All Chapters of คลั่งรักเมียแต่ง: Chapter 141 - Chapter 150

ทำไมนอร์เวย์จะดูไม่ออกว่าเธออยากให้เขา ลดทิฐิลงเพื่อคุยกับพ่อ แต่ถ้าเธอรู้ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น เธอจะยังคงคิดเหมือนเดิมอยู่ไหม"คุณกำลังคิดอะไรอยู่คะ" หญิงสาวเห็นเขานิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งแล้ว"คิดเรื่องที่คุณพูดนั่นแหละ คุณพร้อมจริงนะที่จะไปเจอครอบครัวผม""คุณนั่นแหละพร้อมหรือยัง" ถามเธอแบบนี้ได้ยังไง ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมสิลูกโตขนาดนี้แล้ว"ป้อ เจ็บ"พอได้ยินปลาบปลื้มบอกว่าเจ็บพ่อกับแม่หันไปมองพร้อมกัน"ปลื้มเล่นอะไรลูก" ปิ่นมุกรีบเข้าไปช่วยเอาที่หนีบผ้าออกจากนิ้วของลูกชาย"เจ็บ""เดี๋ยวแม่เป่าให้ครับ" จากที่ตกใจเมื่อสักครู่ตอนนี้ยิ้มไม่หุบเลย เพราะลูกชายเริ่มพูดได้หลายคำแล้ว เหลือแต่เขาจะนำมาต่อประโยค"เราเป็นลูกผู้ชายต้องอดทนสิครับ แค่นี้เองไม่เจ็บหรอก" นอร์เวย์เดินตรงเข้ามาอุ้มลูกชายขึ้น"ป้อเจ็บ" ปลาบปลื้มยกนิ้วขึ้นเพื่อขอให้พ่อเป่าให้"ดื้อได้ใครเนี่ย" ปิ่นมุกรีบเก็บทุกอย่างที่มันอันตรายให้ห่างจากมือของลูก เพราะกลัวว่าเดี๋ยวเอานิ้วแหย่เข้าไปอีก"เด็กดื้อนี่แหละเด็กฉลาด พ่อพาออกไปข้างนอกดีกว่าครับ""มันมืดแล้วคุณจะพาลูกไปไหน""ผมไปเอาผ้าก่อน เสื้อผ้าไม่มีใส่แล้ว""ไปเอามาทำไม""อ้

มือเรียวเกาะลำแขนแกร่งไว้แน่น เมื่อเขาไม่ได้ทำแค่ที่พูดไว้ เพราะตอนนี้นิ้วของเขาจมหายเขาไปในร่องนั้นแล้วริมฝีปากหนาแนบจูบลงมาที่ผิวบางๆ ตรงซอกคอของอีกฝ่าย เสียงหายใจรวยรินที่ดังออกมา มันช่วยกระตุ้นอารมณ์ของอีกคนที่กำลังอยู่ในภวังค์เดียวกัน"อื้อ อ " ขาเรียวสวยแยกออกจากกันมากกว่าเดิม เพื่อให้เขาเร่งจังหวะนิ้วได้ถนัด"ปิ่น ผมไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มรูดซิปลงแล้วก็จับเจ้าสิ่งที่มันซ่อนอยู่ในนั้นออกมา"แต่นี่มันในรถนะคะ""ในรถจะเป็นไรไป ไม่มีใครอยู่แถวนี้สักหน่อย" ถ้าเข้าบ้านตอนนี้ก็ต้องเสียเวลาคุยกับคนในบ้านอีก แถมลูกชายต้องงอแงมานอนกับแม่ หรือไม่แม่นั่นแหละจะงอแงอยากได้ลูกมานอนด้วย เขาก็เลยต้องได้จัดการเธอบนรถให้เสร็จสมก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน"คุณ!" ปิ่นมุกตกใจเมื่อเขาเอื้อมมาปรับเบาะเอนนอนลงเพื่อให้สถานที่มันกว้างขึ้น ..นี่เขาจะเอาแบบนี้จริงเหรอคนร่างสูงใหญ่แต่ดูสมส่วนค่อยๆ ยันตัวขยับมาทับร่างอีกฝ่ายที่นอนแนบอยู่กับเบาะรถ"คุณนอร์เวย์""อย่าห้ามผมเลยนะ สัญญาว่าจะไม่นาน" ยังไงก็ขอให้ได้สักน้ำก่อนแล้วกัน เพราะถ้าไม่งั้นคงได้คลั่งตายแน่ ความใหญ่โตค่อยๆ จมหายเข้าไปในร่องโดยการขยับขอบกางเกงใ

