Semua Bab ห้ายอดหญิงคณิกา: Bab 71 - Bab 79

เอาล่ะ ฮัวซินฮวา เจ้าฟังให้ดี ข้าตงต๋าหยางชื่นชอบเจ้ามาก คราแรกอาจด้วยรูปร่างหน้าตาซึ่งดึงดูดแต่แรกเห็น ยิ่งได้พบว่าเจ้ามีหลายอย่างที่ไม่เหมือนสตรีทั่วไป ข้ายิ่งชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนตัดสินใจยื่นมือแสดงตัวตนออกมาเจ้าดื่มสุราได้เก่งมาก นั่นช่างเหมาะกับข้านัก คนนอกด่านอย่างพวกเราอยู่ในสถานที่หนาวเย็นจึงดื่มสุราต่างน้ำมาตั้งแต่เยาว์วัยเจ้าไม่ใช่สตรีเหยาะแหยะน่ารำคาญ พูดจาตรงไปตรงมา เด็ดขาดมีความจริงใจ แล้วยังมีเหตุมีผล เอาเป็นว่า ทุกอย่างที่เป็นเจ้าล้วนถูกใจข้าดังนั้น ฮัวซินฮวา เจ้าไปอยู่กับข้าเถอะ”ได้ฟังคำป้อยอ หญิงสาวทุกคนย่อมรู้สึกดี แต่เซียนสุราสาวกลับยังไม่ไว้เนื้อเชื่อใจชายซึ่งเพิ่งพบหน้าไม่นาน“พูดง่ายเกินไปหรือไม่” แม้จะรู้สึกดีที่มีชายมาสารภาพรัก แต่ฮัวซินฮวาเป็นสาวงามซึ่งยังมีทางเลือกมากมาย ชายนอกด่านคนหนึ่งหรือจะคู่ควรตอนที่เก้า หนาวหรือ“เจ้าอาจยังลังเลใจ เอาเป็นว่า ข้าจะค่อยๆแสดงตัวตนให้เจ้าเห็นความจริงใจ จากนั้นค่อยตัดสินใจอีกคราแต่ยามนี้พวกเราคงต้

ด้วยราคะเร่าร้อน ตงต๋าหยางจึงกระหน่ำสอดใส่ตัวตนเข้าร่องสวาทอย่างหื่นกระหาย ทุกแรงกระแทกส่งท่อนเอ็นยาวครูดเน้นย้ำจุดกระสันด้านในจนเสียวซ่านแทบขาดใจ“อ๊ายยย ไม่ไหวแล้ว ซี้ดดดด”ฮัวซินฮวาถูกตอกย้ำจนสุดกลั้นเกร็งร่างสั่นกระตุกเห็นสวรรค์ชั้นฟ้าไปก่อนชายหนุ่มเร่งตอกท่อนเอ็นเข้าร่องคับแน่นจนเสียวซ่านปล่อยน้ำรักตามออกมาจนท่วมนองหญิงสาวนอนหอบหายใจถี่ทั้งยังหลับตาด้วยความเหน็ดเหนื่อย นางรู้สึกเพียงว่าชายหนุ่มด้านข้างลุกออกไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับเข้ามาอีกคราผ้าอุ่นถูกจับเช็ดส่วนอ่อนนุ่มพร้อมล้วงควักน้ำกามาด้านในให้ไหลออกอืม...ดีจัง เสร็จกิจยังรู้จักดูแลหญิงสาวนอนยิ้มด้วยรู้สึกดีก่อนจะรู้ตัวอีกทีเมื่อขาเรียวถูกจับพาดไว้บนไหล่หนาแล้วชายหนุ่มขยับสะโพกเข้าหาร่องดอกไม้ซึ่งเริ่มบวมเป่งแล้วส่งท่อนกายแข็งเข้าไปโดยไม่บอกไม่กล่าว มือหนาประคองขาขาวเนียนเอาไว้แล้วเริ่มตอกกระแทกเร็วแรงจนตัวโยกโยนฮัวซินฮวานอนลืมตาขึ้นมองเห็นใบหน้าคร้ามแดดซึ่งตั้งอกตั้งใจทิ่มแทงดุ้นลำเข้าใส่ความชุ่มฉ่ำโดยแทบไม่มองหน้า เขาจับขาขาวขึ้นสูงเ

