanong niya habang minamasahe ang likod ng kamay nito.“Super. Pero kabado rin. Lalo na’t second trimester na,” sagot ni Klarise habang hawak ang tiyan. “Sana okay si baby…”“Si baby Luna o baby Liam…” pahabol ni Louie.“Wala pang pangalan ang opposite, Mahal. Huwag mo munang i-claim,” natatawang singit ni Klarise.Ilang saglit pa, tinawag na sila ng nurse. “Mr. and Mrs. R
Limang buwan na mula nang unang narinig ni Louie ang tibok ng puso ng anak nila sa ultrasound. Limang buwan na ring tuloy-tuloy ang pag-aalaga niya kay Klarise—mula sa pag-grocery ng mga craving nito sa kalagitnaan ng gabi, hanggang sa pagiging tagabantay tuwing may prenatal check-up. At ngayong gabi, ibang katahimikan ang bumalot sa condo nila.Umuulan sa labas, mahina lang, parang himig na pampatulog.Nasa kama sina Louie at Klarise, magkayakap sa ilalim ng kumot. Nakapatong ang kamay ni Louie sa tiyan ng asawa—isang bagay na naging routine na sa kanila tuwing gabi.“Mahal…” bulong ni Klarise habang nakasubsob ang mukha sa dibdib ng asawa.“Hmmm?”“Hindi mo ba naiisip na parang… kahapon lang ‘yung kasal natin?”Napangiti si Louie. “Tapos ngayon, may pa-kick na sa loob ng tiyan mo?”“Ang bilis ng panahon. Parang hindi pa rin ako makapaniwalang may maliit na tao sa loob ko na bunga ng pagmamahal natin.”Marahang hinaplos ni Louie ang tiyan ni Klarise. “Gusto mo bang lalaki siya o baba
Sa loob ng isang home design store.“Tingnan mo ‘tong wallpaper na ‘to, Louie! May mga elepante, giraffe at clouds. Parang safari sa langit,” turo ni Klarise.“Perfect! Remember our idea? Gabi at araw. Pwede nating i-divide ang wall. Kalahati clouds, kalahati safari.”“Ang kulit mo talaga,” tumatawang sagot ni Klarise. “Pero gusto ko ‘yan. Para kahit saan siya tumingin, may adventure.”Lumapit sa kanila ang sales assistant. “Ma’am, Sir, first baby po?”“Yes,” sabay nilang sagot.“Congrats po. Meron din po kaming lighting fixtures na may stars and moon, bagay po sa theme niyo.”Nagkatinginan ang mag-asawa. “Sige nga, pakita mo,” sabi ni Louie.Habang isa-isang pinapakita ng sales assistant ang mga decor, tila ba unti-unting nabubuo sa imahinasyon ni Klarise ang mundo ng anak nila. Isang munting kaharian ng kulay, liwanag, at pagmamahal.Pag-uwi nila sa bahay, magkaagapay nilang binuhat ang mga bag ng biniling baby essentials. May mga stuffed animals, ilang bibs, isang maliit na crib na
Makalipas ng ilang linggo, kailangan nang bumalik sa trabaho si Louie at tinatawagan na siya ng kanyang sekretarya dahil may mga nakatakdang operasyon na kailangan niyang gawin.“Three more surgeries, Doc,” sabi ng assistant ni Louie habang patakbo itong naglalakad kasabay niya sa hallway ng klinika.“Okay. Ready na ba ang OR?” tanong ni Louie, hindi na tumitingin sa paligid.“Prepped and waiting, sir.”Mula sa seventh floor ng White Aesthetique Clinic, walang hinto ang paggalaw ni Louie. Mula alas-siyete ng umaga hanggang alas-diyes ng gabi, punô ng pasyente ang schedule niya. Hindi lang local celebrities ang kliyente niya ngayon—pati international models at beauty queens ay bumabyahe pa mula ibang bansa para lang magpa-enhance sa kanya.Habang abala siya sa pagpapaganda ng mundo, sa bahay naman…“Nanny, pakikuha nga ng prenatal vitamins ko sa drawer,” tawag ni Klarise mula sa loob ng silid.“Ma’am, andiyan na po,” abot ng yaya.Napaupo si Klarise sa kama, hawak ang kanyang tiyan. Ta
Huminga ng malalim si Klarise at tumango. "Sige. Tara na. Let's do this."Pagdating sa Olive MansionPagbukas ng pinto, sinalubong agad sila ni Pilita. Naka-long dress ito at may hawak na tasa ng tsaa."Ay naku, anak! Napakaaga n'yo namang dumalaw. May okasyon ba?" tanong niya, sabay yakap sa anak na babae."Ma, gusto sana naming makausap kayo ni Dad... privately," sagot ni Klarise, hawak pa rin ang kamay ni Louie."Halika, sa veranda. Nandun ang daddy mo."Pagpasok nila sa veranda, si Hilirio ay nakaupo sa recliner, nagbabasa ng dyaryo. Nang makita ang anak at manugang, agad itong ngumiti."Aba, may dalang regalo ah. Anong meron at parang kasal ulit ang datingan?"Nagkatinginan sina Klarise at Louie. Kumabog ang dibdib ni Klarise, pero ngumiti siya."Pa... Ma... may gusto po sana kaming sabihin."Umupo sila sa harap ng kanilang mga magulang. Kinuha ni Louie ang kahon at inilagay ito sa gitna ng mesa."Ano 'to?" tanong ni Pilita habang pinagmamasdan ang kahon."Buksan n’yo po," sabi n