All Chapters of คลั่งรักเมียแต่ง: Chapter 131 - Chapter 140

ปิ่นมุกรับลูกชายเสร็จก็กลับมาที่รีสอร์ท"พี่?" มาถึงก็เห็นแทนคุณกับพี่สะใภ้ "สวัสดีค่ะ""สวัสดีค่ะ" น้ำอิงรีบรับไหว้"มีอะไรกันหรือเปล่าคะ" เธอมองดูหญิงท้องแก่ใกล้คลอด เพราะไม่น่าจะเดินทางมาแบบนี้เลย"อีก 5 วันก็ครบกำหนดคลอดแล้วค่ะ" น้ำอิงตอบไปเมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่ายมองมา"เหรอคะ ขอให้สุขภาพดีทั้งแม่และลูกนะคะ""ขอบคุณค่ะ" น้ำอิงรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และก็ตำหนิสามีไปว่าทำไมถึงไม่ดูแลน้องและหลานให้ดีกว่านี้ เธอก็เลยต้องเดินทางมาเอง "เราอยากจะชวนคุณปิ่นไปอยู่ที่บ้านด้วย พาน้องปลื้มไปเรียนในกรุงเทพฯ กันค่ะ พี่กับน้องจะได้อยู่ใกล้กัน" เธอหมายถึงปลาบปลื้มและลูกที่อยู่ในท้อง"ฉันยังอยากทำงานอยู่ค่ะ""แต่คุณเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว อยู่แบบนี้มันไม่ปลอดภัย เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะคะ""ขอบคุณค่ะที่คุณเห็นฉันเป็นครอบครัว แต่ฉันขอยืนด้วยลำแข้งของตัวเองดูก่อน ถ้าไม่ไหวฉันจะขอความช่วยเหลือนะคะ""ถ้างั้นพรุ่งนี้เป็นวันหยุด เราอยากจะชวนคุณกับตาปลื้มไปค้างด้วยกันที่บ้านค่ะ คุณอย่าปฏิเสธนะคะ" น้ำอิงอยากจะให้ปิ่นมุกรู้ว่าตัวเองยังมีครอบครัว ถึงแม้เธอจะไม่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา แต่รู้ดีว่ามันต้องหนักหนา

"อือ คุณนอร์เวย์" มือเรียวผลักศีรษะของอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล แค่นี้เหรอจะสู้แรงปรารถนาของเขาได้ ลิ้นหนาสัมผัสลงตรงกลางร่องแบบทะนุถนอม ปลายลิ้นสัมผัสเพียงเบาๆ ก็ทำให้อีกฝ่ายขนลุกซู่ขึ้นมาได้ นิ้วแกร่งคลี่สองกลีบออกจากกันเพื่อที่จะสัมผัสถึงจุดที่ไวต่อความรู้สึกได้ถนัด"อื้ออ" จากที่ผลักดันเขาออกตอนนี้ต้องได้ขยับมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ เพราะกลัวเสียงที่ปล่อยออกมาจะทำให้ลูกตื่นยิ่งสะโพกงามบิดส่าย เรียวลิ้นอุ่นก็ยิ่งสัมผัสกับจุดนั้นเร็วขึ้น และดูดเล็กน้อยเพื่อให้เธอรู้สึกสยิว"อี๊ดดด" จากที่ทำแค่ปิดปากไว้ตอนนี้เผลอกัดมือตัวเองเพราะความเสียวที่เขากำลังทำอยู่ "พะ พอแล้วค่ะ" ถ้าขืนเขายังคงทำแบบนี้เธอมีหวังทนไม่ได้อีกต่อไปแน่"พร้อมแล้วใช่ไหมครับ" ถึงแม้จะยังเสียดายแต่เขาก็ต้องการไม่ต่างจากเธอ ร่างหนาค่อยๆ เคลื่อนตัวขยับขึ้นมา และหยุดอยู่หน้าอกอวบอิ่มของอีกฝ่ายในขณะที่พูด"อือ""อ้าา น่ารักจัง" เธอเผลอตอบสนองเขาโดยการเปิดทางให้ส่งความเป็นชายเข้าไป จนชายหนุ่มอดชมไม่ได้ "ซี๊ดด" ริมฝีปากหนาโน้มลงไปไซร์ซอกคอระหงในขณะที่ขยับเจ้าสิ่งนั้นให้เข้าที่"อื้อเจ็บ" เนื้อบางๆ ถูกเสียดสี

