All Chapters of คลั่งรักเมียแต่ง: Chapter 61 - Chapter 70

สวนของเอนกห่างจากตัวบ้านประมาณ 2 กิโลเมตรได้ เป็นที่ดินทำกินที่ตากับยายทิ้งไว้ให้ ..สองพี่น้องก็เลยช่วยกันปลูกผักผลไม้ไปส่งขายในตลาดพอได้มาจุนเจือครอบครัววันนี้โชคดีที่เอนกเอาโทรศัพท์ติดตัวไปด้วย อิงนภาก็เลยโทรไปหาสามีให้กลับมารับพี่ชาย เพราะอยากออกไปเที่ยวชมสวนปราณีที่เพิ่งมาถึงสวนเพียงไม่นานแต่พอได้ยินน้องชายคุยโทรศัพท์ ก็รีบปั่นจักรยานหลบไปอีกซอยหนึ่งเพื่อกลับบ้าน โดยที่ไม่ใช้เส้นทางเดิม"แล้วพี่นีล่ะ ฉันเห็นปั่นจักรยานมาทางนี้แล้วไม่ใช่เหรอ""กลับไปแล้วมั้ง ไม่เห็นรถจอดอยู่แล้ว" เอนกมองไปดูตรงที่พี่สาวจอดจักรยานไว้ที่ทัตเทพอยากมาชมสวนก็เพราะส่วนหนึ่งอยากจะเห็นหน้าพี่สาวของเอนกชัดๆ และมันยิ่งทำให้ทัตเทพแปลกใจมากขึ้น เหมือนกับว่านางพยายามจะหลบหน้า"เด็กที่ชื่อพิภพอายุเท่าไรเหรอ" ที่ทัตเทพถามเพราะจำได้ว่าน้องสาวเคยเล่าให้ฟังว่าพิภพเป็นเด็กกำพร้า"ตาภพหรือคะ อายุคงจะประมาณเดียวกับ ตาแทนมั้ง หรือไม่ก็คงจะน้องอยู่ปีหนึ่ง"[ไซต์งานสระบุรี] รถกระบะตอนเดียวขับมาจอดหน้าห้อง คนที่นั่งเล่นจับกลุ่มกันอยู่แถวนั้นต่างก็มอง เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์คือวันหยุด ส่วนมากก็จะมีแต่ผู้หญิง เพราะผู้ช

"????" พิภพได้ยินเสียงคนคุยกันหน้าห้อง จากที่กำลังจะเก็บมุ้งเขาก็เลยโผล่หน้าออกมาดูก่อน"พี่ภพ!!" คนที่ตะคอกใส่ก็คือน้ำอิง ตอนนี้รถแทนคุณได้จอดอยู่ข้างรถของพิภพนี่เองพอมาถึงสระบุรี ทัตเทพก็ให้แทนคุณแวะเข้ามาที่ไซต์งานก่อน"....." น้ำตาชายชราคลอออกมาจากเบ้า เมื่อเห็นสถานที่อาศัยหลับนอนของพิภพ ท่านทำงานเกี่ยวกับด้านนี้มาตลอดชีวิตทำไมจะไม่รู้ ว่าด้านในมันมีสภาพเป็นยังไง"ฉันบอกพี่แล้วใช่ไหม ว่าพี่อย่าทำตัวเหลวไหลแบบนี้!" น้ำอิงยังคงตำหนิพี่ชายต่อ สายตาเธอมองตามผู้หญิงที่รีบหลบเข้าไปในห้องของพี่ชาย"ตกลงเป็นน้องหรือเป็นแม่เนี่ย แล้วมากันทำไมเยอะแยะ""พี่เก็บข้าวของเลยนะ ฉันจะพาพี่เข้ากรุงเทพฯ ด้วย""ไม่ไป"แทนคุณเดินเข้ามาหาภรรยาแล้วโอบเธอไว้ เพราะไม่อยากให้เธอเครียด"ฉันบอกคุณย้ายพี่ชายฉันไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ" เธอหันมาเหวี่ยงใส่สามีบ้าง"อย่าคิดมากนะ เขาก็โตแล้ว" ในเวลานี้แทนคุณต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เผื่อว่าเธอจะเย็นลงบ้าง"โตแต่ตัวน่ะสิ!""กลับบ้านกันไปได้แล้ว" คนที่ไล่ก็คือพิภพ"ถ้าฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องพี่เป็นใคร ฉันไม่กลับ!" น้ำอิงรู้จักนิสัยพี่ชายดี ผู้หญิงเคยตบตีกันเพ

"???" หญิงสาวค่อยๆ เริ่มรู้สึกตัว เมื่อมีมือลูบคลำน้องสาวของเธอไปพร้อมกับปากที่ถูกอีกฝ่ายพันธนาการไว้กำปั้นของคนตัวเล็กทุบลงลำตัวของชายซึ่งตอนนี้เธอพอจะเดาได้แล้วว่าเป็นใคร ด้วยแรงของตัวเองที่มีทั้งหมด แต่ถึงแม้จะใช้แรงทั้งหมดก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี"อืมมม!!" เหมือนฝันเริ่มใช้เสียงเปล่งออกมาจากลำคอ เพื่อให้คนแถวนี้ได้ยิน แต่ห้องนี้เป็นห้องแรก และห้องของเธอเป็นห้องถัดไป ถ้าไม่กรี๊ดเสียงดังจริงๆ คนคงไม่ได้ยินตุ๊บ!! พิภพไม่สนใจแรงอันน้อยนิดที่ทุบลำตัวเลย..เขาควักน้องชายออกมาจากที่ซ่อนแล้วก็ส่งมันเข้าไป เพราะตอนนี้เขาจัดการกางเกงที่เธอสวมใส่ออกไปแล้ว"อี๊ดดดด!!!" จะกรี๊ดก็กรี๊ดไม่ออกเพราะถูกปิดปากอยู่ ก็เลยต้องได้เปล่งเสียงแค่ในลำคอ"อ้าาา" กว่าจะสอดใส่เข้าไปได้ก็ลำบากมากเพราะเจ้าตัวไม่ให้ความร่วมมือ แถมช่องแคบของเธอก็บีบรัดตัว ถึงจะเข้าไปได้แต่ก็เข้าไปไม่มาก "ซี๊ดดด" ชายหนุ่มเผลอปล่อยจูบออก แต่ก็ต้องได้รีบปิดปากเธอไว้อีกครั้ง เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน หรืออาจเป็นเพราะมารยาหญิง ในเมื่อตัวเองมานอนรอในห้องแท้ๆ ทำไมต้องมีการขัดขืนด้วย"อึก อึก" เสียงสะอื้นในลำคอค่อยๆ ดังออกมา เมื่อคิดว่าตัวเองเ

