เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 64
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-07 20:17:53
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 65
"???" หญิงสาวค่อยๆ เริ่มรู้สึกตัว เมื่อมีมือลูบคลำน้องสาวของเธอไปพร้อมกับปากที่ถูกอีกฝ่ายพันธนาการไว้กำปั้นของคนตัวเล็กทุบลงลำตัวของชายซึ่งตอนนี้เธอพอจะเดาได้แล้วว่าเป็นใคร ด้วยแรงของตัวเองที่มีทั้งหมด แต่ถึงแม้จะใช้แรงทั้งหมดก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี"อืมมม!!" เหมือนฝันเริ่มใช้เสียงเปล่งออกมาจากลำคอ เพื่อให้คนแถวนี้ได้ยิน แต่ห้องนี้เป็นห้องแรก และห้องของเธอเป็นห้องถัดไป ถ้าไม่กรี๊ดเสียงดังจริงๆ คนคงไม่ได้ยินตุ๊บ!! พิภพไม่สนใจแรงอันน้อยนิดที่ทุบลำตัวเลย..เขาควักน้องชายออกมาจากที่ซ่อนแล้วก็ส่งมันเข้าไป เพราะตอนนี้เขาจัดการกางเกงที่เธอสวมใส่ออกไปแล้ว"อี๊ดดดด!!!" จะกรี๊ดก็กรี๊ดไม่ออกเพราะถูกปิดปากอยู่ ก็เลยต้องได้เปล่งเสียงแค่ในลำคอ"อ้าาา" กว่าจะสอดใส่เข้าไปได้ก็ลำบากมากเพราะเจ้าตัวไม่ให้ความร่วมมือ แถมช่องแคบของเธอก็บีบรัดตัว ถึงจะเข้าไปได้แต่ก็เข้าไปไม่มาก "ซี๊ดดด" ชายหนุ่มเผลอปล่อยจูบออก แต่ก็ต้องได้รีบปิดปากเธอไว้อีกครั้ง เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน หรืออาจเป็นเพราะมารยาหญิง ในเมื่อตัวเองมานอนรอในห้องแท้ๆ ทำไมต้องมีการขัดขืนด้วย"อึก อึก" เสียงสะอื้นในลำคอค่อยๆ ดังออกมา เมื่อคิดว่าตัวเองเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 66
"ห้องนี้แหละมั้งพี่" เสียงคนคุยกันด้านหน้า ใกล้เข้ามาทุกที "..หรือไม่ใช่ห้องนี้?!" ที่คิดว่าไม่ใช่เพราะมองเข้ามาแล้วเจอผู้ชาย"มึงทำอะไรลูกกู!!" พอมองชัดแล้วว่าคนที่นอนอยู่คือลูกสาว เฉลิมชัยพ่อของเหมือนฝันก็ไม่รอช้า รีบตรงเข้ามากระชากคอเสื้อผู้ชายคนที่กำลังลวนลามลูกสาวอยู่"ฝันเป็นอะไรไหมลูก" แม่รีบเข้าไปจับเสื้อที่ถูกปลดกระดุมให้ปิดไว้เหมือนเดิม"กูถามว่ามึงทำอะไรลูกกู" ผู้เป็นพ่อยังคงถามแบบเอาเรื่อง"เธอตัวร้อนครับผมก็เลยเช็ดตัวให้""ข้ออ้างน่ะสิไม่ว่า!""ลูกตัวร้อนจริงพี่" กมลชนกเอามือแตะหน้าผากลูกสาวเพื่อนเช็คดูว่าร้อนจริงไหม"แต่ถึงยังไงก็ไม่สมควร เพราะลูกผมเป็นผู้หญิง คุณเป็นผู้ชาย" ขณะที่พูดสายตาของพ่อมองชุดที่ผู้ชายคนนี้ใส่ ก็รู้แล้วว่าคงเป็นหัวหน้าใหม่ ..ทั้งพ่อและแม่ของเธอยังไม่เคยเจอหน้าหัวหน้าคนใหม่เลย"แล้วคุณจะให้ผมทำยังไงล่ะ""ผมจะไปขอคุณเกรียงไกร ให้ย้ายลูกสาวผมกลับไปหาหัวหน้าพจน์เหมือนเดิม" ที่จริงพ่อของเหมือนฝันถามหัวหน้าพจน์ดูแล้ว แต่หัวหน้าบอกว่ามันเป็นคำสั่งจากผู้รับเหมา ต้องไปขออนุญาตเอง พอถึงเวลาพักเที่ยงพ่อกับแม่ก็เลยเดินมาดูลูกสาวที่แคมป์พิภพก็ไม่ได้ว่าอะไร ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 67
