เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 136
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-08 15:38:54
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 137
"คุณจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม" ปิ่นมุกเดินไปนั่งแล้ว แต่นอร์เวย์ยังคงยืนอุ้มลูกชายอยู่ พอเธอเรียกเท่านั้นแหละเขารีบอุ้มลูกเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ"เป็นห่วงผมเหรอ""คุณพูดอะไร" หญิงสาวรีบหันมองมาทางที่ผู้ใหญ่นั่งอยู่ เพราะเขาไม่ได้พูดเสียงเบาเลย"จะอายทำไมพวกท่านก็มีคู่เหมือนกัน" เขามองไปต่างคนก็ต่างนั่งอยู่กับคู่ของตัวเองยังไม่ทันได้พูดอะไรกันมากกว่านี้ประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออก"คุณพ่อระวังครับ" พิภพเห็นพ่อรีบลุกขึ้นคงจะเข้าไปถามเรื่องคลอด แต่จังหวะนั้น ทัตเทพเกิดยืนไม่ไหวเพราะลุกเร็วเกินไป เขาจึงรีบเข้าไปประคองพ่อไว้ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะหันไปทางไหนก่อนดี เพราะเมื่อสักครู่พิภพเรียกทัตเทพว่าพ่อ ซึ่งเขายังไม่เคยเรียกคำนี้เลยทัตเทพก็ไม่ต่างจากคนอื่น พอตั้งสติได้ท่านก็หันไปหาคนที่เปิดประตูห้องคลอดออกมา"ปลอดภัยทั้งแม่และลูกค่ะ อีกสักครู่จะย้ายแม่ไปที่ห้องพักฟื้นก่อน ส่วนเด็กทางเราจะพาตามไปอีกทีค่ะ"ทุกคนต่างก็ยิ้มยินดีไปพร้อมๆ กัน พอทางนั้นปลอดภัยแล้ว ทัตเทพก็หันกลับมาหาลูกชายที่พยุงร่างของท่านอยู่"พ่อไม่เป็นอะไรแล้วขอบใจนะลูก""ก็รู้อยู่ว่าตัวเองไม่แข็งแรง เวลาจะลุกจะนั่งระวัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 138
"ต่อได้นะ ผมยังไหว" ริมฝีปากหนากระซิบพูดกับคนที่หมดเรี่ยวแรงนอนทับอกแกร่งของเขาอยู่ตุ๊บ!"เจ็บนะ ตีผมทำไม" พอถูกกำปั้นของอีกฝ่ายทุบลงลำแขนเขาก็แกล้งเจ็บ"ปล่อยนะฉันจะไปอาบน้ำ""ดีเลยอยากจะอาบอยู่เหมือนกัน""ใครจะให้คุณอาบด้วยล่ะ""ถ้างั้นไม่ปล่อย""คุณนอร์เวย์!""ครับ...กลัวลืมชื่อผมเหรอ""อื้อ..ปล่อยได้แล้วฉันไม่ได้พูดเล่นนะ" พอคนตัวเล็กเริ่มขยับไอ้สิ่งนั้นมันก็แข็งตัวขึ้นมาอีก ซึ่งตอนนี้มันยังคงอยู่ในร่างกายของเธอนอกจากเขาจะไม่ปล่อยแล้ว มือหนายังกอดเธอไว้แน่นพร้อมกับพลิกเปลี่ยนตำแหน่งกัน"อ๊อย""ไม่นานหรอกครับ เดี๋ยวผมพาเข้าไปอาบ อ้าา" ว่าแล้วสะโพกแกร่งก็ค่อยๆ ขยับ เสียงน้ำที่เขาปล่อยไว้ก่อนหน้านั้น ดังตามจังหวะที่เนื้อเสียดสีกับเนื้อ"คุณ อื้อ อ " ความเสียวครั้งแรกยังไม่คลายตัวเลยเขาก็เริ่มมันอีกแล้ว นิ้วเรียวจิกลงลำแขนของเขาอย่างแรง เพื่อระบายความเสียวที่มันกำลังก่อตัวกันขึ้นมาอีกครั้ง"ซี๊ดด อ้าา ปิ่น ผมปล่อยนะ" ชายหนุ่มเร่งการกระแทกเพียงไม่นานทุกอย่างก็หยุดลงอีกครั้ง"พอได้หรือยังล่ะ""ยังไม่พอได้ไหมล่ะ""คุณนอร์เวย์""ครับเดี๋ยวพาเข้าห้องน้ำ""ฉันไปเองได้" พอเป็นอิสระขาเรียวก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 139