"วันนี้คงไม่ได้ และพวกเราช่วยไปตั้งวงกันห่างห้องนี้หน่อยนะ" ชายหนุ่มรีบปฏิเสธไปเมื่อลูกน้องมาชวนไปตั้งวงดื่มเหล้า"อ้าวเซ็งเลย" เมื่อชวนไม่สำเร็จลูกน้องต่างก็บ่น เพราะถ้าชวนลูกพี่ไม่สำเร็จก็จะขาดคนเลี้ยงเหล้าสองชั่วโมงผ่านไป..และตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย"ทำไมลูกไข้ไม่ลดเลยล่ะพี่""พี่ว่าพาลูกไปหาหมอดีกว่า""ดึกขนาดนี้แล้วจะไปหารถที่ไหนล่ะ"เสียงข้างห้องพูดกัน พิภพที่นอนยังไม่หลับก็รีบออกมาจากห้อง"เดี๋ยวผมพาไปหาหมอครับ" พอมาถึงหน้าห้องเขาก็เปิดเข้าไปเลย เพราะรู้อยู่แล้วว่าไม่มีที่ล็อก"ไปเถอะพี่" กมลชนกเห็นสามีลังเล เพราะเมื่อตอนกลางวันเพิ่งต่อยหน้าเขาไปเองเฉลิมชัยก็เลยลุกขึ้นหวังจะอุ้มลูกสาวออกมา แต่ด้วยอายุกระดูกกระเดี้ยวก็ไม่ค่อยดีแล้ว"ผมช่วยครับ" ชายหนุ่มถือวิสาสะเข้าไปอุ้มเธอและพาออกมาที่รถเขาวางเธอลงด้านหน้า ส่วนพ่อกับแม่ต้องได้รีบขึ้นมานั่งหลังรถ เพราะไม่อยากจะเบียดลูกสาวคนตัวเล็กที่ไข้ขึ้นไม่ได้สติ ค่อยๆ เอนไปทางกระจก แต่พิภพจับร่างของเธอให้นอนลงที่ตักของตัวเอง[โรงพยาบาล]ที่จริงเขายังไม่รู้เลยว่าโรงพยาบาลไหนเป็นยังไง พอขับรถผ่านมาเส้นนี้เห็นโรงพยาบาลก็เลยแวะเข้าไปก่อนพอร

"ไม่มีอะไรหรอกน่า ทำไมถึงชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นไปซะทุกเรื่อง" พิภพรีบหยุดคำพูดของเหมือนฝันไว้ เพราะถ้าพูดสิ่งนั้นออกมา เขากลัวว่าแทนคุณจะไม่ชอบใจนัก ที่พ่อของตัวเองมาออกตัวรับแทนและยังบอกว่าเป็นลูก"ได้..ถ้าพี่ไม่บอก งั้นเรื่องนี้ถึงหูคุณป้าแน่" น้ำอิงก็ไม่ยอมปล่อยไปเหมือนกัน ผู้หญิงถึงขนาดเข้าโรงพยาบาล และพิภพก็เป็นประเภทที่เมาแล้วไม่ค่อยรู้ตัว ถ้าเกิดว่าพี่ของเธอไปทำอะไรผู้หญิงตอนเมาขึ้นมา เรื่องนี้คนเป็นแม่ต้องรับรู้ไว้บ้างเหมือนฝันแปลกใจมาก ตกลงพวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกันไหม คนเป็นพ่อจะไม่เล่าให้ลูกสาวฟังเหรอ ก็เห็นทุกคนเหมือนเป็นห่วงเป็นใยกันดี"พ่อที่คุณพูดถึง เป็นชายสูงวัยที่นั่งรถเข็นใช่ไหมครับ" ถึงแม้แทนคุณจะเงียบ แต่เขาก็กลั่นกรองคำถามรอไว้แล้ว เพราะเวลาที่ผู้หญิงคนนี้เข้าโรงพยาบาล มันเป็นช่วงเวลาไล่เลี่ยกับที่พ่อของเขาออกมาจากบ้าน"ใช่ค่ะ""หมายความว่ายังไง" ได้ยินว่าชายมีอายุที่นั่งรถเข็นก็รู้แล้วว่าเป็นใคร น้ำอิงเปลี่ยนทิศทางการมองของสายตาหันมาหาสามีบ้าง ในแววตาของเขามันซ่อนอะไรไว้หลายอย่าง พอมองหน้าสามีก็อดไม่ได้ที่จะมองไปดูพี่ชายอีกคน..และสมองของเธอก็เริ่มประมวลผลหญิงส