LOGINShare
บทที่ 131
Last Updated:
2025-02-08 15:36:32
Related chapters
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 132
ทีแรกเขาหันมาแค่ใบหน้า ตอนนี้ชายหนุ่มหันกลับมาทั้งร่าง สายตาคมจับจ้องไปที่ชั้นสองซึ่งมีเธอยืนอยู่ตรงหน้าต่างฝนเริ่มโปรยปรายลงมา จากที่เม็ดเล็กๆ ก็รวมตัวกันเป็นเม็ดใหญ่ หญิงสาวรีบหันหลังแล้ววิ่งมาที่ประตู เมื่อเธอตะโกนไปบอกเขาให้หลบฝน แต่เขายังคงยืนอยู่ที่เดิมลงมาถึงข้างล่างก็มืดมาก มีแค่ไฟสลัวที่ส่องเข้ามา ปิ่นมุกเดินตรงไปที่ประตูหน้าบ้านแล้วค่อยๆ เปิดมันออกหญิงสาวเดินอ้อมมาข้างบ้านตรงที่เขาจอดรถไว้ เธอไปยังไม่ถึงไหนท้องฟ้าก็ส่องสว่างขึ้นมาตามด้วยเสียงร้อง ปิ่นมุกปิดหูตัวเองแล้วนั่งลงกับที่แบบตกใจ"ปิ่นกลับเข้าบ้านไปก่อน" ชายหนุ่มที่ยืนอยู่นอกรั้วตะโกนเข้ามาบอก ..พอฟ้าสงบลงหญิงสาวก็รีบเดินตรงไปหาเขาอีกครั้ง"คุณมาทำไมเวลานี้ ไม่เห็นหรือไงว่าฝนตก" หญิงสาวตะโกนพูดกับเขาที่ยืนอยู่นอกรั้ว"คิดถึงคุณกับลูก"คำพูดประโยคเดียวที่เขาพูดออกมา มันถึงกับทำให้คำที่เธอกำลังจะต่อว่าเขาถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ"คนในบ้านเขานอนกันหมดแล้ว ฉันไม่กล้าไปปลุกเอากุญแจบ้าน คุณกลับเข้าไปในรถก่อน" ใบหน้างามมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ฝนเริ่มโปรยปรายลงมาอีกแล้ว"คุณนั่นแหละกลับเข้าไปในบ้าน เดี๋ยวไม่สบาย""ถ้าคุณไม่กลับเ
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 133
"อือ คุณนอร์เวย์" มือเรียวผลักศีรษะของอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล แค่นี้เหรอจะสู้แรงปรารถนาของเขาได้ ลิ้นหนาสัมผัสลงตรงกลางร่องแบบทะนุถนอม ปลายลิ้นสัมผัสเพียงเบาๆ ก็ทำให้อีกฝ่ายขนลุกซู่ขึ้นมาได้ นิ้วแกร่งคลี่สองกลีบออกจากกันเพื่อที่จะสัมผัสถึงจุดที่ไวต่อความรู้สึกได้ถนัด"อื้ออ" จากที่ผลักดันเขาออกตอนนี้ต้องได้ขยับมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ เพราะกลัวเสียงที่ปล่อยออกมาจะทำให้ลูกตื่นยิ่งสะโพกงามบิดส่าย เรียวลิ้นอุ่นก็ยิ่งสัมผัสกับจุดนั้นเร็วขึ้น และดูดเล็กน้อยเพื่อให้เธอรู้สึกสยิว"อี๊ดดด" จากที่ทำแค่ปิดปากไว้ตอนนี้เผลอกัดมือตัวเองเพราะความเสียวที่เขากำลังทำอยู่ "พะ พอแล้วค่ะ" ถ้าขืนเขายังคงทำแบบนี้เธอมีหวังทนไม่ได้อีกต่อไปแน่"พร้อมแล้วใช่ไหมครับ" ถึงแม้จะยังเสียดายแต่เขาก็ต้องการไม่ต่างจากเธอ ร่างหนาค่อยๆ เคลื่อนตัวขยับขึ้นมา และหยุดอยู่หน้าอกอวบอิ่มของอีกฝ่ายในขณะที่พูด"อือ""อ้าา น่ารักจัง" เธอเผลอตอบสนองเขาโดยการเปิดทางให้ส่งความเป็นชายเข้าไป จนชายหนุ่มอดชมไม่ได้ "ซี๊ดด" ริมฝีปากหนาโน้มลงไปไซร์ซอกคอระหงในขณะที่ขยับเจ้าสิ่งนั้นให้เข้าที่"อื้อเจ็บ" เนื้อบางๆ ถูกเสียดสี
