Semua Bab Betrayed by My Husband, Saved by His Enemy: Bab 1 - Bab 10

Nakasubsob si Cali, halos hindi humihinga, habang pinipilit niyang itukod ang nanginginig na kamay sa maruming tiles. Ang kanyang duguang pisngi ay nakadikit sa sahig, at ang maitim niyang buhok ay nagkalat sa paligid niya habang ang ilang hibla ay dumidikit sa kanyang mamasa-masang balat.Masakit ang katawan niya—hindi lang dahil sa bugbog na natamo niya ngayong gabi, kundi dahil sa paulit-ulit na ganitong pangyayari sa loob ng tatlong taon ng kanyang buhay.Napapikit siya nang mariin, pinipilit pigilan ang pagsabog ng kanyang luha. Hindi niya na kailangang tingnan ang sarili sa salamin upang malaman kung gaano siya kawasak. Sobra pa ang sakit sa kaniyang dibdib para patunayan iyon.Sa kanyang harapan, isang lalaking may matipunong katawan at bagsak na balikat ang nakatayo. Hawak nito ang kanyang kamao, mabigat ang paghinga na parang siya ang nasaktan. Nakatingin ito sa kanya—hindi dahil sa awa, kundi dahil sa inis.Pinunasan ni Devin ang bahid ng dugo sa kamao gamit ang manggas ng k

Hindi alam ni Cali kung paano siya napasama sa sitwasyong ito. Mula sa impyernong tinakasan niya kay Devin, ngayon ay nasa isang mundo siya na ni minsan ay hindi niya inakalang mararating—ang mundo ni Lewis Alcaraz.Tahimik ang loob ng sasakyan habang binabagtas nila ang daan. Ang tanging maririnig ay ang mahinang ugong ng makina at ang bahagyang ingay ng ulan na bumabagsak sa windshield. Nakatitig lang siya sa labas, pinagmamasdan ang lumulutang na mga ilaw sa kalsada, pero kahit anong gawin niya, hindi niya magawang itaboy ang matinding kaba sa dibdib.Dahan-dahan niyang iniangat ang tingin kay Lewis, na kasalukuyang nakatutok sa pagmamaneho. Tahimik ito, walang emosyon ang mukha, pero may kung anong kakaiba sa presensya niya—isang uri ng awtoridad na hindi niya kailangang ipagsigawan para lang madama ng sinuman.Makalipas ang ilang minuto, unti-unting bumungad sa kanya ang isang engrandeng mansion na tila eksaktong kinuha mula sa isang kwento ng mga hari at reyna. Napasinghap siya,

Ang bigat ng hangin sa paligid ni Cali ay lalong bumigat nang mapansin niya ang mga panaka-nakang sulyap ng mga bisita. Kahit pa may musika at tawanan sa paligid, ramdam niyang siya ang sentro ng usapan ng ilan. Ang ilang pares ng mata ay may halong pagtataka, ang iba ay may bahagyang pag-aalinlangan, habang ang iba naman ay tila pinipilit ikubli ang kanilang pagkakausisa.Alam niyang nakita nila si Devin na kinakaladkad ng mga tauhan ni Lewis. Malamang ay nagtatanong ang lahat kung anong ginawa nito sa isang pagtitipon ng pamilya Alcaraz—lalo na’t umalis ito na parang isang kriminal. Mabuti na lang at hindi sila nagkita sa mismong party hall. Kung hindi, tiyak na mas magiging usap-usapan ang nangyari, at mas magiging mahirap para sa kanya ang bumalik dito nang hindi nakukubkob ng mga mapanuring tingin.Ramdam niya ang bahagyang pagdikit ng palad ni Lewis sa kanyang likuran, isang tahimik ngunit matatag na pagpaparamdam ng suporta. Ngunit sa kabila nito, hindi niya mapigilan ang pagbi

"M-Mali ba ako ng napasukang kwarto?" mahina niyang sambit, nakatungo, pilit itinatago ang pamumula ng kanyang mukha.Ramdam niya ang bigat ng katahimikan na sumunod sa kanyang tanong—isang nakakabinging saglit na tila sumasakal sa kanya. Alam niyang nakatingin ito sa kaniya, nararamdaman niya ang mabibigat na mga titig nito. Hanggang sa marinig niya ang malamig at matigas na tinig ni Lewis."No. We're going to sleep in the same room and the same bed, Cali. That's how we start our contract."Parang may tumigil sa paggalaw sa kanyang loob.Nanatili siyang nakatungo, pinipilit iproseso ang bawat salitang binitiwan ni Lewis. Ngunit sa isang iglap, biglang lumilinaw sa kanya ang realidad ng sitwasyong ito—kung bakit siya narito, kung ano ang inaasahan sa kanya. Hindi lang ito basta isang kasunduan sa papel.Ang kontratang iyon ay may kasama pang kasunduan na hindi lang sa legalidad umiikot.Kailangan nilang magsama. Sa iisang silid. Sa iisang kama.Humigpit ang kapit niya sa laylayan ng

Dahan-dahang pumasok si Cali sa gym, pilit na iniiwas ang paningin sa matipunong katawan ni Lewis. Alam niyang nakita na niya ito kanina mula sa siwang ng pinto, pero iba ang makita ito nang mas malapitan—pawisan, walang suot na pang-itaas, at tila walang pakialam sa epekto nito sa kanya.Pinilit niyang idirekta ang tingin sa paligid, kunwari’y pinagmamasdan ang mga weights, treadmill, at punching bag sa sulok. Pero kahit anong gawin niya, tila may sariling isip ang kanyang mga mata—bumabalik ang tingin sa lalaking nasa gitna ng silid.Nakatayo si Lewis sa tabi ng isang bench, hawak ang tuwalya habang pinupunasan ang pawis sa leeg. Kahit pawisan, nanatiling matikas ang tindig nito, at nang mapansin niyang nakatitig siya, isang mapang-asar na ngiti ang gumuhit sa kanyang labi.“You look like you’re trying too hard not to look at me.”Kasabay ng pananalita nito, inilinga ni Lewis ang katawan, tila sinasadya pang ipakita sa kanya ang bawat porma ng muscles nito—mula sa matigas nitong dib