"เริ่มงานวันจันทร์ ถ้างั้นคุณก็ต้องได้ย้ายตั้งแต่วันศุกร์ตอนเย็นน่ะสิ แล้วผมจะทำยังไง""คุณไปเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย" เพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ถามไชยา"เกี่ยวสิ.. ถ้าคุณนอร์เวย์ย้ายแล้วผมจะไปเที่ยวกับใครล่ะ""พูดเหมือนกับถ้าเขายังอยู่ คุณจะได้ไปเที่ยวกับเขาอย่างนั้นแหละ""คุณก็พูดเกินไปเขาไม่ได้ติดคุกสักหน่อยถึงจะออกไปเที่ยวไม่ได้""หึ" เพื่อนอยากจะบอกว่ามันหนักยิ่งกว่าติดคุกอีก ถ้าคำสั่งเมียบอกว่าไม่ให้ไป ก็ลองขัดคำสั่งดูสิจะได้รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหญิงสาวหยิบเอาอุปกรณ์เซฟตี้แล้วออกจากออฟฟิศมา"คุณปิ่นจะไปไหนคะ" เสียงนี้ดังขึ้นก่อนที่ปิ่นมุกจะเดินเข้าไปในไซต์งาน "อ้าวไม่ได้ยินเสียงเราเหรอ" คนที่ทักก็คือขวัญตา แต่ปิ่นมุกเหมือนจะไม่ได้ยิน ทั้งๆ ที่เดินผ่านหน้ากันนี่เอง"เดี๋ยวผมจัดการเองครับคุณขวัญตา" ที่ขวัญตาทักเพราะปิ่นมุกยังไม่ได้ใส่หมวกเซฟตี้ ถ้าเดินเข้าไปจุดที่มีอันตรายกลัวว่าของจะหล่นใส่ศีรษะ นอร์เวย์รีบก้าวเท้ายาวๆ เพื่อตามเธอให้ทัน"อุ๊ย?!!" หญิงสาวสะดุ้งเมื่อถูกคว้าร่างไว้ไม่ให้เดินต่อ "คุณจะทำอะไร""คุณนั่นแหละจะไปไหน""ฉันเหรอ?" ปิ่นมุกมองไปรอบๆ "ก็จะเข้าหน้างานไง""ทำไมไม่ใส่หม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 140
"ป้อ หม่ำๆ" ปลาบปลื้มชี้ไปที่ขวดนม เขาบอกแม่ครั้งหนึ่งแล้วแต่ว่าแม่มัวกลัวเสียงฟ้า"เดี๋ยวผมไปชงนมให้ลูกก่อน" ใจจริงไม่อยากจะแกะมือเธอออกเลยด้วยซ้ำ แต่ลูกดันมาหิวตอนนี้ "ดูแลแม่แทนพ่อก่อนนะครับ เดี๋ยวพ่อไปชงนมมาให้" ชายหนุ่มลูบผมลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆ เบาๆ ก่อนที่จะลุกออกจากเตียงไป"กินนมแล้วก็นอนซะนะครับคนเก่งของพ่อ" กลับมาที่เตียงนอร์เวย์ก็อุ้มลูกชายขึ้นไปวางบนเปล"ป้อ" เขาคว้าแขนพ่อไว้อยากจะให้พ่อนอนด้วย"พ่อขึ้นไปนอนกับลูกไม่ได้ครับ เดี๋ยวเปลก็หักหรอก""ปะป๊ะ" เด็กน้อยยังคงไม่ยอม งอแงอยากให้พ่อกอด"หนูอยากมีน้องไหม เดี๋ยวพ่อจะหาน้องมาเล่นเป็นเพื่อน" ชายหนุ่มกระซิบกระซาบข้างใบหูลูกชาย ปลาบปลื้มก็เลยจับนมขวดนั้นมาแล้วก็นอนลงดูดเหมือนฟังเข้าใจ"คุณคุยอะไรกับลูก" ปิ่นมุกอดที่จะถามไม่ได้เมื่อเขาเดินกลับมาที่เตียง"อยากรู้จริงเหรอ""ก็อยากรู้น่ะสิ" เวลาปลาบปลื้มงอแงแบบนี้ ไม่ว่าจะพูดอะไรแกก็ไม่ฟัง"ผมบอกว่า..เดี๋ยวพ่อจะหาเพื่อนเล่นมาให้""?" คนฟังถึงกับพูดไม่ออก เล่นพูดมาแบบนี้แล้วเธอจะไปยังไงต่อล่ะ "อืม"ชายหนุ่มไม่ยอมให้เสียเวลาไปเปล่าๆ อีกแล้ว เขาจู่โจมเธอด้วยจูบ และเจ้าของริมฝีปากบา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 141