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 134
ตุ๊บ! "โอ๊ย.. คุณตีผมทำไม" พอพี่ชายออกไปแล้วปิ่นมุกรีบลุกขึ้นจากเตียงตรงไปหาเขาโดยหอบเอาผ้าห่มติดตัวไปด้วยตุ๊บ!!"ปล่อย!!" กำลังจะซ้ำครั้งที่สามแต่ถูกนอร์เวย์รวบตัวไว้ก่อน "อายเขาไหมล่ะ!" ที่เธอบันดาลโทสะใส่เขา เพราะอายที่มีคนเข้ามาเห็น"จะอายทำไม ใครๆ เขาก็ทำกันแบบนี้กันทั้งนั้น""ไม่ต้องมาพูดเลยนะ! คนบ้า!""ไม่ต้องอายหรอกน่า เราไม่ได้โป๊ให้เขาเห็นสักหน่อย""แล้วมันจะแตกต่างอะไร" เพราะสภาพที่เปลือยเปล่าถึงแม้จะมีผ้าห่มคลุมตัวไว้มันก็น่าอายอยู่ดี"ถ้าคุณไม่กล้าลงไป เดี๋ยวผมลงไปคนเดียวก็ได้"ปิ่นมุกคิดว่าไม่ลงไปนั่นแหละยิ่งจะน่าอายกว่าเดิมผ่านไปสักพักทั้งสองก็เดินลงมาข้างล่าง พร้อมขวดนมที่ชงมาให้กับลูกชาย"ปะป๊า" ปลาบปลื้มที่นั่งอยู่บนโซฟารีบกระโดดลงแล้ววิ่งไปหาพ่อ เพราะเห็นว่าพ่อถืออะไรลงมาด้วย"หนูหิวนมเหรอครับ" ชายหนุ่มอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแล้วก็ส่งนมให้กับเขาได้ดื่ม"มานั่งก่อนสิ" ตอนนี้ในบ้านเหลือแต่แทนคุณและน้ำอิง เพราะทุกคนปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ชายได้เค้นเอาความจริง ว่าทำไมนอร์เวย์ถึงได้มานอนอยู่บนห้องของน้องสาว ที่น้ำอิงต้องอยู่ด้วยเพราะจะรอเป็นกรรมการ เผื่อแทนคุณควบคุมอารมณ
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 135
"ใช่..ผมรู้จักคุณก่อนที่คุณจะรู้ว่ามีผมอยู่ด้วยซ้ำ" เขาเห็นว่าเธอคงจะแปลกใจทำไมเขาถึงรู้เรื่องนี้ได้นิ้วเรียวของน้ำอิงสะกิดสามีเบาๆ เพื่อที่จะชวนออกไปจากตรงนี้ก่อน เพราะเวลานี้ต้องปล่อยให้พวกเขาคุยกันเองแล้ว ..แทนคุณก็เลยอุ้มเอาปลาบปลื้มออกไปด้วย เพราะมันเป็นคำสั่งของเมียรักใครจะกล้าหือล่ะ"ฉันไม่เข้าใจ" ทั้งสองที่มองสบตากัน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ในห้องโถงอันกว้างขวางนั้นมีแค่พวกเขาสองคน"มันจะเข้าใจยากตรงไหน ก็ผมแอบรักคุณตั้งแต่ตอนนั้นไง""คุณจะมารักฉันได้ยังไง" ปิ่นมุกคิดถึงสภาพตัวเองตอนที่เป็นแม่ค้า ผมเผ้าไม่เคยได้หวีหรอก แค่มัดรวบไว้ด้านหลัง แถมต้องได้ใส่ผ้ากันเปื้อนคลุมชุดนักเรียนไว้ตลอดหวนกลับไปในวันนั้น..วันแรกที่นอร์เวย์เจอกับผู้หญิงในดวงใจเธอกำลังเก็บถ้วยชามที่ลูกค้ากินอยู่หน้าร้านเข้าไปไว้ แต่จังหวะนั้นปิ่นมุกทำถ้วยตกแตก เขาซึ่งนั่งอยู่ในรถคันหรูตอนติดไฟแดงหันไปมองพอดี"มองอะไรเหรอลูก" แม่ที่นั่งมาด้วยก็มองตามสายตาของลูกชาย "ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไป" เห็นตอนที่เด็กนักเรียนกำลังเก็บกวาดสิ่งที่ทำตกอยู่พื้น เพราะแม่ของเขาชอบสอนทุกอย่างที่เกี่ยวกับชีวิต ถึงแม้ว่าครอบครัวจะม