"วันนี้คงไม่ได้ และพวกเราช่วยไปตั้งวงกันห่างห้องนี้หน่อยนะ" ชายหนุ่มรีบปฏิเสธไปเมื่อลูกน้องมาชวนไปตั้งวงดื่มเหล้า"อ้าวเซ็งเลย" เมื่อชวนไม่สำเร็จลูกน้องต่างก็บ่น เพราะถ้าชวนลูกพี่ไม่สำเร็จก็จะขาดคนเลี้ยงเหล้าสองชั่วโมงผ่านไป..และตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย"ทำไมลูกไข้ไม่ลดเลยล่ะพี่""พี่ว่าพาลูกไปหาหมอดีกว่า""ดึกขนาดนี้แล้วจะไปหารถที่ไหนล่ะ"เสียงข้างห้องพูดกัน พิภพที่นอนยังไม่หลับก็รีบออกมาจากห้อง"เดี๋ยวผมพาไปหาหมอครับ" พอมาถึงหน้าห้องเขาก็เปิดเข้าไปเลย เพราะรู้อยู่แล้วว่าไม่มีที่ล็อก"ไปเถอะพี่" กมลชนกเห็นสามีลังเล เพราะเมื่อตอนกลางวันเพิ่งต่อยหน้าเขาไปเองเฉลิมชัยก็เลยลุกขึ้นหวังจะอุ้มลูกสาวออกมา แต่ด้วยอายุกระดูกกระเดี้ยวก็ไม่ค่อยดีแล้ว"ผมช่วยครับ" ชายหนุ่มถือวิสาสะเข้าไปอุ้มเธอและพาออกมาที่รถเขาวางเธอลงด้านหน้า ส่วนพ่อกับแม่ต้องได้รีบขึ้นมานั่งหลังรถ เพราะไม่อยากจะเบียดลูกสาวคนตัวเล็กที่ไข้ขึ้นไม่ได้สติ ค่อยๆ เอนไปทางกระจก แต่พิภพจับร่างของเธอให้นอนลงที่ตักของตัวเอง[โรงพยาบาล]ที่จริงเขายังไม่รู้เลยว่าโรงพยาบาลไหนเป็นยังไง พอขับรถผ่านมาเส้นนี้เห็นโรงพยาบาลก็เลยแวะเข้าไปก่อนพอร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 68
"ในเมื่อเด็กทั้งสองรักกัน เป็นแฟนกัน เราก็สนับสนุนพวกเด็กๆ สิครับ" ทัตเทพคิดว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่มันถูกต้องที่สุดแล้ว และดีใจที่ตัวเองได้เข้ามามีส่วนร่วมในจังหวะชีวิตที่สำคัญที่สุดของเด็กหนุ่มคนนี้เฉลิมชัยและภรรยามองสบตากันแบบเหนือความคาดหมาย เพราะไม่คิดว่าคนระดับท่านจะมีความคิดแบบนี้ ..ถึงว่าท่านถึงได้สร้างเนื้อสร้างตัวมาได้ เพราะพวกเขาจะไม่รับผิดชอบเรื่องนี้เลยก็ได้ แค่จ่ายเงินไปก็จบๆ ใครเขาจะมาสนใจใยดีคนงานก่อสร้างจนๆ"ทางผมแล้วแต่ท่านจะจัดการเลยครับ" ไม่ใช่ว่าเพราะความรวยที่เฉลิมชัยยอม แต่เพราะได้ยินเด็กทั้งสองบอกว่าเป็นแฟนกัน และสิ่งที่ลูกสาวมอบให้ผู้ชายคนนี้คงจะคิดและไตร่ตรองดีแล้ว"ค่ารักษาตัวไม่ต้องเป็นห่วง ผมให้คนจัดการแล้ว และผมว่าเราปล่อยให้..." ทัตเทพพูดทิ้งช่วงไว้เพื่อให้อีกฝ่ายแนะนำว่าเธอชื่ออะไร"ชื่อเหมือนฝันค่ะ" คนที่แนะนำให้ท่านได้รู้จักก็คือกมลชนก"เหมือนฝันเหรอ..ชื่อน่ารักเหมือนหน้าตาเลยนะครับ" จริงๆ แล้วท่านรู้หมดทุกอย่าง แม้กระทั่งภูมิลำเนาบ้านเกิดเมืองนอน เพราะตั้งแต่สืบเรื่องของพิภพมา ไม่ว่าใครที่เข้ามาเกี่ยวข้องท่านให้สืบทั้งหมดเหมือนฝันคนที่อยู่ในประ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 69