"ปลื้ม!" ปิ่นมุกตำหนิลูกเบาๆ ที่ทำตัวเหมือนไปรู้จักกับท่านมานมนานแล้ว"ปล่อยลูกเถอะ แกคงอยากจะกอดคุณย่า"ได้ยินเขาพูดก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมา แต่ท่านสิจะยอมรับลูกของเธอไหม คนระดับพวกท่านจะยอมรับเธอกับลูกได้เหรอ"หนูชื่อปลื้มเหรอครับ""ใช่ครับแม่ หลานแม่ชื่อปลาบปลื้ม""ชื่อปลาบปลื้มด้วย ใครช่างสรรหามาตั้ง"นอร์เวย์หันมองหน้าเธอ เพราะเขาก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนตั้งชื่อให้ลูก"ปิ่นตั้งให้แกเองค่ะ" เธอปลาบปลื้มมากที่มีเขาเข้ามาในชีวิต ถึงแม้จะไม่มีพ่อแต่เธอก็ยังคงดีใจที่มีเขา ปิ่นมุกก็เลยอยากจะบอกเขาผ่านชื่อนี้"เดี๋ยวย่าจะพาไปหาคุณปู่ไปไหมครับ" คุณย่าอมรรัตน์ แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเป็นหลานของท่าน 100% เพราะ DNA อยู่บนใบหน้าขนาดนี้ คนอะไรหน้าเหมือนพ่ออย่างกับแกะ"คุณพ่อมาด้วยหรือครับ" สายตานั้นมองไปที่รถ เพราะคิดว่าท่านนั่งอยู่ในนั้น"เปล่าหรอก แม่ว่าเราไปขอโทษพ่อหน่อยดีไหม"ปิ่นมุกหันมองหน้าอีกฝ่ายเมื่อได้ยิน เขาทะเลาะกับพ่อเหรอทำไมคุณแม่ของเขาถึงได้พูดแบบนี้"ใกล้เวลาเข้างานแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ""เดี๋ยวก่อนสิคุณ" ปิ่นมุกคว้าแขนของเขาไว้ไม่ให้เสียมารยาทกับแม่"ไว้วันหลังเดี๋ยว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 142
ทำไมนอร์เวย์จะดูไม่ออกว่าเธออยากให้เขา ลดทิฐิลงเพื่อคุยกับพ่อ แต่ถ้าเธอรู้ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น เธอจะยังคงคิดเหมือนเดิมอยู่ไหม"คุณกำลังคิดอะไรอยู่คะ" หญิงสาวเห็นเขานิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งแล้ว"คิดเรื่องที่คุณพูดนั่นแหละ คุณพร้อมจริงนะที่จะไปเจอครอบครัวผม""คุณนั่นแหละพร้อมหรือยัง" ถามเธอแบบนี้ได้ยังไง ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมสิลูกโตขนาดนี้แล้ว"ป้อ เจ็บ"พอได้ยินปลาบปลื้มบอกว่าเจ็บพ่อกับแม่หันไปมองพร้อมกัน"ปลื้มเล่นอะไรลูก" ปิ่นมุกรีบเข้าไปช่วยเอาที่หนีบผ้าออกจากนิ้วของลูกชาย"เจ็บ""เดี๋ยวแม่เป่าให้ครับ" จากที่ตกใจเมื่อสักครู่ตอนนี้ยิ้มไม่หุบเลย เพราะลูกชายเริ่มพูดได้หลายคำแล้ว เหลือแต่เขาจะนำมาต่อประโยค"เราเป็นลูกผู้ชายต้องอดทนสิครับ แค่นี้เองไม่เจ็บหรอก" นอร์เวย์เดินตรงเข้ามาอุ้มลูกชายขึ้น"ป้อเจ็บ" ปลาบปลื้มยกนิ้วขึ้นเพื่อขอให้พ่อเป่าให้"ดื้อได้ใครเนี่ย" ปิ่นมุกรีบเก็บทุกอย่างที่มันอันตรายให้ห่างจากมือของลูก เพราะกลัวว่าเดี๋ยวเอานิ้วแหย่เข้าไปอีก"เด็กดื้อนี่แหละเด็กฉลาด พ่อพาออกไปข้างนอกดีกว่าครับ""มันมืดแล้วคุณจะพาลูกไปไหน""ผมไปเอาผ้าก่อน เสื้อผ้าไม่มีใส่แล้ว""ไปเอามาทำไม""อ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 143
