All Chapters of THE WEIGHT OF THE VEIL: Chapter 101 - Chapter 110

Kinabukasan, abala na si Klarise sa pagpili ng wedding gown. Hindi tulad ng dati nilang kasal kung saan wala siyang ideya sa mangyayari, ngayon ay siya mismo ang may kontrol sa bawat detalye."Ayoko na ng simpleng kasal," sabi niya habang nakaupo sa isang bridal boutique kasama ang kanyang ina at biyenan. "Gusto kong gawin itong espesyal. Hindi dahil engrande, kundi dahil ito ang kasal na gusto ko talaga."Ngumiti si Pilita. "Anak, anuman ang gusto mo, susuportahan ka namin."Tumango rin si Georgina. "Tama. Pero dapat siguraduhin mong hindi ito masyadong simple. Dapat elegante pa rin, ‘di ba?"Napailing na lang si Klarise, pero hindi niya mapigilang matawa. Kahit kailan, hindi talaga magpapatalo ang kanyang biyenan pagdating sa mga ganitong bagay.Nang dumating si Louie para sunduin siya, nagulat ito nang makita siyang masigla at masaya. "Parang ang dami mong energy ngayon, wifey," biro nito."Syempre, excited ako!" Hinawakan niya ang kamay ni Louie. "Ngayon lang ako nagkaroon ng pagk

“Ma, hindi ko ‘to magagawa kung wala kayo. Lalo na si Louie… siya ang naging lakas ko.” Niyakap niya ang ina.Sunod na lumapit si Georgina. “Klarise… patawad kung minsan, naging malamig kami. Pero hindi ibig sabihin noon ay hindi ka namin minahal. Hindi lang kami sanay magpakita. Pero simula ngayon… hindi na namin hahayaang maramdaman mong mag-isa ka.”Napaluha si Klarise. “Thank you po, Ma. Hindi ko inakala na darating ang panahong mararamdaman kong ganito ako kamahal ng pamilya natin.”Lumapit si Louie sa kanilang usapan. “Magmula ngayon, Klarise Olive Ray, asawa kita, karamay kita, kabiyak kita—sa lahat ng bagay. Kahit saan pa umabot ang buhay natin, ‘di kita iiwan.”“At ikaw lang din, Louie. Sa hirap, sa ginhawa… sa lungkot, at sa pinakamasasayang araw natin—kasama mo ako.”“So… honeymoon?” pabirong sabat ni Philip na naging dahilan ng mahinang tawanan.Napailing si Klarise, pinisil ang braso ni Louie. “Papa naman!”“Joke lang, iha. Pero seryoso, deserve niyong dalawa ang konting

Mainit ang samyo ng bulaklak sa silid ng hotel nang dumating sina Louie at Klarise. Pagkapasok pa lamang nila, sinalubong sila ng malamlam na ilaw mula sa chandelier, mga petal ng rosas na nagkalat sa sahig, at isang king-size bed na may mga puting kurtina na parang alon ng ulap. Sa mesa, may champagne at mga strawberry na nakalagay sa yelo.Tahimik lang si Klarise habang hinahawakan ang kamay ni Louie. Pareho silang pagod, pero hindi iyon alintana—dahil ngayong gabi, ay para sa kanila lamang.“Perfect ‘to,” bulong ni Klarise, habang pinapahid ang luha ng tuwa na dumaloy sa kanyang pisngi. “Parang panaginip lang.”Lumapit si Louie at niyakap siya mula sa likod. “Hindi ‘to panaginip, Klarise. Asawa na kita… hindi na ‘to panaginip—ito na ‘yung simula ng forever natin.”Napahagulgol siya sa likod nito. Hinawakan niya ang kamay ni Louie at ipinatong sa kanyang tiyan. “Akala ko hindi ko na mararamdaman ‘to—‘yung maging buo ulit. Pero nandito ako, kasama ka. Sa wakas…”Lumingon siya at hina

Habang nanginginig ang kanyang mga binti, hinayaan ni Klarise na gabayan siya nito pababa sa kama, nakasakay sa kanyang katawan at inilagay ang kanyang ulo sa balikat nito habang niyayakap siya nito, pinapadulas ang kanyang likod. "Iniisip ko na 'yan mula pa kagabi," bulong ni Louie. "Ang ganda-ganda mo, gustong-gusto kita sa bibig ko at pinapanood kita habang pinapaligaya kita, babe. Ang sarap at ang bango mo, gustong-gusto ko ang amoy mo at ang lasa mo sa aking balbas at mga daliri." ungol niya. Siya ay nagsimula nang halikan siya nang may pagnanasa "Maaamoy mo ba ang sarili mo sa akin?" tanong ni Louie. "Mmm hmmm. Gusto ko na ikaw ay nasa loob ko" bulong nito, dumudulas pababa sa kanyang katawan hanggang maramdaman niya ang kanyang matigas na ari sa pagitan ng kanyang mga binti. Umupo siya, bahagyang nakasandal sa kanyang mga binti at kinuha ang kanyang ari sa kanyang kamay, pinadulas ito sa kanyang mga labi ng p**i, pinagsasama ang likido ng kanyang pre-cum sa sarili niyang kata

Napapikit si Klarise habang pinakikinggan ang tibok ng puso ni Louie. Sa bawat pintig nito, para bang pinapaalala sa kanya kung gaano na sila kalayo sa kanilang pinag-ugatang sakit, at gaano kasigurado ang mga yakap nila ngayon. Ang init ng katawan ni Louie sa tabi niya ay nagsilbing panatag, palatandaan na hindi na niya kailangang lumaban mag-isa."Alam mo," mahinang bulong ni Klarise, "hindi ko akalaing aabot tayo sa ganito. Noon, araw-araw akong ginigising ng takot—takot na baka isang araw, magising ka at marealize mong ayaw mo na."Hinaplos ni Louie ang buhok niya. "Hindi ko na kayang mawala ka, Klarise. Kahit ilang gulo pa ang dumaan, kahit anong ingay ng mundo, ikaw pa rin ang pipiliin ko."Nagtaas siya ng tingin at tinitigan ang mga mata nito. "Kahit magka-wrinkles na ako? Tumaba? Umiyak sa mga pelikula kahit comedy lang?"Tumawa si Louie at pinisil ang ilong niya. "Kahit amuyin mo pa lahat ng lotion sa Watsons at tanungin ako kung anong mas gusto ko—lavender o vanilla—oo, maha