"ไม่มีอะไรหรอกน่า ทำไมถึงชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นไปซะทุกเรื่อง" พิภพรีบหยุดคำพูดของเหมือนฝันไว้ เพราะถ้าพูดสิ่งนั้นออกมา เขากลัวว่าแทนคุณจะไม่ชอบใจนัก ที่พ่อของตัวเองมาออกตัวรับแทนและยังบอกว่าเป็นลูก"ได้..ถ้าพี่ไม่บอก งั้นเรื่องนี้ถึงหูคุณป้าแน่" น้ำอิงก็ไม่ยอมปล่อยไปเหมือนกัน ผู้หญิงถึงขนาดเข้าโรงพยาบาล และพิภพก็เป็นประเภทที่เมาแล้วไม่ค่อยรู้ตัว ถ้าเกิดว่าพี่ของเธอไปทำอะไรผู้หญิงตอนเมาขึ้นมา เรื่องนี้คนเป็นแม่ต้องรับรู้ไว้บ้างเหมือนฝันแปลกใจมาก ตกลงพวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกันไหม คนเป็นพ่อจะไม่เล่าให้ลูกสาวฟังเหรอ ก็เห็นทุกคนเหมือนเป็นห่วงเป็นใยกันดี"พ่อที่คุณพูดถึง เป็นชายสูงวัยที่นั่งรถเข็นใช่ไหมครับ" ถึงแม้แทนคุณจะเงียบ แต่เขาก็กลั่นกรองคำถามรอไว้แล้ว เพราะเวลาที่ผู้หญิงคนนี้เข้าโรงพยาบาล มันเป็นช่วงเวลาไล่เลี่ยกับที่พ่อของเขาออกมาจากบ้าน"ใช่ค่ะ""หมายความว่ายังไง" ได้ยินว่าชายมีอายุที่นั่งรถเข็นก็รู้แล้วว่าเป็นใคร น้ำอิงเปลี่ยนทิศทางการมองของสายตาหันมาหาสามีบ้าง ในแววตาของเขามันซ่อนอะไรไว้หลายอย่าง พอมองหน้าสามีก็อดไม่ได้ที่จะมองไปดูพี่ชายอีกคน..และสมองของเธอก็เริ่มประมวลผลหญิงส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 70
คนที่ดูแลรีสอร์ทรีบมาเปิดห้องให้ "ห้องนี้เป็นห้องของคุณพ่อกับคุณแม่นะคะ ส่วนห้องนี้เป็นห้องของคุณทั้งสองคนค่ะ""คะ?" เหมือนฝันรับกุญแจมาแบบงงๆ พร้อมกับมองไปดูหน้าพ่อกับแม่ และอดไม่ได้ที่จะมองไปดูพ่อของเขาที่นั่งอยู่รถเข็น"ไม่เป็นไรหรอกลูกผู้ใหญ่คุยกันแล้ว ถ้าได้ฤกษ์งามยามดีเราค่อยทำตามประเพณี" ความคิดของผู้ใหญ่ คิดว่าคู่รักคงอยากจะดูแลกันแบบใกล้ชิด"ค่ะ""?" เหนือสิ่งอื่นใด..พิภพตกใจที่เธอไปตอบตกลงพวกท่าน ที่จริงเธอจะปฏิเสธก็ได้..ผู้หญิงอะไรใจกล้าชะมัด "เดี๋ยวผมจะไปเอาของที่ห้องโน้นมาให้แล้วกัน" แน่นอนว่าเขาเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว แต่เขายังไม่พร้อมที่จะมีเมียนี่สิพอเปิดประตูเข้าไปในห้องของรีสอร์ท เฉลิมชัยและกมลชนกถึงกับตื่นตาตื่นใจ ไม่เคยมีห้องนอนที่เพียบพร้อมขนาดนี้ มีทั้งแอร์โซฟาเตียงนอนนุ่มๆ"มันจะดีเหรอ" สามีถามภรรยา เพราะพวกเขาเป็นแค่กรรมกร ขนาดหัวหน้ายังไม่ได้มาพักรีสอร์ทนี้เลย"เราก็ทำตามที่ท่านบอกนั่นแหละพี่ พอลูกแข็งแรงเราค่อยย้ายกลับไปที่เดิม" กมลชนกก็รู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน[คฤหาสน์เทพประทาน]กว่าทัตเทพจะกลับมาถึงบ้านก็ค่ำมืดแล้ว พอคนขับรถพาเข้ามาด้านในก็เห็นว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 71