"คุณสถาปนิกเรียกฉันมีอะไรเหรอคะ""คืนพรุ่งนี้บริษัทจะจัดงานเลี้ยงประจำปีครับ คุณขวัญตาสนใจอยากไปร่วมงานด้วยไหมครับ""งานเลี้ยงบริษัทคุณไม่ใช่หรือคะ""ใช่ครับแต่ผมเห็นว่าเราทำงานร่วมกันมาก็จะจบไซต์งานนี้แล้ว อยากจะเชิญคุณไปร่วมสนุกด้วยกัน""มาชวนฉันแบบนี้ปรึกษาภรรยาหรือยังคะ""ฮ่าาา คุณปิ่นก็ไปด้วยครับ" แน่นอนว่าปีนี้เขาต้องควงภรรยาคนสวยไปแน่"อ๋อเหรอคะ ถ้าคุณปิ่นไปด้วยค่อยพอได้หน่อย""คุณลองไปคิดดูก่อนนะครับ กว่าจะถึงคืนพรุ่งนี้ ผมจะรอคำตอบ""ได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มีกะใจมาชวนคนแบบฉัน""คนแบบคุณเป็นอะไรครับสวยดีออก""ระวังหลังหน่อยนะคะ" ขวัญตาพูดหยอกเพราะเขาชมผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ถ้าภรรยามาได้ยินเดี๋ยวก็หัวแตก"ผมพูดตามความจริงนี่ครับ คุณแต่งตัวอีกหน่อย ผมว่าประกวดนางงามได้เลย""คุณก็พูดไป""ผมพูดจริง""ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ช่วยการตัดสินใจฉันได้เยอะเลย""ยังไงครับ""ฉันก็จะแต่งตัวสวยๆ ไงคะ เผื่อมีแมวมองมาในงานด้วยจะได้เลิกเป็นเซฟตี้สักที"นั่นแหละครับคือสิ่งที่ผมต้องการ..เจอแน่ไอ้ไชยาปากปีจอ"ทำไมถึงทำหน้าเซ็งล่ะ" ทุกคนในออฟฟิศหันมามองนอร์เวย์พร้อมกัน เพราะไม่รู้ว่าเขาทักใคร ..และก็สร้างคว

"ปล่อยนะนี่มันรถของฉันเอากุญแจคืนมา" ขวัญตาพยายามแย่งกุญแจรถคืนจากไชยา เพราะจังหวะที่เธอเอากุญแจออกมาเพื่อจะปลดล็อกประตูก็ถูกไชยาแย่งไปก่อน"เมาขนาดนั้นจะขับรถได้ยังไง""มันเรื่องของฉัน นี่รถฉัน นายก็ไปที่รถของนายสิ" หญิงสาวพยายามจะแย่งกุญแจคืนมา"ไม่ได้เอามาด้วย""ไม่ได้เอามาแล้วต้องมาแย่งรถคนอื่นแบบนี้เหรอ!""เดี๋ยวขับให้..ขึ้นรถ" ถึงแม้ร่างกายของทั้งสองจะถูกแอลกอฮอล์ควบคุมแต่ก็พอได้สติอยู่บ้าง"ช่วยถามเจ้าของรถเขาหน่อยว่าเขาจะให้..โอ๊ยนี่นาย!" ยังพูดไม่จบประโยคเลยด้วยซ้ำ ก็ถูกอีกฝ่ายกระชากตัวจับยัดเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับ "ถ้าเจอด่านจะทำยังไง""ก็จอดนอนมันหน้าด่านนั่นแหละ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินอ้อมมาอีกฝั่ง"ฉันไม่ไปกับนายหรอกนะ" ขวัญตากำลังจะลงจากรถ ..คนที่นั่งประจำที่คนขับก็ได้เคลื่อนตัวรถออกไปก่อน "จอดเดี๋ยวนี้เลยนะใครจะไปเสี่ยงตายไปกับนาย""ถ้ากลัวตายก็คาดเซฟตี้เบลท์สิ""ไอ้บ้านี่ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง" มือเรียวยื่นไปกระชากตัวคนที่กำลังบังคับพวงมาลัยอยู่รถเคลื่อนตัวมาได้ไม่ไกลจากโรงแรม ไชยาก็ต้องได้หมุนพวงมาลัยเลี้ยวเข้าไปในซอยหนึ่งที่เขามองเห็น เพราะถูกอีกคนก่อกวน ..พอจ

พอเธอไม่ยอมเปิดประตูให้ไชยาก็เลยต้องได้ล่าถอย ..ปากเก่งขนาดนั้นคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง[ออฟฟิศสถาปนิก]"คุณไปไหนมา" คนที่อยู่ในออฟฟิศเอ่ยถามเมื่อเห็นไชยากลับเข้ามา"ไปหน้างาน""หน้างานต้องขับรถไปด้วยเหรอ""ทำไมพวกคุณต้องอยากรู้เรื่องของผมด้วย" รู้แล้วตอนที่ตัวเองเซ้าซี้นอร์เวย์คงมีความรู้สึกแบบนี้แหละ เพราะเรื่องบางอย่างก็บอกเพื่อนไม่ได้"คุณเปลี่ยนไปมากเลยนะ เมื่อคืนนี้มีใครเอายา..""หยุด" สายตาไชยากรอกมองไปดูเพื่อนที่นั่งอยู่ด้านหลัง "ผมขี้เกียจพูด""คุณเนี่ยนะขี้เกียจพูด?""ผมไปหน้างานดีกว่า" ไชยาลุกขึ้นหยิบอุปกรณ์เซฟตี้แล้วเดินมาเปิดประตูห้อง"ไหนเมื่อกี้บอกว่าเพิ่งจะไปหน้างานไง""ยัง..ยังไม่หยุดอยากรู้เรื่องของผมอีก" ว่าแล้วเขาก็ปิดประตู"แค่คืนเดียวทำให้คนเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้เลยเหรอ" ณวัฒน์หันไปพูดกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง ที่จริงก็ไปร่วมงานเลี้ยงด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ แต่ก็ไม่ได้มาอยู่รวมกลุ่มส่วนนอร์เวย์และปิ่นมุกได้แต่แอบสงสัยว่าเมื่อคืนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเขาสองคนเย็นวันเดียวกัน..ทุกเย็นขวัญตาจะออกมาเดินเล่นรอบสวนหย่อมหลังรีสอร์ทตรงที่มีสระบัว แต่วันนี้เธอออกมาไม่ได้ ขนาดข้าวยั