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 136
เขาพูดไปทุกอย่างแล้ว แต่ดูเหมือนเธอยังคงกลัวสิ่งที่ผ่านมาอยู่ ชายหนุ่มก็เลยปล่อยให้เธอได้อยู่กับตัวเองไปก่อน ถ้าเธอเลือกแล้วที่จะไม่มีเขา แล้วเขาจะทำอะไรได้[รีสอร์ทสระบุรี]"เมื่อคืนนี้คุณไปนอนไหนมา""กรุงเทพฯ""คุณกลับบ้านเหรอ""เปล่า""แอบไปหาสาวมาหรือเปล่าเนี่ย""ผมว่าคุณควรมีเมียได้แล้วนะคุณไชยา""ไม่เอา..จะเอามาทำไมเมีย ไปไหนก็ลำบาก" ถึงแม้จะไม่เคยมีเมียแต่ก็รู้เพราะหลายคู่ก็เป็นแบบนั้น"คุณจะได้เลิกยุ่งกับผมสักทีไง" นอร์เวย์เดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียง ที่เขาไม่มีใครไม่ได้กลัวเหมือนไชยาเป็น แต่เพราะยังคงรอเธออยู่ ถึงแม้อีกใจหนึ่งจะคิดไว้ว่าเธอคงมีครอบครัวไปแล้ว"ผมเข้าใจคุณนะ" ไชยายังคงพูดต่อ"คุณเข้าใจอะไรผม""แม่หม้ายลูกติดก็แบบนี้แหละ ผู้หญิงกลัว เรื่องที่จะมีคู่อีกไง ถ้าเจอผู้ชายเลวๆ เหมือนเดิม""คุณรู้ได้ยังไงว่าเลว" นอร์เวย์เอ่ยสวนขึ้นทันที"ไม่เลวแล้วจะเลิกไหม" ไชยาหมายถึงว่าถ้าไม่เจอผู้ชายเลวๆ แล้วปิ่นมุกจะยอมเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทำไม"พูดมาก ไม่รู้เรื่องอะไรก็ไม่ต้องพูด""แล้วนั่นคุณจะไปไหน""ไปหาที่นอนใหม่ รำคาญคุณ""เอ้า รำคาญเราซะงั้น"พอนอร์เวย์ออกมาจากห้อง เขาก็ไปข
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 137
"คุณจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม" ปิ่นมุกเดินไปนั่งแล้ว แต่นอร์เวย์ยังคงยืนอุ้มลูกชายอยู่ พอเธอเรียกเท่านั้นแหละเขารีบอุ้มลูกเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ"เป็นห่วงผมเหรอ""คุณพูดอะไร" หญิงสาวรีบหันมองมาทางที่ผู้ใหญ่นั่งอยู่ เพราะเขาไม่ได้พูดเสียงเบาเลย"จะอายทำไมพวกท่านก็มีคู่เหมือนกัน" เขามองไปต่างคนก็ต่างนั่งอยู่กับคู่ของตัวเองยังไม่ทันได้พูดอะไรกันมากกว่านี้ประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออก"คุณพ่อระวังครับ" พิภพเห็นพ่อรีบลุกขึ้นคงจะเข้าไปถามเรื่องคลอด แต่จังหวะนั้น ทัตเทพเกิดยืนไม่ไหวเพราะลุกเร็วเกินไป เขาจึงรีบเข้าไปประคองพ่อไว้ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะหันไปทางไหนก่อนดี เพราะเมื่อสักครู่พิภพเรียกทัตเทพว่าพ่อ ซึ่งเขายังไม่เคยเรียกคำนี้เลยทัตเทพก็ไม่ต่างจากคนอื่น พอตั้งสติได้ท่านก็หันไปหาคนที่เปิดประตูห้องคลอดออกมา"ปลอดภัยทั้งแม่และลูกค่ะ อีกสักครู่จะย้ายแม่ไปที่ห้องพักฟื้นก่อน ส่วนเด็กทางเราจะพาตามไปอีกทีค่ะ"ทุกคนต่างก็ยิ้มยินดีไปพร้อมๆ กัน พอทางนั้นปลอดภัยแล้ว ทัตเทพก็หันกลับมาหาลูกชายที่พยุงร่างของท่านอยู่"พ่อไม่เป็นอะไรแล้วขอบใจนะลูก""ก็รู้อยู่ว่าตัวเองไม่แข็งแรง เวลาจะลุกจะนั่งระวัง
