Semua Bab THE WEIGHT OF THE VEIL: Bab 111 - Bab 120

Bumuka nang maluwang ang kanyang bibig at sinubo ang kanyang matamis na pagkalalaki. Mahaba at malalim ang pagpasok niya rito. Ang pagdampi nito sa kanyang dila ay nagpadala ng alon ng kasiyahan sa kanyang katawan. Narinig niya ang kanyang mga ungol habang sinususo niya ang kanyang ari. Ang pagbigay kasiyahan sa kanyang mahal sa paraang nararapat dito ay nagbigay kasiyahan sa kanya halos kasingdami ng kasiyahan na dulot ng kanyang pagbigay kasiyahan dito. S****p siya at s****p. Baba at taas, baba at taas. Malalim sa kanyang bibig ang kanyang isinubo hanggang sa hindi na niya kaya. Pinahintulutan niyang manatili ito sa likod ng kanyang lalamunan, maingat na hindi magd gag. Ang mabilis na paghingal niya ay parang musika sa kanyang mga tainga. Gusto niya pa ng higit mula sa kanya. Sinipsip niya ito at nagsimulang lunukin ang kanyang laway. Ang paglunok ng kanyang lalamunan ay kinikiliti ang dulo ng kanyang ari. "Oh...Klarise." siya'y hingal. Hinugot niya ang kanyang matigas at basang ti

Ang ginawa niyang iyon ay nagkaroon ng malalim na epekto kay Louie. Hindi siya sigurado kung ang pagtingin sa kanya na tinikman ang kanyang binhi o ang aktwal na pakiramdam nito ang higit na nagpatindi sa kanyang pagnanasa. Hindi maipahayag ni Louie ang kasiyahang natatamo niya. Ang babaeng mahal na mahal niya ay nagpapakita sa kanya ng ganitong kasiyahan. Totoo, maliit ang gawaing iyon kumpara sa pagsasama na kanilang isasagawa pa lamang. Pero sa isang paraan, mas personal ito. Ang katotohanan na siya ang nag-umpisa ng pagsuso ay nagpakita ng higit pang pagmamahal niya sa kanya kaysa sa mismong pagsuso. Gayunpaman, ang matamis na pagsuso ng kanyang bibig sa kanyang mahaba at matigas na ari ay umabot sa kailaliman niya at nagpasiklab ng kanyang panloob na apoy. Napakahusay niya kahit na kulang siya sa karanasan. Ang sigasig ay nakabawi sa marami...o sa tingin lang. Nang nagsimula na siyang labasan siya ay hindi na napigilan pa ang paglaki. Mas mainit at mas matigas ang kanyang ari. Na

Madaling araw na. Tahimik ang paligid. Tanging ang mahinang hampas ng alon mula sa Boracay shoreline ang maririnig sa labas ng kanilang hotel suite. Sa loob ng silid, magkayakap sina Klarise at Louie sa gitna ng mga kumot na nagkukubli sa init ng gabing kanilang pinagsaluhan.Magkapatong ang mga kamay nila. Ang isa ni Louie ay nasa bewang ni Klarise, habang ang isa naman ay mahigpit na nakapulupot sa balikat nito. Si Klarise naman, nakapulupot sa dibdib ng asawa, ramdam ang mahinang tibok ng puso ni Louie—tahimik ngunit may bigat. Parang sinasabi nito na, nandito lang ako, hindi na ako mawawala.“Louie…” mahinang tawag ni Klarise, halos pabulong.“Hmm?” tugon ni Louie habang pinipisil ang kanyang balikat, hindi pa rin dumidilat.“Masaya ako. Mas masaya kaysa sa akala ko.”Dumilat si Louie at tinitigan siya. “Dahil ba sa… ‘performance’ ko kanina?” biro nito sabay ngisi.Tinapik siya ni Klarise. “Sira ka talaga. Hindi lang doon. Dahil sa lahat. Sa’yo. Sa atin.”Tumawa si Louie nang mahi

Yakap niya si Louie habang sinisikatan sila ng araw sa kanilang balcony. Sa bawat dampi ng hangin, sa bawat pitik ng alon, at sa bawat pintig ng puso nilang sabay na bumubuo ng isang tahimik na pangako—isang pamilya.At mula sa araw na ‘yon, pinanghawakan nila ang panibagong biyaya na dumarating. Buo, mas matatag, at higit sa lahat… magkasama.Sa loob ng eroplano pauwi ng Maynila, nakahawak si Louie sa kamay ni Klarise, habang nakasandal naman siya sa balikat nito. Hindi sila nag-uusap, pero sapat na ang katahimikan para maramdaman ang pagmamahalan nila—malalim, totoo, at puno ng pag-asa.“Anong nararamdaman mo?” tanong ni Louie, habang hinahaplos ang buhok ng asawa.“Masaya. Kabado. Excited. Lahat na ata,” mahinang sagot ni Klarise. “Ikaw?”“Masaya. Hindi lang dahil buntis ka… kundi dahil this time, magsisimula tayo ng pamilya na may buo at mas matatag na pagmamahalan.”Napangiti si Klarise. “Hindi na ito katulad dati… ngayon, pareho na tayong handa.”Pagdating nila sa Maynila, diret

Dahil ito na ang simula ng bagong kabanata—ng totoong forever.Tahimik sa loob ng sasakyan. Maliban sa malumanay na tugtog mula sa radyo, ang tanging tunog ay ang unti-unting paghinga ni Klarise habang pinagmamasdan ang ultrasound photo na hawak niya."Mahal," basag ni Louie sa katahimikan habang maingat na nagmamaneho. "Pagdating natin sa bahay, magpapalinis tayo ng kwarto sa tabi ng master’s bedroom. Gagawin nating baby room. Anong gusto mong theme?"Klarise ay bahagyang ngumiti, inikot ang mata sa kisame ng sasakyan na tila doon siya kumukuha ng inspirasyon. "Hmmm... Safari? Or clouds?"Napangiti si Louie, hindi na napigilan ang kilig sa boses. "Gawin natin pareho. Para araw at gabi, kasama siya sa panaginip natin."Natawa si Klarise at umiling. "Seryoso ka na talaga, no?"“Oo naman,” sagot ni Louie, mabilis pero matatag ang tono. “Hindi na ako ‘yung Louie na takot sa pamilya. Ngayon, ako na ‘yung Louie na excited maging tatay.”Tumingin si Klarise sa kanya. May luha sa mga mata, p