ชายหนุ่มหันมามองภรรยากับลูกครู่หนึ่ง ..ปิ่นมุกก็เลยส่งยิ้มหวานพร้อมกับพยักหน้าให้เล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าเธอพร้อมแล้ว พอรถวิ่งเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ คนที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นก็ออกมายืนรอกันแล้วประตูรถเปิดออกเท่านั้นแหละ เด็กชายตัวน้อยๆ ก็รีบวิ่งลงจากรถ "ปลื้ม!" ปิ่นมุกตกใจที่อยู่ดีๆ ลูกก็วิ่งเข้าไปหาพวกท่าน "หนูทำอะไรลูก""สวัสดีครับ" นอร์เวย์ยกมือขึ้นไหว้ พ่อกับแม่ที่ยืนรออยู่ด้านหน้า เขาไม่คิดเลยว่าจะเห็นพ่อด้วย และสิ่งที่เหนือความคาดหมายอีกอย่างหนึ่งก็คือ ตอนนี้ท่านอุ้มลูกชายของเขาเหมือนกับรู้จักกันมาก่อน"สวัสดีค่ะ" พอเขาแนะนำให้รู้จัก ปิ่นมุกก็เลยพนมมือขึ้นไหว้แบบนอบน้อม "ปุ" เสียงนี้ดังขึ้นเมื่อพวกท่านรับไหว้แม่ของเขา"ปู่ครับ" พลตรีนายแพทย์วันเวย์ที่อุ้มหลานชายอยู่เอ่ยพูดมาเบาๆ"ปุ"ปิ่นมุกและนอร์เวย์หันมองหน้ากัน เมื่อเห็นว่าลูกชายพยายามจะเรียกท่านว่าปู่"ย่าน้อยใจนะ เมื่อวานก็เรียกแต่ปู่""เมื่อวาน??" นอร์เวย์สงสัยในคำพูดของแม่ แต่ปิ่นมุกไม่ได้สงสัย เพราะเธอแน่ใจแล้วว่าคนที่ไปหาลูกชายก็คือปู่กับย่านี่แหละ หญิงสาวถึงอยากจะหาโอกาสพาลูกมาไหว้พวกท่าน"ป้อ" พอย่าบอกว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 144
มือเรียวเกาะลำแขนแกร่งไว้แน่น เมื่อเขาไม่ได้ทำแค่ที่พูดไว้ เพราะตอนนี้นิ้วของเขาจมหายเขาไปในร่องนั้นแล้วริมฝีปากหนาแนบจูบลงมาที่ผิวบางๆ ตรงซอกคอของอีกฝ่าย เสียงหายใจรวยรินที่ดังออกมา มันช่วยกระตุ้นอารมณ์ของอีกคนที่กำลังอยู่ในภวังค์เดียวกัน"อื้อ อ " ขาเรียวสวยแยกออกจากกันมากกว่าเดิม เพื่อให้เขาเร่งจังหวะนิ้วได้ถนัด"ปิ่น ผมไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มรูดซิปลงแล้วก็จับเจ้าสิ่งที่มันซ่อนอยู่ในนั้นออกมา"แต่นี่มันในรถนะคะ""ในรถจะเป็นไรไป ไม่มีใครอยู่แถวนี้สักหน่อย" ถ้าเข้าบ้านตอนนี้ก็ต้องเสียเวลาคุยกับคนในบ้านอีก แถมลูกชายต้องงอแงมานอนกับแม่ หรือไม่แม่นั่นแหละจะงอแงอยากได้ลูกมานอนด้วย เขาก็เลยต้องได้จัดการเธอบนรถให้เสร็จสมก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน"คุณ!" ปิ่นมุกตกใจเมื่อเขาเอื้อมมาปรับเบาะเอนนอนลงเพื่อให้สถานที่มันกว้างขึ้น ..นี่เขาจะเอาแบบนี้จริงเหรอคนร่างสูงใหญ่แต่ดูสมส่วนค่อยๆ ยันตัวขยับมาทับร่างอีกฝ่ายที่นอนแนบอยู่กับเบาะรถ"คุณนอร์เวย์""อย่าห้ามผมเลยนะ สัญญาว่าจะไม่นาน" ยังไงก็ขอให้ได้สักน้ำก่อนแล้วกัน เพราะถ้าไม่งั้นคงได้คลั่งตายแน่ ความใหญ่โตค่อยๆ จมหายเข้าไปในร่องโดยการขยับขอบกางเกงใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