ตอนที่สิบสอง ทำพร้อมกัน  มิน่า พวกเขาจึงถึกทนนัก เสร็จแล้วเสร็จอีกหลั่งน้ำออกมาราวกับไม่มีวันหมด ที่แท้ก็สลับตัวกันไปมานี่เอง ขี้โกงจริงๆ สองคนรุมนางคนเดียว สาวงามบนเตียงค้อนไปค้อนมาสายตาปะหลับปะเหลือก“เช่นนั้นพวกเราทำพร้อมกัน น้องซินซินจะได้มีเวลาพักบ้าง ดีหรือไม่”“หา...พร้อมกัน” หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจ ยังไม่ทันได้ตั้งหลักก็โดนชายหนึ่งในสองจับใบหน้าให้หงายขึ้นเพื่อรองรับการจุมพิตอย่างตะกละตะกลาม สองมือหนาช้อนรองเต้าตูมเต่งบดคลึงขยำขยี้ด้วยแรงอารมณ์ร้อนเขาน่าจะเป็นตงต๋าเหยา ด้วยเมื่อครู่นางเพิ่งกระแทกสอดใส่กับตงต๋าหยางจนเสร็จสม เขาคงยืนมองดูอยู่นานจนทนไม่ไหวชายหนุ่มไม่รีรอเลื่อนตัวลงด้านล่างแล้วล้วงควานน้ำกามาในร่องสวาทออกก่อนจะสอดท่อนลำของตัวเองเข้าไปจนเต็มร่องรู ชายหนุ่มจับเอวเล็กเอาไว้แล้วแทงท่อนเอ็นงัดขึ้นมากระแทกร่องอย่างเต็มแรงจนกายบางสั่นสะเทือน“โอ๊ยย เบาหน่อย”ฮัวซินฮวาเอ่ยได้แค่ไหนก็ต้องร้อ

ตอนที่สิบสี่ หัวหน้าหญิง ผู้ใดจะคาดคิดว่าคนทั้งสามในกระโจมจะสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวได้อย่างเหมาะเจาะ พวกเขามอบประสบการณ์สุดลึกล้ำให้แก่กันจนเกือบฟ้าสางฮัวซินฮวาตื่นขึ้นมาพบว่าตนเองนอนอยู่คนเดียวในรถม้าซึ่งกำลังวิ่งไม่หยุด หญิงสาวลุกขึ้นเปิดผ้าม่านมองข้างหน้าพบว่ามีแต่ต้นไม้ใบหญ้าไร้ผู้คน“ตื่นแล้วหรือ หิวหรือไม่” น้ำเสียงอ่อนโยนดังเข้ามาพร้อมชายร่างใหญ่ซึ่งขี่ม้ามาประกบด้านข้าง“หิวจนกินม้าได้ทั้งตัวแล้ว” หญิงสาวพูดตรงๆอย่างไม่เก็บอาการแง่งอน“ฮ่า ฮ่า อย่ากินม้าเลย ให้มันพาพวกเรากลับบ้านเถอะ เอาแผ่นแป้งปิ้งกับเนื้อย่างไปกินรองท้องเสียก่อน อีกครู่พวกเราจะพักที่ใกล้น้ำตก เจ้าจะได้อาบน้ำชำระล้างร่างกายแล้วปิ้งปลาย่างกินกัน”ฮัวซินฮวาได้ลงไปแหวกว่ายอาบน้ำอย่างสดชื่นโดยมีหนึ่งในฝาแฝดคอยยืนเฝ้าด้วยสายตาหื่นกระหาย โชคดีที่เขาไม่ได้ลงมารังแกนางต่อด้วยยังต้องเร่งรีบเดินทางหญิงสาวไม่คิดมาก่อนว่าปลาซึ่งจับมาเมื่อครู่หลังจากย่างไฟแล้วจะเอร็ดอร่อยเพียงนี้