เย็นวันเดียวกันนั้น..ที่พักดีก็จริง แต่กว่าจะเดินมาถึงรีสอร์ท ก็ใช้เวลาเดินอยู่เกือบ 20 นาทีได้"ทำไมถึงไม่รอกลับพร้อมกัน""ฉันเดินมาเองได้" พ่อกับแม่เดินไม่ไกลเท่าไร เพราะช่วงที่พ่อกับแม่ทำงานอยู่ ห่างจากรีสอร์ทไม่มาก แต่หน้างานของเหมือนฝัน อยู่คนละมุม ก็เลยต้องได้เดินอ้อม"ผมลืมว่าคุณเก่ง" เขาขับรถออกมารอเธอด้านหน้า แต่ไม่เห็นออกมาสักที พอขับเข้าไปดูก็ไม่เจออยู่หน้างาน มาเจออีกทีอยู่ที่รีสอร์ทแล้ว ที่จริงเหมือนฝันเดินมาด้านหลัง เพื่อที่จะมาหาพ่อกับแม่ก่อน เพราะที่ทำงานของพวกท่านทางผ่านเข้ามารีสอร์ทอยู่แล้ว เธอก็เลยไม่ต้องได้เดินออกไปด้านหน้า..ทั้งสองเลยไม่เจอกันพิภพรู้สึกหงุดหงิดก็เลยไม่เข้าห้อง เขาขับรถออกจากรีสอร์ทไป ..เหมือนฝันก็ไม่ได้ถามว่าเขาจะไปไหน เพราะทั้งสองคิดว่าไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันพอขับรถออกมาแล้วพิภพก็เลยคิดว่าจะกลับมานอนที่แคมป์"หัวหน้าไปค้างคืนที่ไหนมาครับหลายวัน" วงเหล้าดูจะคิดถึงเขามาก"ตั้งวงกันแต่หัววันเลยเหรอ" เขาไม่ได้ตอบเรื่องที่ถามว่าไปค้างที่ไหน"ก็ไม่มีอะไรทำแล้วนี่ครับ" ว่าแล้วลูกน้องก็จูงแขนหัวหน้าให้มานั่งร่วมวงชายหนุ่มนั่งดื่มอยู่จนดึก พอเมาได้ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 72
"คุณ??" ที่จริงเหมือนฝันเข้าห้องน้ำ เขาถึงยังไม่เห็นเธอ แต่พอเหมือนฝันเดินมาทางด้านหลังเพื่อที่จะไปหาพ่อกับแม่ ก็พบว่ารถของพิภพจอดอยู่ หญิงสาวรีบเดินเข้าไปดูเพราะเห็นแค่ขาคนที่โผล่พ้นออกมาจากด้านหน้า "คุณเป็นอะไรไหม" เหมือนฝันตกใจมากเพราะตอนนี้เขานอนไม่ได้สติ ดูจากสภาพแล้วคงถูกทำร้ายร่างกาย"ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ตรงนี้มีคนถูกทำร้ายร่างกาย ช่วยด้วย" หญิงสาวตะโกนจนสุดเสียง ก็ไม่มีใครได้ยิน เธอรีบค้นหาโทรศัพท์ในตัวของเขา เพื่อที่จะโทรแจ้งใครสักคน>>{"ฮัลโหล"} {"ช่วยด้วยค่ะ ตอนนี้คุณพิภพถูกทำร้ายร่างกาย"} พอมีคนรับสายเหมือนฝันก็รีบพูดออกไป แต่ก็แทบจะจับใจความไม่ได้>>{"อยู่ที่ไหนคะ"} ได้ยินแบบนั้นคนที่รับสายตกใจไม่ต่างกัน {"อยู่ที่ไซต์งานค่ะ"}>>{"ตรงไหนคะ"} คนที่รับสายก็คือน้ำอิง ถึงแม้เธอจะตกใจมากแต่ก็ยังพยายามประคองสติไว้ แล้วโทรมาหานอร์เวย์ก่อน เพราะคิดว่านอร์เวย์คงจะอยู่ใกล้ที่สุดแล้ว[โรงพยาบาลเอกชน]>>{"คุณแม่มาหรือยังคะ"} พอมาถึงโรงพยาบาลน้ำอิงก็รีบโทรไปหาแม่ ที่เธอยังไม่โทรตอนนั้นเลยเพราะอยากมาเห็นกับตาก่อนว่าพี่ชายเป็นยังไงบ้าง {"ยังเลยลูก ป้านีบอกว่าไม่อยากจะไป"} เรื่อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