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 138
"ต่อได้นะ ผมยังไหว" ริมฝีปากหนากระซิบพูดกับคนที่หมดเรี่ยวแรงนอนทับอกแกร่งของเขาอยู่ตุ๊บ!"เจ็บนะ ตีผมทำไม" พอถูกกำปั้นของอีกฝ่ายทุบลงลำแขนเขาก็แกล้งเจ็บ"ปล่อยนะฉันจะไปอาบน้ำ""ดีเลยอยากจะอาบอยู่เหมือนกัน""ใครจะให้คุณอาบด้วยล่ะ""ถ้างั้นไม่ปล่อย""คุณนอร์เวย์!""ครับ...กลัวลืมชื่อผมเหรอ""อื้อ..ปล่อยได้แล้วฉันไม่ได้พูดเล่นนะ" พอคนตัวเล็กเริ่มขยับไอ้สิ่งนั้นมันก็แข็งตัวขึ้นมาอีก ซึ่งตอนนี้มันยังคงอยู่ในร่างกายของเธอนอกจากเขาจะไม่ปล่อยแล้ว มือหนายังกอดเธอไว้แน่นพร้อมกับพลิกเปลี่ยนตำแหน่งกัน"อ๊อย""ไม่นานหรอกครับ เดี๋ยวผมพาเข้าไปอาบ อ้าา" ว่าแล้วสะโพกแกร่งก็ค่อยๆ ขยับ เสียงน้ำที่เขาปล่อยไว้ก่อนหน้านั้น ดังตามจังหวะที่เนื้อเสียดสีกับเนื้อ"คุณ อื้อ อ " ความเสียวครั้งแรกยังไม่คลายตัวเลยเขาก็เริ่มมันอีกแล้ว นิ้วเรียวจิกลงลำแขนของเขาอย่างแรง เพื่อระบายความเสียวที่มันกำลังก่อตัวกันขึ้นมาอีกครั้ง"ซี๊ดด อ้าา ปิ่น ผมปล่อยนะ" ชายหนุ่มเร่งการกระแทกเพียงไม่นานทุกอย่างก็หยุดลงอีกครั้ง"พอได้หรือยังล่ะ""ยังไม่พอได้ไหมล่ะ""คุณนอร์เวย์""ครับเดี๋ยวพาเข้าห้องน้ำ""ฉันไปเองได้" พอเป็นอิสระขาเรียวก
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 139
"เริ่มงานวันจันทร์ ถ้างั้นคุณก็ต้องได้ย้ายตั้งแต่วันศุกร์ตอนเย็นน่ะสิ แล้วผมจะทำยังไง""คุณไปเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย" เพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ถามไชยา"เกี่ยวสิ.. ถ้าคุณนอร์เวย์ย้ายแล้วผมจะไปเที่ยวกับใครล่ะ""พูดเหมือนกับถ้าเขายังอยู่ คุณจะได้ไปเที่ยวกับเขาอย่างนั้นแหละ""คุณก็พูดเกินไปเขาไม่ได้ติดคุกสักหน่อยถึงจะออกไปเที่ยวไม่ได้""หึ" เพื่อนอยากจะบอกว่ามันหนักยิ่งกว่าติดคุกอีก ถ้าคำสั่งเมียบอกว่าไม่ให้ไป ก็ลองขัดคำสั่งดูสิจะได้รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหญิงสาวหยิบเอาอุปกรณ์เซฟตี้แล้วออกจากออฟฟิศมา"คุณปิ่นจะไปไหนคะ" เสียงนี้ดังขึ้นก่อนที่ปิ่นมุกจะเดินเข้าไปในไซต์งาน "อ้าวไม่ได้ยินเสียงเราเหรอ" คนที่ทักก็คือขวัญตา แต่ปิ่นมุกเหมือนจะไม่ได้ยิน ทั้งๆ ที่เดินผ่านหน้ากันนี่เอง"เดี๋ยวผมจัดการเองครับคุณขวัญตา" ที่ขวัญตาทักเพราะปิ่นมุกยังไม่ได้ใส่หมวกเซฟตี้ ถ้าเดินเข้าไปจุดที่มีอันตรายกลัวว่าของจะหล่นใส่ศีรษะ นอร์เวย์รีบก้าวเท้ายาวๆ เพื่อตามเธอให้ทัน"อุ๊ย?!!" หญิงสาวสะดุ้งเมื่อถูกคว้าร่างไว้ไม่ให้เดินต่อ "คุณจะทำอะไร""คุณนั่นแหละจะไปไหน""ฉันเหรอ?" ปิ่นมุกมองไปรอบๆ "ก็จะเข้าหน้างานไง""ทำไมไม่ใส่หม
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