"ใช่..ผมรู้จักคุณก่อนที่คุณจะรู้ว่ามีผมอยู่ด้วยซ้ำ" เขาเห็นว่าเธอคงจะแปลกใจทำไมเขาถึงรู้เรื่องนี้ได้นิ้วเรียวของน้ำอิงสะกิดสามีเบาๆ เพื่อที่จะชวนออกไปจากตรงนี้ก่อน เพราะเวลานี้ต้องปล่อยให้พวกเขาคุยกันเองแล้ว ..แทนคุณก็เลยอุ้มเอาปลาบปลื้มออกไปด้วย เพราะมันเป็นคำสั่งของเมียรักใครจะกล้าหือล่ะ"ฉันไม่เข้าใจ" ทั้งสองที่มองสบตากัน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ในห้องโถงอันกว้างขวางนั้นมีแค่พวกเขาสองคน"มันจะเข้าใจยากตรงไหน ก็ผมแอบรักคุณตั้งแต่ตอนนั้นไง""คุณจะมารักฉันได้ยังไง" ปิ่นมุกคิดถึงสภาพตัวเองตอนที่เป็นแม่ค้า ผมเผ้าไม่เคยได้หวีหรอก แค่มัดรวบไว้ด้านหลัง แถมต้องได้ใส่ผ้ากันเปื้อนคลุมชุดนักเรียนไว้ตลอดหวนกลับไปในวันนั้น..วันแรกที่นอร์เวย์เจอกับผู้หญิงในดวงใจเธอกำลังเก็บถ้วยชามที่ลูกค้ากินอยู่หน้าร้านเข้าไปไว้ แต่จังหวะนั้นปิ่นมุกทำถ้วยตกแตก เขาซึ่งนั่งอยู่ในรถคันหรูตอนติดไฟแดงหันไปมองพอดี"มองอะไรเหรอลูก" แม่ที่นั่งมาด้วยก็มองตามสายตาของลูกชาย "ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไป" เห็นตอนที่เด็กนักเรียนกำลังเก็บกวาดสิ่งที่ทำตกอยู่พื้น เพราะแม่ของเขาชอบสอนทุกอย่างที่เกี่ยวกับชีวิต ถึงแม้ว่าครอบครัวจะม

"คุณจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม" ปิ่นมุกเดินไปนั่งแล้ว แต่นอร์เวย์ยังคงยืนอุ้มลูกชายอยู่ พอเธอเรียกเท่านั้นแหละเขารีบอุ้มลูกเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ"เป็นห่วงผมเหรอ""คุณพูดอะไร" หญิงสาวรีบหันมองมาทางที่ผู้ใหญ่นั่งอยู่ เพราะเขาไม่ได้พูดเสียงเบาเลย"จะอายทำไมพวกท่านก็มีคู่เหมือนกัน" เขามองไปต่างคนก็ต่างนั่งอยู่กับคู่ของตัวเองยังไม่ทันได้พูดอะไรกันมากกว่านี้ประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออก"คุณพ่อระวังครับ" พิภพเห็นพ่อรีบลุกขึ้นคงจะเข้าไปถามเรื่องคลอด แต่จังหวะนั้น ทัตเทพเกิดยืนไม่ไหวเพราะลุกเร็วเกินไป เขาจึงรีบเข้าไปประคองพ่อไว้ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะหันไปทางไหนก่อนดี เพราะเมื่อสักครู่พิภพเรียกทัตเทพว่าพ่อ ซึ่งเขายังไม่เคยเรียกคำนี้เลยทัตเทพก็ไม่ต่างจากคนอื่น พอตั้งสติได้ท่านก็หันไปหาคนที่เปิดประตูห้องคลอดออกมา"ปลอดภัยทั้งแม่และลูกค่ะ อีกสักครู่จะย้ายแม่ไปที่ห้องพักฟื้นก่อน ส่วนเด็กทางเราจะพาตามไปอีกทีค่ะ"ทุกคนต่างก็ยิ้มยินดีไปพร้อมๆ กัน พอทางนั้นปลอดภัยแล้ว ทัตเทพก็หันกลับมาหาลูกชายที่พยุงร่างของท่านอยู่"พ่อไม่เป็นอะไรแล้วขอบใจนะลูก""ก็รู้อยู่ว่าตัวเองไม่แข็งแรง เวลาจะลุกจะนั่งระวัง

"เริ่มงานวันจันทร์ ถ้างั้นคุณก็ต้องได้ย้ายตั้งแต่วันศุกร์ตอนเย็นน่ะสิ แล้วผมจะทำยังไง""คุณไปเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย" เพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ถามไชยา"เกี่ยวสิ.. ถ้าคุณนอร์เวย์ย้ายแล้วผมจะไปเที่ยวกับใครล่ะ""พูดเหมือนกับถ้าเขายังอยู่ คุณจะได้ไปเที่ยวกับเขาอย่างนั้นแหละ""คุณก็พูดเกินไปเขาไม่ได้ติดคุกสักหน่อยถึงจะออกไปเที่ยวไม่ได้""หึ" เพื่อนอยากจะบอกว่ามันหนักยิ่งกว่าติดคุกอีก ถ้าคำสั่งเมียบอกว่าไม่ให้ไป ก็ลองขัดคำสั่งดูสิจะได้รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหญิงสาวหยิบเอาอุปกรณ์เซฟตี้แล้วออกจากออฟฟิศมา"คุณปิ่นจะไปไหนคะ" เสียงนี้ดังขึ้นก่อนที่ปิ่นมุกจะเดินเข้าไปในไซต์งาน "อ้าวไม่ได้ยินเสียงเราเหรอ" คนที่ทักก็คือขวัญตา แต่ปิ่นมุกเหมือนจะไม่ได้ยิน ทั้งๆ ที่เดินผ่านหน้ากันนี่เอง"เดี๋ยวผมจัดการเองครับคุณขวัญตา" ที่ขวัญตาทักเพราะปิ่นมุกยังไม่ได้ใส่หมวกเซฟตี้ ถ้าเดินเข้าไปจุดที่มีอันตรายกลัวว่าของจะหล่นใส่ศีรษะ นอร์เวย์รีบก้าวเท้ายาวๆ เพื่อตามเธอให้ทัน"อุ๊ย?!!" หญิงสาวสะดุ้งเมื่อถูกคว้าร่างไว้ไม่ให้เดินต่อ "คุณจะทำอะไร""คุณนั่นแหละจะไปไหน""ฉันเหรอ?" ปิ่นมุกมองไปรอบๆ "ก็จะเข้าหน้างานไง""ทำไมไม่ใส่หม